رادیو زمانه > خارج از سیاست > گزارش > مانکنهایی که تا به حال نبودند | ||
مانکنهایی که تا به حال نبودندآزاده اسدیazadeh@radiozamaneh.comدبی فاندرپوتن (Debbie van der Putten) بدن خودش را دوست دارد و از اینکه تنش را به نمایش بگذارد، ترسی ندارد. این دختر ۲۲ ساله هلندی که چهرهاش روی پوستر گروههای فعال در کارهای خیریه در هلند به چشم میخورد، با یک آژانس مد در آلمان کار میکند و روی جلد مجله «پلیبوی» هم عکسش چاپ شده است.
موضوع این است که این مدل در حال معروف شدن، سه سال پیش در یک تصادف رانندگی در شرایطی قرار گرفت که دکترها اعلام کردند باید دست راستش قطع شود. اما این مدل از مد یا فشن دست بر نداشت و اعلام کرد: «میخواهم به هلندیها نشان دهم که میتوانید خوشگل، سکسی و معلول باشید.»
بیبیسی این ایده را برای عملی کردن در پیش گرفت. برنامه «Britain’s missing top model» که شاید بتوان آن را چنین ترجمه کرد؛ «مانکن برتر بریتانیایی که تا به حال نبود» یک سریال واقعی و مستند تلویزیونی است که فاندر بوتن و هفت معلول جسمی دیگر در آن با هم رقابت میکنند تا عکس یکی از آنها در چهار صفحه یکی از شمارههای مجله ماری کلر «Marie Claire» در بریتانیا چاپ شود. سردبیر مجله ماری کلر که خودش یکی از داوران در این برنامه است، میگوید: «معلولان نمیتوانند زندگی طبیعی داشته باشند. دختران معلول از اینکه مدام از جامعه جدا و ایزوله میشوند، ناراحتند.» او معتقد است این برنامه میتواند کمی صنعت مد را تکان دهد؛ در این برنامه که پنج هفته از زندگی و رقابت این زنان را نشان میدهد، یک زن ناشنوا، یک معلول روی ویلچر و یک زن با پای مصنوعی حضور دارند که قرار است کاملاً مثل یک نمایش واقعی مد شبیه مدلهای سالم جلوی دوربین بایستند یا با ویلچر روی سکو دفیله بروند. در این برنامه متخصصان مد، مثل جوناتان فانگ (Jonathan Phang) از آژانس معروفی که نوامی کمپبل (Naomi Campbell)، مدل بریتانیایی را کشف کرد، حضور دارند و مدام تلاش میکنند به این داوطلبان مفهوم واقعی مد را در قالب یک مدل سالم آموزش دهند. وقتی یکی از این داوطلبان روی ویلچر با دیدن عکسهای کودکیاش در حال رقص به گریه میافتد، یکی از این متخصصان در صنعت مد فریاد میزند: «گروه منتظر است. وقت برای گریه هست و بعدا گریه میکنیم.» برنامهای از «مانکن برتر بریتانیایی که تا به حال نبود» را ببینید.
این سریال تلویزیونی با استقبال مردم روبهرو شد وبخش نخست آن در اولین روز از ماه ژوئیه، نیممیلیون بیننده در بریتانیا داشت. با این حال هنوز هستند کسانی که بعد از پخش مجموعه اعلام کردند که دیدن زنان معلول جسمی روی سکوهای مد در حالیکه نقص عضوشان کاملا مشخص است راه خوبی برای ایجاد تغییر در نمایش مد نیست. این برنامه نشان میدهد که چطور برای نخستین بار تحقیقاتی شروع شد تا دختران معلول بتوانند به عنوان مدل برتر در دنیای مد با هم رقابت کنند. یکی از داوران این برنامه در حالیکه به اعتماد به نفس این معلولان ایراد میگیرد، میگوید: «قرار است به من چیزی را بفروشید. پس من را متقاعد کنید.» این برنامه تلویزیونی برگرفته از برنامه آمریکایی «مدل برتر آینده آمریکا» (America's Next Top Model) است که البته محل رقابت افراد معمولی و سالم است که میخواهند وارد صنعت مد شوند. اما در این برنامه هشت زن با هم در لندن شلوغ در یک آپارتمان زندگی میکنند و هر چه رقابت داغتر میشود، از تعداد آنها کم میشود. این برنامه فقط درباره آموزش مدل یا تبدیل شدن به یک مانکن حرفهای نیست. این برنامه در واقع تلاش میکند که دید عکاسان مد یا سردبیران مجلات مد را هم تغییر دهد. بعد از مجموعه پر سر و صدای آمریکن تاپ مدل، یا مدل برترآینده آمریکا، بقیه کشورها مثل بریتانیا دست به ساخت چنین سریالهایی زدند که به شکل حقیقی تمام مراحل رقابت را طی میکند و در نهایت بعد از آموزش و حذف تعداد زیادی از مدلها، به شکل حقیقی همه مراحل رقابت بین داوطلبان مانکن شدن در صنعت مد طی میشود.
در این نوع برنامهها، بعد از آموزش تعداد زیادی از این داوطلبان، مدل واقعی یا برنده به دنیای مد معرفی میشود. بعد از همه این مراحل مدلها زندگی جدیدی را شروع میکنند و زیرنور فلاشها در مهمانیهای مختلف مد و روی جلد مجلات در حال بستن قرارداد با شرکتهای مختلف و معروف مد، روزگار میگذرانند. اما در این برنامه بریتانیایی که بیبیسی تهیه میکند، قرار است مدلی وارد عرصه مد شود که تا به حال وجود نداشته است؛ این رقابت بیشتر احتیاج به شجاعت دارد تا زیبایی. در قسمت سوم این سریال، پنج زن ناتوان جسمی که از مراحل مختلف عبور کردهاند و در رقابت باقی ماندهاند، باید مقابل داوران «کتواک» بروند. نشان دادن این مدلهای معلول در حالت برهنه هم بخشی از این برنامه هست که قرار است از هیچ نقص عضوی چشمپوشی نشود. یکی از این معلولان که میخواهد مدل باشد، میگوید: «این منصفانه نیست. چون بدن من کاری را میکند که به آن گفته شده است.» یکی از زنهای فلج که نمی تواند تعادلش را حفظ کند و مدام میلغزد، بر خلاف خنده تماشاچیان روی سن راه میافتد. او با شجاعت سه مرحله را پشت سر میگذارد و در حالی که اعضای بدنش به شدت میلرزند، با حالت خشمگین جلوی دوربین قرار میگیرد. یکی از این داوطلبان در انتهای این برنامه در مورد هدفش برای شرکت در این سریال میگوید: «واقعاً فکر میکنم ما میتوانیم تغییراتی بهوجود بیاوریم و دیدگاه مردم را در مورد معلولان تغییر دهیم.» |