آزادی مطبوعات در قطعه روزنامه‌نگاران بهشت زهرا

به اخبار جعلی مخصوص روز جهانی آزادی مطبوعات توجه کنید:

در آستانه روز جهانی آزادی مطبوعات، انجمن صنفی روزنامه نگاران در حال تعطیل شدن است. به گزارشی که خبرنگار ما برای ما از تهران فرستاده توجه کنید.

غاراینا، کلاغ ترک شیرازی: درحال بالا و پایین پریدن دور و بر دفتر انجمن صنفی در تهران هستم. من الان اینجا آقای شمس‌الواعظین را می‌بینم که دارد جیغ می‌کشد و وارد انجمن می‌شود. آقای شمس الواعظین سلام علیکم.
سلام علیکم حال علما چطور است؟

عرض کنم خدمت‌تان چرا فحش می‌دهید من علما نیستم من غاراینا هستم.

سوء تفاهم نشود کلا ما به همه می‌گوییم علما.

آقای شمس‌الواعظین تکلیف انجمن چه می‌شود؟

والا من نمی‌دانم اینها که همیشه خواستند روزنامه‌هایی که من توش کار کردم را منحل کنند. تا پایم را گذاشتم تو انجمن صنفی، آنها هم آن را منحل کردند. انگار اینها با من مشکلاتی دارند.

شنوندگان عزیز من دور دورها آقای ارغنده پور را می‌بینم. یک زمانی دبیر انجمن بوده. یک لحظه توجه کنید ببینم چه می‌گوید. آقای ارغنده پور سلام علیکم.

سلام علیکم. حال شما چطور است. حالتان خوب است. کسالتی نیست.

آقای ارغنده پور این انجمن تعطیل بشود شما بالاخره برای روزنامه ‌نگاران چه می‌کنید؟

من نمی دانم برای روزنامه نگاران چکار می‌توانیم بکنیم. ولی از الان نگران آقای مزروعی هستیم. نمی‌دانیم برای آقای رجبعلی چه کاری می‌شود پیدا کرد.

آقای ارغنده پور شما فکر نمی‌کنید که بیانیه‌های یک کمی حزبی هم باعث شد که این جماعت دشمنی کند.

ارغنده‌پور: من اینطور فکر نمی‌کنم. اصلا انجمن صنفی در هیچ دوره‌ای حزبی نبوده. حالا گیرم یک نفر مثلا دو سه نفر، چهار پنج نفر از حزب مشارکت جزو هیات مدیره بوده باشند، این حزبی نمی‌شود. فقط به خاطر اینکه ادبیات جنبش مشارکت بوده و هر ازگاهی بیانیه‌های حزب مشارکت اینجا نوشته شده و بیانیه انجمن تو حزب مشارکت، این را نمی‌شود گفت انجمن حزبی بوده در هیچ دوره‌ای.

اصولا آزادی مطبوعاتی برای بعضی از جماعت ایرانی و حزبی زمانی خوب است که بتوانند پیام‌های حزبی‌شان را آزادانه منتقل بکنند و به رقیب حمله بکنند. روزنامه نگاران هم کارمندانشان باشند. ابتکار شخصی هم نداشته باشند مگر در تعریف از این احزاب. نمونه‌اش را می‌خواهید ببینید بروید تمام روزنامه‌های سال‌های 76 تا 80 را تماشا کنید.

خیلی از روزنامه نگارهای ما توی این چند ساله بدون اینکه خودشان بخواهند شدند کارمند احزاب.

ایران یکی از مراکز بزرگ مهرورزی روزنامه نگاران است. کسانی که برای آزادی مطبوعات فعالیت کردند، معمولا بعد از پایان دوره خدمت‌شان، به شدت مورد مهرورزی قرارگرفته و بارها و بارها احضار و بازجویی می‌شوند. در طول سال گذشته بزرگترین دستاورد آزادی مطبوعات برای روزنامه نگاران، افتتاح قطعه روزنامه نگاران در بهشت زهرا بود که آزادانه بتوانند بمیرند و نگرانی برای خاک شدن نداشته باشند.

سلام علیکم. من کلاغ قلی، کلاغ لر شیرازی هستم. خیلی از مردم اصولا خیال می‌کنند که خبرنگاری خیلی پرستیژ دارد. پرستیژ تو سرش بخورد. به لطف مهرورزی دولت عزیز و خدمتگزار و قیمت گذار و منت گذار، این خبرنگاران ما خیلی‌های‌شان دارند چکار می‌کنند؛ یا کار خبری را ترک کردند، یا مسافرکشی می‌کنند و یا رفتند شدند شاگرد دکان مغازه مش ممدلی سرکوچه.

در پایان این بخش خبری به گزارش واقعی مطبوعات ایران در سال 1386 توجه کنید که کاری است از فعالین ایرانی دفاع از حقوق بشر در اروپا و آمریکای شمالی. روزنامه نگاران محکوم به اعدام: سه نفر. روزنامه نگارانی که خارج از زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند: چهار نفر. توقیف و لغو امتیاز نشریات: 25 مورد. لغو امتیاز نشریاتی که در سال‌های قبل توقیف شده بودند: 8 مورد. صدور وثیقه برای روزنامه نگاران: خدا تومان. سایت‌ها و وبلاگ‌های خبری فیلتر شده: 27 سایت. کافه نت‌های پلمب شده: 43 مورد. احضار و بازجویی روزنامه نگاران و مدیر مسئول، بین یک تا 9 بار: 79 نفر. محاکمه روزنامه نگاران و مدیران مسئول بین یک تا دو بار: 46 نفر. بازداشت روزنامه نگاران: 23 نفر. احکام صادر شده در دادگاه‌ها: ‌58 نفر. لازم به ذکر است که خیلی از روزنامه نگاران دستگیر شده تهرانی نبودند یا در روزنامه‌های تهرانی کار نمی‌کردند. به همین دلیل اخبارشان چندان گزارش نشد.