لبنان، اسرائیل‌، وبلاگ و جنگ

مردم لبنان، خشم و عصبانیت خود را از جنگ اسرائیل و حزب‌الله، در اینترنت فریاد می‌زنند. این روزها، وبلاگ‌، اصلی‌ترین رسانه اعتراضی مردم منطقه است. اسرائیلی‌ها هم از جنگ شکوه دارند. بیشتر مطالب وبلاگ‌های لبنان، از اعتراض به حمله اسرائیل گرفته تا خاطره نخستین لرزش بیروت، شعرهای عاطفی ، ترس‌های فردی و ... درباره جنگ است و جنگ.

"راشا سالتی" یکی از وبلاگ‌نویسان لبنان است که به رویترز می‌گوید: « احساس می‌کردم خفه شده‌ام. تمام حرکاتم قفل شده بود. از شکستن این حصار و داشتن آزادی برای نوشتن لذت می‌برم، از این‌که می‌توانم با بقیه مردم در تماس باشم و احساس تنهایی نکنم.»
سالتی، نویسنده آزاد، 11 جولای، دو روز قبل از آن‌که حزب‌الله سربازان اسرائیلی را دستگیر کند، از نیویورک به بیروت آمده است. از نگاه سالتی، رسانه‌ها به دنبال اخبار جدید هستند اما به روایت پشت آن توجه ندارند. وبلاگ‌ها، از روزمرگی و زندگی روایت می‌کنند.

 لبنانی‌هایی هم که خارج از کشور زندگی می‌کنند، از خشم و درماندگی مردم می‌نویسند. آنان در بین دو واقعیت قرار دارند؛ امنیت و دوری از خطر بمباران و هم‌زمان، عذاب وجدان از حاشیه امنیتی که خود دارند.
"کتا" نویسنده وبلاگ "اجنبی" در بلاگ اسپات، در یک مطلب از خوانندگانی انتقاد کرده که به هم‌دردی‌های او اعراض می‌کنند. او در فرانسه زندگی می‌کند. کتا به خوانندگانی که از او خشمگین هستند، می‌گوید:« من احساس تک‌تک آنان را درک می‌کنم اما گاهی باعث می‌شوند دلم بخواهد جیغ بکشم. درست است، در لبنان زندگی نمی‌کنم اما آدم ترسویی نیستم که فرار کرده باشم. دلم می‌خواهد برگردم به لبنان.»

  بعضی از وبلاگ‌ها با لحن طنز از سازمان ملل انتقاد می‌کنند. آنان ادعا دارند که این سازمان برای یافتن راه صلح در منطقه بی‌طرف نبوده چون در این جنگ تنها 100 اسرائیلی کشته شده است.
یک وبلاگ‌نویس دیگر به نام "عرب عصبانی" از سکوت کشورهای عرب انتقاد کرده و نوشته است:« آیا هنوز نفس می‌کشید؟ اگر خوابید من کاریکاتورهایی دارم که می‌تواند بیدارتان کند.»

منظور عرب عصبانی، کاریکاتورهایی بود که انتشار آن‌ها در دانمارک، اعتراض جامعه عرب را برانگیخت.

سربازان سیاه، سربازان سفید

 وبلاگ‌نویسان مقیم اسرائیل هم از جنگ دل خوشی ندارند.
فرهاد در آخرین مطلب خود، به کسانی که او را حامی اسرائیل می‌نامند، پاسخ داده است:« هر انسان وهر موجود برای خود دنیائیست و مرگ بی دلیل هر انسانی از بین رفتن یک دنیای کامل است چه در اسرائیل ِ چه در لبنان وجان انسان‌ها مهره های بازی نیستند.»

کامران هم که در اسرائیل زندگی می‌کند، در وبلاگ "آن سوی دیوار" نوشته ، حیف شد، تازه می خواستم دعوتتان کنم منزل ولی می‌گویند به زودی برای شهر صهیونیست‌نشین من هم زالزالک پرت می‌شود.

کامران، از به دوست وبلاگ‌نویسی "لینک" داده که در لبنان زندگی‌ می‌کند.

 او ترانه "حوا آلبرشتاین" را با نام "شطرنج" در وبلاگ خود گذاشته است:

« فرزندم کجا رفت؟

فرزند خوبم کجاست؟

سرباز سیاه سرباز سفید را می زند

پدرم رفت پدرم دیگر بازنخواهد گشت

 سرباز سفید سرباز سیاه را می زند

در اطاق ها صدای شیون می آید و در باغ ها سکوت جاری است

شاه با وزیر بازی می کند

فرزندم دیگر برنخواهد خاست

تا ابد خواهد خوابید ...

هم سرباز سیاه و هم سفید کشته شدند

پدرم رفت

پدرم دیگر بازنخواهد گشت

نه سرباز سفیدی مانده و نه سیاهی

در اطاق ها صدای شیون می آید و در باغ ها سکوت جاری است

صفحه خالی شده و

فقط شاه و وزیر مانده اند