پروژههای پر حرف و حدیث در تبریز
هادی ناصری از تبریز
شهرداری نهادی است که مسئولیت عمران و آبادانی شهر را برعهده دارد. اگرچه چند سالی است که با تشکیل شوراهای اسلامی شهر، شهرداری زیر نظر این نهاد اداره میشود اما هنوز هم قدرت اجرای لازم را برای اداره امور شهر دارد. مناسبات این دو نهاد نوپا در چند سال نخست تأسیس شورا در شهرهای مختلف، بحثهای مختلفی را برانگیخته است. شورا و شهرداری تبریز نیز از این بحث مستثنی نیستند.
بحث و اختلاف میان اعضای سومین شورای شهر تبریز هم تا اندازهای علنی بود که برخی رسانههای محلی و کارشناسان شهری ادعا کردند این اختلافها به توسعه و عمران شهر صدمه زده است. به گزارش رسانههای محلی در اثر همین اختلافها بود که شورا نتوانست به موقع شهردار مناسب شهر را انتخاب کند. ناتمام ماندن پروژههای بزرگ و کوچک مانند قطار شهری تبریز، ناهماهنگی و تخریب روکش آسفالتها بدون بازسازی و ماندن زباله و برف و یخ در خیابانها نیز از مثالهایی بود که باعث شد انتقادهای بیشتری از این دو نهاد شهری مطرح شود.
اما از میان همه کاستیها، عقب ماندن یا اجرای نامناسب سه پروژه شهری بیش از سایر نابسامانیها به چشم میآید:
پل کابلی تبریز
این پل که با هزینهای بیش از ۵۰ میلیارد تومان از سال ۱۳۸۲ در حال ساخت است و کابلهای آن مستقیما از فرانسه آورده شده اولین پل کابلی شمال غرب کشور محسوب میشود. ساخت پل که در مرحله تحویل کابل بود به دلیل اختلافات اعضای شورای شهر تبریز یک سال به تعویق افتاد. محل اجرای طرح در منطقهای به نام دروازه تهران در ابتدای ورودی شهراست. طرحی که سرتاسر منطقه را از خیابان توانیر محدوده ولیعصر تا بلوار ائل گلی به هم مرتبط میکند. این پل در آبان ماه امسال نشست کرد و داربستهای زیر آن در اثر این نشست خم شد.
نمایی از پل کابلی روزبعد از نشست که داربستهای خم شده درسمت چپ تصویر با وجود پوشش کاملآ مشخص هستند. عکس: ایرنا
اما نشست پل کابلی تکذیب شد. یکی از کارگران شهرداری در محل ساخت پل درباره این که آیا پل نشست کرده است یا نه میگوید: "داربستها کج شده بود، اما روی آن را با گونی ضخیم پوشانده بودند که میشد از لابهلای گونیها داربستهای خم شده را دید. همین حالا هم اگر نگاه کنید داربستها خم است ولی نه به مقدار قبلی. مردم از ترس ریختن پل مسیر خود را عوض میکردند یا اگر مجبور بودند با سرعت از زیر آن عبور میکردند، کارکنان خود پل هم میترسیدند روی آن کار کنند".
پس از تکذیب این اتفاق، طراح و محاسب پل كابلی نیز در گفتوگویی با خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا) نشست انتهای پل كابلی تبريز را ناشی از تاخير در جمعآوری داربستهای زير آن اعلام کرد.
ایرنا در ۲۳ آبان ماه امسال نوشت: «پايههای پل در بخش جنوبی آن با قنات عبوری از محل ساخت آن تداخل كرده و همين امر، خميدگی داربستهای نگهدارنده آن را سبب شده است.»
پل تقاطع عباسی
کار ساخت پل عباسی در تقاطع خیابان عباسی زودتر از پل کابلی شروع شد. احداث و طراحی این پل به پیمانکارانی از اصفهان سپرده شد. این پل نشست نکرد. ورودی و دهانه پل بسیار باریک وعرض بدنه پل هم برای عبور دو خودرو طراحی شده است که با چند پیچ وخم کامل میشود.
اما با وجود ترافیک سنگین تقاطع و خیابان اصلی عباسی، جهت پل درست عمود بر خیابان اصلی و همراستا با خیابانی ساخته شده است که دریک ساعت، به ندرت ۱۰ خودرو از آن عبور میکند.
تصویر ماهواره ای از تقاطع عباسی قبل از ساخته شدن پل.اکنون پل در جهت عمود بر خیابان عباسی(خیابان افقی)ساخته شده است.دراین تصویر(از پایین به بالا)پایه های پل کاملآ مشخص است.
تصویر ماهوارهای از تقاطع عباسی قبل از ساخته شدن پل. اکنون پل در جهت عمود بر خیابان عباسی (خیابان افقی) ساخته شده است. دراین تصویر (از پایین به بالا) پایههای پل کاملآ مشخص است.
«مردم خیابان عباسی بعد از شنیدن خبر احداث پل به وجد آمدند چون واقعا از ترافیک و انواع اقسام آلودگی خسته شده بودند». یکی از اهالی منطقه عباسی که منزل مسکونی او کنار پل واقع است با بیان این مطلب اضافه میکند: «ولی هنگام احداث با دیدن جهت پایهها تعجب کردیم و وقتی از یکی از کارگران سوال کردیم مطمئن شدیم که جهت پل همین خواهد شد که ما میبینیم.»
کارشناسان شهرداری تبریز این نظر را که "برای هم مسیر بودن گذرگاه با پل تقاطع آبرسانی، جهت پل عباسی به این شکل درآمده است" رد کردهاند و پیمانکاران اصفهانی طرح را مقصر شناختهاند.
تقاطع شهید بهشتی یا منصور سابق
تصویر ماهوارهای از تقاطع شهید بهشتی (منصور). در میان تصویر(قسمت خاکی) برج ۲۰ طبقه که هنوز تکمیل نشده مشخص است. دراین تصویر در اطراف پروژه خانههای بسیاری دیده میشود که هم اکنون با خاک یکسان شدهاند.
یکی از شلوغترین تقاطعهای تبریز و جایی که برخی اوقات حجم خودروی عبوری و ترافیک آن از میدان ساعت هم بیشتر میشود چهارراه شهید بهشتی یا همان چهارراه منصور سابق است. طرحی که ابتدا قرار بود برای توسعه و کاهش ترافیک این محدوده اجرا شود بنا به دلایلی عملی نشد. این طرح چیزی شبیه پروژه زیرگذر فرودگاه بینالمللی تبریز بود. تبریز را شهر زیرگذرها مینامند زیرا بیشترین زیرگذرهای ایران در این شهر واقع شده است. هم اکنون چیزی که در این منطقه در حال اجراست ترکیبی از میدان، تقاطع و پاساژ است یعنی چیزی مانند یک میدان که دور تا دورش را مجتمعهای تجاری و پاساژ گرفته است. در یک گوشه ازاین سازه هم برجی ۲۰ طبقه سر به فلک کشیده است. طرح فعلی متفاوت از طرح اولیه این تقاطع است.
اکنون نه تنها ترافیک این منطقه رفع نشده بلکه با اجرای این پروژه و نقل مکان کردن کانون زبان ایران شعبه تبریز به این محدوده، ترافیک منطقه چندین برابر شده است.
|
نظرهای خوانندگان
مشک نمونه خروار است
-- حسینی ، Feb 26, 2007 در ساعت 07:49 PMدر تمام کشور بعلت سوئ مدیریت از اینها بسیار است