تقابل با اسراييل، سهمیه المپیک را از ايران گرفت

فرنگیس محبی

مجله ورزشی اين هفته را بشنويد.

تیم ملی کشتی فرنگی ایران سه سهمیه حضور در المپیک را به دست آورد. در مسابقات کشتی فرنگی قهرمانی جهان که در باکو پایتخت جمهوری آذربایجان برگزار شد، کشتی‌گیران ایران موفق به کسب یک مدال طلا، توسط حمید سوریان در ۵۵ کیلوگرم، و دو مدال برنز توسط سامان طهماسبی و قاسم رضايی در ۸۴ و ۹۶ کیلوگرم شدند. حمید سوریان برای سومین سال پیاپی قهرمان جهان شد.

چهار کشتی‌گیر دیگر ایرانی با قبول شکست از دور مسابقات خارج شدند که مهم‌ترین آن‌ها مهدي محمدي بود. فرنگی‌کار وزن ۷۴ کیلوگرم ایران که به گفته کارشناسان، بخت قهرمانی جهان را داشت، حاضر به رویارویی با حریف اسرايیلی خود نشد و از دور مسابقات کنار رفت. به گزارش خبرگزاری‌های بین‌المللی، با این که امتناع از حضور در برابر حریفان اسرايیلی، یکی از سیاست‌های اصلی ورزش ایران است، محمدی برای فرار از محرومیت از سوی فدراسیون بین‌المللی کشتی (فیلا) آسیب‌دیدگی را دلیل حاضر نشدن خود بر روی تشک کشتی اعلام کرد.

حمید سوریان، کشتی‌گیر وزن ۵۵ کیلوگرم ایران

در مجله ورزشی این هفته، برای بررسی مسابقات جهانی کشتی فرنگی و دست‌آورد کشتی‌گیران ایران، عارف ربطی دبیر فدراسیون کشتی ایران در گفتگویی با رادیو زمانه ابتدا ارزیابی خود از مسابقات جهانی باکو را بیان می‌کند:

مسابقات جهانی رویداد بزرگ و سختی است که بهترین کشتی‌گیران برای گرفتن مدال و کسب مقام‌های اول تا سوم در آن شرکت می‌کنند. کسانی که در این مسابقات سخت شرکت می‌کنند، آدم‌های کوچکی نیستند؛ بلکه آدم‌های بزرگی هستند. مسلماْ در اینجا یک چهره‌های نو بروز می‌کنند و یک چهره‌هائی که شناخته شده هستند، افت می‌کنند. اما این مبارزات کماکان ادامه دارد تا بهترین‌ها رو بشوند.

در این دوره کشتی‌گیران ما با آمادگی خوبی شرکت کردند. مثلاْ اگرآقای هاشم‌زاده در وزن بالای ۱۲۰ کیلوگرم به مقام ششم می‌رسید، ما مقام اول جهان را به دست می‌آوردیم. یا این که ما با رژیم اشغالگر قدس کشتی نگرفتیم. اگر او نبود، آقای محمدی یکی از این مدال‌ها را صاحب می‌شد. با قاطعیت عرض می‌کنم؛ چون یکی از بهترین کشتی‌گیران ما بود و روی مدالش حساب می‌شد.

روی هم رفته ما در فرنگی خوب ظاهر شدیم، بچه‌ها واقعاْ خوب کشتی گرفتند؛ به غیر از آقای اشکانی که کشتی خوبی را ارائه نداد.

حمید سوریان، کشتی‌گیر وزن ۵۵ کیلوگرم ایران

حالا که آقای مهدی محمدی را عنوان کردید که حاضر نشد با رقیب اسرايیلی کشتی بگیرد، ایشان از سیاست فدراسیون پیروی کردند یا تصمیم خودشان بود؟

این سیاست نظام ما است. ما تابع سیاست نظاممان هستیم.

ولی این روش باعث شد که سهمیه المپیک در وزن ۷۴ کیلوگرم را از دست بدهید.

کدام کشور سیاستش را اعمال نمی‌کند که ما اعمال نکنیم؟ برای ما این جور چیزها در الویت است. ما باز هم می‌توانیم سهمیه المپیک را به دست بیاوریم. اما به خاطر این جور چیزها از اعتقاداتمان نمی‌گذریم. چون تابع اعتقادات و سیاست نظام هستیم.

اگر فرض کنیم که تمام کشتی‌گیران قرعه‌شان به کشتی‌گیران اسرايیلی می‌افتاد، باز هم از کشتی با آن‌ها پرهیز می‌کردید؟

اطمینان داشته باشید که همین کار را می کردیم.

چه طور آقای محمدی که از کشتی ‌گرفتن با حریف اسرائیلی امتناع کرد، مشمول محرومیت فیلا نشد؟

اصلاْ نباید محروم کند. هرچه باشد، این‌ها دچار مشکلات روحی می‌شوند که خودش یک نوع ضرب‌دیدگی روحی است. چون این‌ها یک اعتقاداتی دارند. بالاخره همه کشورها این کارها را انجام می‌دهند. مثلاْ خود سیاهپوست آمریکايی روی سکو نرفت که مدالش را بگیرد؛ به خاطر ظلمی که به او می‌شود. این‌ها هم بالاخره جنبه سیاسی دارد یا خود کشورها جنبه‌های سیاسی دارند. مثلاْ کشوری که تحریم می‌کند و شرکت نمی‌کند. ما با این کارها مواجه بوده‌ایم. پس بنابراین اگر قرار است تنبیه شود، چرا فقط در مورد ایرانی‌ها بشود؟ تا حالا نشده و نباید هم بشود.

آقای محمدی اعلام کردند که در برابر حریف اسرايیلی کشتی نمی‌گیرند یا دلیل دیگری آوردند؟

ما بر اساس سیاست‌های نظام در تورنمنت‌های بین‌المللی شرکت می‌کنیم. سیاست نظام به ما این اجازه را نمی‌دهد. چون ما کشوری به نام اسرايیل نمی‌شناسیم. پس برای چه باید با آن مواجه بشویم. سیاست فدراسیون تافته جدا بافته‌ای از سیاست نظام نیست. ما تابع نظام هستیم و نظام هر تصمیمی که بگیرد، ما تابع همان شرایطیم.

حمید سوریان، کشتی‌گیر وزن ۵۵ کیلوگرم ایران

در دو ماه گذشته انتقادات زیادی از مسئولین شده که به کشتی توجه زیادی نمی‌شود و اخیراْ هم حمید سوریان، قهرمان جهان، هم همین انتقادات را تکرار کرد. نظر شما چیست؟

از اینک ه توجه به کلیه فدراسیون‌ها توجه بیشتری از سابق می‌شود، هیچ شکی نیست؛ اما راضی‌کننده نیست. من فکر می‌کنم که مسئولین باید بیشتر به کشتی بها بدهند. چون ورزش سنتی ما است؛ ورزشی است که وارداتی نیست و مال خودمان است و در ضمن کشتی در خون ایرانیان است. حتی روستاها هم با این ورزش عجین هستند. سرمایه‌گذاری در این ورزش باعث نمی‌شود که دولت ضرر کند. بلکه باعث رونق این ورزش می‌شود و ما می‌توانیم پشتوانه‌سازی بسیار خوبی در کشتی داشته باشیم.

این است که من این انتقاد را که به کشتی توجه نمی‌شود، قبول ندارم. اما یک مقدار از این که در توزیع جوایز کوتاهی می‌شود، من فکر می‌کنم یک مقدار باید مسئولین توجه بیشتری نشان دهند.

منظورتان سازمان تربیت بدنی است؟

بله مسئولین سازمان تربیت بدنی باید کاری کنند که جوایز این‌ها سریع و به موقع اهدا شود؛ که آن‌ها به آن فکر نکنند و روحیه‌شان لطمه نخورد. مثلا همین توزیع جوایز سال ۸۵ که به این‌ها داده نشده، خودشان به ما می‌گفتند که روحیه کسلی دارند. ما که باید بالاخره این جوایز را بدهیم، چه بهتر که به موقع بدهیم تا این‌ها انشاالله با یک روحیه شادتری بتوانند در مجامع بین‌المللی برای رقابت حاضر بشوند. این خودش باعث تقویت روحیه ورزشکاران ما بشود.