این که خانم ناصری زحمت کشیده تا رضایت خانم گلفام را برای انجام این مصاحبه جلب کند، مهم و باارزش است. اما به نظر من این گفتگو نمونه بارزی است از مرعوب شدن خبرنگار نزد مصاحبه شونده. خانم ناصری با صدایی لرزان و خجالت زده، پرسش هایی ناییف، پیش پا افتاده و گاه غلط را مطرح میکند و در مقابل، خانم گلفام با مهارت و حاضر جوابی آنها را تصحیح میکند و حتی گاه با ریشخند به ایشان پاسخ میدهد. البته در لحن خانم گلفام نیز نوعی خودپسندی به گوش میخورد. چه بسا این لحن متکبرانه ناشی از ناشیگری و مرعوب شدگی خبرنگار باشد. صمیمانه امیدوارم که همکار رادیو زمانه از این پس با آمادگی و اعتماد به نفس بیشتری پای صحبت افراد بنشیند.

فقط يه مساله...به نظرم كار خانم ناصري معمولا عاليه ...همين.

تقریبا با مهدخت موافقم. به نظرم خانم ناصری این مصاحبه رو با سوالات اغلب ... و مزخرف و با موضوعاتی نخ ‏نما خراب کردند. مثلا این سوال چرند که شما توی زندگی فرهاد اتفاق افتادید یا فرهاد توی زندگی شما!؟ یعنی چه؟ ‏حالا گیریم که طرف هم یک جوابی به ما داد! البته به نظرم خانم ناصری اعتماد به نفس بیشتر نیازی ندارد؛ چون ‏نشستن پای مصاحبه بدون اینکه بدانیم راجع به چه چیزی می خواهیم حرف بزنیم و چه چیزی قرار است بپرسیم به ‏خودی خود اعتماد به نفس زیادی می خواهد! شاید کمی مطالعه و تحقیق و جستجو بد نباشد!‏

با تشکر از این مصاحبه نسبتا،بگذریم من از شما یه درخواستی داشتم میشه یه لطفی کنید و آدرس خانوم گلفام را به من ارسال کنید.
متشکر

با سلام و خسته نباشید قسمت صدا فیلتر شده اگه میشه یه لطفی بکنید تا ما هم بتونیم بشنویم. ممنون