فرشاد مبشر فرد فرد تنها نیست و این سیاست «مابین فرهنگی» قدیمی تر از آن چیزی ست که امروز شاهد آن هستیم و بسیاری از دانشجویان ایرانی در دانشگاههای فرانسه با مشکلات متعددی مواجه بوده اند که منجر به متوقف شدن پژوهشهای آنان شده است. تجربۀ شخصی خود من متعلق به 1995 است یعنی هفت یا هشت سال پیش از بحران اتمی. از این گذشته تمام این صحنه سازیها برای کتمان کردن جنایتهایی است که همین کشور فرانسه به همکاری آمریکا مرتکب شده است، و کتمان ژنوسیدی است که در شرف تکوین می باشد. فرانسه در خاک فرانسه 2100 آزمایش اتمی در فضای باز انجام داده است (اورانیوم رقیق شده) و مردم فرانسه هنوز نمی دانند..من یک فایل برای شما می فرستم که این موضوع را بیشتر روشن خواهد کرد.

Hamid jan kare faransaviha khoub nist vali shoma ham koutah biad. yadet hast rouzhaye daneshgahimouno? ossoulan moshkeli nadashtim

از آقای حمید محوی باید پرسید این چگونه اطلاعات محرمانه ای است که مردم فرانسه هم نمی دانند و شما می دانید؟ از کجا؟

در پاسخ به دوست نکته سنج آقای محمود کبیری توضیح مختصری را ضروری می بینم. اینکه نوشته بودم مردم فرانسه نمی دانند از این جهت است که رسانه ها خبرهایی نظیر اورانیوم رقیق شده را پس می زنند. و کمتر کسی پیدا می شود که برود و سایتهای مربوط به این موضوع را مطالعه کند. من از طریق همین گشت و گذارهایی انترنتی به یافتن چنین مقالاتی نائل آمدم و یکی از دوتا از مهمترین آنها را نیز بفارسی ترجمه کرده ام. ولی مسئله تنها مردم فرانسه نیستند بلکه پرسش بسیار جالبی که می تواند مطرح شود این است که چرا رسانه های ایرانی ، خصوصا رسانه های خارج از کشور و بطور مشخص اپوزیسیونهای ایرانی تمایلی به گشایش چنین بحثی را ندارند؟ امیدوارم که ابهامی که دوست گرامی آقای محمود کبیری بدان اشاره کرده بودند، برطرف شده باشد.

فراموش کرده بودم که این پرسش بسیار خنده دار را مطرح کنم که چرا کنفدراسیون ایرانیان برای دفاع از حقوق بشر تا امروز نامی از اورانیوم رقیق شده نبرده است؟ پاسخ این پرسش را مردم ایران می دانند و بهمین علت هم بوده است که مثل معروفی دارند که می گوید « گنجشگ را رنگ می کنند جای بلبل می فروشند.»