رادیو زمانه

تاریخ انتشار مطلب: ۲۳ فروردین ۱۳۸۷
گزارشی از رژه نوروزی ایرانیان در نیویورک

آن همه پرچم خریدار نداشت

دوستی در امريکا به من خبر داد که می‌خواهد به مراسم رژه ايرانی‌ها برود. از او خواستم از کم و کيف رژه، و اوضاع و احوال آن روز برايم عکس و گزارش بفرستد. لطف کرد و چيزهايی برای من فرستاد. و بعد ما در احوالات پرچم ايران که بحث داغ مردم پس از مراسم بوده حرف زديم. ماجرای پرچم ايران باز هم همان بحث‌های ميدان فوتبال را به ميان می‌آورد. حس و حال راوی را نقل می‌کنم، قضاوتش با خوانندگان عزيز زمانه.

اگر نوروز امسال در کشورمان ایران بی‌ساز و دهل آغاز شد و خبری از رنگ و برگ بهاری، و مرغ و ماهی مشهور نبود اما در نیویورک به مناسبت فرارسیدن نوروز و فصل بهار، ایرانیان رژه‌ای برگزار کردند که آمریکایی‌ها هم با نوروز باستانی ما آشنا شوند.


عکس از زمانه

این رژه‌ی پرشکوه و پرجلال و پر از شور و غوغا از خیابان چهل و یکم آغاز می‌شد که به خیابان بیست و هفتم ختم شود. رژه ای که در ميان جماعت حاجی‌فیروز رقص کنان و آواز خوانان سلام و علیک می‌کرد:
"ابراب خودم سامبولی بلیکم!، ابراب خودم بز بز قندی، ابراب خودم چرا نمی‌خندی!"

پشت سر حاجی فیروز، عمو نوروز هم خندان و شادان سال نو را تبریک می‌گفت، بچه‌ها را بغل می کرد و عیدی می‌داد و فریاد می‌زد: "نوروز آمد"

تقريباً تمام اقوام و اقلیت‌های ایرانی در این مراسم شرکت کرده بودند. بسیار ی از زنان و مردان با لباس ساسانی، بختیاری، کردی، گیلکی، قشقایی، قاجاری با حرکت‌های هماهنگ، طول مسیر را طی می‌کردند و شادباش می‌گفتند.

در این مراسم بسیاری از چهره‌های مشهور هم بودند: زرتشت، مولانا، رستم، سهراب که در میان جماعت حضورشان را نشان می‌دادند.
درویشان سماع می‌کردند و به دور خود می چرخیدند؛ دستی به آسمان و دستی به زمین.

پهلوانان و بزرگ‌مردان ایرانی هم بودند. یکی جهان پهلوان بود، یکی ببر مازندران.


عکس از زمانه

در جایی هم ورزش و نرمش و حرکت‌های زورخانه ای اجرا می‌شد آن‌هم به وسیله‌ی آدم شناخته شده‌ای به نام "اردوان مفید".
"مری آپیک" هم بود. یعنی همه بودند، همه‌ی کسانی که برای ایران گریه کرده‌اند، همه ایرانیان غربت‌نشین. فقط کسانی که از لغو داد و ستدشان با جمهوری اسلامی هراس داشتند، نیامده بودند که مبادا مشکلی برایشان فراهم شود.

هوا سرد بود اما مردم به هم گرما می‌دادند و رژه را تماشا می‌کردند، دست می‌زدند، شادی می‌کردند، و پرچم‌های شیر و خورشیدشان را در وزش باد بهار تکان می‌دادند. و هنگامی که پرچم بزرگ شیر و خورشید ایران را بر زمین گستردند همگی با هم هلهله کردند و اشک ریختند.
یکی از چیزهای جالب این مراسم توزیع رایگان پرچم جمهوری اسلامی بود که خریدار نداشت. و مردم تا پرچم را می‌دیدند انگار مار دوسر می‌بینند، خودشان را پس می‌کشیدند.


عکس از زمانه

دوره گردی امريکايی در گاری‌اش پرچم آمریکا و بوق و شیپور و نوار رنگی و شمشیر ذوالفقار و پرچم جمهوری اسلامی پخش می‌کرد.
نبش خیابان بیست و چهارم ایستاده بود و پرچم جمهوری اسلامی را به مردم می داد، ولی کسی از او نمی‌گرفت. وقتی از آنجا رد می‌شدم یک پرچم به‌طرف من دراز کرد و کفت: "این هم برای شما."

گفتم: "می‌دانی این پرچم‌ها طرفدار و خریدار ندارد؟"

گفت: "آره. متوجه شده‌ام. من این بوق و شیپورها را برای فروش آورده‌ام، کارم همین است. هر رژه و کارناوالی که باشد من از این چیز‌ها می‌فروشم. اما امروز یک آقایی در خیابان بیست و هفتم این پرچم‌ها و شمشیرها را به من داد و گفت مجانی بین مردم توزیع کن."
گفتم: "نفهمیدی کی بود؟"

گفت: "نمی‌دانم. مرد قد بلندی بود با کت و شلوار مشکی و پیراهن سفید. که مقداری شمشیر به من داد و اینهمه پرچم. کلی هم پول به من داد و گفت تو فقط پخش کن، یک پرچم آمریکا بده، یک پرچم ایران. اما نمی‌داننم چرا هیچکس این پرچم‌ها را از من نمی‌گیرد. راستی شما ایرانی‌ها پرچم کشورتان را دوست ندارید؟"


عکس از زمانه

لبخند زدم.
گفت: "یک آقایی هم تا این پرچم‌ها را دید گفت اگر این‌ها را دور نریزی خودم همه‌شان را آتش می‌زنم. من هم ترسیدم و پنهانش کردم توی کیسه."

گفتم: "بهتر است که همان بوق و شیپورهات را بفروشی."

دوره‌گرد، آمریکایی آرامی بود. موقعی که باهاش خداحافظی می‌کردم گفت: "راستی آقا تفاوت این پرچم‌ها با آنهایی که مردم در دستشان دارند چیه؟ چرا این پرچم‌ها طرفدار نداره."
گفتم: "موضوعش مفصل است." و به صرافت رژه بهاری خودمان افتادم و همه‌اش به این فکر بودم که، راستی پرچم ما کدام است؟ در جام جهانی فوتبال هم با این صحنه‌ها مواجه بودم و این سوال مدام در ذهنم تکرار می‌شد.


عکس از زمانه

و راستی چرا مردم به "ميدان سپه" و "ميدان امام خمينی" می‌گويند: "توپخانه". به راستی که اگر مردم چيزی را دوست نداشته باشند جا نمی‌افتد.

Share/Save/Bookmark

نظرهای خوانندگان

با سپاس از مطلب ارزنده ی آقای معروفی
این نوشته هم خواندنی است:
شيروخورشيد، نشان ملي ايرانيان
http://rouznamak.blogfa.com/post-85.aspx

-- ناخدا ، Apr 5, 2008 در ساعت 03:04 AM

درود. پرچم ما همان پرچم آزادی است. همانی است مردم می خواهند.

-- چاوش ، Apr 5, 2008 در ساعت 03:04 AM

پرچم جمهوری اسلامی جدا از اینکه بدون هیچگونه نظر خواهی از مردم و فقط با دستور آقای خمینی که گفتند:(بیاورید پایین این نشانه تمدن را)جایگزین پرچم ملی و تاریخی شیروخورشید شد به چند دلیل قابل نقد و بررسی است:
1- استفاده از زبان بیگانه بروی نماد ملی کشور آنهم نماد زبان و مردمی که در طول تاریخ بارها به این مرز و بوم تجاوز کرده اند و 8 سال جنگ با عراق یکی از آنهاست ( حتا با تمام قداست و احترامی که نام الله برای مردم دارد)غیر قابل توجیه است.
2- این لگو شباهت زیادی با لگو سیک های هندی دارد اگر چه در طرح نهایی دقیقا آن لگو نیست ولی در نگاه اول غیر متخصصین را به اشتباه می اندازد.
3- به ادعای طرفداران این لگو گل لاله را تداعی میکند ولی این توجیه از آن دسته از تفسیرهایی است که بعضی از طراحان بعد از آنکه سفارشی را گرفته و بدون هدف و در نظر گرفتن ارتباط تصویری درست با خواسته های سفارش دهنده به ایده ای میرسند و پس از آن سعی میکنند با تفسیر طرح را به چیزی شبیه نشان دهند که البته معمولا در این موارد لازم است که خود طراح همراه طرح نهایی همه جا حضور داشته باشد تا توضیحات لازم در مورد آنرا به بینندگان بدهد.
4- مورد چهارم را میتوانید از طراحان پرسیده و خود در باره آن قضاوت کنید
در طراحی بخصوص نمادهای کارتونی نماد شیطان به چه شکل طراحی میشود و با چه مشخصه ای میتوان یک کارکتر را نمادی از شیطان معرفی کرد؟

-- پیمان ، Apr 5, 2008 در ساعت 03:04 AM

گذشته از نمادهاي گزينشي كه در اين مراسم براي بازنمايي يك روايت خاص از هويت ايراني (كه از قضا بسيار شبيه به روايت دولت-ساخته حكومت پهلوي از هويت ايراني است!) به نظرم يك سوال كه جا داشت در اين گزارش مطرح شود اين بود كه چه اتفاقي افتاده كه ايرانيان آمريكا كه بسياري از آنها به دلايل مختلف سالها حتي از معرفي كردن خود به عنوان "ايراني" ابا داشتند يا حداكثر خود را "پرشن" معرفي مي كردند (آنهم البته تا قبل از پخش فيلم 300!) امسال چنين اعتماد به نفس و جسارتي يافته اند كه با بوق و كرنا و ساز و دهل ايراني بودن خود را در خيابانهاي نيويورك فرياد مي زنند ؟

-- شهريار - انگلستان ، Apr 5, 2008 در ساعت 03:04 AM

سلام
قبل از برگزاری مراسم با یکی از مدیران ارشد برگزاری مراسم مصاحبه داشتین...
یه لطفی بکنین وقتی این گزارش را می گزارین حتما یه لینک بدهید به گزارش قبلی راجع به مراسم که همه بدونند که ریشه ی پرچمی که در این مراسم خاص استفاده می شود چی هست و از کجا امده...
تشکر و خسته نباشید

-- mimi ، Apr 5, 2008 در ساعت 03:04 AM

اولا که مردم به دور از های هوی مراسم عید را در ایران برگزار می کنند و ذره ای هم به جمهوری اسلامی توجهی ندارند ، دوما که مردم ایران مردمی ایرانی و مذهبی یعنی مسلمان هستند ، این نه بدین معناست که سرسپرده جمهوی اسلامی اند نه دیوانه سلطنت شاهنشاهی و شیر و خورشید ، واقعیت این است که این نماد ها چه شیر و خورشید و چه الله برای ایرانیان و به خصوص نسل جدید اهمیتی ندارد و واقعا هم چه اهمیتی می تواند داشته باشد . در ضمن گزارشتان کاملا موضع داشت و یک خط فکری محدود و بسته را دنبال می کرد که برای یک همچین گزارشی مناسب نیست . در ضمن همانطور که اسم خیابان بهشتی همچنان عباس آباد و مطهری هنوز تخت جمشید تلفظ می شود ، اما اسم خیابان پهلوی کاملا فراموش شده ، همچنین مردم به اسم میدان انقلاب ، چهار راه ولیعصر و ... نیز خو گرفته اند.

-- بدون نام ، Apr 5, 2008 در ساعت 03:04 AM

Dar Javabe Shahryar bayad begoyam ke albateh faghat emasal nabood dar hooded 4 sal hast ke iranihaye New York irani bodan-e khodeshan ra dar bogh va karna mikonannd pas shoma bikhbar boodid. een soal ham bayad az hamnha porsid ke khod ra Persian moarefi mikonnad choon fekr konam dolate eslam aberoyee baraye kasi baghi nagozashte, yadam hast ke parsal har ja ke raftam aksare Iraniha khod ra Zartoshti moarefi mikardand Irani amma Zartoshti, fekr konam dalilesh faseled gereftan az Jomhoriye Heyvani Eslami bashad. Dar zemn aksha besyar jaleb bood bekhosos Parachame bozorgi ke dar khiyaban haml mikardand. ba sepas az hameye Iranian New York.

-- Elham ، Apr 5, 2008 در ساعت 03:04 AM

با وجود آنکه سن من به پرچم سابق قد نمی دهد و پرچم فعلی را از وقتی یادم می آید بنام پرچم ایران دیده ام اما فکر می کنم نمادهای پرچم قبلی ربط زیادی به نظام گذشته نداشت و بیشتر یک نماد مذهبی بود تا سلطنتی. اما درباره هموطنانی که می خواهند با اینکار نظر خود را درباره حاکمان حال حاضر ایران نشان دهند باید عرض کنم که فعلا بطور رسمی در دنیا این پرچم بعنوان پرچم ایران شناخته شده و برای احتمالا قرنها هم خواهد بود. پس بهتر نیست بجای بنمایش گذاشتن نفرت و کینه خود که از خصوصیات بارز ایرانی ها و فرهنگ متحجر ایرانیست، از این فرصت برای نمایش هر چند ظاهری مهر و محبت و دوستی و یکرنگی و یکدستی نداشته قوم ایرانی استفاده می کردند؟ آیا گذشت 30 سال برای فراموش کردن کینه های قدیمی کافی نیست؟ آیا این دوستی که کلمه الله را یک کلمه خارجی می دانند متوجه نیستند که 99 درصد مردم ایران مسلمانند و الله نام خداوند است که حتی ترکها و دیگر ملل مسلمان هم از آن برای نامیدن پروردگارشان استفاده می کنند؟
واقعا کینه و نفرت از جمهوری اسلامی آنقدر باید بر مشاعر ماها اثر بگذارد که حتی خدای خود را بخاطر بی عرضه گی ها و ضعف ها و خود خواهی های خودمان مقصر بدانیم؟

-- شهرام ، Apr 5, 2008 در ساعت 03:04 AM

نویسنده ی این نوشته به وضوح یکی از سلطنت طلب هاست و به تور یک مشت سلطنت طلب دیگر هم خورده. از میان ایرانی های این جا (آمریکا) تنها آن ها را دیده ام که با پرچم امروز ایران و هر نماد دیگری از ایران امروز مشکل دارند. آن ها هنوز در رویای سال ها پیش زندگی می کنند و نمی دانند که مردم ایران سرنوشت دیگری را برای خودشان برگزیدند. نسل جوان ایران پرچم کشورش را دوست دارد و خریدارش هم هست. این اقلیت سلطنت طلب و امثالشان هم با این که صدایشان خیلی بلند است، خودشان هم می دانند که آن که خریداری ندارد افکار خودشان است نه پرچم ایران.

-- امیر ، Apr 6, 2008 در ساعت 03:04 AM

پرچم ايران (تكرار مي كنم پرچم ايران) فقط و فقط پرچم سه رنگ شير وخورشيد است در تاريخ اين بوده ريشه تاريخي ميهني و مردمي داشته و خواهد بود به سلطنت و سلسله ها جمهوري و مشروطه هم ربطي ندارد به اين شعر مولوي توجه كنيد: ما همه شيريم شيران علم حمله مان از باد باشد دم بدم شيران علم يعني شير هاي روي پرچم نكنه مولوي هم ...؟!خورشيد نماد ميترا و شير نماد ايران و شمشير نماد ذوالفقار است ربطي هم به دين و اسلام و اين چيزا نداره مگه ما الان ميترايي هستيم؟ تاريخ ايران اينه تمام.

-- farhad ، Apr 6, 2008 در ساعت 03:04 AM

در جواب شهریار:

ظاهرا پارسال خواب بودید نه؟ چونکه این برنامه پارسال هم برگذار شده بود. پس هیچ ربطی به فیلم 300 نداره.

ثانیا فکر میکنی که چرا ایرانی ها خارج از ایران سعی میکنن ایرانی بودن خودشون را مخفی کنن؟ چونکه الان ایرانی بودن در دیگران تداعی کننده جمهوری اسلامیه و متاسفانه تلویزیونهای خارجی هم فکوس کردن روی فرهنگی که جمهوری اسلامی طرفدارشه: چادر، چاقچول، آدمهای بو گندو، ریش کثیف نتراشیده و ...

یکی از کارایی که جمهوری اسلامی تونست انجام بده لگدمال کردن هویت ما ایرانی هاست که می تونستیم به حال و گذشته اش ببالیم نه اینکه متاسفانه زیر سایه این جمهوری اسلامی فقط به گذشته پرافتخار از دست رفته مون ببالیم و از حال خودمون افسوس بخوریم.

در نهایت، برام خیلی جالبه بدونم که آیا ترک هستی یا نه؟ چونکه اسمت اینجور تداعی میکنه که ترک باشی. با اینکه شخصا ترکهای آذربایجان رو خیلی ستایش می کنم و مشاهیری که در تاریخ از این خطه داشتیم کم نیست، اما متاسفانه هنوز هم بسیاری از این افراد خودشون رو ایرونی نمیدونن و با ایران مشکل دارن و خواهان نابودیه اونن... شما هم نوشته تون بوی کینه و تفرقه ازش میاد...

-- کاوه ، Apr 6, 2008 در ساعت 03:04 AM

بسيار خوب بود اما كاش پرچم شيرو خورشيد كامل بود تا بتوانيم آن را كپي كنيم

-- رضا ، Apr 6, 2008 در ساعت 03:04 AM

آقا من یک سوال دارم که سال هاست بی پاسخ مونده،بعد از دیدن هر میزگرد و همایش و راهپیمایی و این بحث هایی که تو بلاگ ها را میفته از خودم می پرسم که چی؟حالا اون وسط شیر خورشید باشه یا الله ما وضعمون بهتر میشه؟من حاضرم وسط پرچم کشورم عکس پشگل باشه ولی از رفاه،امنیت و عدالت برخوردار باشم.

-- حسین ، Apr 11, 2008 در ساعت 03:04 AM