رادیو زمانه > خارج از سیاست > حقوق بشر در ایران > «از نهادهای بینالمللی انتظار حمایت داریم» | ||
«از نهادهای بینالمللی انتظار حمایت داریم»ایرج ادیبزادهadibzadeh@radiozamaneh.comدر ماههای اخیر در کنار سرکوبهای گسترده و فزاینده بر فعالان گروههای مختلف سیاسی− اجتماعی و روزنامهنگاران و همچنین مردم عادی در ایران، فشارها بر فعالان حقوق بشر و همچنین فعالان جنبش زنان، شدت بیشتری یافته است.
از جمله اعضای «کمیتهی گزارشگران حقوق بشر در ایران» زیر فشار همکاری با بازجویان و پذیرش اتهام همکاری با سازمان مجاهدین خلق قرار گرفتهاند. در این میان کوهیار گودرزی، روزنامهنگار و مهرداد رحیمی، دو عضو کمیتهی گزارشگران حقوق بشر در ایران به محاربه متهم شدهاند که بر اساس قوانین جمهوری اسلامی با مجازات مرگ همراه است. در حال حاضر هفت نفر از اعضای این کمیته زندانی هستند و چند عضو دیگر آن که احضار شده بودند، زندگی مخفی را در پیش گرفتهاند. آقای سپهر عاطفی، یکی از اعضای کمیتهی گزارشگران حقوق بشر است که در ایران زندگی مخفی دارد. در گفتوگویی که با آقای سپهر عاطفی داشتم، ابتدا از وی در بارهی آخرین وضعیت کوهیار گودرزی و همچنین اتهامی که به او وارد کردهاند، پرسیدم:
آقای کوهیار گودرزی روز ۲۹ آذر به همراه دو عضو دیگر کمیتهی گزارشگران حقوق بشر؛ خانم شیوا نظرآهاری و آقای سعید حائری بازداشت شدند. اتهامات آقای گودرزی محاربه، تبلیغ علیه نظام و حضور در تجمعهای غیرقانونی عنوان شده است. در حالی که آییننامهی اجرایی سازمان زندانها، اصل تفکیک جرایم را به عنوان یک اصل اساسی مورد تاکید قرار میدهد، اما متاسفانه آقای گودرزی با فردی که به اتهام عضویت در سازمان القاعده دستگیر شده، همبند است. البته ایشان به این وضعیت اعتراض کرده، اما تا این لحظه ترتیب اثری داده نشده است. آقای گودرزی چهارم بهمن از سلول انفرادی خارج و به یک سلول سه نفره در بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده است. آقای عاطفی، چرا به ایشان و همچنین مهرداد رحیمی، اتهام محاربه زده شده است؟ به نظر میرسد که مسئولین قضایی و بازجوها قصد دارند با مرتبط کردن کمیتهی گزارشگران حقوق بشر با سازمانهای سیاسی خارج از کشور، مقدمهای برای زدن اتهام محاربه به اعضای این کمیتهی مستقل حقوق بشری بچینند و اتهامات سنگینی را به آنها تحمیل کنند. در صورتی که کمیتهی گزارشگران حقوق بشر، همانطور که در مرامنامهاش آمده است، تشکل مستقلی است و به هیچ حزب و جناح خاصی تعلق ندارد. این کمیته فاقد ماهیت سیاسی است و عملکردش در طول این چهار سال کاملا واضح بوده و در تمام بیانیهها، گزارشها و اطلاعیههایی که منتشر کرده، خط مشی سیاسیای را دنبال نمیکرده است. اما به نظر میرسد، قصد دارند از این طریق انتقام سختی از کمیتهی گزارشگران حقوق بشر بگیرند. چند تن از اعضای کمیته در مجموع در زندان به سر میبرند؟ و الان در چه وضعیتی هستند؟ به جز آقای کوهیار گودرزی، شش نفر دیگر در زندان هستند؛ خانمها شیوا نظرآهاری و پریسا کاکایی و آقایان سعید کلانکی، سعید جلالیفر، سعید حائری و مهرداد رحیمی. خانوادهی خانم نظرآهاری روز اول بهمن، دیداری با آقای جعفری دولتآبادی، دادستان عمومی تهران داشتند و خواستار رسیدگی سریعتر به وضعیت فرزندشان شدند. اما متاسفانه در این دیدار آقای دولت آبادی گفتهاند که طبق گزارش کارشناسان پرونده که سایت کمیته را وابسته به منافقین دانستهاند، هرگونه همکاری با این سایت جرم محسوب میشود. آقای دولتآبادی همچنین گفته است که خانم نظرآهاری تا زمان برگزاری دادگاه و اعلام حکم ایشان آزاد نمیشود. ایشان از شلوغی زندان ابراز تاسف کرده و گفته است که همان امکانات کم قبلی هم با شلوغی زندان از میان رفته و خیلی اوضاع بدی در داخل زندان وجود دارد. آقای سعید حائری و مهرداد رحیمی هم در جریان انتخابات ریاست جمهوری، عضو و قائم مقام کمیتهی دفاع از حقوق شهروندی در ستاد آقای کروبی بودند که باید دید آیا این مساله اتهام تازهای را برایشان به دنبال دارد یا خیر.
تعدادی از اعضای کمیتهی گزارشگران حقوق بشر هم در حال حاضر به صورت مخفی زندگی میکنند. آیا در شرایطی که هستید، امکان ادامهی فعالیت در کمیته را دارید؟ همان روزی که خانم پریسا کاکایی احضار شده بود، آقای سعید حبیبی و آقای حسام میثاقی نیز احضار شده بودند که این دو نفر نرفتند. چرا که میدانستند پشت بند این احضار بازداشت است. آنها هماکنون زندگی مخفی دارند. بقیهی اعضای کمیته هم که چند نفری بیشتر نیستیم، از جمله من و آقای خانجانی تهدید شدیم و الان زندگی کاملا مخفی را داریم. اما فعالیتهای کمیتهی گزارشگران حقوق بشر به هیچ وجهی، با وجود تمام تهدیداتی که شده، متوقف نمیشود و همچنان با تمام قدرت به گزارش موارد نقض حقوق بشر در ایران خواهیم پرداخت. چشمانداز ادامهی فعالیتهای کمیتهی گزارشگران حقوق بشر را با توجه به شرایط دشوار کنونی در جمهوری اسلامی، چگونه میبینید؟ وضعیت فعالان حقوق بشر در ایران روزافزون دارد بد میشود و این گروه که موارد نقض حقوق بشر بر دیگر افراد جامعه را بازتاب میدادند، همواره خود نیز قربانی نقض حقوق بشر در ایران بودهاند. کمیتهی گزارشگران حقوق بشر هم از این قاعده مستثنی نبوده است. البته با وجود این که در حال حاضر هفت عضو این کمیته گرفتار هستند و بقیه دارند مخفیانه زندگی میکنند، اما گزارش و آگاهیرسانی نسبت به افرادی که حقوقشان مورد تعدی و تجاوز قرار میگیرد؛ اعم از زنان، کودکان، زندانیان سیاسی، کارگران و… هیچوقت متوقف نمیشود و فعالیتهای این کمیته ادامه خواهد داشت. شما و همکارانتان در کمیتهی گزارشگران حقوق بشر، چه انتظاری از نهادهای بینالمللی و فعالان حقوق بشر در جهان دارید؟ کمیتهی گزارشگران حقوق بشر در ایران با تمام گزارشگران حقوق بشر در سایر نقاط دنیا و تمام سازمانهای بینالمللی حقوق بشری همسو است. از این نهادها انتظار داریم در وضعیتی که شرایط اعضای این کمیته روز به روز بدتر میشود، هفت نفر از اعضای آن بازداشت و بقیهی اعضای آن نیز در خطر بازداشت هستند، حمایتهای خود را چه به صورت بیانیه و چه به هر شکلی که خود صلاح میدانند اعلام کنند و نگذراند این شرایط همچنان بدتر شود. البته میدانیم که امکان جلوگیری از این امر خیلی زیاد نیست. اما ما از روز اول میدانستیم که چنین سرنوشتی در انتظارمان خواهد بود. با این وجود به کارمان ادامه خواهیم داد و تا آخرین نفس از حقوق تمام مردمی که حقوقشان نقض میشود، حمایت خواهیم کرد. از نهادهای بینالمللی حقوق بشری نیز انتظار داریم از ما حمایت کنند و اعتراض خود را به نقض گستردهی حقوق بشر در ایران اعلام کنند. آیا شما دانشجو هستید؟ من به علت اعتقاداتام، محروم از تحصیل هستم و در سالی که کنکور دادم، کارنامه برایام صادر نشد. |