خاطرات تاج‌السلطنه ـ بخش سی‌ام

در بخش گذشته، روایت تاج‌السلطنه را از رفتارِ به‌قولِ او «خائنانۀ» صدراعظم شنیدیم.
در این بخش، به جزئیات بیش‌تری می‌پردازد تا «خیانت صدراعظم» را روشن‌تر کند.
آن‌گاه، اگرچه از شاه قاجار، پدرش، نیز انتقاد می‌کند، اما در پایان، مهرِ دختری بر او غلبه می‌یابد و خوش‌بینانه می‌گوید: اگر شاه فرصت می‌یافت، پس از جشن پنجاه‌سالگی سلطنت، حتماً به رعیّت آزادی می‌داد، صدراعظم خائن را قانوناً به مجازات می‌رساند، و حتی برای ایران، اساس مشروطیت محکمی برپا می‌کرد.

طرح این‌گونه «اگر مگر»های خوش‌بینانه انگار از خصوصیات ماندگار ایرانی‌هاست.

* * *

این بخش از خاطرات را [در اینجا بشنوید]
بخش پیشین را هم در [اینجا]