گراناز موسوى

شهرنوش پارسی پور

برای شنیدن فایل صوتی «اینجا» را کلیک کنید.

شاعره جوان و با ذوق ايرانى كه مقيم استرالياست پيوسته اشعارى سروده كه نشان مى دهد از اميدهاى ادب فارسى ست. شعر گراناز حامل ويژگى هاى شعر يك شاعر نوپرداز است كه به نوآورى باور دارد. زبان شعرى او داراى محتوا و پيوند حضورى ست كه با حالتى از اضطراب و اندوه به سوى جهان مى رود. در عين حال به دليل جا به جا شدن مكانى شاعر، كه خود باعث تحولى جدى در ديدگاه هاى او مى شود شعر گراناز مى كوشد به سوى يك روح جهانى حركت كند. روح جهانى پيدا كردن در اغلب موارد با شكستن وزن و قافيه توام است. منتقل كردن وزن و قافيه از يك زبان به زبان ديگر كار بسيار مشكلى ست شايد به همين دليل ترجمه كردن حافظ تا اين حد مشكل به نظر مى رسد. اما نسل جوان شاعران ايرانى اغلب متوجه شعر بى وزن و قافيه هستند. شعر گراناز البته وزن دارد. اين وزن گاهى ظاهرى و گاهى باطنى ست. با اين حال وزن اشعار او به گونه اى ست كه انتقال شعر اورا به زبان هاى ديگر ممكن مى كند.