کریس دی برگ:‌ «در ایران برای مردم می‌خوانم، نه دولت»

از سی سال پیش که در ايران انقلاب شده است، هيچ خواننده‌ی غربی در ايران برنامه‌ای اجرا نکرده است. اما کريس دی‌ برگ که اکنون اين‌جاست، قرار است اين تابستان در ايران برنامه داشته باشد، علی‌رغم تمام جنجال‌هايی که بر سر وضعيت حقوق بشر و مسايل انرژی هسته‌ای‌ در ايران وجود دارد.

کریس دی برگ، خواننده‌ی ایرلندی

کريس عده‌ای هستند که می‌پرسند چرا می‌روی ايران و اصلاً آیا نگرانی‌ای وجود دارد يا نه؟

بله، البته. من و دوستان‌ام در ديدگاه‌های سياسی‌مان ساده‌لوح نیستيم. من خيلی خوش‌اقبال بوده‌ام که موسيقی من بيش از بيست سال است که در ايران از استقبال خوبی برخوردار بوده است. حدود دوازده سال پيش به فکر رفتن به ايران افتاديم و در نتيجه اين برنامه‌ يک روند طولانی است.

در مورد حرف کسانی که می‌گويند، چرا می‌روم ايران می‌گويم اگر شما با وضعيت حقوق بشر در چين موافق نيستيد، چرا با چين روابط تجاری دارید؟ در واقع من بسيار طرف‌دار ورزشکاران المپيک هستم که هنوز بر سر این قضيه مشکل دارند. نبايد به آنها گفت که نبايد بروند چين. مسأله، مسأله‌ی تجارت است و آنها هم خیلی در این مورد احساس پرشوری دارند.

ویدئوی مصاحبه با کریس دی برگ را اینجا ببنید

فکر می‌کنم اين‌که می‌گوييد خيلی جالب است که اغلب افراد مشهوری مثل ورزشکاران و هنرمندان هستند که اين‌جا ملامت می‌شوند در حالی که گروه‌های بی‌شمار دیگری هم هستند که با اين کشورها سر و کار دارند.

صددرصد. من فکر می‌کنم اين مسأله‌ی تجارت است که مهم است و نکته‌ی ديگر اين است که من می‌روم برای مردم بخوانم، نمی‌روم برای دولت بخوانم. برای اين‌که همه چيز برای همه روشن باشد، می‌گويم که من و دوستان‌ام آخر ماه آينده می‌رويم ايران با عده‌ای از افراد متخصص امور فنی برای اين‌که مطمئن باشيم واقعاً می‌توانيم اين کار را انجام دهيم و بعد ما هستيم که تصميم می‌گيريم.

اين‌جوری نيست. بله ما می‌رويم و دعوت‌نامه را قبول کرده‌ايم و دست شما درد نکند و بله ما می‌آييم. ما خيلی نسبت به موضوع فکر کرده‌ايم. من اولين آدمی بودم که بعد از جنگ بيست ساله در بيروت برنامه اجرا کردم. من در ايام سخت آپارتايد رفتم آفريقای جنوبی برای اين‌که سعی کنم چيزی را عوض کنم.

به آنها که می‌گويند چرا می‌روی آن‌جا می‌گويم خوب شما خودتان چه کار می‌کنيد که تفاوتی ايجاد کنيد. من می‌خواهم تفاوتی ايجاد کنم و چيزی عوض بشود.

اين نکته هم جالب است که مخاطب‌ات چه کسانی خواهند بود. فقط مخاطبان خارجی ساکن در ايران خواهند بود؟

نه، نه. اينها مردم ايران خواهند بود. عده‌ی خيلی زيادی از جوان‌ها خواهند بود. وقتی اولين بار در بيروت برنامه اجرا کردم، هر شب، در آن دو شب، بيست هزار نفر آمده بودند و همين شادمانی که در چهره‌شان بود، می‌گفت که متشکريم از اين‌که آمده‌ای اين‌جا.

در وب‌سايت‌ام ميزان ويزيتورها بسيار بالاست و من سی و چهار سال است که کارم اين است و به همين دليل است که الآن به اين‌جا رسيده‌ام و من آلبوم تازه‌ای دارم به اسم «اکنون و آن وقت» که شامل تمام دور‌ه‌ی کار حرفه‌ای من است. می‌خواهم اين نوع موسيقی، آن موسيقی‌ای باشد که اگر بروم (ایران) اجرا شود.

ما اين‌جا در اسکای نيوز برای تمام دنيا برنامه اجرا می‌کنم و از محبوبيت‌ات در سراسر جهان خبر دارم و انگلیس تنها بخش کوچکی از آن است. هيچ وقت نشسته‌ای با خودت فکر کنی که چگونه به دل فرهنگ‌هاو کشورهای مختلف نفوذ کرده‌ای؟

خيلی باور نکردنی است. آلبوم‌های من ۴۵ ميليون فروش داشته‌اند و من خودم هم نتوانسته‌ام بفهمم چطور شده است که رسيده است به ۴۵ ميليون که رقمی است بسيار بالا. من خيلی خوش شانس‌ام که بعد از ۳۴ سال کار ستاره‌ی بين‌المللی شدم و هنوز هم دارم کار می‌کنم.

در همين سه هفته‌ی گذشته من در روسيه، لاتويا، ليتوانی، بيروت، آلمان و دانمارک و با گروه‌ام کنسرت داده‌ام و دليل‌اش اين است که به کاری که می‌کنم عشق می‌ورزم.