رادیو زمانه

تاریخ انتشار مطلب: ۲۳ اسفند ۱۳۸۷
گفت ‌و گو با یکی از زنان تماشاچی فوتبال در ورزشگاه آزادی

تماشاگران کره‌ای: پس خواهران ایرانی ما کجا هستند؟

لیدا حسینی‌نژاد
lida@radiozamaneh.com

تیم ملی فوتبال ایران فرصت صدرنشینی در گروه دوم مرحله‏ی مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی را از دست داد. تیم‏های ملی ایران و کره‏ جنوبی عصر روز چهارشنبه در ورزشگاه آزادی تهران به دیدار هم رفتند و در پایان به تساوی یک بر یک و تقسیم امتیازهای بازی بسنده کردند.

برای تیم ملی ایران، در این دیدار جواد نکونام در دقیقه‏ی ۵۸ گل‏زنی کرد. کره جنوبی هم با موقعیت‌سنجی پارک جی سونگ، بازی را در دقیقه‏ی ۸۲ به تساوی کشاند.


بازی تیم‏های ملی ایران و کره‏ جنوبی

ایستایی هافبک‏ها و برخی ناهماهنگی‏ها در خط دفاعی، هم‏چنان بزرگ‏ترین مشکل تیم ملی ایران بود. در صحنه‏ی گل تیم ملی کره جنوبی‏، بیش از هر چیز، تعلل بازی‏کنان خط دفاعی ایران به چشم آمد.

علی دایی که امید زیادی به پیروزی بر کره جنوبی و هموار شدن راه صعود به جام جهانی داشت، با به زمین فرستادن مجید غلام‏نژاد، سیاوش اکبرپور و آرش برهانی، سعی کرد در نتیجه‏ی بازی تغییر ایجاد کند. اما تعویض‏های سرمربی تیم ملی ایران کارساز نبودند.

هم‏اکنون کره جنوبی و کره شمالی نمایندگان شرق آسیا در گروه دوم رقابت‏های مقدماتی جام جهانی در قاره‏ی کهن، به ترتیب با هشت و هفت امتیاز، صدرنشین این گروه هستند.

ایران، عربستان و امارات، تیم‏های غرب آسیا نیز به ترتیب، با شش، چهار و یک امتیاز در مکان‏های بعدی این گروه جای دارند.

در همین راستا، روز چهارشنبه در سایت «میدان زنان» آمده است: هفتاد هزار مرد و چهار زن ایرانی امروز تیم ملی خود را تشویق کردند. روسری سفیدها بار دیگر خاطره‏ی فتح استودیوم آزادی را تکرار کردند و بی‏تاب و شادمانه بر صندلی‏های باران خورده‏ی «آزادی» تکیه زدند.

اگر گفته می‏شد در بازی ایران و بحرین (مقدماتی جام جهانی، خرداد ٨٤) دستور خاتمی اجازه حضور در نیمه دوم بازی را به زنان ایرانی داد، این‏بار اما زنان ایران با یاری و کمک خواهران کره‏ای خود از اولین لحظه‏ی بازی شاهد این بازی مهم و سرنوشت‏ساز بودند.

روسری سفیدها این بار نیز در حرکتی ابتکاری، با دادن نامه‏ای به زنان کره‏ای که برای تشویق تیم خود به ایران آمده‏اند از محرومیت زنان ایرانی از این حق ابتدایی خود گفتند.

زنان کره‏ای که بسیار از این موضوع متاثر شده بودند، با کمک مسئولان تیم کره، ترتیب حضور چهار نفر از اعضای کمپین روسری سفیدها به همراه هواداران تیم کره‏ای را دادند.

در حالی‏که میلیون‏ها ایرانی در حال تماشای پخش مستقیم این بازی از تلویزیون‏های خود بودند، زنان کره‏ای پلاکاردهایی در دست داشتند که روی آن به زبان فارسی، انگلیسی و کره‏ای نوشته شده بود: «پس خواهران ایرانی ما کجا هستند؟»


زمانه هم در همین ارتباط با یکی از این روسری سفیدها که داخل استادیوم شده بود، گفت‏گویی انجام داده است.

Download it Here!

می‏توانید برای‏مان بگویید که این حرکت امروز را چطور برنامه‏ریزی کردید؟

برنامه‏ی خاصی نداشتیم. ما جلوی سفارت کره بودیم که آقایی آمد و از ما پرسید: «دوست دارید به استادیوم بروید؟» بعد به ما بلیط دادند. به همین خاطر ما با گروه کره‏ای به استادیوم آمدیم.

پس یک حرکت خودجوش بوده و شما برنامه‏ریزی خاصی نکرده بودید؟

بله، دقیقا، اتفاقی بود.

از چه ساعتی شما آن‏جا جمع شده بودید و چند نفر بودید؟

دو سه نفر بودیم. جمع نشدیم، حدود ساعت دوازده و نیم بود که داشتیم رد می‏شدیم.

در حال حاضر چند نفر از روسری سفیدها در استادیوم و اطراف آن هستند؟

چون با سرعت وارد شدیم، در اطراف استادیوم بچه‏ها را ندیدیم. ولی خودمان چهار نفر هستیم.

شما چهار نفر الان در استادیوم حضور دارید؟

بله.

این حرکت شما همراه با شعار خاصی نبود؟

چرا راستش بود. اما این‏جا یک مسئول خانم ایرانی دارد که با ما خیلی بد برخورد کرد. به خاطر شغلش یا هر چیز دیگری که بود، ما را تحویل حراست داد. اما حراست گفت که اشکالی ندارد، بروید بالاتر بنشینید.


در واقع حراست بهتر از خانم ایرانی مسئول خانم‏های کره‏ای با ما برخورد کرد. به خاطر همین خیلی مشکل پیدا کردیم و نتوانستیم صحبت کنیم. اما الان مساله‏ای نیست و داریم بازی را می‏بینیم.

به بقیه‏ی خانم‏ها اطلاع ندادید که در این حرکت شما شرکت کنند و با شما همراهی کنند؟

چون اصلا فکر نمی‏کردیم ما را به داخل استادیوم راه بدهند، اطلاع ندادیم. اما همیشه روسری سفیدها برای تمام بازی‏های ملی، جلوی استادیوم می‏آیند و آن‏جا می‏ایستند. اما در این بازی، اتفاقی بود که ما توانستیم وارد استادیوم بشویم.

چگونه توانستید اجازه بگیرید و وارد استادیوم بشوید؟ چه کسی تلاش کرد که شما بتوانید وارد بشوید؟

می‏دانید که خانم‏های کره‏ای برای ورود به استادیوم هیچ مشکلی ندارند. ما هم چون همراه آن‏ها بودیم، مشکلی پیدا نکردیم. نه اجازه گرفتیم و نه کار خاصی کردیم. خیلی راحت، با احترام و همراه نیروهای پلیس وارد استادیوم شدیم.

الان در بین تماشاگران کره‏ای نشسته‏اید یا تماشاگران ایرانی؟


بله، اول نشسته بودیم. ولی چون آن خانم آمدند و ما را دعوا کردند، حراست ما را در ردیف بالاتری جای داد. اما هم‏چنان بین تماشاچیان کره‏ای هستیم.

بین تماشاگران کره‏ای و تیم ایران را تشویق می‏کنید!؟

آره، (با خنده) نتوانستیم جلوی خودمان را بگیریم.

الان که در استادیوم نشسته‏اید و دارید بازی را تماشا می‏کنید، چه حسی دارید؟

وقتی داشتیم از تونل ورودی وارد استادیوم می‏شدیم، به بچه‏ها گفتم نگاه کنید، این‏جا جایی است که ما همیشه برای ورود به آن تلاش کرده‏ایم و ‏آرزو داشتیم بتوانیم بیایم درون استادیوم. نمی‏دانم، شوکه شده بودیم. خیلی تصویر خاصی بود.

چند دقیقه از بازی گذشته؟

فکر می‏کنم، نزدیک به هفتاد دقیقه.

Share/Save/Bookmark

در همین زمینه:
تساوی تیم‌های ایران و کره جنوبی

نظرهای خوانندگان

خیلی ببخشید ها! اگر کاملاً تصادفی بوده و بدون برنامه ریزی، چطوری از اون جمله‌ی انگلیسی پرینت گرفته‌اند؟ توی استادیوم و دفتر حراست‌ش پرینتر هم هست؟

جمع کنید تو را خدا!

-- سوسن جعفری ، Feb 12, 2009 در ساعت 02:10 PM

دمشون گرم .... اش زنان ما هم كره اي بودن !!!تا بلكه بجاي مچ گيري از حق خود وديگر زنان ايراني حمايت ميكردند

-- سويل ، Feb 12, 2009 در ساعت 02:10 PM

اي ول دمشون گرم خيلي با كارشون حال كردم.
براي يه بار تو زندگيم آرزو كردم اي كاش زن بودم باهاشون ميرفتم تو استاديوم.
تا حداقل منم تو اين ننگ و روسياهي ج ا شركت داشته باشم.

-- رضا ، Feb 12, 2009 در ساعت 02:10 PM

واقعا دم این خانمای کره ای گرم. با وجود اینکه می دونستن خانمای ایرونی کشورشون رو تشویق می کنن همکاری کردن. به این می گن روحیه ی ورزشکارانه.

-- رامین ، Feb 12, 2009 در ساعت 02:10 PM

سوسن جعفری عزیز شما درست میگید شاید اشتباه از من بود که توی اون شرایطی که با اون خانم دعوا کرده بودم داشتم مصاحبه میکردم ، منظور اصلی من از اینکه برنامه خاصی نداشتیم این بود که برای ورود به استادیوم برنامه ای نداشتیم برنامه ما این بود که کاغذ هایی رو که توش به انگلیسی و کره ای وضعیتمون رو توضیح داده بود به زنهای کره ای بدیم و ازشون بخوایم اون کاغذ ( ور آر ایرانین سیسترز)را توی استادیوم دستشون بگیرن و خوب یه اتفاق باعث شد خودمون بریم داخل استادیوم و این ورقه رو دستمون بگیریم و همینم باعث برخورد بد اون خانم شد

-- روسری سفید ها ، Feb 13, 2009 در ساعت 02:10 PM

خواهش مي كنم. خدا ببخشه ولي اون نامه ها و شعار ها براي اين بود كه جلوي در سفارت به زن هاي كره اي بديم كه تو استاديوم دستشون بگيرن.

-- sara ، Feb 13, 2009 در ساعت 02:10 PM

فکر نمی کنید که بیشتر شبیه یک شوخی بود؟ همین جوری تو خیابان به شما بلیط دادند و....
بهتر نیست که کمی ما رو .... فرض نکنید؟

-- ساناز ، Feb 13, 2009 در ساعت 02:10 PM

حرکت فابل توجه ای هست.

-- پروانه ، Feb 13, 2009 در ساعت 02:10 PM

سلام ببخشید این حرف را می زنم پسران ایرانی ما ظرفیت این همه دختران در باشکاه ورزشی را ندارد

-- hoosen ، Feb 14, 2009 در ساعت 02:10 PM

سلام من اگه یه روز رفتن خانوما به استادیوم ها آزادم بشه دلم نمی خواد برم چون به قول پدرم اگه برهم 5 دقیقه هم نمی تونم جو اونجارو تحمل کنم از بس که چرت و پرت میگن این بی تربیتا تازه اصلا دلم نم خواد زیر دست و پا له بشم و هر فحشی رو که تو زندگیم نشنیدم او نجا بشنومو یاد بگیرم.

-- مهناز ، Feb 14, 2009 در ساعت 02:10 PM

نه اینکه تو خیابان از دهن آقا پسرای به اصطلاح با شخصیت نمی شنویم
من حاضرم فحش بشنم ولی از دهن پسرا تکیه چه قئر ... نشنوم

-- بدون نام ، Feb 17, 2009 در ساعت 02:10 PM

باورتون میشه وقتی این خبر را خوندم از خوشحالی گر یه کردم :)
ای ولا

-- ممد ، Mar 13, 2009 در ساعت 02:10 PM