فکر می کنم نام کدخدای آن مال بختیاری حیدر بابااحمدی بود و نه رحیم.

با تشکر از آقای جاهد که با صدای گرم شان به معرفی این کتاب جالب پرداخته اند. همچنین متشکر از لینک فیلم!

آقای جاهد در سال ١٣٧٩ این مسیر را به همراه پدر عشایرم طی کردم. عبور از زردکوه بختیاری بستگی به شرایط آب و هوایی دارد. عشایری که مسیر بازفت بالا را انتخاب می کنند عمدتا مانند ایل بامدی از ایلاتی هستند که در کوهرنگ بختیاری ییلاق شان را سپری می کنند. مسیر زردکوه, نزدیک ترین مسیر ممکن برای رسیدن به این مکان است. عشایر حتی روزها منتظر هوای خوب برای به کوه زدن می مانند. علف پای کوه فقط اجازه ی اقامت چند روزه به آنها برای چرای گوسفندان شان را می دهد. بنابرین انتخاب مسیر کوچ فقط بستگی به شرایط آب و هوایی دارد. در صورت شرایط بد آب و هوایی ایل تصمیم به انتخاب مسیر طولانی تر ولی هموارتر از راه بازفت پایین را می گیرد.
هر دوی این تصمیم ها نه از قبل بلکه در مکان گرفته می شوند.
در ضمن یک نکته ی جانبی اینکه شتر جزو حیوانات مورد استفاه ایل بختیاری به علت صعب العبور بودن مسیر کوچ شان نیست.
در فیلم نیزچنین صحنه را مشاهده نمی کنیم.
نام رهبرایل نیز همان طور که خانم باورصاد نوشته آحیدر یا حیدرخان بود.
با تشکر از معرفی این کتاب جالب!

بسيار خواندني و جالب بود.
كاش مشخصات دقيق ترِ كتاب و آدرس ناشر در پايان آورده مي شد.
در ضمن در ابتداي نوشته (پاراگراف پنجم) احتمالن جنگ جهاني اول به جاي دوم صحيح است.
با احترام
.....
خشايار عزيز
ممنون. تصحيح شد.
پرويز جاهد

This is such an excellent historic documentary. Must be seen very soon. .Thanks

با تشکر از خانم باورصاد و آقای عليخانی عزيز

در کتاب،فيلمسازان برای نخستين بار با فردی به نام رحيم خان که نويسنده او را شاهزاده ايل بختياری معرفی می کند آشنا می شوند که برادرزاده ايلخانی(غلامحسين خان سردار محتشم) رئيس ايل بختياری است. هريسون نيز از رحيم خان به عنوان اداره کننده خانواده ای از 13 شاهزاده بختياری اسم می برد.
اگر اشتباه نکنم طايفه بابا احمدی يکی از طايفه های بزرگ ايل بختياری است که به گفته آقای مقصودلو خود به دو دسته با با احمدی کشکی و بابا احمدی سراج الدين تقسيم می شد اما گروه فيلمبرداری با قبيله بابا احمدی کشکی همراه شده بود و رهبر آنها همانطور که شما نوشتيد و در فيلم هم می بينيم، حيدرخان بابا احمدی است.
برای اطلاع از نمودار سازمانی ايل بختياری هم به اين سايت مراجعه کنيد:
http://tinyurl.com/99xuvp

حرف جناب عليخانی در مورد شتر هم درست است و ما آنها را قبل از رسيدن گروه فيلمبرداری به ايل بختياری می بينيم.

در صورت امکان نظرم درپست قبلی در ستون نظرات چاپ نشود ولی خیلی مایلم کتاب های مرتبط باموضوع را در تهران تهیه کنم به راهنمایی شما نیازدارم سپاس

با سپاس از معرفی و توضیحات ارزشمندتان درباره ایل بختیاری. متأسفانه دیگر پدیده ای به اسم ایل بختیاری وجود ندارد . آخرین صدای اندوهگین و مرثیه سرای ایل هم مسعود بختیاری بود که مدت هاست همنشین خاموشی و فراموشی شده است....

عنوان اين فيلم از اولين سالهاي نمايش آن در ايران «علفزار » بود و شايد عنوان بهتري باشد زيرا کوچ ايل براي دو - سه نخ علف نيست،آنها دنبال زمينهاي پوشيده از علف هستند که اصطلاحاً علفزار مي گويند .

بسیاری از دیگر کارهاتون رو گوش کردم و لذت بردم. این کار شما، یکی از برنامه های جالب و متفاوت شما بود و از اینکه این کتاب و فیلم رو انتخاب کردید و تهیه ی این برنامه، به سهم خودم بسیار سپاس گزارم.
برام شنیدنی و جالب بود.

آقای جاهد برای یکی از یادداشتهای قدیمی‌تان کامنت گذاشته بودم که نمی‌دانم چرا تایید نشد. به هر حال اشکالات زیادی به یکی از نوشته‌های شما وارد بود که اینجا در باره‌اش نوشته‌ام. اگر دوست داشتید نگاهی بیادازید.
http://novamusica.wordpress.com/
2009/01/17/omen/

مطلب آقای ملوک پور را از روی آدرسی که داده بودندخواندم ومستفیض شدم.خوب است ویراستار پیام های ارسالی به زمانه ،قبل از حذف مطالب -آنگونه که آقای ملوک پور اشاره کرده اند- به اهمیت روشن شدن ذهن خوانندگان هم بیاندیشند.ضمناً در پاسخ آقای جاهد به آقای علیخانی که مینویسند حرف ایشان درست است وما شتر ها را قبل از رسیدن گروه فیلمبرداری به ایل بختیاری می بینیم، اگر هنوز فیلمبردارها نرسیده اند،شترها را چگونه میشود دید.

آقای جاهد ،
مطلب بسیار زیبا و خواندنی است براستی لذت بردم و تشکر از معرفی این کتاب با ارزش آقای مقصود لو که بسیار مایلم آن را تهیه کنم
ایا میشود آن را از طریق اینترنت سفارش داد ؟

و اما باید بگویم که هر دو عکس ضمیمه در مطلب بالا عکس های ارنست شودساک هستند و هیچکدام آنها مریان سی کوپر نیست . اگر حتی در فیلم هم دیده باشید متوجه خواهید شد که چهره مریان سی کوپر کاملا متفاوت است . من عکس های بیشتری از آنها در مجله فیلم ایران دیده ام و در صحنه های فیلم علف هم بخوبی چهر ه آنها مشهود است

با تشکر فراوان : مهین
.............

مهين عزيز
کتاب مقصودلو ترجمه شده و به زودیدر ايران منتشر می شود. اگر نسخه انگليسی آن را خواسته باشيد می توانيد به نشر مزدا در آمريکا سفارش دهيد.
حرف شما در مورد عکس ها درست است. تصيح می شود.
ممنون از اينکه تذکر داديد.
پرويز جاهد

آقای جاهد ،
مطلب بسیار زیبا و خواندنی است براستی لذت بردم و تشکر از معرفی این کتاب با ارزش آقای مقصود لو که بسیار مایلم آن را تهیه کنم
ایا میشود آن را از طریق اینترنت سفارش داد ؟

و اما باید بگویم که هر دو عکس ضمیمه در مطلب بالا عکس های ارنست شودساک هستند و هیچکدام آنها مریان سی کوپر نیست . اگر حتی در فیلم هم دیده باشید متوجه خواهید شد که چهره مریان سی کوپر کاملا متفاوت است . من عکس های بیشتری از آنها در مجله فیلم ایران دیده ام و در صحنه های فیلم علف هم بخوبی چهر ه آنها مشهود است

با تشکر فراوان : مهین

آقای ملوک پور

مطلب پر از ادعا و سراسر توهين شما را خواندم و قصد جواب دادن به آن را آن هم در اين صفحه نداشتم اما چون لينک آن را در اينجا گذاشته ايد ناچارم چند نکته را همين جا به عنوان توضيح بنويسم:
1- من هيچ ادعايی در زمينه موسيقی ندارم اما شما که ظاهرا «موزيکولوگ» هستيد و می خواهيد به من گوشزد کنيد که « کارمينا بورانا» يک اپرا نيست، چگونه می توانيد اپرا بودن اثری را که صدها بار در سالن های مشهور اپرای جهان از جمله سالن اپرای کاونت گاردن و باربيکن لندن اجرا شده، انکار کنيد:
http://tinyurl.com/73z255

2- همين دو روز قبل روزنامه تايمز لندن کارمينا بورانا را به عنوان يکی از پنج اپراهای برتر جهان انتخاب کرد:
http://tinyurl.com/92exfx
3- در آن برنامه ويژه موسيقی فيلم، من قطعاتی از موسيقی کلاسيک را که در فيلم های سينمايی يا مستقيما مورد استفاده قرار گرفت يا قسمتی از موسيقی آن فيلم با الهام از آن اثر ساخته شد، معرفی کردم. کل قطعات از يک سی دی به نام: Classic Movie Connection انتخاب شده بود از جمله موسيقی کارمينا بورانای کارل اورف که بسياری از پژوهش گران موسيقی فيلم از جمله جف باند عقيده دارند که موسيقی جری گلداسميت در فيلم طالع نحس(Omen) بر اساس آن ساخته شده. اين هم لينک مطلب جف باند:

http://tinyurl.com/776ey5
به هر حال می دانم که بر سر اين مسئله بين منتقدان و پژوهش گران اختلاف هست و عده زيادی معتقدند عليرغم شباهت ظاهری بين اين دو اثر، آنها ربطی به هم ندارند.

4-شما مثل اينکه علاوه بر متخصص موسيقی متخصص ادبيات فارسی هم هستيد و در نوشته کوتاه من در باره اين قطعه موسيقی نه تنها « ايراداهايی بسيار کلی و مبهم» ديده ايد بلکه آن را پر از « ايرادات دستوری» يافته ايد و با تمسخر « به ادبیات فارسی ایشان(يعنی من) احسنت» گفته ايد و نوشته ايد: « اگر متوجه نشدید سعی کنید دوباره و دوباره این جمله را بخوانید تا به ایرادات دستوری آن پی ببرید و به یاد داشته باشید که این جمله، کلّ پاراگراف سومِ یادداشت ایشان را در بر می‌گیرد و جمله‌ای ثانوی نیست!!»
در حالی که جمله ای که شما نقل کرديد تنها قسمتی از يک گفتار راديويی بوده که در زمان پياده کردن متن از فايل صوتی به اين صورت درآمده و اگر خواننده هدفش مثل شما ايراد گرفتن نباشد کاملا می فهمد که جمله ای که شما نقل کرده ايد، قسمتی از جمله اصلی بوده است نه يک جمله مستقل. اين هم کل جمله که من آن را دوباره در اين اينجا می آورم:
طالع نحس (The Omen) ساخته ریچارد دانر، نخستین قسمت از سه‌گانه «طالع نحس» و به اعتقاد من بهترین آن و یکی از آثار ژانر وحشت در کنار بچه‌ی رز‌مری و جن‌گیر است که درباره شیطان و نیروهای تحت نفوذ آن در جهان مدرن ساخته شده با موسیقی پر رمز و راز و شگفت‌انگیز جری گلد‌اسمیت که براساس موومان او فورچونا از اپرای کارمینا بورانا اثر درخشان کارل ارف، آهنگساز آلمانی ساخته شده است .

5- در قسمت ديگری دوباره با زبان تمسخر به « ذوق ايشان(يعنی من) تبريک» گفته ايد که نوشته ام:
«کارل ارف این اپرا را بر مبنای ۲۴ قطعه‌ی شعر قرون وسطایی و تحت تأثیر نمونه‌های موسیقی عهد باروک و اواخر رنسانس به‌ویژه آثار کلودیو مونته وردی ساخته است.» و مدعی شده ايد که « برای کسی که شناختی حتا ابتدایی از موسیقی رنسانس و باروک داشته باشد و موسیقی ارف و مونته‌وردی را شنیده باشد این جمله و ادعای فوق بیشتر شبیه به لطیفه است...» و از من درخواست کرده ايد که اگر «نمونه‌ای از تشابه میان آثار مونته‌وردی و ارف» نشان دهم، به من قول خواهيد داد «نظریهء ایشان(يعنی من)»- می پرسم کدام نظريه؟ چه کسی می تواند در يک پاراگراف مطلب نظريه ارائه کند؟- را با نام خودشان(يعنی من) در جامعهء موزیکولوژی اروپا مطرح» کرده و «از آن دفاع » خواهيد کرد. من چون نظريه ای را ارائه نکرده ام تنها برای اثبات حرف خودم که آن هم حرف من نيست و حرف پژوهش گران ديگر است شما را به اين قسمت از دانشنامه ويکی پديا در مورد قطعه کارمينا بورانا ارجاع می دهم که در مورد تاثير کارل اورف از آثار باروک عصر رنسانس از جمله کلوديو مونته وردی می نويسد:

Orff was influenced melodically by late Renaissance and early Baroque models including William Byrd and Claudio Monteverdi
نقل از: http://en.wikipedia.org/wiki/Carmina_Burana_(Orff)
در پايان شما که می نويسيد نه مرا می شناسيد و نه می دانيد تخصص من چيست و نه برايتان مهم است، چرا با اصرار از من می خواهيد نوشته تان را بخوانم؟ شما واقعا خواسته ايد مرا با « دانش موزيکولوژی»خود مرعوب کنيد؟ اگر اين طور است بايد بگويم که واقعا مرعوب شدم.

به عنوان یک بی طرف مطلب جناب ملوک پور و جوابیه ی اقای جاهد را خواندم. به نظرم هر کسی هم که بی طرفانه این دو را بخواند حق را صد در صد به جناب جاهد خواهد داد.

آقای جاهد عزیز، یادداشتتان را خواندم و دربارهء آن در وبلاگم نوشتم.
http://novamusica.wordpress.com/2009/01/19/omen-2/
بیشتر از این نیز این بحث را ادامه نمی‌دهم چون به نظر من آنچه می‌بایست گفته شود، گفته شده و ادامه دادن به آن تنها روندی فرسایشی به بحث ما می دهد. با احترام.

این گزارش آقای جاهد مرا به یاد دیدارم از ایران در سال 2002، پس از حدود 18 سال دوری از ایران، انداخت. در این دیدار متوجه شدم که لُرها در تمامی کشور ایران پخش شده و زندگی می کنند. شاید پدیده ی مهاجرت لرها از محل مسکونی شان به دیگر نقاط ایران بعد از بهمن 1357 و بخصوص در طول جنگ ایران و عراق و سپسترش، یکی از مهمترین و بزرگترین پدیده ی مهاجرتِ درون کشوری باشد. تا آنجایی که اطلاعات محدودم به من اجازه ی اظهار نظر می دهد، لرها مجموعه ای نامتجاننس از ایل های مختلف عشایری هستند که از جنوب ایران(مسجد سلیمان) تا حوالی اصفهان( دهکرد) و همچنین در غرب ایران( ملایر نهاوند و تویسرکان) سکونت داشته اند. در کنار این نامتجانسی می توان یک همبستگی ایلی/زبانی را هم در بین آن ها شاهد بود.
اگر نگاهی گذرا و تجربی به ریشه ی عشایری عشایر ایران بیندازیم، با دو گروه بزرگ عشایری روبرو می شویم. عشایر ترک زبان مثل شاهسون ها در آذربایجان و قشقایی ها در فارس، عشایر کرد زبان و لُر زبان. گروه دوم در مجموع در حوزه ی خانوادگی زبان فارسی می گنجند و نزدیکی فرهنگی- زبانی مشترکِ زیادی با هم دارند. اما به دلیل اختلاف مذهبی در این دوزیرگروه( کردها اکثرا سنی و لرها شیعه) امکان پخش و پذیرشِ اجتماعی لرها توسط دیگر گروه های قومی ایرانی سهلتر بود و هست. به گمانِ من این ویژگی در لرها می تواند یکی از عامل های سهولتِ پخش آنها و زندگیِ کم دردِسردار شان در اقصا نقاط ایران باشد.
آنچه که من در دیدار سال دوهزارودویم از ایران شاهدش بودم تاثیر نفوذ آد اب و سنن و تفکرِ لری در ایران بود. در زیر چند مثال از مشاهده هایم را می آورم:
1. تقریبا تمامی کارگران و دست اندکاران شهرداری شیراز لر هستند. به گفته ی چند شیرازیِ قدیمیِ تحصیلکرده و دارای قدرت داوریِ نسبتا کافی، به دلیل حضور گسترده ی کمی و کیفی و همبسته ی لرها در شیراز ارزش های اجتماعی- سنتی لرها قطبی فرهنگی را تشکیل داده است که دایره ی میدان بازیِ آزادی های فردی- شهریِ زنان شهر شیراز را تنگتر کرده است. به گفته ی او و بنا به مقایسه ی شخصی ام از شرایط زندگی شهری در قبل و بعد از انقلاب می توانم تا اندازه ای ادعای آ نها را بطور نسبی بپذیرم( فاکتورهای دیگری هم در این تنگ شدن آن دایره ی گفته شده وجود دارند که در اینجا نیازی به ذکرش نمی بینم، چون موضوع این یادداشت لرها هستند).
2. اگر در قبل و چندسالی بعد از انقلاب جوک های تهرانی ها به ترک و رشتی محدود می شد، و جوک لری محدود به چندتا بود، مثل " لر به بازار نره، بازار می گنده" در دیدارم از ایران شاهد برتری جوک های لری بود. بیشترین شان هم حاوی وانت "نیسان". از همه جالبتر آن که این خودِ لرها بودند که بیشترین جوک ها را درباره ی لرها می گفتند.( من پدیده ی جوک سازی قومی و پخش آن در اجتماع را بیشتر مثبت تا منفی و مترادف با تلاش برای همزیستی گروه های قومی مختلف می دانم)
3. در پهنه ی سیاسی و ادبی شاهد حضور گسترده ی لرها بودم. مثلا محسن رضایی و کروبی در عرصه ی حکومت، سیدعلی صالحی در پهنه ی ادبیات. اگر این حضور اجتماعی را با حمایت آشکار و پنهان همیت قومی لرها ببینیم، شاید بتوانم بگویم که در حمایت های سیاست و ادبیِ ایرانی تنها برنامه ی سیاسی و یا ارزش ادبی حرف اول را نمی زند.( در حوزه ی ادبی، این پدیده را زمانی که حدود15-10 سال پیش سید علی صالحی در کانادا بود و گزارشش را خودِ سیدعلی صالحی در یکی از کتاب هایش آورده می توان دید. نقل از حافظه: سیدعلی صالحی می نویسد که جمعیت فراوانی از لرهای مقیم کانادا به دیدارم می آمدند و شعرهای مرا می ستودند)
من نه سواد جامعه شناسی دارم که بتوانم این پدیده را بررسی کنم و نه قصددارم که این پدیده را مثبت یا منفی ارزیابی کنم. قصدم از نوشتن این یادداشت بیان یک مشاهده بود. و شاید هم این یادداشت تلنگری بشود به پژوهشگری خنثا.
علی صیامی/هامبورگ/ ژانویه ی 2009

آقای صیامی! سابقه ی لرها در اصفهان خیلی بیشتر از زندگی در شیراز است. تا پیش از انقلاب زن های لر و خوزستانی در هیچ کجا به اندازه ی خود خوزستان احساس امنیت نمی کردند. در مسجدسلیمان متلک معنی نداشت. در همان زمان در اصفهان به دختربجه های 10 ساله متلک می گفتند. برای من خیلی تعجب آور است که زنان شیرازی به خاطر حضور لرها احساس امنیت نمی کنند! البته شیرازی ها اوایل جنگ همین حکایت ها را در مورد جنگ زده های آبادانی و خرمشهری هم گفته بودند و به همین بهانه از پشت بام بر سرشان آب جوش می ریختند. بله آبادانی هایی که اولین نایت کلاب ایران را داشتند و دنیایی مدرن دیگری جدای از همه ی ایران بزندگی می کردند.
.
دانشگاه های اهواز، نفت آبادان و همه ی شعبه های دانشگاه های آزاد در خوزستان توسط خود بومی های خوزستان یعنی عرب ها و لرها اداره می شوند. همانطور که دانشگاه عظیم تبریز هم توسط خود ترک ها اداره می شود. چندی پیش آقای بهمن شعله ور در مورد یکی از مترجمان الیوت گفته بود، مترجم ترجمه ی خوبی ارائه نداده چون فارس نیست. این حرف بوی گند شوینیسم می دهد. همانطور که محدود کردن نویسندگان لر به سیدعلی صالحی.
.
درمورد جوک ها البته باید بگویم وای به حال ملتی که هم وطن خودش را مسخره می کند. وقتی با هم وطتنت چنین کنی، با غریبه چه خواهی کرد. حرف شما درست است. نگاه اغلب مردم در ایران خیلی تنگ است؛ اما اینکه چنین چیزی دلیل بر حقانیت شان باشد را به عهده ی مخاطب باید گذاشت.

جنا ب جاهد عكس نوازنده هايي كه نمايش داده ايد مربوط به فيلم علف نمي باشد

من این فیلم رو از شبکه چهار دیده بودم ولی حالا اطلاعات بسیار خوبی از سایت شما به دست آوردم. ممنون آقای جاهد.
وقتی فیلم رو میدیدم شیفته این زندگی سختکوشانه ایل بختیاری میشدم موفقیتی هم که به دست آورد در درجه اول تلاش سازندگانش بود که بسیار ارزشمنده و در درجه دوم واقعیت زندگی شگفت این ایل هست.
فیلم جاودانه ای هست و فکر نکنم دیگه نظیرش ساخته بشه.

آقای جاهد بنده به عنوان یک سرخنکلایی که عاشق داستان های تاریخی رحیم خان و حاج محمد حسین خان مقصودلو هستم به نمایندگی مردم از شما به عنوان واسطه در خواست می کنم تا از جناب آقای مقصودلو دعوت فرمایید تا به شهر ابا واجداید خود سفر کرده ودر باره ی کتاب خود توضیح دهد. با تشکر محمد نظری از ایران گلستان گرگان شهر سرخنکلاته

اگر کسی اسم ایل یا طایفه فیلم علف رو میدونه لطفا به من بگه .خواهش میکنم همینجا میام میخونم خواهششششششششششششش

سلام
من دنبال ترجمه فارسی کتاب ( علف،نبرد برای زندگی) می گردم. ولی مثل اینکه بعد از انقلاب دیگر چاپ نشده. آیا نسخه اینترنتی آن را می توان گیر آورد؟