رادیو زمانه

تاریخ انتشار: ۳۰ آبان ۱۳۸۶

چکیده سرمقاله روزنامه‌های ایران

فراموشی مردم را فراموش نکنید!
روزنامه آفتاب یزد در سرمقاله روز چهارشنبه خود با اشاره به سخنان اخیر الهام، سخنگوی دولت مبنی بر "کمک اصلاح طلبان به پروژه براندازی نرم "می نویسد: "سخنرانی های اینچنینی دکتر الهام به طور عام و محل طرح اظهارات اخیر به صورت خاص نگرانی ساز است. زیرا او عضو شورای نگهبان است و قاعدتاً کسی که هشدار دهندگان نسبت به شرایط فعلی کشور - اکثر اصلاح طلبان - را عامل "تقویت براندازی نرم" می داند و مدعی است که این گروه "راه ورود را به دشمن نشان می دهند" نمی تواند در ارزیابی خود از صلاحیت کاندیداهای اصلاح طلبان، این ادعاها را دخالت ندهد. محل طرح سخنرانی نیز نشست مسئولان انتخاباتی استان تهران بوده است و لذا اصلاح طلبان حق دارند که پیشاپیش نگران برخورد مجریان انتخابات با گروهی باشند که سخنران پر نفوذ جلسه، آنان را چراغ راه دشمن می نامد."

نویسنده سرمقاله در ادامه با رد این اتهام ، دولت را در انجام مناسب امور ملامت کرده و در پایان می نویسد: "مسئولان دولت نهم هم - که ابزار کافی قانونی برای شناسایی و مجازات متخلفان احتمالی در اختیار دارند - می توانند به جای طرح مکرر برخی ادعاهای تکراری و کسل کننده، وقت اصلی خود را به پاسخگویی نسبت به عملکردهای خود در سال های اخیر اختصاص دهند و برای انجام انتخاباتی صد درصد سالم تلاش کنند تا مشخص شود "«مردم فراموشی ضعف عملکرد کدام یک از قدرتمندان پیشین یا فعلی را ترجیح می دهند»!"

روزهای سخت سارکوزی
روزنامه رسالت در سرمقاله امروز خود با اشاره به افزایش موج اعتصابات اتحادیه های کارگری در فرانسه، آن را ناشی از سوء تدبیر رییس جمهوری جدید فرانسه دانسته و در ادامه با پرداختن به سیاست خارجی پاریس می نویسد: "استخوان بندی سیاست خارجی فرانسه در دولت سارکوزی بر اساس همگرایی واشنگتن-پاریس شکل گرفته است. این همگرایی منشایی عقلانی و محاسباتی ندارد و صرفا معلول افراط گریهای رئیس جمهور و وزیر امور خارجه فرانسه است. این رفتار سارکوزی چشم انداز استراتژیک پاریس و حتی اتحادیه اروپا را خدشه دارد نموده است.از سوی دیگر،تشدید بحرانهای شهروندی در فرانسه نوعی گرایش به سمت داخل و تطبیق سیاست خارجی با نیازهای داخلی را می طلبد. هم اکنون سارکوزی در درک این حقیقت مسلم دچار مشکل شده است.رمز آسیب پذیری سیاسی بیشتر فرانسه در قیاس با آلمان و انگلستان نیز در همین نکته نهفته است.آنگلامرکل و گوردون براون علیرغم علاقه وافر خود نسبت به همگرایی با کاخ سفید خود را در جبر همسان سازی نیازهای داخلی و سیاست خارجی کشورهایشان گرفتار می بینند. از این رو سعی دارند وزن افراطی گری را در مناسبات بین المللی خود کاهش دهند."

آناپولیس
روزنامه کیهان در سرمقاله آخرین شماره خود که به قلم ناصر بهرامی راد نگاشته شده، با اشاره به آغاز قریب الوقوع کنفرانس صلح آناپولیس میان فلسطین و اسرائیل می نویسد: "مهمترین سؤال این که ، آن هایی که با تمام وجود بنا دارند نشست آناپولیس با موفقیت کامل برگزار شود، مثل آمریکا، اسرائیل، مبارک و محمود عباس، توان لازم را برای انجام خواسته هایشان دارند؟ اولمرت اگر می توانست مبارزان فلسطینی را سرکوب کند، خودش این کار را انجام می داد. نه دست به دامن آمریکا می شد، نه مبارک و نه ابومازن و فیاض سلام، محمود عباس هم هنوز از زیر ضربات خرد کننده ای که غزه را به طور کامل از دستش درآورده، قد راست نکرده تا بتواند به کارهای دیگری بپردازد. تعبیری که ابوعبیده سخنگوی گردان های عز الدین قسام در برابر تهدید وزیر کشور فیاض سلام به کاربرد، خیلی گویاست: جابه جا کردن کوه ها برای محمود عباس و گروهش آسانتر از خلع سلاح و سرکوب مبارزان است. و در باره آمریکا، خیلی نیاز به بررسی اوضاع سیاسی و نظامی و اقتصادی کاخ سفید نیست. فقط به این لاف وزیر انرژی آمریکا توجه کنید: سام بیمن در حضور خبرنگاران گفت: ما از طرح ایران که مورد استقبال اعضای اوپک واقع شده درباره جایگزین کردن دلار در تعیین قیمت نفت اصلااحساس نگرانی نمی کنیم. البته اعضای اوپک باید برای مهار قیمت نفت در نشست بعدی، تولیدشان را افزایش دهند!"

ضرورت عبور از "بای بک"
محمد حسین عادلی در سرمقاله امروز روزنامه سرمایه با بیان اینکه "در خلال دو برنامه اقتصادی آتی و تا پایان برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران، کشور حداقل به 100 میلیارد دلار سرمایه گذاری جدید نیازمند است"، به چالش موجود بر سر راه ایران یعنی تحریم های اقتصادی پرداخته و آورده است: "فشارهای بین المللی ممکن است به مهم ترین بخش اقتصادی کشور، یعنی بخش نفت و گاز، لطمه وارد کند. این لطمه به دو صورت شکل می گیرد: اولین لطمه ای که این صنعت را تهدید می کند، عدم سرمایه گذاری کافی در صنعت و نبود امکان تامین قطعات است. کم کم در دنیا شرایطی در حال شکل گرفتن است که ایران را از استفاده صحیح از درآمدهای خود محروم می کند. چون به نفت نیازمندند، می گذارند نفت را بفروشیم، اما عملاپول نفت را بلوکه می کنند. به ژاپن یا چین نفت می فروشیم، اما نمی دانیم آیا قادر خواهیم بود درآمد نفت را به درستی سرمایه گذاری کنیم. حساب های ما را به شکل حساب های تهاتری درآورده اند و این حساب ها در مسیر آن است که به طور کامل قفل شود. کاری که با عراق صورت دادند، روی ایران پیاده می کنند. نتیجه این دو اقدام آن خواهد بود که سرمایه نفتی ما قدرت درآمدزایی را از دست می دهد. نفت را می فروشیم، زیرا دنیا به آن نیاز دارد، اما مابه ازای نفت را نمی توانیم برای توسعه و رفاه عمومی سرمایه گذاری کنیم. این وضعیتی است که باید نسبت به آن آگاه باشیم و با سرعت از دایره عمل و اثر آن خارج شویم."

مردم چه گناهی کرده اند؟
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروزش با اشاره به سخنان احمدی نژاد در دانشگاه علم و صنعت، به دو نکته مربوط به جاسوس خواندن حسین موسویان و دیگری، ماجرای شهریه های دانشگاه آزاد پرداخته و می نویسد:"مدتی است در فضای عمومی کشور ما تبلیغات علیه این و آن و چوب حراج زدن به حیثیت رقبا جای قانونمداری را گرفته است . مهمتر آنکه این تبلیغات از جنس کلی گوئی است بطوری که هر کس می تواند در ذهن خود برای آن مصداق دلخواه خود را در نظر بگیرد. رسانه ملی نیز بطور طبیعی و بدون آنکه خود بخواهد ابزاری برای پراکندن این تبلیغات تا اقصی نقاط کشور و حتی اقصی نقاط جهان است و کسانی که مورد حمله یا در مظان اتهام قرار می گیرند هیچ امکانی برای پاسخگوئی به اتهامات وارده در اختیار ندارند. برای ما که این مقوله رنج آور را مطرح می کنیم فرقی نمی کند که اتهام زننده و متهم شونده چه کسانی هستند. ما می خواهیم نفس این روش را به عنوان یک روش غیراخلاقی غیر منطقی غیر قانونی و غیرشرعی نفی کنیم و توجه عقلای قوم را به این نکته جلب نمائیم که ادامه این وضعیت برای کشور برای نظام جمهوری اسلامی و برای این نسل و نسل های آینده خطرناک است و بدآموزی های زیادی دارد. ما هر چند وقت یکبار در کشورمان انتخابات داریم و در هر انتخاباتی رقبا همدیگر را از سر تا پا به لجنزار فرو می برند و عجیب آنکه همانها که همدیگر را به انواع اتهامات متهم می کنند بعد از انتخابات به مسندهای مهم قانونگذاری و اجرائی می رسند و مقدرات این کشور و این نظام در دستانشان قرار می گیرد!"

سرمقاله نویس روزنامه جمهوری اسلامی در ادامه با پر رنگ دانستن نقش قوه قضاییه در کاهش مشاجرات میان گروه ها و سران نظام می نویسد: "چرا برای این وضعیت غیر قابل تحمل فکری نمی شود تا چه وقت باید مردم شاهد گرمی این آشفته بازار تهمت و افترا و جنگ قدرت باشند ؟به نظر می رسد بخش قابل ملاحظه ای از درمان این بیماری خطرناک در دست مسئولان قوه قضائیه است .در مشاجرات موجود که بر خلاف نیاز مبرم جامعه به وحدت ملی آنهم در شرایط حساس کنونی جریان دارد حرف آخر را باید قوه قضائیه بزند. انتظار مردم اینست که مسئولان قوه قضائیه به این وظیفه خطیر خود عمل نمایند و در عمل به قانون ملاحظه هیچکس را اعم از مجرم و حامی و مفتری در هر مقام که باشد ننمایند. مردم انقلاب نکرده اند که هر روز شاهد مشاجرات و درگیری های لفظی میان مسئولان بلند پایه نظام باشند. مردم دوستی و صمیمیت میان مسئولان را نعمت بزرگی می دانند که آرامش و قوت و قدرت نظام و کشور و ملت را تامین می کند و دشمن را از طمع ورزی ناامید می نماید. این مردم را که همه چیز خود را برای اسلام و استقلال و سربلندی کشور تقدیم کرده اند نباید آزرد. مردم چه گناهی کرده اند که باید هر روز شاهد درگیری ها و مشاجرات مسئولان باشند."