نگرانی گزارشگران بدون مرز از وضع مطبوعات در ایران

سازمان گزارشگران بدون مرز با صدور بیانیه‌ای بار دیگر نسبت به "سرکوب و نقض آزادی بیان" از ایران انتقاد کرد. دراین بیانیه آمده است:

"از تير ماه ۱۳۸۴ با به قدرت رسيدن ریيس‌جمهور احمدی‌نژاد و هيات دولت‌اش ... سرکوب روزنامه‌نگاران به اشکال نامريی و ظريف اما همچنان سرسختانه ادامه دارد".

سازمان گزارشگران بدون مرز که نهاد غیر دولتی در پاریس است در ادامه آورده است:
"کمتر شدن تعداد روزنامه نگاران زندانی به معنای کاهش سرکوب و اعمال فشار بر مطبوعات و روزنامه‌نگاران از سوی مسئولان حکومتی نيست. احضار و دستگيری همچنان ادامه دارد، روزنامه‌نگاران دستگير شده پس از چند روز و يا چند هفته بدون مشخص شدن زمان برای محاکمه و بدون حکم قطعی از زندان "آزاد" می‌شوند. اما هر لحظه می توانند دوباره احضار و يا به زندان بازگردانده شوند. پرونده‌های در دست بررسی و يا محکوميت‌ به زندان، همچون شمشير داموکلس بر بالای سر روزنامه‌نگار نگاه داشته شده و مانع ادامه زندگی حرفه‌ای آنها می‌شود".

گزارشگران بدون مرز که یک نهاد پشتیبان روزنامه‌نگاران و آزادی بیان در سراسر جهان است، اظهار می‌دارد که درایران "گاه تا ۶۰۰ ميليون تومان نيز برای روزنامه نگار وثيقه تعيين شده است" و روزنامه‌نگاران "در هراسند که انتشار مطلبی ناخوشايند برای حکومت، برای آنها احضار و دادگاه و زندان را درپی داشته باشد".

گزارشگران بدون مرز سپس با یادآوری توقیف روزنامه روزگار، عمده‌ترین دلیل تعطیلی این روزنامه را "دعوت از روزنامه‌نگاران روزنامه توقيف شده شرق برای همکاری" برمی‌شمارد.

این سازمان همچنین درباره وضعیت "سه روزنامه‌نگار مطبوعات ايران عيسی سحرخيز، محمد صديق کبودوند و ساقی باقری‌نیا" ابراز نگرانی می‌کند.

در پایان گزارشگران بدون مرز فهرستی از روزنامه‌نگاران ارایه کرده است که از فعالیت‌های مطبوعاتی محروم شده‌اند.