| رادیو زمانه > خارج از سیاست > گزارش > آيا کارور واقعا مينی‌ماليست بود؟ | ||
آيا کارور واقعا مينی‌ماليست بود؟
پرویز جاهدتس گالاگر، بيوه ريموند کارور، نويسنده‌ي سبک گرا و مينی ماليست آمريکايی به‌تازگی تصميم گرفته نسخه‌ي اصلی و ويرايش نشده‌ي داستان‌های او را منتشر کند. داستان‌هايی که پيش از اين با ويرايش گوردون ليش، ويراستار آثار کارور، منتشر شده بود.
بسياری از تحليل‌گران ادبی و علاقه‌مندان آثار کارور معتقدند که اين کار ممکن است لطمه‌ي شديدی به اعتبار کارور و جايگاه ادبی او بزند اما ويليام استال، استاد دانشگاه هارتفورد که اين داستان‌ها را از آرشيو ويراستار او بيرون کشيده، بر این باور است که انتشار نسخه‌ي اصلی اين داستان‌ها اعتبار کارور را افزايش خواهد داد. به اعتقاد او: « اين کار هرگونه ادعای مينی‌ماليست بودن کارور را باطل می کند. از سوی ديگر نقش مهم گوردون ليش در ادبيات آمريکا در ربع قرن گذشته را برملا می سازد». برخلاف استال، پروفسور برايان ايونسون، استاد دانشگاه براون، انتشار ويرايش نشده‌ي داستان های کارور را يک اشتباه بزرگ دانسته که بر اعتبار کارور خدشه‌ي جدی وارد می‌کند. به گفته‌ي او « می توان در مورد حد ويرايش آقای ليش بحث کرد اما اگر داستان های کارور به شکل اصلی آن منتشر شوند شهرت کارور را از بين می‌برند. شايد اين داستان‌ها نبايد تا اين حد ويرايش می شدند اما قطعاً برای انتشار، نياز جدی به ويرايش داشتند».
کارور فرزند يک کارگر دائم‌الخمرکارخانه‌ي چوب‌بری بود و خود نيز بر اثر افراط در مصرف مشروبات الکلی دچار بيماری سرطان ريه شد و در سن ۵۰ سالگی در سال ۱۹۸۸ درگذشت. کارور را چخوف آمريکا ناميده‌اند. وی با مجموعه داستان‌های کوتاه «آنچه که درباره‌اش حرف می‌زنيم وقتی که از عشق حرف می‌زنيم» به شهرت رسيد. مجموعه‌ای که گوردون ليش آن را عميقاً ويرايش کرد. کارور نخستين بار زمانی که در شمال کاليفرنيا در يک بنیاد انتشاراتی کار می‌کرد با ليش آشنا شد. هنگامی که ليش، ويراستار مجله ادبی ايسکواير شد، کارور داستان‌های خود را برای او فرستاد و اونيز در سال ۱۹۸۱ پس از اعمال تغييرات بنیادی، آنها را در قالب يک مجموعه منتشر کرد. ليش پس از دريافت دست‌نوشته های کارور نيمی از کلمات او را حذف کرد؛ پايان ده داستان را تغيير داد و عنوان داستان‌ها را نيز عوض کرد. اين کار موجب اعتراض شديد کارور شد. اما گری فيسکت جون، آخرين ويراستار کارور در انتشارات نوف که حق امتياز انتشار داستان های کارور را در اختيار دارد مخالفت شديد خود را با اقدام بيوه‌ي کارور اعلام کرده و آن را تلاشی برای تغيير تاريخ خوانده است. آثار کارور برای سينماگران نيز جذاب و الهام‌بخش بوده است. رابرت آلتمن از جمله سينماگرانی بود که برخی از داستان‌های کارور را دستمايه‌ي فيلم «برش‌های کوتاه» خود قرار داد. علاوه بر آلتمن، ری لورنس، فيلمساز استراليايی نيز به تازگی فيلم «جينداباين» را بر پایه‌ي يکی از داستان های کارور به نام «اين همه آب و اين قدر نزديک به خانه» به فيلم تبديل کرد. بيشتر داستان‌های کارور در ايران به‌وسيله‌ي مترجمانی چون اسدالله امرايی، مصطفی مستور، فرزانه طاهری و امير مهدی حقيقت ترجمه و منتشر شده است.  |
||
