تا منظور از تمام عیار چی باشه، یه داستان که نیست، چن تا پاراگرافه، چه جوری تو روی هدایت نگاه می کنی، قسمت وصل به مسجد خب یه چیزی ، اما صحبت غار و تپه ماهور! یاد چشم چشم دو ابرو افتادم، اروتی اش هم اما خامی و ذوق زدگی توشه، اصولا ایده داستان خوندن توسط خود مرتکب اثر هم ایده لوسیه.

زیباست

بی مزه بود

بسیار ضعیف

خیلی تعجب کردم. اصلا فکرش رو نمی کردم که دماغ یه زن بعد از ارگاسم اینقدر سکسی باشه

عالی بود

مدرن نوشته شده ولی مدرن نگاه نکرده... 18ساله بودم و میخواستم پولدار شوم و با دختری که دوست داشتم ازدواج کنم. یه روز صاحب مغازه ای که توش کار میکردم، گفت: منم عاشق زنم بودم ولی شب ازدواج وقتی کارم تموم شد، بلند شدم و رفتم خودم رو بشورم. توی آینه دستشویی به خودم نگاه کردم و گفتم: همین بود؟ فقط همین؟... کاری که این داستان کرد اروتیسم به شیوه رمانتیک نویسها بود. و حالا سوال اینجاست که اروتیسم به شیوه ی ایرانی یعنی این؟ شما فکرمیکنید کدام یک از دهه شصتی ها بعد از هم آغوشی موفق به چنین چیزهایی فکرمیکنند؟ دهه 50یا40 هم اصولن بعید است که چنین فانتریهایی بپرورند... یعنی که نامجو اصولن بهتر اروتیسم ایرانی رو نشان داده و چیزی بنام رابطه ی جنسی وجود ندارد شما که فرنگ رفته اید ناسلامتی... همین بود؟ فقط همین؟
______________
علی عزیز، معلوم است که ما دیگر پیر شده‌ایم و معلوم است که از شما جوان‌ها کاملاً عقب‌مانده‌ایم. کاملاً. زنده باشی. ممنون از نظرت. اما با این‌حال لطفاً به ریش نه چندان سفید ما نخند. از شوخی گذشته: این نوع رابطه که شما می‌گویی با همه راحتی و آزادگی‌اش ایرانی نیست. ایرانی – فرنگی‌ست. یعنی ماحصل تلاش‌هایی‌ست برای پیوستن به دهکده‌ی متجددها و رها شدن از بند سنت‌ها. ایرانی، به گمان من یعنی خارخارهای پنهان. یعنی همین وسوسه‌ها، چشم‌چرانی‌ها، از پشت چادر برهنه دیدن‌ها و مانند آن. یعنی مثل داستان سعید از راسته دماغ یار بالا بکشی و خودت را برسانی مثلاً به مسجد جامع اصفهان. یعنی چیزی که توی ادبیات خودمان هست. از خیلی دور تا امروز. تا امروز؟ نمی‌دانم. در رستم‌التواریخ پر از این ماجراهاست. اگر گیرت آمد بخوان. حرف ندارد. بهترین کتاب است برای شناختن ساز و کار ذهن بعضی پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها

نخیر من خودم یک ایرانی - فرنگی هستم. خبرندارید که اروتیسم را روسپیگری و رابطه روشنفکرانه دوجنس را «سیاست از نوع واکسی» ترجمه میکنم؟ همجنسگرایی همان لواط است و بس، ما رو .. گیر آوردید؟
ما خودمون تو این کار استخونها خورد کردیم که نپرس.
کاریکاتوریست قهرمان
----------
کاریکاتوریست قهرمان، ظاهراً خوب است که شما یک دوره‌ی آموزشی برگزار کنید و در آن ربط سیاست آن هم از نوع واکسی‌اش را با لواط آموزش بدهید.

ببخشید، کمی برای من سوال شده: از کی تا حالا علم تشریح اجزای بدن شده جزو "اروتیسم" اونم از نوع ادبی‌اش!!!
عزیز من آخر سوراخ‌های بینی، یا به قول نویسنده‌ی ما "دماغ" (!) و بعد هم کشف توی سوراخ‌ها و موهای ریزش و بعد هم احتمالا اجزای داخلی سیستم تنفسی کجاش اروتیک است!
نمی‌دانم اگر شده به من هم بگوئید!
مثلا نفس‌ نفس زدن‌های زن یا مرد را می‌شود در گونه‌های داستان اروتیک به کار برد اما تشریح سیستم تنفسی اگر نگویم محال است، ولی بسیار مشکل است که در به وجود آوردن حس و داستان اروتیک نزد خواننده کمکی کند!
من یه چندتایی "داستان اروتیک" خواند‌ه‌ام، اما در هیچکدام نه تا اینقدر اسم آثار معروف هنری را چپانده‌اند و نه از سوراخ بینی به ارگاسم یا "سوراخ‌‌ها" و "تپه‌های" دیگری از بدن زن رسیده‌اند!
ملات به کار رفته یا سقف تخت جمشید کجایش اروتیک است؟! ستون‌هایش شاید کمکی کند اما...
در ضمن یک چیز دیگر که کلی است: ادبیات فارسی راه درازی دارد در این گونه سبک. چون هم از مشکل سانسور حکومتی رنج می‌برد و هم از نوع دیگری سانسور که از آن به "خود سانسوری" تعبیر می‌شود و نزد نویسنده‌های ما زیاد دیده می‌شود. در این داستان هم نمونه‌هایش کم نیست.

ببینید من خودم یک مشکل دارم با مفهوم اروتیک و برداشت صحیح معنای کلمه هر چند در مدت 25 سال زندگی در فرنگ. و سعی در نشان دادن انواع و اقسام فیلمهای آموزشی برای ثوصیف آن در تلویزیون کشوری که در آن زندگی میکنم.
چه خوب بود بجای اینهمه بحث در مورد جزئیات داستان یکنفر پیدا میشد که
1- مفهوم اروتیک را توضیح بدهد
2-تفاوت آن با عمل جنسی را توضیح بدهد
3-و تا آنجایی که در برنامه های اروتیک نمایش داده شده و توضیح داده شذه تفاوت بین نیاز به انجام روابط جنسی و حس اروتیک هست. و تا آنجایی که من متوجه شدم حس اروتیکی درک حس جنسیت خودت است اعم از زن بودن یا مرد بودن. یعنی جنسیت خود را حس و درک کردن. شاید دیگران تعریف بهتر یا دقیق تری داشته باشند . متشکر میشوم اگر آنرا بگوئید.

اروتیسم عبارت است از تصعید سکسوالیته در هنر و فرهنگ. ابتدا در آغاز قرن بیستم بعضی از هنرمندان و نویسندگان فرانسوی به اروتیسم به عنوان یک درونمایه جدی برای آثار هنری و ادبی پرداختند. میشل فوکو می‌گوید: اروتیسم عبارت است از تلاش انسان که بر مرگ با کمک سکسوالیته چیره شود. اگزیستانسیالیست‌ها اعتقد داشتند که زندگی بی‌معنی‌ست. اروتیسم به اعتقاد آنها راهی بود برای فراموش کردم بی‌معنایی و پوچی زندگی. مارکسیست‌ها اعتقاد داشتند که موقع انقلاب کارگری، اروتیسم اهمیتش را از دست می‌دهد. سوررئالیست‌‌ها خیال می‌کردند واقع‌گرایی یک اشتباه است و فکر می‌کردند اروتیسم سرچشمه‌ی الهام هنری ست. بدبینان به فرهنگ غرب اعتقاد دارند که اروتیسم باعث فساد اخلاقی می‌شود و زمینه‌های رشد پورنوگرافی را فراهم می‌کند. مسلمانان در پوشش زن نوعی اروتیسم را سراغ دارند. یعنی اولن اروتیسم برای انها یک امر مردانه است و در ثانی، هر چه پوشیدگی جسم زن بیشتر باشد، به همان اندازه تصور برهنگی او جذاب است و هرچند که با عذاب وجدان و احساس گناه همراه است، اما همین احسلس گناه و ترس از عقبوتش ماجرا را اروتیک‌تر جلوه می‌دهد. بعضی از مراسم مذهبی مثل عاشورای حسینی از جنبه‌های اروتیک برخوردار بوده و هست.

چرندیات

تداعی

با تشکر از کامنت گذار بدون نام برای تعریف مفهوم اروتیک. و من دلم میخواهد توضیح دیگری به آن اضافه کنم که در برنامه های آموزشی برای روشن کردن مفهوم اروتیک گفته شد و تائید کننده توضیحات دوست عزیز است.
اروتیک پروسه شکل گیری هویت شخص است که نا خودآگاه ( من برتر) در این پروسه به جستجو و سرانجام به کشف ارتباط با دنیای بیرون از خود میرسد.
شاید این همان تعریف حس غلبه و سلطه بر مرگ و نیستی باشد.

خیلی با حالید.
به مقدمه ای که بالای این مطلب نوشتید یه نگاهی بندازید. گویی خواننده قراره چی بخونه؟ تقصیر شما نیست. شاید سطح همه چیز اومده پایین. داستان نویسی هم. کار رسانه ای هم.