کودکی ۳ساله در انتظار پدر و مادر زندانی‌اش

حسین علوی

در اردیبهشت‌ماه سال جاری حدود چهل‌تن از فعالان مدنی و افراد عادی، در چند گردهمایی غیر سیاسی در شهرهای تبریز و ارومیه، از جمله در مسابقه‏ی تیم فوتبال تراکتورسازی و یا تجمعی در کنار دریاچه‏ی ارومیه، بازداشت شدند.

این دو نفر یک فرزند سه‌ساله دارند که در غیاب پدر و مادر خود در وضعیت روحی نامناسبی به‏سر می‏برد.
در گفت‏وگویی با روح‏الله مهرعلی بیگلو، برادر آیت، ابتدا در مورد زمان و علت بازداشت برادرش پرسیدم:

تا به حال درباره‌ی اتهام برادرم چیزی به ما نگفته‏اند. وی را در تاریخ بیستم اردیبهشت‌ماه در منزلش دستگیر کرده‏اند.

آیا می‏دانید برادرتان در کجا بازداشت است؟

بله در تبریز و فکر می‏کنم در زندان اطلاعات باشد. زمان دستگیری، مامورین گفته‏اند که از اطلاعات تبریز هستند.

آیا برادرتان وکیل مدافع دارد؟

آقای جمالی از کانون وکلا، وکالت ایشان را برعهده گرفته است، اما فعلاً اجازه‏ی مطالعه‏ی پرونده را به او نداده‏اند.

گویا زهرا فرج‏زاده، همسر آیت نیز هنگامی که برای پی‏گیری کارهای شوهرش به مراجع قضایی شهر مراجعه می‌کند بازداشت می‌شود. همین‏طور است؟

بله. با هم رفته بودیم. در آن‏جا بازپرس برای ایشان حکمی درست کرد و به اتهام تبلیغ علیه نظام همان‏جا بازداشتش کردند. ایشان را هم اطلاعات از آن‏جا برد. او را در تاریخ بیست‌ونهم خرداد، در شعبه‏ی چهار بازپرسی تبریز دستگیر کردند.

آن‏ دو گویا فرزندی هم دارند. وضعیت فرزند برادرتان در غیاب پدر و مادر، چگونه است؟

پیش خانواده‏‌ی مادر و پدرش‏ است، اما به‌هرحال وضعیتش خوب نیست. او سه‌ساله است و در شرایط روحی بدی قرار دارد.

آیا از خانواده‏ی فرج‏زاده، فرد دیگری هم بازداشت شده است؟

خانم کبری فرج‏زاده (حمیده) هم بازداشت شده‏اند.

اعتراضات در ارومیه، که از سوی نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران به خشونت کشیده شد

اتهام او چیست؟

این را هم نگفته‏اند. فقط گفته‏اند به مسائل امنیتی برمی‏گردد.

آقای آیت‏ مهرعلی بیگلو و خانم فرج‏زاده چه فعالیتی داشتند؟

فعالیت‏های آنها در زمینه‏ی خاصی نبوده است. مثلاً خانم حمیده‏ فرج‏زاده در زمینه‏ی مسائل حقوق بشری فعالیت می‏کرد. آیت مهرعلی بیگلو پیش از این هم به اتهام تبلیغ علیه نظام و پان‏ترکیسم دستگیر شده بود.

مقامات قضایی محل نگفته‏اند که چه زمانی به پرونده‏ی آنها رسیدگی خواهد شد؟

خیر. هربار دست‏به‏سرمان می‏کنند. یعنی به سئوال‏های‏مان جواب نمی‏دهند، یا تقاضاهایی را که برای‌شان می‏نویسیم، بی‏پاسخ می‏گذارند. همین امروز هم که به بازپرسی شعبه‏ی چهار رفته بودیم، به ما گفتند که به چند نفر از بچه‏هایی که با برادر من دستگیر شده‏اند، اجازه‏ی ملاقات داده‏اند، ولی پرونده‏ی برادر من و همسرشان فرق می‌کند و به آنها وقت ملاقات نمی‏دهند. حتی ملاقات تلفنی هم فعلاً مقدور نیست.

هم‏زمان با دستگیری آیت‏ مهرعلی بیگلو چند نفر دیگر دستگیر شده‏اند؟

برخی از بازداشت‌شدگان آذربایجانی

تقریباً ۴۰ نفر بوده‏اند که حدود ۱۵ تا ۲۰ تن از آنها هنوز در بازداشت هستند. بچه‏هایی که امروز ملاقات داشته‏اند، به خانواده‏های‏شان گفته‏اند که آیت مهرعلی بیگلو زیر شکنجه بوده است. گویا بچه‏ها در بازداشتگاه صدایش را شنیده‏اند. گفته بودند که صدای شکنجه‏ی او را شنیده‌اند.

مسئولین هنوز به ما جواب درست و حسابی نداده‏اند و از وضعیت‏شان خبر نداریم. ملاقاتی به ما نمی‏دهند. خواهش ما از مقامات قضایی این است که به این پرونده‏ها رسیدگی کنند. آنها جرمی مرتکب نشده‏اند. تروریست نیستند. جایی بمبی کار نگذاشته‏اند. فقط یک نظر و عقیده‏‏ای برای‏شان جرم شده است و بی‏دلیل بازداشت شده‏اند.

خواهش ما از مقامات قضایی این است که نسبت به پرونده‌ی آنها رسیدگی تعجیلی بشود. ما نگران وضعیت روحی و جسمی بچه‏هایی هستیم که الان در بازداشت به‏سر می‏برند. حتی تا به‏حال به ما نگفته‏اند که قرار بازداشت‏شان چه مدت است.

ضمن این که از مقامات قضایی خواهش می‏کنیم با تعجیل به این پرونده‏ها رسیدگی کنند، از سازمان‏های حقوق بشری هم خواهش می‏کنیم که به این موضوع توجه کنند. بچه‏های ما بی‏دلیل، بی‏اتهام و بدون جرم در بازداشت و زیر شکنجه به‌سر می‌برند.

گفتید در اردیبهشت‌ماه حدود ۴۰ نفر بازداشت شده‏اند، اما الان تعداد آنها به ۱۵ تا ۲۰ نفر رسیده است. آیا بقیه آزاد شده‏اند؟

بله. تقریباً ۲۵ نفر از آنها آزاد شده‏اند. پیش از دستگیری این عده نیز چندنفری در تجمع کنار دریاچه‏ی ارومیه دستگیر شده بودند. تعدادی هم حین بازی‏ تیم فوتبال تراکتورسازی، دستگیر ‏شده‏اند. مجموعه‏ی دستگیری‏ها تقریباً ۴۰ نفر بود که الان حدود ۲۰ نفر از آنها در زندان مانده‏اند. بقیه آزاد شده‏اند.

تمام این ۴۰ نفر در ارومیه و تبریز بازداشت شده‏اند؟

بله. البته اکثر آنها در تبریز بوده است.

آیا خانواده‏های آنها اجازه‏ی ملاقات دارند؟

تابه‏حال که نمی‏گذاشتند. فقط به بعضی از آنها اجازه‏ی ملاقات تلفنی داده‏اند، اما به خانواده‏ی ما تاکنون اجازه‏ی ملاقات حضوری و یا تلفنی هم نداده‏اند.