رادیو زمانه > خارج از سیاست > فرهنگ و جامعه > به سوی نمایشگاه هولوکاست تهران با دمپایی | ||
به سوی نمایشگاه هولوکاست تهران با دمپاییتوماس اردبرینگ، خبرنگار روزنامه هلندی "ان.ار.سی نکست" در ایران، معتقد است نمایشگاه کاریکاتورهای هولوکاست در تهران بازدیدکننده زیادی نداشته است. او چند روز پیش در شماره 123 این روزنامه، در گزارشی از نمایشگاه نوشت: تهران- محمد غَرشَبی (۲۴ ساله) میگوید: "این نقاشی دقیقاً ماهیت این دروغ را نشان میدهد". او از معدود بازدیدکنندگانی است که دیروز بعد ازظهر در پایتخت ایران به تماشای نمایشگاه مربوط به مسابقه بینالمللی کاریکاتورهای هولوکاست آمدند. او که دانشجوی رشته روزنامهنگاری است به کاریکاتوری اشاره می کند که در آن یک یهودی گریان با موهای فِرخورده (به سبک خاخامهای کلیمی)، بینی بزرگ و کلاهی بلند که به سینهاش ستاره داوودی چسبیده در میان یک گروه اروپاییِ نگران، ایستاده است. در حالیکه شخص یهودی با مشت چشمان خود را میمالد خندهای رضایتمند نیز بر لب دارد چون در فاصلهای نزدیک از او، دختری زیبا و موطلائی تنها و پابرهنه در سرما ایستاده است. غرشبی میگوید: "آن دختر، فلسطین است و تصویر این یهودی نشان میدهد که چگونه آنان اروپائیان را فریب دادهاند". بر روی یک پوستر در سردر ورودی موزه هنرهای معاصر فلسطین در تهران نوشته شده: با توجه به موضع حکومت ایران نسبت به اسرائیل (به رسمیت شناخته نشده، یک نیروی اشغالگر است، بایستی نابود شود) این نمایشگاه چالشطلب در تمام جهان خبر صفحه اول روزنامهها شده است، اما در ایران کسی اعتنایی به آن نمیکند. در اولین بازدید ما هفته پیش حدود ساعات ظهر تقریباً هیچکس آنجا نبود. محبوبه پلنگی، مدیر موزه میگوید: "ما طی هفتههای نخست، روزانه ۲۴۰ بازدید کننده داشتیم". جمعیت تهران ۱۲ میلیون نفر است و این نمایشگاه سه هفته است که ادامه دارد. وی ادامه میدهد: "الان روزی ۱۴۰ بازدید کننده داریم. شما بدشانسی آوردید و بازدید کنندگان درست پیش از شما رفتند". بعد هم که ما به سؤالاتمان در این مورد ادامه میدهیم وی میگوید: "اصلاً میدانید چه؟ برای من اصلاً مهم نیست چند نفر آمدهاند اینجا". نمایشگاه از سه طبقه تشکیل شده که صدها "کاریکاتور هولوکاست" را در خود جای داده که توسط کاریکاتوریستهایی از ۶۱ کشور ترسیم شدهاند. این کاریکاتورها بخشی از یک مسابقه بینالمللی هستند که از سوی روزنامه ایرانی همشهری و خانه کاریکاتور ایران برگزار شده بود. انگیزه برگزاری این مسابقه، حوادث مرتبط با کاریکاتور فکاهی دانمارکی درباره محمد، پیامبر اسلام بود و هدف از این مسابقه نمایاندن این است که "هولوکاستهای بزرگتر در فلسطین و عراق در جریاناند". برگزارکنندگان همچنین این موضوع را مطرح می کنند که "اگر هولوکاست یک واقعیت تاریخی است، چرا نمیشود در موردش بحث کرد". غرشبی خواهان دانستن واقعیت درباره هولوکاست است. او می گوید: "ولی برای رسیدن به حقیقت همه باید بتوانند درباره آن بحث و تبادل نظر کنند". ریشی که بر صورت دارد، پیراهن بیرون از شلوار و دمپایی پلاستیکی نشاندهنده آن است که او از هواداران وفادار حکومت است زیرا این مدل لباس پوشیدن، آییننامه نوشتهنشدهای از طرز لباس پوشیدن برای مؤمنان در ایران است. غرشبی در ادامه می گوید: "سر و کار ما با حقایق است و حقایق نشان میدهند که هولوکاست رخ نداده و وجود نداشته است". در دوره دبیرستان به او هیچ چیز درباره هولوکاست نگفتهاند. غرشبی که هیچوقت بیرون از ایران نبوده می گوید: "زمانی که به دانشگاه رفتم اولین بار درباره آن شنیدم. از استادان دانشگاهم حقایق مربوط به هولوکاست را یاد گرفتهام". به باور این دانشجو، "حقایق" بیشتری وجود دارند که غرب و "صهیونیست بینالملل" قصد پنهانسازی آن را دارند. برای نمونه معتقد است: "آمریکا را کریستف کلمب، که یک یهودی بود، کشف نکرده بلکه آمریگو وسپوچی به همراهی دستیار مسلمانش این قاره را کشف کرد. زمانی که آنها به ساحل رسیدند در آنجا با انواع مسجدها روبهرو شدند". ناصر سلیمانی ۶۴ ساله به نمایشگاه وارد میشود تا به قول خودش "مقداری فرهنگ ببیند". او پیش از انقلاب در نیروی هوایی بوده و در آنجا انگلیسی یاد گرفته است. با موهای پشتبلندی که دارد دیگر چیزی از حالت و سابقه نظامی او به چشم نمیآید. او می گوید: "بله، نمایشگاهش بد نیست، به آدم ایدههای زیادی می دهد". و این حرف را در کنار کاریکاتوری می زند که بر روی آن تبری دولبه نقش بسته که لبه کوچک آن شامل یک صلیب شکسته آلمان نازی است و لبه بزرگ و خونین آن یک ستاره داوود. پس از تفاسیر طولانی در مورد فرهنگ، روابط بینالملل و مفاهیم جهانی، سلیمانی اینگونه در مورد نمایشگاه هولوکاست، ایران و کاریکاتور پیامبر اسلام نتیجهگیری می کند: "بهتر اینکه آنها با همین کاریکاتورها با هم بجنگند تا اینکه جنگ واقعی داشته باشند". |