| رادیو زمانه > خارج از سیاست > نقد و پيشنهاد > زمانه‌ی ما و رادیو زمانه | ||
زمانه‌ی ما و رادیو زمانهمجتبا پورمحسنهمکاری با زمانه برای من تجربه‌ای جدید محسوب می‌شد. من، که ده سالی می‌شود به روزنامه‌نگاری مشغول هستم، در طول هشت ماه همکاری با رادیو زمانه به اندازه‌ی حداقل پنج سال کار تجربی چیز یاد گرفته‌ام. نفس کشیدن در فضای زمانه برای من به معنای نفس کشیدن در یک دشت سبز است وقتی که اکسیژن زیادی به ریه‌ها منتقل می‌شود. رادیو زمانه برای شخص من پُلی بود تا از یک روزنامه‌نگار تک‌رسانه‌ای به روزنامه‌نگاری مولتی مدیا تبدیل شوم. این اتفاق خوشایند منحصر به من نیست؛ بلکه اتفاقی بود که با تأخیری قابل توجه در سطح رسانه‌های ایران رخ داد. رادیو زمانه مولتی مدیایی‌ست که به معنای واقعی کلمه افرادی که در آن کار می‌کنند در کنار هم سوژه‌ها و ایده‌ها را به خط تولید فرهنگی می‌سپارند. علاوه بر این، آزادی کاملی که در زمانه برای من وجود داشته سبب شده که خلاقیت‌ام را ( اگر داشته باشم!) به‌راحتی بتوانم بروز دهم. زمانه در عین پایبندی به چارت مدیریتی و مدیریت حرفه‌ای رسانه، و با احترام به قواعد بین‌المللی، سعی کرده فضای مناسبی را برای اعضایش فراهم کند تا بتوانند به کار فکری، و نه صرفاً تولید مطلب، بپردازند. رادیو زمانه تجلی ظهور یک رسانه‌ی بدون مرز است. رسانه‌ای که گر چه در ذاتش ایرانی‌ست و تاکید بر ایرانیت را در مناسبت‌های مختلف نشان داده، اما به رسانه‌ای بدون مرز تبدیل شده که در هر گوشه‌ی دنیا خبرنگار دارد. کسانی که برنامه تولید می‌کنند خودشان به یک رسانه تبدیل شده‌اند. این ویژگی هنگامی بیشتر به چشم می‌آید که بدانیم تنها یک سال از تأسیس زمانه می‌گذرد و این همه پیشرفت در کوتاه مدت تأمل برانگیز است. ویژگی دیگر رادیو زمانه تبری جستن از آن دسته جریانات سیاسی‌ست که نه ریشه‌ی فکری دارند و نه ریشه‌ی مردمی. زمانه همیشه سعی کرده در نقش رسانه‌ای مستقل ایفای نقش کند که گرایش‌های فکری کارکنانش نه تنها به استقلالش لطمه‌ای نمی‌زند بلکه تأمین کننده‌ی آن نیز هست. زمانه نه رسانه‌ای معاند است و نه اپوزیسیون به معنای رایجش. در این زمینه بیشتر جنبه‌ی خبری‌اش را حفظ می‌کند. اما زمانه رسانه‌ای‌ست تحلیلی که به تولید اندیشه در حوزه‌های مختلف می‌پردازد و ضمنا می‌کوشد وجه سرگرم کنندگی‌اش را هم با برنامه‌هایی همچون «یک سر و هزار سودا» و «کافه زمانه» و «دیسکو زمانه» حفظ کند. روزنامه‌نگاری برای من، که کارم ادبیات است، جنبه‌ی جامعه شناختی دارد و کار در رادیو زمانه افق جدیدی را برای شناخت جامعه در اختیارم گذاشت. همکارانم در این رسانه نیز در فضای حرفه‌ای اما صمیمی در کنار هم برای تولید برنامه‌های پر بار تلاش می‌کنند. وظیفه‌ام می‌دانم که بگویم از این دوستان بسیار آموخته‌ام. دوستانی که با تواضع مثال زدنی دانسته‌های فنی‌شان را در اختیارم گذاشتند. رادیو زمانه رسانه‌ی زمانه‌ی ماست. رسانه‌ی زمانه‌ی بدون مرز. ------------------------------------ نوشته‌های پیشین به مناسبت سالگرد زمانه:  |
||
نظرهای خوانندگان
خوبه که 10 سال سابقه کار و دارین و یک روزنامه را به خاطر هیچ و پوچ بردین رو هوا آقای پور محسن. چقدر این واژه روزنامه نگاری حرفه ای واژه بی محتوایی است در ایران.
-- سیمین ، Aug 15, 2007 در ساعت 03:43 AMیه سوال برام پیش امده: چرا سایت رادیو زمانه هنوز فیلتر نشده؟
-- آزاده ، Aug 16, 2007 در ساعت 03:43 AMبه نظرم این چیزی که اینجا نوشتید خیلی بی انصافی است سیمین خانم. می دانید مثل چی میماند مثل این است که همه هر جور بلایی دلشان بخواهد سر ما می‌اورند اما ما فقط زورمان می‌رسد به راننده تاکسیها و هی سر بالا رفتن کرایه‌ها باهاشان دعوا می‌کنیم. حالا شده حکایت اعتراض شما به آقای پورمحسن. نه عزیز این خانه از پای‌بست ویران است. من هم به اندازه شما از بسته شدن دریچه کوچک شرق دلگیر شدم اما فکر نکنم گناهش حداقل تمام گناهش را بشود انداخت گردن مصاحبه کننده یا مصاحبه شونده. این نهایت بی‌انصافی است.
-- آزاده ، Aug 16, 2007 در ساعت 03:43 AMمن دلم می خواست در این نظرسنجی هایی که در باره رادیو زمانه می شود نظر کسانی بیشتر پرسیده شود// اهمیت داده شود// منعکس شود که خودشان جزو تهیه کنندگان و همکاران زمانه نباشند. ببنید مثلا مطلب داریوش میم با وجود مختصر همکاری که دارد چقدر نقادانه ترست از این مطلب یا ستایش نامه شهرنوش پارسی پور که بیشتر از آن که در باره رادیو باشد در باره خودش بود.
-- علی ایرانی ، Aug 16, 2007 در ساعت 03:43 AM-------------------------
زمانه: هدف محدود کردن نقدها نبوده است و باب نقد باز است بر روی هر کسی که مایل است در بررسی کارنامه زمانه شرکت کند اما مثل هر رسانه دیگر این هم حق همکاران دیده و نادیده ما ست که از تجربه یکسال کار خود با زمانه بگویند. اگر هر کدام از همکاران ما از تجربه شخصی خودشان هم بگویند مهم است چون بسیاری از آنها هرگز برای رادیو کار نکرده بوده اند. شنیدن از این تجربه که تجربه زمانه هم هست بخشی از تاریخ رسانه ای ما ست. امیدواریم مجموعه این یادداشتها که تا چند هفته ادامه خواهد داشت برای ما و شما تازه هایی در بر داشته باشد
من نيز در حال نوشتن نقدي کوتاه هستم و بزودي براي سايت مي فرستم. فقط بگوييد که آيا به همان آدرس سايت بايستي فرستاده شود و يا وبلاگ زمانه ادرسش فرق مي کند؟
-- داريوش برادري ، Aug 16, 2007 در ساعت 03:43 AMداريوش برادري
اگر ايميل من حاوی متنی در جواب آقای پورمحسن به دستتان نرسيده، لطفاً خبر بدهيد تا آن را دوباره بفرستم.
-- پانته‌آ ، Aug 17, 2007 در ساعت 03:43 AM