ژن همجنس‌گرايی

داريوش رجبيان

برای شنیدن فایل صوتی «اینجا» را کلیک کنید.

یک پژوهش علمی تازه پرسش جالبی را مطرح کرده است. اگر فرض بر این باشد که یک ژن بخصوص مسئول امیال جنسی افراد همجنسگراست، چگونه این ژن توانسته زنده بماند؟ زیرا اگر قرار است یک ژن باعث عدم تولید مثل شود، گزینش طبیعی آن ژن را کنار می‌گذارد و به نسل‌های آینده منتقل‌اش نمی‌کند. سرگئی گاوريلتس و ویلیام رایس، دو زیست‌شناس آمریکایی هم که این پژوهش را انجام داده‌اند، موفق شده‌اند فقط این پرسش را مطرح کنند، زمینه تحلیل‌ دقیق‌اش را فراهم سازند و رهنمودهای نظری قضیه را هم مشخص کنند. در جریان این پژوهش نکات جالبی روشن شده، از جمله اینکه غالبا دوقلوها هر دو با هم یا همجنسگرا می‌شوند یا نمی‌شوند و اینکه همجنسگرایی مردها معمولا از شجره مادری‌ست که منتقل می‌شود، یعنی احتمالا در اين جریان کرموسون "اکس" هم نقشی داشته است. ویلیام رایس می‌گوید، ما می‌دانیم که همجنسگرایی، چه مردانه و چه زنانه، در پشه‌های میوه‌ای می‌تواند با يک تغییر ژنتیکی ساده به وجود بیاید و با توجه به اینکه بسیاری از ژن‌های تناسلی و اعصاب پشه‌ها و انسانها مشترک است، به نظر خیلی محتمل می‌آید که ژن‌های عمده‌ای وجود دارد که باعث همجنسگرایی آدمها می‌شود. اما همه دانشمندان با اين ديدگاه موافق نيستند.

اميدی تازه برای مبتلايان به اچ آی وی
این تغییرات و دستکاری‌های ژنتیکی گاهی معجزه‌آساست. یک پژوهش دانشمندان دانشگاه پرنستون ایالت نیوجرسی آمریکا این فرضیه را مطرح کرده است که با یک دستکاری ژنتیکی مختصر می‌شود ویروس‌های مرگباری را چون «اچ آی وی» ناکنش‌ور کرد. خیلی پرطمطراق شد! یعنی بی‌اثرشان کرد. «لیور واینبرگر» و «توماس شنگ» دانشمندان پرنستونی امیدوارند این تحقیق‌شان راه را برای دستیابی به امکان خواباندن ویروس‌هایی چون «اچ آی وی» در بدن آلوده آدمها هموار بکند. اینطوری که «اچ آی وی» در بدن آلوده خواهد بود، اما عاجز از لطمه‌زدن به مصونیت آن بدن. این پژوهشگرها یک نیرنگ ژنتیکی پیدا کرده‌اند که با استفاده از آن می‌شود «اچ آی وی» را در حالت راکد و نهفته نگه داشت. این حالت ابتدایی هر ویروس «اچ آی وی» است که بطور نامعلوم و نامحسوس منتظر فرصت مناسب در گوشه‌ای کمین می‌گیرد و در این دوره به‌مراتب کم‌آزارتر است. تا آن فرصت مناسب می‌آید، سبز می‌شود و بدن را به ویرانی می‌کشاند.

"نوجوانها بايد ديرتر به مدرسه بروند"
حالا ببینیم که دانشمندان بریتانیایی چه کشفیات تازه‌ای دارند. «راسل فوستر» استاد دانشگاه آکسفورد مدعی شده است که شاگردان دهگان‌ساله یا نوجوان مدرسه‌ها باید بعدازظهر به مدرسه بیایند و سرصبح به مدرسه کشاندن آنها یک کار بی‌رحمانه است. آقای فوستر معتقد است، اگر به جوانها امکان بدهیم که تا ظهر دراز بکشند و بعدازظهر سرکلاس بیایند، دستاوردهای بیشتری خواهند داشت. چون معمولا نوجوانها بعدازظهر گیرایی ذهنی بیشتری دارند. به گفته این پی‌شناس بریتانیایی، مدارس آلمان و آمریکا که آغاز کلاسهایشان را یک کم عقب انداخته‌اند، شاهد پیشرفت بیشتر شاگردهایشان در امتحانات و کاهش موارد غیبت و افسردگی شده‌اند.

اگر مقامات آموزش و پرورش بریتانیا به توصیه پرفسور «راسل فوستر» گوش دادند، به شما خبر خواهیم داد، از متفرقات ناسیاسی رادیو زمانه