رادیو زمانه

تاریخ انتشار مطلب: ۱۱ آبان ۱۳۸۷

به سوی صلح؟

علی فتح‌الله‌نژاد متولد سال۱۳۶۰ (۱۹۸۱) تبریز، تحصیلات خود را در رشته‌ی علوم سیاسی در هلند،فرانسه و آلمان تا مقطع فوق‌لیسانس به پایان برده است. او دو مدرک فوق‌ لیسانس دارد و هم‌اکنون در حال پی‌گیری مدرک دکترای خود است.
علی فتح‌الله‌نژاد یکی از چهره‌های فعال و جوان خواهان صلح در عرصه‌ی

بین‌اللملی است، و در کنفرانس چشم‌انداز صلح درخاورمیانه حضور داشت اخیرا «اشتودیو» کتابی منتشر کرده با عنوان «ایران در چشم طوفان» که در سطح بین‌المللی منتشر شده است. بخش مربوط به ایران آن مربوط به علی فتح‌الله‌نژاد است.

Download it Here!



حضور یک جوان ۲۶ ساله با پایه‌های علمی بالا در سطح بین‌المللی

شور‌انگیز و غرورآفرین است.

این که در آینده‌‌ی سیاسی جهان به ویژه ایران چنین چهره‌هایی بتوانند تحلیل‌های منطقی راهگشا برای بحران‌ها ارایه دهند بدون شک فرق خواهد داشت با اينکه به قول مردم ایران یک "کاسه بشقابی" به ریاست جمهوری برسد یا یک معلم خوب ریاضی بدون سابقه‌ی سیاسی و حزبی به خاطر پاکدامنی یا هر چیز دیگر وزیر امور‌ خارجه شود.

سیاست یک علم و تخصص است که باید اول آن را آموخت و در راهش تجربه کسب کرد و بعد آن را در چرخ‌دنده‌های جهانی تنظیم کرد.

در روزهای کنفرانس صلح می‌ديدم که علی فتح الله‌نژاد با پرفسور محسن مسرت همکاری می‌کرد و تجربه‌ها و دیالوگ را درخیابان و هر مکان دیگری مرور می‌کردند. این قبیل موارد باعث می‌شود که انسان به آینده امیدوار شود.

اواخر تابستان ۲۰۰۸ علی فتح الله‌نژاد به «خانه‌ی هدایت» برلین آمد و فرصتی دست داد تا ما از هر‌دری حرف بزنیم. تا این که من از او پرسیدم :

آقای علی فتح الله‌نژاد، ایران برای شما یعنی چی؟

علی فتح الله‌نژاد: من در ایران به دنیا آمده‌ام، خانواده‌ام ایرانی هستند. اما با وجود آنکه در کشورهای دیگر حضور داشته و تحصیل کرده‌ام، فرهنگ ایرانی برایم خیلی مهم است.
آنچه که در فرهنگ ایران برایم جالب است رفتار دوستانه با کشورها و فرهنگ‌های دیگر است و این موضوع انسان را ترغیب می‌کند که به سمت صلح برود. ایران میهن من است و با وجود آنکه در کار علمی فرد باید سعی کند که بدون هیچ حساسیت و احساسی کار کند باز هم انسان با یاد و تحت تاثیر فرهنگش است.

اما در آنالیزی که به عنوان یک کارشناس می‌کنم باید اینگونه مسایل را کنار گذاشت و در آنالیز‌هایی که در امورخارجه می‌‌‌کنم باید بدون توجه به احساسات شخصی باشد.


عباس معروفی: حکومت ایران نتوانسته در زمینه‌های حقوق بشر، آزادی بیان و مسایلی از این قبیل با مردم کشورش کنار بیاید یعنی اعتماد جهان را جلب نکرده است و جامعه‌ی بین‌اللملی می‌ترسد که ایرن تبدیل به قدرت هسته‌ای شود. از آن طرف هم مشاهده می‌کنیم که فضای منطقه باعث نگرانی و توجه به امنیت داخلی را برای ایران تشدید می‌کند چون در یک طرف پاکستان دارای کلاهک هسته ای است. اسراییل هم ۳۰۰ کلاهک هسته‌ای دارد و این قبیل موارد تماماً تهدید است. عرب‌ها هم تا جایی که توانسته‌اند به ایران آسیب وارد کرده‌اند، روس‌ها هم همیشه به خاک ما چشم داشته‌اند. خب، طبیعی است که حکومت ایران برای امنیت خود تلاش کند. شما به عنوان یک روشنفکر تحصیل کرده‌ی خارج از کشور که در چند زبان و فرهنگ بوده‌اید و در کنفرانس‌های مختلف شرکت کرده‌اید جایگاه فعلی ایران را چگونه می‌بینید؟ فکر می‌کنید الآن ایران در نقطه‌‌ی ضعف است یا قدرت؟

علی فتح الله‌نژاد: من فکر می‌کنم که ایران از نظر ارگانیک و استراتژیک موقعیت خیلی خوبی دارد. به خاطر همین می‌‌تواند در روابط بین‌الملل رل مثبتی بازی کند. اما خیلی از فاکتورها در عرصه‌ی بین‌المللی باید تغییر کند به خصوص عقیده من این است که نقش آمریکا باید کاملاً تغییر کند. نمی‌شود یک کشوری دارای ارتش قوی در ناحیه‌‌ی بسیار دورتر از کشورش باشد.
ایران می‌‌تواند پلی باشد بین جهان غرب و جهان شرق. چون در قرن بیست و یکم ما جهان جدیدی خواهيم داشت. به همین دلیل فکر می‌کنم که ایران می‌تواند در آینده رل مثبتی بازی کند، به شزطی که فاکتور‌ها عوض شوند، به شرطی که آنگاژمای ارتشی امريکا در محیط خاورمیانه کم‌تر شود، و اروپا هم نقش جدیدی بازی کند که بیش‌تر به نفع خودش باشد و نه آمریکا.

در چنین محیطی است که ملت ایران هم برنده خواهد بود.

Share/Save/Bookmark

نظرهای خوانندگان

آقای معروفی عزیز ، خواهشاً دیگر شما سیاسی نویس نشو تا یک وقت همان دوتا مطلب درستی که قبلاً می خواندیم ، از کف ما نرود. سیاست و سیاسی نویسی را هم لطفاً بسپارید دست آنهایی که دنیاشان همین اندازه است و البته بیشتر از من و شما هم آن را می شناسند. سپاس
----------------------------------------
آخر چقدر کيلويی بحث کردن به جايی می رسد؟ يا کی ديده ايد که که کيلويی برخورد کردن راهی به دهی باشد؟
من کجا چيزی نوشته ام؟ من چی نوشته ام؟
رامبد عزيز
از من چی خوانده ای که به خودت اجازه می دهی چنين حرف های خرواری بزنی؟
حيف نيست؟ با اينهمه نقاط مشترک در گفتگو؟
عباس معروفی

-- رامبد ، Oct 31, 2008 در ساعت 03:43 PM

استاد معروفی ، حق باشماست، چون می خواستم جسارت نکرده باشم کیلویی حرف زدم . الان در یک کلام می نویسم : این مطلب و این گفت و گو از بس ضعیف بود که در شأن شما نبود...معذرت

-- رامبد ، Nov 1, 2008 در ساعت 03:43 PM

یعنی می شود به روزی امیدوار بود که فعالان صلح ما با سواد باشند؟ اخر شما یک نگاهی بیندازید به مثلا فعالان صلح ما. همه ی ان ها تحصیلاتشان در سطح پایینیست.حتی در داخل کشور اکثر فعالان سیاسی ما دانشجویان رشته های فنی هستند. البته این اشکالی نداشت اگر با مطالعات سیاسی و فعالیت های درست و حسابی همراه بود.

-- D&O ، Nov 1, 2008 در ساعت 03:43 PM

بله آقای معروفی لطف کنید شما وارد سیاست نشوید می بینید که کار شما نیست.

-- مهری ، Nov 1, 2008 در ساعت 03:43 PM