کانادا کانادا
۱۶ مارس ۲۰۰۷
۲۵ اسفند ماه ۱۳۸۵
برای شنیدن فایل صوتی «اینجا» را کلیک کنید.
بخت راهیابی اولین ایرانی به مجلس قانونگذاری کانادا
انتخابات عمومی کبک، روز ۲۶ مارس برگزار خواهد شد. دکتر امیر خدیر، پزشک متخصص بیماری‌های عفونی، از سوی «حزب همبستگی کبک»، نامزد نمایندگی مجلس از حوزه مرسیه‌ی مونترآل شده است.
تاکنون چندین ایرانی در شهرهای ونکوور، تورنتو و مونترآل تلاش کرده‌اند به مجالس قانونگذاری، پارلمان ملی کانادا و دستگاه‌های حکومتی وارد شوند، اما هیچ‌کدام موفق نبوده‌اند.
این بار تحلیل‌گران سیاسی احتمال بسیار می‌دهند که دکتر امیر خدیر به دلایل گوناگون، از جمله، کوشش‌های گسترده‌ی سیاسی و اجتماعی پر سابقه، بتواند به مجلس ملی کبک راه یابد.
در یک گفت‌وگوی تلفنی، از دکتر خدیر خواستیم ابتدا در باره «حزب همبستگی کبک» توضیحاتی بدهد:
دکتر امیر خدیر
دکتر خدیر: «حدود ده سال است که در اقصا نقاط دنیا، من‌جمله کبک، در مقابل جهانی‌شدن بازار مقاومت‌هایی هست. در کبک هم جنبش‌های مردمی مختلف در تکاپو بوده‌اند که از حقوق مردم دفاع و از تخریب محیط زیست جلوگیری کنند. در پیامد این کوشش‌ها، این آلترناتیو که عمدتا از جنبش تساوی‌طلبی زنان، جنبش ضد جنگ و جنبش مبارزه برای مسکن رایگان است، حزب جدیدی به وجود آمده به نام «همبستگی در کبک»، که یک سال پیش تشکیل شده که مبنای کارش دفاع از محیط زیست و عدالت اجتماعی‌ست».
از او پرسیدیم که به نظر خودش چقدر شانس پیروزی در این انتخابات را دارد؟
دکتر خدیر: «حوزه‌ای که من در آنجا کاندیدا هستم در مرکز شهر مونترآل واقع شده و کانونِ این حزب نوپایی‌ست که «همبستگی کبک»" نام دارد. در این منطقه وضع حزب ما نسبتا خیلی خوب است. در نظرسنجی‌ای که ما هفته پیش داشتیم، یک آمارگیری علمی که در آن هزاروچهارصد نفر شرکت داشتند، من حتا نیم درصد از دارنده‌ی فعلی کرسی (آقای دانیل توورپ، از حزب کبکی‌ها) جلوتر بودم».
دادگاه رسیدگی به غرامت‌خواهی استفان هاشمی به تعویق افتاد
حدود چهار ماه پیش، بعد از آن که استفان هاشمی، فرزند زهرا کاظمی خبرنگار عکاس کانادایی ـ ایرانی تبار، از اجرای عدالت در مورد آمران و عاملان قتل مادرش در زندان اوین نومید شد، خواستار هفده میلیون دلار غرامت از دولت جمهوری اسلامی ایران شد.
قرار بود آخر ماه مارس دادگاهی در کبک به این دادخواست رسیدگی کند. اما این دادگاه به دلایلی که اعلام نشده تا اطلاع ثانوی به تعویق افتاده است.
خانواده‌ی ایرانی که در آمریکا زندانی هستند اجازه ورود به کانادا یافتند
هفته‌ی گذشته یک سخنگوی اداره‌ی مهاجرت کانادا اعلام کرد که به یک خانواده‌ی پناهجوی ایرانی، به دلیل آن که فرزندشان در کانادا به دنیا آمده، اجازه‌ی ورود به کشور داده شده است.
مجید و معصومه ده‌سال پیش به کانادا آمدند و تقاضای پناهندگی کردند. تقاضای آنها پذیرفته نشد و در دسامبر ۲۰۰۵ به ایران باز گردانده شدند.
این زوج زمانی که در کانادا بودند دارای فرزند پسری شدند.
چندی پیش این زوج، با پاسپورت تقلبی یونانی، قصد داشتند به کانادا آمده دوباره تقاضای پناهندگی کنند. اما به هنگام عبور از آسمان پورتوریکو یکی از همسفران آنها در هواپیما بر اثر سکته قلبی می‌میرد. هواپیما، به‌خاطر این حادثه، به اجبار فرود می‌آید. در فرودگاه، مأموران امنیتی آمریکا متوجه پاسپورت تقلبی آنها می‌شوند و مجید و معصومه را همراه با فرزندشان در شهر آستین ایالت تگزاس زندانی می‌کنند.
اکنون که دولت کانادا اجازه‌ی ورود به این خانواده را داده است، مقامات کانادا و آمریکا مشغول مذاکره و انجام تشریفات قانونی لازم برای انتقال آنها به کانادا هستند.
گروه خورشید خانم و اجرای رقص «بی‌بی باف»
دانشکده‌ی مردم شناسی دانشگاه روچستر ایالت نیویورک یک گردهمایی ویژه در باره‌ی قالی، و به‌ویژه قالی عشایر بختیاری ایران، را روز پنجم آوریل برگزار خواهد کرد. این گردهمایی یک روزه شامل سخنرانی، نمایش اسلاید، عرضه‌ی نمونه‌هایی از غذاهای عشایر بختیاری و همین‌طور یک برنامه‌ی رقص خواهد بود.
دانشگاه روچستر از گره رقص «خورشید خانم» مونترآل کانادا دعوت کرده است تا اجرای این برنامه را بر عهده گیرد. خانم «آرام بیات» برنامه‌ی رقص «بی‌بی باف» را برای این گردهمایی طرح ریخته و مشغول تمرین و آماده کردن آن است.
خانم آرام بیات هنر آموخته‌ی هنرستان رقص‌های ملی و محلی ایران، در پیش از انقلاب است. وی در سال ۱۳۵۷ تحصیل خود را به پایان برد و قصد داشت کارش را آغاز کند که هنر رقص در ایران ممنوع شد.
خانم بیات در سال ۱۹۸۸ به کانادا مهاجرت کرد و کار هنری خود را در مونترآل پی گرفت. او پس از چند سال آموزش هنرجویان علاقه‌مند به رقص و به‌ویژه رقص‌های ایرانی، در سال ۱۹۹۵ گروه رقص «خورشید خانم» را بنیان گذاشت. آرام بیات تاکنون به همراه این گروه برنامه‌های زیادی را اجرا کرده است. «قصه‌ی مارال»، با الهام از شخصیت مارال رمان کلیدر، نوشته‌ی محمود دولت آبادی، «سنگ، خاکستر، حسرت» و «از عشق و صلح و شادی» چند نمونه از کارهای خانم بیات هستند.
گفت‌وگو با خانم آرام بیات
در همین باره، گفت‌وگویی با این هنرمند ساکن مونترآل انجام دادیم که می‌خوانید:
زمانه: خانم بیات! موضوع رقص «بی‌بی باف» چیست؟
آرام بیات: رقص بی‌بی باف یک رقص داستانی‌ست که بر اساس افسانه‌ای قدیمی، در باره‌ی بهار، یعنی بزرگ‌ترین جشن ایرانیان است. در رقص بی بی باف، آمدن بهار و نوروز در گرو بافته شدن فرشی‌ست که زن‌های بختیاری باید آن را ببافند و زیر پای بهار بیندازند تا بهار بیاید. در رقص بی‌بی باف سعی شده فراز هایی از زندگی و فرهنگ مردم بختیاری، از تولد تا مرگ، در روند بافتن یک فرش به نمایش در بیاید.
زمانه: زمان رقص بی‌بی باف چقدر است و با استفاده از چه موسیقی‌ای اجرا خواهد شد؟
آرام بیات: زمان رقص پنجاه دقیقه است ولی امکان این را دارد که اضافه شود. موسیقی رقص هم صرفا بختیاری‌ست ولی از موسیقی لری، و کلا موسیقی جنوب غرب ایران. از قسمت‌های دیگر جنوب غرب ایران هم استفاده شده است.
زمانه: چند رقاص در اجرای این رقص شرکت دارند؟
آرام بیات: برای این اجرا هشت رقصنده داریم که همگی خانم هستند ولی تعدادی آقا هم الان دارند با ما تمرین می‌کنند که در اجراهای بعدی می‌توانیم از آنها استفاده کنیم.
زمانه: از چه لباس‌ها و پوشش‌هایی در این رقص استفاده می‌کنید؟
آرام بیات: لباس‌ها بر اساس لباس‌های بختیاری طراحی شده و به این صورت است که رقصندگان از یک لباس ساده‌تر شروع می‌کنند. مثل خود بافتن فرش که کم‌کم اضافه می‌شود تا تمام شود. و در آخر که بافتن فرش تمام شد، لباس کامل بختیاری می‌پوشند.
زمانه: بعد از اجرای بی‌بی باف در روچستر، آیا در نظر دارید که آن را در شهرهای کانادا و شهرهای دیگر دنیا هم اجرا کنید؟
آرام بیات: بعد از اجرای روچستر، این رقص را در شهر های کانادا تور می‌گذاریم. ولی برای جاهای دیگر دنیا، امیدواریم از ما دعوت شود و شرایط فراهم بشود و ما اسقبال می‌کنیم.
|
