ادامه‌ی فشار بر اعضای کمیته‌ی گزارشگران حقوق بشر

اردوان روزبه

نوید خانجانی، فعال حقوق بشر و حق تحصیل، در ادامه‌ی بازداشت و فشار بر اعضای «کمیته‌ی گزارشگران حقوق بشر» شام‌گاه ۱۱ اسفندماه در منزل شخصی خود در اصفهان بازداشت شد.

با حسام میثاقی از اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر نیز که به تازگی و به همراه سپهر عاطفی دیگر عضو این کمیته، منازلشان مورد تفتیش قرار گرفته است در مورد آخرین وضعیت نوید خانجانی و دیگر اعضای بازداشتی کمیته گزارشگران حقوق بشر پرسیده‌ایم.

آقای نوید خانجانی یک از باقی‌مانده‌های کمیته‌ی گزارشگران حقوق بشر بودند که روز ۱۱ اسفند‌ماه دستگیر شده‌اند؛ نحوه‌ی دستگیری آقای خانجانی به چه ترتیب بوده است و آیا اتهام ایشان مشخص است؟

بله، آقای نوید خانجانی مقل بقیه‌ی اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر مدت‌ها بود که زندگی مخفی داشتند و نمی‌توانستند به راحتی به منزلشان بروند ولی آن شب مثل این‌که ساعاتی بوده است که به منزلشان رفته بوده اند و همین باعث حضور نیروهای امنیتی در منزلشان می‌شود و ایشان را بازداشت کرده‌اند.

نحوه‌ی برخورد نیروهای امنیتی مناسب گزارش شده است و برخورد بدی نداشتند ولی منزل را تفتیش کرده‌اند و کامپیوتر شخصی ایشان به همراه یک سری وسایل دیگر را ضبط کرده‌اند. در مورد اتهام ایشان صحبتی نکرده‌اند ولی به خانواده‌ی ایشان گفته‌اند او را به دادسرای نیک‌بخت اصفهان خواهند برد و فردای آن روز به زندان اوین منتقل خواهند کرد و این اتفاق هم افتاد.

فردای آن روز طی مراجعه‌ی خانواده‌ ایشان مشخص شد که می‌خواهند ایشان را به زندان اوین منتقل کنند و شب گذشته نیز ما خبر‌دار شدیم که ایشان طی یک تماس تلفنی با خانواده، از حضور در زندان اوین خبر دادند.

نوید خانجانی هم فعالیت مدنی می‌کرد و هم از اقلیت بهایی بود و از این دو طرف همواره تحت فشار بوده است؛ زیرا بهایی‌ها بدون هیچ فعالیتی و در حالت عادی در ایران تحت فشار هستند، چه برسد به نوید خانجانی که فعالیت حقوق بشری داشت و از اول با فعالیت در راستای حق تحصیل، فعالیت‌هایش را شروع کرد. بنابراین فکر می‌کنم بیشتر تحت فشار باشد.

در حال حاضر از تعدادی از اعضای فامیل نوید هم در زندان هستند. آقای جمال خانجانی که جزو هفت مدیر جامعه‌ی بهایی هستند، نزدیک دو سال است که در بازداشت هستند، عده‌ی دیگری از اقوام او نیز بازداشت شدند که دو نفر از آن‌ها آزاد شدند ولی هنوز از آن‌هادر زندان هستند و حالا نوید که یک فعال حقوق بشر هم بوده است و علاوه بر آن از اقلیت مذهبی بهایی هم بوده، بازداشت شده است.

نوید خانجانی، فعال حقوق بشر و حق تحصیل

آیا واقعا از تیم کمیته‌ی گزارشگران حقوق بشر کسی آزاد مانده است که در داخل ایران مانده باشد؟

یک سری مسائل هست که دقیقا نمی‌توانم بیان کنم اما مسأله‌ای که هست، این است که هیچ‌یک از اعضای کمیته‌ی گزارشگران حقوق بشر از اتهامات و برخورد دستگاه امنیتی در امان نبوده‌اند و همگی یا منازلشان تفتیش شده است یا بازداشت شده‌اند، یا تهدید شده‌اند و تلفن‌های تهدیدآمیز دریافت کرده‌اند.

هیچ‌کدام نبوده‌اند که به راحتی بتوانند فعالیت کنند. همان‌طور که می‌دانید صبح روزی که نوید بازداشت شد، منازل بنده و سپهر عاطفی نیز مورد تفتیش قرار گرفت، علی کلایی هم که بازداشت و سپس آزاد شد و در حال حاضر هیچ‌یک از اعضای کمیته نیستند که از فشار و برخورد دستگاه امنیتی در امان بوده باشند.

خبرهایی داشتیم در این ارتباط که ممکن است برخی از اعضای کمیته گزارشگران مثل شیوا نظر‌اهاری و کوهیار گودرزی در آستانه‌ی عید آزاد شوند.

خبردار شدیم که به تازگی شیوا نظر‌آهاری در شعبه‌ی سوم بازپرسی امنیت حضور پیدا کردند و بازپرس پرونده هم برخورد مناسبی با ایشان داشته است و در مورد اتهامات ایشان هم هیچ حرفی از ارتباط با منافقین و مواردی که به صورت شایعه مطرح می‌کردند عنوان نکرده است، به همین دلیل امید هست که ایشان با قرار وثیقه آزاد شدوند.

اما در مورد آقای گودرزی در آخرین ملاقات با مادرشان، وضعیت جسمی مناسبی داشته‌اند و بسیار لاغر شده‌ بودند و در مورد ایشان خبری از آزادی نیست ولی در مورد آقای مهرداد رحیمی و آقای سعید حائری امید می‌رود که آزاد شوند.

هم‌چنین در مورد آقای سعید جلالی‌فر از تعیین قرار وثیقه‌ی ۱۰۰ ملیون تومانی خبر داده‌اند و آقای سعید کلانکی هم در همان شعبه‌ای (سوم بازپرسی امنیت) که خانم نظر‌‌آهاری را برده‌اند، حضور پیدا کرده‌اند و به نظر می‌رسد مقداری فشار کم شده است و شاید بچه‌ها آزاد شوند ولی بازهم در حد حدس است.

با توجه به دستگیری مجموعه اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر و مشکلاتی که حتی سر راه افرادی که آزاد هستند، وجود دارد، آیا فکر می‌کنید روال قدیم با فعالیت‌ها و اطلاع رسانی در زمینه‌ی نقض حقوق بشر در ایران توسط کمیته ادامه پیدا کند؟

تمام تلاش ما این است که موارد نقض حقوق بشر در ایران را اطلاع رسانی کنیم ولی در حال حاضر نمی‌توانیم هیچ نظری بدهیم؛ باید بچه‌های بازداشتی آزاد شوند و خودشان در این باره تصمیم بگیرند. اما من مطمئنم هیچ کدام این بچه‌ها پس از آزادی دست از فعالیت نخواهند کشید زیرا این‌ها فعالیت و اطلاع رسانی در این زمینه را رسالت خود می‌دانند و من فکر نمی‌کنم هیچ‌وقت کمیته‌ گزارشگران حقوق بشر تعطیل شود یا بخواهد فعالیت‌هایش را متوقف کند.