فوتبال ایران: قربانی لجبازی؟

اختلاف میان فدراسیون بین المللی فوتبال (فیفا) و مقامات ورزشی ایران به چنان مرحله حساسی رسیده است که امکان دارد در صورت حل نشدن این اختلاف، فوتبال ایران از شرکت در مسابقات بین‌المللی و قاره‌ای محروم شود.

شارل شامپاین نماینده فیفا اخیرا در نامه‌ای برای محمد دادکان رئیس برکنار‌شده فدراسیون فوتبال ایران که در آن از آقای دادکان به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال ایران یاد شده، تاکید کرده است که اگر محمد دادکان و همکارانش تا تاریخ 26 آبان ماه سال جاری به فدراسیون فوتبال بازنگردند، فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا کلیه فعالیت‌های این فدراسیون را به حال تعلیق در‌خواهند آورد.

با اینکه مسئولان فعلی فوتبال ایران سعی کرده‌اند که این نامه و تذکرهای قبلی فیفا را کم اهمیت جلوه دهند روشن است که دولت ایران که مسئولیت ورزش را بر عهده دارد با بحران جدیدی روبه‌رو شده است.

این ماجرا از آنجا آغاز شد که به دنبال ناکامی ایران در مسابقات جام جهانی فوتبال در آلمان، محمد‌علی‌آبادی رئیس جدید سازمان تربیت بدنی ایران، برخلاف مقررات فیفا، تصمیم گرفت که حکم برکناری محمد‌ دادکان از فدراسیون فوتبال را صادر کند. این در حالی بود که آقای ‌دادکان خود اعلام کرده بود که پس از پایان مسابقات جام جهانی از ریاست فدراسیون کنار خواهد رفت.

مقررات فیفا

طبق مقررات، کنار رفتن روسای فدراسیون‌های عضو فیفا که از سوی مجامع عمومی فدراسیون‌ها انتخاب می‌شوند، تنها در صورت استعفا یا کنار گذاشته شدن از سوی همان مجامع، به رسمیت شناخته می‌شود.

می‌شد صبر کرد تا آقای دادکان پس از بازگشت به ایران از آلمان، شخصا کناره‌گیری کند یا در صورت اصرار او در باقی ماندن در فدراسیون، امکان این وجود داشت که ماجرا به مجمع عمومی فدراسیون فوتبال، که نمایندگان وابسته به دولت در آن اکثریت دارند ارجاع داده شود تا آن مجمع رئیس فدراسیون را برکنار و شخص مورد نظر رییس سازمان تربیت بدنی را به جای او منصوب کند.

اما تصمیم آقای علی آبادی مشکل عمده‌ای برای فوتبال ایران به وجود آورد. به گزارش رسانه‌های ورزشی ایران، رییس سازمان تربیت بدنی وقتی با تذکر کارشناسانی روبه‌رو شد که با قوانین بین‌المللی فوتبال آشنا بودند گفت: "تعویض رئیس فدراسیون فوتبال یک مساله داخلی است و به فیفا ربطی ندارد".

برداشت نادرست

داریوش مصطفوی دبیر جدید فدراسیون فوتبال در تفسیر ماده هفده اساسنامه فیفا گفته است که اگر رئیس یک فدراسیون ملی به دلایل سیاسی برکنار شود، فیفا این برکناری را نخواهد پذیرفت و نتیجه می گیرد که برکناری آقای دادکان بنا بر مسائل سیاسی نبوده است و بنابراین فیفا حق دخالت در این امر را ندارد.

این در حالی است که اساسنامه فیفا تاکید می‌کند که اگر یک رئیس فدراسیون عضو فیفا که از سوی مجمع عمومی آن فدراسیون انتخاب شده است از سوی "مقام‌های سیاسی" کشور از مقام خود خلع شود، فیفا آن را قبول نخواهد کرد. شک نیست که محمد علی آبادی در مقام معاونت رئیس جمهوری و ریاست سازمان تربیت بدنی یک مقام سیاسی محسوب می شود.

از سوی دیگر گفته‌های سخنگوی سازمان تربیت بدنی که "محمد دادکان به سبب عملکرد گذشته‌اش صلاحیت بازگشت به فدراسیون فوتبال را ندارد" عملا یک راه حل این مشکل را که ثبت نام مجدد او در انتخابات هفتم آبان ماه فدراسیون فوتبال و بازگشت مجدد او به ریاست آن فدراسیون است، با دشواری روبه‌رو کرده است.

راه حل دیگر کناره‌گیری داوطلبانه آقای دادکان است اما او قبلا اعلام کرده است که تنها در صورت برکناری یا استعفای محمد علی آبادی حاضر خواهد شد استعفای خود را به مسوولان تقدیم کند.

در هر حال در این رویاروئی، یا به قولی لجبازی، قربانیان اصلی تیم ملی و باشگاه‌های فوتبال ایران خواهند بود که احتمالا بخت شرکت در مسابقات آسیائی و بین‌المللی را از دست خواهند داد، به ویژه در زمانی که تیم ایران در یک قدمی راهیابی به مرحله پایانی مسابقات قهرمانی ملت‌های آسیا قرار دارد.

فرنگیس محبی