ایران یعنی قبله‌ی جهان

مهدی موذن جامی متولد ۱۹۶۱ خراسان، تحصیلاتش را در دانشگاه علامه طباطبایی و دانشگاه مشهد در رشته‌ی ادبیات فارسی به پایان رسانده است و حاصلش کتابی‌ست درباره‌ی ادبیات ایران باستان و پیش از اسلام با عنوان «ادب پهلوانی» که سال‌ها پیش توسط نشر قطره انتشار یافته است.

مهدی جامی برای من همیشه یک ادیب و پژوهشگر بوده که خرقه‌ی روزنامه‌نگاری به تن کرده تا اینگونه بنُماید. ژورنالیسم خاص او سليقه‌اش در رادیو زمانه است، و خط مشی این رادیو نشان می‌دهد که بار سنگینی از فرهنگ و ادب و هنر بر دوش می‌کشد.

مهدی جامی / عکس از زمانه

از او پرسیدم:
ایران یعنی چی؟

مهدی جامی: ایران یعنی چی؟ ایران خیلی معنا دارد.
اولین چیزی که به نظرت می‌آید این است که ایران یعنی مادر، و دومین چیزی که به نظرت می‌آید تاریخ ایران است.

ذهنم می‌رود از پیش از اسلام می‌‌آید تا بعد از اسلام.

ایران یعنی فرهنگ یونیک و خاص این کشور.

یعنی اعتقاد به پیروزی خیر بر شر. یعنی یک جور پایان شادمانه‌ی جهان، یک جور توکل به نیرو‌ی اهور ‌مزدایی.

خیلی چیزهاست. برای من سخت است که فقط بگویم ایران یعنی چی. اما برای من شخصاً ایران یعنی قبله‌ی جهان.

برای من هر جا هستم قبله همانجاست.

یعنی ایران قبله‌ی من است و هر جا که هستم رو به سوی ایرانم دارم. این که ایران چیه، یعنی من، یعنی رابطه‌ای که من با آن سرزمین دارم و مجموعه‌ی همه‌ی اینهاست.

* اين مصاحبه سال گذشته انجام گرفته است.