رادیو زمانه

تاریخ انتشار مطلب: ۱۰ مهر ۱۳۸۷
گفت‌وگو با طراح مد ایرانی در آمریکا

آقای طراح با لباس‌های نستعلیقی

Azadeh@radiozamaneh.com


نامش حالا با لـُنگ‌هایی که به شکل دامن، روسری و شال روی سروکول مانکن‌ها حس‌وحال جدیدی به مفهوم این دستمال یا پارچه حمام سنتی داده، دوباره سرزبان‌ها افتاده است.

نیما بهنود همان طراح لباس ایرانی مقیم نیویورک است که با طرح‌هایی از خطوط نستعلیق و شکسته‌ فارسی تی‌شرت‌های خاصی را طراحی کرد و با گذشت مدت کوتاهی از شروع کارش این نوع تی‌شرت بین آمریکایی‌ها و ایرانی‌ها به شدت محبوب شد.

این طراح سی و دو ساله، که چهارسال پیش از مدرسه‌ مد نیویورک فارغ‌التحصیل شده، هیچ‌وقت فکر نمی‌کرده بتواند با چاپ دستی مُهرهای قدیمی و خطوط نستعلیق فارسی روی تی‌شرت‌ روزی نام ایران را زیر نور فلاش عکاسان مد بیاورد:" روزهای اولی که این ایده به ذهنم رسید، با ترس و لرز با افراد مختلف مشورت می‌کردم. تقریبا ۹۰ درصد کسانی هم که به من کمک فکری می‌دادند، نگاه چندان مثبتی به این شیوه نداشتند."


شعر و نوشته فارسی روی لـُنگ یا جامه حمام قدیمی ایرانی ‌

با همه این تردیدها او با مارک «NIMA NY » بعد از مدت کوتاهی توانست با عرضه و فروش این نوع خاص تی‌شرت، به اوج شهرت برسد.

تنها چیزی که باعث می‌شد هشت سال پیش برای شروع خیلی مطمئن نباشد، این بود که باور نمی‌کرد در تمام این سال‌‌ها و با وجود طراحان لباس موفق ایرانی در دنیا، کسی به فکر استفاده از خط ، فرم و اشکال‌ ایرانی و حتی خاورمیانه‌ای روی لباس‌ها نیفتاده باشد.

شش فروشگاه « NIMA NY» در دوبی و سه فروشگاه در عربستان فعال هستند و در آمریکا و اروپا هم فروشگاه‌هایی با همین "نشان تجاری" طرفداران زیادی دارند.

در ایران نوع تقلبی تی‌شرت‌های او در حال دوخت و فروش است. ولی نیما می‌گوید، قبلا حدس می‌زده که مشابه‌سازی این ایده پیش می‌آید. مدتی‌ است که چندین گروه در ایران و آمریکا در حال کاری هستند که خود نیما دوست ندارد اسمشان را " کپی" بگذارد.

گروه « NIMA NY» در لندن، فرانسه، تورنتو، ونکوور و بخش‌های مختلفی در آمریکا نمایش یا «شو» لباس داشتند. این تی‌شرت‌ها با چاپ دستی طرح، نوشته یا مهرهایی که معمولا از بازارهای قدیمی در ترکیه، مراکش و ایران تهیه و دوخته شده‌اند، بین ۶۰ تا ۱۲۰ دلار قیمت دارند.

این روزها این لباسها را می‌توانید بر تن هنرمندان سرشناس آمریکایی و حتی مدل‌های معروف بین‌المللی ببینید؛ خواهران هیلتون، جیم کری، هایدی کلوم(مدل معروف آلمانی) و ... از مشتریان پرو پا قرص او هستند .
میترا حجار و بهرام رادان هم، دو بازیگر معروف سینمای ایران هستند که تا امروز تی‌شرت‌های «نیما.ان.وای» را ‌پوشیده‌اند.


نیکی هیلتون یکی از طرفداران نیما.ان.وای است

او این روزها در حال گسترش کار خودش هست؛ برای همین ‫لـُنگ‌های جدید را به بازار می‌فرستد و به فکر کار کردن این طرح‌ها روی لباس شب زنانه است.

با نیما بهنود، فرزند روزنامه‌نگار معروف (مسعود بهنود)، در مورد کاری که شروع کرده، انتظارت و مشکلات آینده‌اش در دنیای مد صحبت کردم.

Download it Here!


«چو ایران نباشد، تن من مباد» در تن یک مانکن آمریکایی‌ یا اسپانیایی برای شما شاید به‌عنوان یک طراح، فقط کار به نظر بیاید، ولی برای یک ایرانی که این طرح را می‌بینند چه حس و حتی فکری را به وجود می‌آورد؟

درست است، اگر یک ایرانی به آن نگاه کند، حس ملی‌‌گرایی نسبت به آن خواهد داشت. بالاخره وطنش است. ولی جوری که من به آن نگاه کردم، از این دیدگاه نبود. دلم می‌خواهد نظرها را جلب کنم به این که دنیا جوان‌های داخل ایران را ببیند. اصلا می‌تواند ایران نباشد. درست است که من از نوشته‌های فارسی استفاده می‌کنم، چون زبان فارسی را بهتر از زبان‌های دیگر بلدم. ولی منظورم از این کار فقط یک کشور در دنیا و آن هم ایران نیست.

ببینید، دنیای مد بسیار وسیع است وبا یک‌سری گروه‌های خاص مونوپولی شده است. در صورتی که گروه‌های کوچک‌تری هستند با فرهنگ‌های خیلی جالب‌تر که دیده نمی‌شوند. حالا اگر یک مانکن خارجی لباسی با جمله «چو ایران نباشد...» را بپوشد، درست است که دارد فکر و هدف من را نشان می‌دهد، ولی در واقع هدف مستقل دیگری را هم نشان می‌دهد؛ این که دنیای مد یک بعدی نیست.


نیما بهنود، معتقد است طراح باید طرز فکر شخصی خود را الگو قرار دهد تا از بقیه مارک‌ها تقلید نکند

اشاره کردید به این که در دنیای مد فضای مونوپولی وجود دارد؛ در رقابت با برندها و مارک‌های دیگر وقتی شما با نشان تجاری «نیما. ان. وای» وارد می‌شوید، چقدر امکان دارید که جلو بروید؟ اصلا راه برای طرح‌هایی مثل این کار چقدر باز است؟

باید تلاش زیادی کرد. با دانسته‌هایی که تا حالا جمع کرده‌ام در این رشته و درسی که خواندم، به این نتیجه رسیده‌ام که نیویورک بسیارزمینه‌ درستی برای شروع این حرکت دارد. یعنی من اگر در فرانسه، لندن یا در جای دیگری بودم، نمی‌توانستم به این سرعت و یا به نحوی که تنظیم کردم پیش بروم. همه اینها به‌خاطر این است که نیویورک بیشترین تحمل را دارد.

و البته بیشترین رقابت را هم در مد دارد!

بیشترین رقابت هم در آن وجود دارد که در واقع فعالیت را سخت‌تر می‌کند. تمام کسانی که وارد این عرصه می‌شوند، به‌خاطر این که مد یک صنعت بسیار خشن است، احساس می‌کنند باید از قبلی‌ها پیروی بکنند و خیلی جرات نمی‌کنند که ایده‌ای از خودشان بیاورند. به‌خاطر این که فرصت‌اش را ندارند که روش جدیدی وارد عرصه مد کنند و منتظر بمانند آن هم رد بشود تا هم از نظر مالی و هم از نظر فکری لطمه‌‌ بخورند.

در واقع به خلاقیت طراح اشاره می‌کنی که می‌تواند باعث شود از ابتدا راه خودش را در این صنعت باز کند؟

بله... من می‌گویم اگر فکر کنند که از نظر شخصی چه عناصری دارند که متفاوت است، بیشتر جواب می‌گیرند. برای مثال می‌گویم، کریستین دیور طرحی‌هایی که ارائه کرده و پرطرفدار است، از یک ایده شخصی درآمده؛ دیور بعد از جنگ جهانی سعی کرد لباس‌هایی درست کند که روحیه‌ شکست‌خورده‌ مردم فرانسه را بهبود ببخشد. او نه می‌خواست معروف بشود و نه دنبال ثروت از این راه بود.
ولی چون روش و طرحی را از درونش شکل داد و خیلی هم مواظب بود که درست انجام بشود، تبدیل به این مارک بزرگ شد. من معتقدم، آن طرز فکر را الگو قرار بدهیم، نه نتیجه‌ نهایی را. یعنی اگر کسی از کشور مکزیک می‌خواهد طراحی کند، ببیند در فرهنگ خودش چه چیزهایی هست یا از آنها چه جوری می‌تواند استفاده کند.


طرح‌های « NIMA NY» در حال گسترش روی انواع لباس‌هاست

همین مارک‌‌های بزرگ مثل کریستین دیور، سال‌هاست به‌خاطر اسم یا برند پایدار مانده‌اند، در عین‌ حال رو به تکرار آورده‌اند و شاید در بسیاری از مواقع نگاه یا رویه جدیدی برای ارائه نداشته باشند. شاید این نکته‌ای که اشاره می‌کنی، نقطه شروع است برای این که یک طراح مد به‌خصوص از یک کشور شرقی بتواند روی سکوی پرتاب بایستد.

درست می‌گویید، همینطور هم هست. برای شروع است و حرکت اولیه به نظر من خیلی مهم است، این که به‌خاطر چی باشد و هدف شهرت و پول است، یا نشان‌دادن زاویه‌ای از یک فرهنگ، مهم است؟

آن حرکت اولیه اگر درست باشد، حدود ۸۰­ ۷۰ درصد راه طی شده و بقیه‌ موارد معمول روزمره می‌شود.
همانطور که شما می‌گویید، نه تنها مارک دیور، بلکه فعالیت مارک‌های دیگر هم به صورت روزمره درآمده‌. به‌خاطر این که بازدهی بالاست و هرچه تحویل بازار بدهند خریده می‌شود. این اتفاق تقریبا برای همه‌ مارک‌ها می‌افتد، چون دیگر وارد بازاری می‌شوند که فقط فروش مهم است. هیچ مارکی را ندیده‌ام که از روز اول کاملا صادق باشد و با همان هدف اولیه که شروع کرده، پیش برود.

مارک «نیما. ان. وای» چطور؟ برای شروع، غیر از دوست داشتن کار و به جز علاقه‌ای که به ایران داشتی، هدف خودت صادقانه چه بود، و آیا تا امروز خودت صادق مانده‌ای در این روند؟

من هنوز در ابتدای راهم. اما هرچه می‌گذرد، می‌فهمم گروه‌مان در مورد مد هیچی نمی‌داند و به این فکر می‌کنیم که چقدر کارهای جدید می‌توانیم بکنیم. در واقع هنوز مثل یک مشت بچه‌ که هیجان‌زده هستند با این موضوع برخورد می‌کنیم. واقعا فکر نمی‌کنم به نحوی که از دور تصور می‌شود ما بزرگ شده‌ایم، ما بزرگ نشده‌ایم. ولی تا حالا همان هدف اولیه حفظ شده است.

اشاره کردی به روزهایی که در پیش داری.
نیما بهنودی که از کارکردن روی شلوارهای جین و لباس‌های وارداتی در ایران کارش را شروع کرد و با ارائه طرح‌هایی از مُهر قدیمی میرزاکوچک خان روی تی‌شرت در مهمانی خیریه برای کمک به بم (خارج از ایران)، به شهرت رسید و حالا حتی چند فروشگاه به نام خودش دارد، برداشت‌اش از مد چقدر تغییر کرده؟

روزهای اول، قبل از این که مقیم شهر نیویورک شوم ودر کالیفرنیا زندگی می‌کردم، نگاهم خیلی مثبت‌تر بود به دنیای مد. مثل هر موضوعی که وقتی از بیرون نگاه می‌کنید، جذابیت‌اش خیلی بیشتر است و وقتی واردش می‌شوید، تازه متوجه می‌شوید که خیلی متفاوت است با تصوراتت.

وقتی تحصیلاتم را در این رشته در نیویورک ادامه دادم، علاقه‌ام که خیلی بیشتر شد، ولی تاریکی درونش را هم بیشتر دیدم. با این حال تا امروز با تمام بدی‌هایی که در صنعت مد هست، از لحاظ کارهایی که آدم‌هایش درون آن انجام می‌دهند، من هنوز خیلی به این صنعت علاقمندم.


نیما.ان.وای شوهای مختلفی در لندن، فرانسه، تورنتو، ونکوور و نیویورک داشته است

آن بخش تاریک صنعت مد، دقیقا کدام شرایط یا قسمتی‌ست که بیشتر اذیت‌ات می‌کند؟

مثلا یک شو یا نمایش لباس را می‌بینیم که چهارده­ پانزده‌ مدل لباس‌ها را می‌پوشند و دفیله می‌کنند و یک‌سری هم عکس می‌گیرند و طراح هم در نهایت می‌آید و می‌رود.

در واقع بعد ازاین که نگاه بکنیم، می‌بینیم که روحیه‌ چهارده‌­ پانزده‌تا مدل جلوی دید چندین هزار نفر قرار گرفته و خیلی حالت سختی است. از بیرون زیباست، ولی درونش را که ببینیم خیلی مسائل و مشکلات در آن نهفته است.

برای همین یکی از کارهایی که من از روز اول کردم و تا الان هم ادامه دادم این است که مدل‌هایم را فقط به‌خاطر اندازه ابعاد بدن، زیبایی صورت و نوع هیکل‌شان انتخاب نمی‌کنم و با آنها در این روند رابطه برقرار می‌کنم، صحبت می‌کنم. برای همین است که تعداد زیادی از آنها تا امروز با گروه من هستند.

با وجود اینکه مدل‌های معروف و بزرگی‌اند و برای مارک‌های خیلی بزرگ‌تر از من به طور تمام وقت کار می‌کنند، ولی درون آنها چیزی بود که من احساس کردم باید مثل یک کارگردان کار کنم که می‌خواهد هنرپیشه‌هایش را انتخاب بکند و هر دو طرف باید نسبت به کار یک پس‌زمینه ذهنی داشته باشند. آن هم به‌خاطر این است که همیشه می‌ترسیدم و فکر می‌کردم اصلا از من برخواهد آمد که یک‌سری آدم را بگیرم و فقط بخاطر شکل ظاهری از آنها استفاده کنم؟

یعنی از نقطه ضعفی که می‌توانسته مد برای یک مانکن لباس داشته باشد، یا از آن موردی که ممکن بود خودت در این صنعت دوست نداشته باشی، به‌عنوان نقطه مثبت کار خودت استفاده می‌کنی؟

می‌شود اینطوری هم گفت. با این وجود من هنوز در این کار بعد از چهار­ پنج سال، آن تاریکی‌ای که از آن سراغ دارم، ندیده‌ام. وضعیتی که مثلا مجبورند یک‌سری کارها را انجام دهند و حقوق کافی نگیرند و بروند، به نظر من کار خیلی سختی است. از یک جهت دیگر کسانی که کارهای خیاطی و تولید را انجام می‌دهند، هم با سختی‌های خاصی روبه‌رو هستند در این صنعت. جز آن محصول نهایی و آن چیزی که شما از دوربین تلویزیون‌های دنیا می‌بینید، بقیه‌اش خیلی خیلی در سطح پایین است.

برگردیم به لباس‌هایی که خودت طراحی می‌کنی. تا جایی که من یادم هست، سالها پیش طرح‌ها و خطوط ژاپنی و چینی و حتی هندی روی لباس‌ها مد شده بود. ولی زمان زیادی طول نکشید. فکر می‌کنم به سرعت طرفدارهایش را از دست داد.

بله. دوره خطوط هندی روی لباس خیلی کوتاه مدت بود. علت آن این بود که خیلی آن را با دنیای یوگا، بودیسم و مذهب مرتبط کرده بودند. خطوط ژاپنی‌ و چینی خیلی عمرشان طولانی‌تر بود، ولی آن‌ها هم از بین رفت. یعنی از سال‌های ۵۰­ تا۱۹۴۰ ادامه داشت و تا همین الان هم هنوز جاهایی دیده می‌شود.


گروه « NIMA NY»

بنابراین فکر می‌کنید خط فارسی در این دنیای بی‌رحم مد چقدر دوام بیاورد؟

فکر می‌کنم علت این دوره‌های کوتاه مدت این است که ایده در یک سبک گیر می‌کند و فقط روی یک شکل و جنس از آن استفاده می‌شود.

کاری که ما می‌کنیم این است که از چارچوب تی‌شرت بیرون بیاییم. یک‌سری کمربند چرمی، شلوار و کت در دست تهیه است. تا چندماه دیگر هم بیرون می‌آیند. الان من سعی می‌کنم نشان بدهم که خط فارسی، یا این شکل‌ها و مُهر‌های خاورمیانه‌ای فقط روی تی‌شرت نیست که قشنگ می‌شوند و استفاده از آنها روی لباس شب زنانه یا روی روسری و دامن‌های مختلف هم خوب می‌شود.
این کاری است که ما می‌کنیم تا این ایده را نگه داریم و عمرش را طولانی‌تر کنیم.



سایت نیما بهنود همراه با طرح‌هایش

Share/Save/Bookmark

نظرهای خوانندگان

Che ajab ke khanome azade be iranihaye
kharj keshvar ham alghe peyda kardan va oon zediyate pooch ro kenar kozashtan,

-- a ، May 16, 2008 در ساعت 04:21 PM

خیلی گزارش خوبیه. ممنون آزاده جان. من طرح‌های نیما رو خیلی دوست دارم.
چند وقت پیش چند تی‌شرتشو در پاساژ گوهران کرج برای فروش گذاشته بودن. دونه‌ای 30 هزار تومن. حدس زدم باید کپی باشه.
در ضمن منظورت از بهرام لادن همون بهرام رادان باید باشه:)

-- زیتون ، May 16, 2008 در ساعت 04:21 PM

آقا/خانم a
از کجا نتیجه گرفته اید مصاحبه کننده با"ایرانی های خارج کشور" "ضدیت" آن هم به قول شما "پوچ" دارد! شما که احتمالا خودتان خارج نشین هستید، حتما دیده اید و یاد گرفته اید که کلی گویی و نتیجه گیری های بی پایه و اساس یا مطلق، قابل اعتنا نیست و جدی گرفته نمی شود.
مجموعه این مطالب به شما و بسیاری از ما کمک می کند منطقی تر حرف بزنیم و نظر دهیم:
http://radiozamaaneh.com/idea/2008/04/post_300.html

-- زهرا ، May 16, 2008 در ساعت 04:21 PM

تمام تی شرتهای نیمانی در تهران تقلبی هست و من یکی از برج میلاد خریدم رنگ و چاپش بعد از شستن کاملا رفت و جنسش هم خیلی بد بود وقتی اصلش را برایم از لندن آوردن تازه فهمیدم فرقشان چقدر زیاد است - به نظرم این بهترین مصاحبه فارسی است که از نیما شده است

-- سارا عکاس ، May 16, 2008 در ساعت 04:21 PM

تی شرت هایش از خود سایت نزدیک 70 دلار است یعنی برسند به تهران باید بالای 100 هزار تومن قیمت داشته باشد. دست رادیو زمانه درد نکنه که بالاخره یک مصاحبه درست و حسابی با نیما بهنود به فارسی انجام شد.

-- rezar ، May 16, 2008 در ساعت 04:21 PM

حماقت هم مثل مُد حد و مرز ندارد!

-- فرهاد ، May 16, 2008 در ساعت 04:21 PM

نشانی فروشگاه هایی که گفتید در دوبی هست رو از کجا میشه پیدا کرد؟ من در سایتشون چیزی پیدا نکردم!
..........................................
زمانه: نشانی همه فروشگاه ها روی وب سایت نیما ان وای وجود دارد. می توانید این صفحه را ببینید
http://nimany.com/stores.php

-- safzav ، May 16, 2008 در ساعت 04:21 PM

afarin be in javoone irani.faghat doost dashtam bedoonam mazmoone neveshteha chiye. kheili doost daram be zoodi hameye jaye donya beshe in lebasha ro kharidari kard.

-- بدون نام ، May 16, 2008 در ساعت 04:21 PM

یکی بیاد به این آدمهای بی سلیقه ای که دارن توی تورانتو و لس آنجلس از نیما بهنود تقلید میکنن و با ناشیگری سعی دارن یک شهرت کوتاه مدت برای خود بخرن بگه طرح رو میشه کپی کرد ولی مغز رو نمیشه، آنها همیشه کپی گر میمانند

-- متین ، May 16, 2008 در ساعت 04:21 PM

چقدر فکر خوبی کرده این آقا نیما. ای ول که رفتین سراغش.

-- حسام ، May 16, 2008 در ساعت 04:21 PM

آیا این شایعه درست است که مارک بنتون داره نیمانی را میخره؟ این روزها توی دبی و تهران این شایعه مدام گفته میشه

-- سالومه ، May 17, 2008 در ساعت 04:21 PM

هر چند که زیبایی های داره اما این طور که من دارم پخش شدنش رو میبنیم مثل خیلی از اتفاقات جذاب خیلی زود جلوه اشو از دست میده ...
من کاری به خوب و بد این نوع لباس ها ندارم هر چند که باید به دلیل رشته ای که دارم کار داشته باشم (من ارتباط تصویری می خونم) اما این جور که من تو فضای شهر کوچیکی مثل کرمان پخش شدنش رو میبینم عمرش به سال دیگه هم نمیرسه مگر اینکه خلاقیت جدید با معیار های اینجا(ایران) برای طرح هاش در نظر بگیره تا بازار ایرانش رو هم داشته باشه
هر چند که نباید جلوه هنری کار رو هم نا دیده گرفت
نیما
موفق باشی و به روز

-- A.r.Momayezzadeh ، May 17, 2008 در ساعت 04:21 PM

هر چند که مدتی کوتاهی نیست که با کارهای نیما همراه شدم امااین شکل گسترش رو که من دارم میبینم اون هم تو شهر کوچیکی مثل کرمان خیلی زود بازار این تن پوش ها اشبا میشه مگر اینکه خیلی خلاقیت خواصی به وجود بیاره اما نباید جلوه هنری کار رو هم فراموش کرد ...
نیما موفق باشی و به روز

-- A.r.Momayezzadeh ، May 17, 2008 در ساعت 04:21 PM

man khodam karashooonoo doos daram kheyli.az nazare man in kheyli khoobe ke adamaiii ke irano ghaboool nadaran khodeshooon lebas haiio taneshoooon mikonan ke tarhe anha neveshtehaye farsi ast...man be ishooon tabrik migam

-- shadi ، May 17, 2008 در ساعت 04:21 PM

very nice

-- میلاد ، May 17, 2008 در ساعت 04:21 PM

ba in maghzi ke nima behnoud dareh ta biiyad jelvasho az dast bedeh ye chizee dige miyareh too bazar ta mesle rooz e aval tazeh beshe...great job I am proud of you and I know teveryone e else is too

-- Alireza ، May 17, 2008 در ساعت 04:21 PM


خانمی هم در ایران هستند که نه به سبک اقای بهنود ولی نزدیک به سبک ایشون ، کار چاپ دستیه خطوط و اسناد قدیمی رو روی تی شرت و کوسن و ... انجام می دن. آقای بهنود دیدند این سبک رو؟

-- Ra'na ، May 17, 2008 در ساعت 04:21 PM

به نظر من کاری که نیما داره انجام می ده جرکت ملیه، افتخار ملیه و نشانگر تاریخ و تمدن ما ایرانیاست . و البته یک پیشنهاد دارم؛ تی شرتی به نام زیبای خلیج فارس طراحی شود. من از همین حالا تی شرت
پرشین گلف رو خریدم

-- Shervin Razi ، May 17, 2008 در ساعت 04:21 PM

موفق باشی

-- meisam valas ، May 17, 2008 در ساعت 04:21 PM


برام جالب بود خیلی وقت پیش تن یک خارجی دیدم پرسیدم از کجا آوردی گفت اینا مده ! منم خندیدم
بعدن فهمیدم نه مثل اینکه جدی جدی مد شده. من هیچ وقت کاری به مد نداشتم . همیشه هر چی دوست داشتم می پوشیدم ولی از این یک مورد خوشم اومد

-- Mehrad Karaj ، May 17, 2008 در ساعت 04:21 PM

يارب اين قافله را لطف ازل بدرقه باد!

-- ناهيد ، May 18, 2008 در ساعت 04:21 PM

من به خودم افتخار مي كنم كه متولد سرزميني هستم كه عليرغم اين همه بدبختي مردم ، انسانهايي مثل نيما بهنود كماكان واسه اون افتخار كسب ميكنن

-- Amin ، May 18, 2008 در ساعت 04:21 PM

خیلی باحالی نیما هم خودت هم تی شرتهات

-- afaz ، May 18, 2008 در ساعت 04:21 PM

vaghean kare jaleB aghay nima kardan baes shenakhte shodan iranian dar kole donya shodan merC bekhatere karay ghashangeshon ba tarhay alli

-- سیما ، May 18, 2008 در ساعت 04:21 PM

خوشحالم كه باز يك از ايراني مي تونه توي هنر و ذوق ايران افتخار بيافرينه.اينجا سرزمين هنر و ذوق و ادبه. نيكو باد بر شما اين افتخار و نيماي عزيز كاش تو اينجا بودي تا ما نيزدر اين بزم هنر ياريت مي كرديم.

-- بدون نام ، May 18, 2008 در ساعت 04:21 PM

خوشحالم كه باز يك از ايراني مي تونه توي هنر و ذوق ايران افتخار بيافرينه.اينجا سرزمين هنر و ذوق و ادبه. نيكو باد بر شما اين افتخار و نيماي عزيز كاش تو اينجا بودي تا ما نيزدر اين بزم هنر ياريت مي كرديم.

-- مهسا اميري ، May 18, 2008 در ساعت 04:21 PM

وقتی اولین بار خبر اومدن تی شرتهای نیما ان وای و دیدیم، تا یه ماه به هرکی میرسیدم میگفتم ،همه هم ذوق میکردند!
الانم که میبینم دار ه پیشرفت میکنه حیلی خوشحالم
و باعث افتخارم که هموطنم تونسته به تن کسایی که ما رو بی فرهنگ میدونن لباسایی با رسم الخط فارسی بپوشونه

-- ملیکا ، May 18, 2008 در ساعت 04:21 PM

سايت نيما فيلتر شده...........حالا مي گين چي كار كنيم............

-- ks ، May 18, 2008 در ساعت 04:21 PM

Khanome zara ya azade chera inghadar narahat mishe vaghiyat ro mishnavi

-- A ، May 18, 2008 در ساعت 04:21 PM

اینکه هر اتفاق و مسئله ای را با صفت ملی گرایی و احساسات ملی قاطی کنیم، ظاهرا بین ایرانیان داخلی و خارجی مشترک است، بس که این نیاز به تبیین هویت دارد کلاف بزرگ تر و به هم پیچیده تری بین ایرانیان می شود. اینکه خواهران هیلتون و جیم کری خط نستعلیق برشان کنند، حس ملی گرایی مرا تحریک نمی کند هیچ، کمی هم حس سطحی و مصرف گرایانه را به من القا می کند. بحث سر این است که مسائل را با هم قاطی نکنیم. این یک بحث در صنعت مد است با تمام ترفندها، مشکلات و همان بخش های تاریک که خود نیما بهنود هم اشاره کرده. هدف هم در نهایت فروختن و بازار است. آن هم در جوامعی که هر چیزی که نمی دانند چیست صرفا مدتی برایشان "جالب" است، بنابراین اگزوتیسم، لااقل حالا حالاها روش تضمین شده ای برای بازار عام - و گاهی حتی خاص - هست.

-- شهرزاد، تهران ، May 18, 2008 در ساعت 04:21 PM


روز به روز خوشحال تر می شم وقتی خبر موفقیت بیشتر نیما رو می شنوم.امیدوارم از اینی که هستی موفق تر بشی همیشه یک فکر خوب پیشرفت می کنه
فقط آرزو داشتم که یک شعبه واقعی در ایران خودمون که بشیتر این ایده ها از اونجاست داشته باشیم ، چون به نظر من حیف می یاد که مردم ایران که طرفدار این خلاقیت هستند بخوان قلابی اون رو استفاده کنند
واقعا موفق باشی

-- sanaz ، May 18, 2008 در ساعت 04:21 PM

man toye tehran nemitoonam lebasaye asle nimanyo peyda konam ?

-- arghavan ، May 18, 2008 در ساعت 04:21 PM

I'M SO GLAD TO HEAR THIS NEWS.CONGRATULATION DEAR NIMA BEHNOOD.DEE WIN :-)

-- MARZIEH ، May 18, 2008 در ساعت 04:21 PM

az matnehe zibayy ke tahiye karde booody mamnoonam.

-- ehsan ، May 19, 2008 در ساعت 04:21 PM

کارت عالی هست ادامه بده، خیلی خوشحال شدم که شعاری در کار نبوده و اگر هم بوده همراه با عمل بوده، موفقیت چندین برابر از این را برایتان خواستارم.

-- محمد ، May 19, 2008 در ساعت 04:21 PM

ببخشید آدرس فروشگاه نیما رو در دوبی میخواستم
کجاست ؟

-- رضا مرندی ، May 19, 2008 در ساعت 04:21 PM

bah bah, persian style 4 ever.

-- Soheil no.13 ، May 19, 2008 در ساعت 04:21 PM

mishe bedoonam ma chetor mitonim in Tshirt ha ro o iran tahie konim?

-- soheil ، May 19, 2008 در ساعت 04:21 PM

moteasefam ke vaghti mikhay site nima ro bebini ba in jomle movajeh mishi : moshtarake gerami dastresi be in site emkan pazir nemibashad....hameye donya ham ke maro ghabol dashte bashan baz khode IRAN azizemon baraye khar o khafifkardano to sar zadan ye rahi peyda mikone!...0
tabrik migam agahye behnod omidvaram ba haminrohiye o alaghe pish berid ,,fagaht omidvaram gheymate lebazaton mesle khili az markaye marof sar sam avar nashan ke hame betonan azash estefade konan :P :)

-- parin ، May 19, 2008 در ساعت 04:21 PM

حالا از موفقیت این بابا خوشحالیم یا اینکه باز یه چیزی از ایران دیدیم و خوشحال شدیم و به به چه چه می زنیم؟ من از این که این آقا که نمی شناختمش تا حالا تونسته به عنوان یه "انسان مهاجر" به یه موفقیت جهانی برسه، خوشحالم و تحسینش می کنم.

-- بدون نام ، May 19, 2008 در ساعت 04:21 PM

من از نزدیک تی شرت های نیمانی را دیدم. اولا" همش را کپی میکنه بعدش نوشته هاش مثل پلاستیکه سوم اینکه زود خراب میشه. خوب نیست. اصلا". تازه گرون هم میفروشه!

-- behyar ، May 19, 2008 در ساعت 04:21 PM

واقعا افتخار ميكنم كه يه ايراني اينقدر موفق هست
اميد وارم موفقيت هاش ادامه داشته باشه ان شا الله.

-- nirvana_mmp@yahoo.com ، May 19, 2008 در ساعت 04:21 PM

من تی شرتهای اصل نیمانی رو از دبی خریدم، حرف نداره هم از لحاظ جنس و هم از لحاظ چاپش - اونهایی که تو ایران هست همه تقلبی هست و از مارک پشتش فکر کنم میشه فهمید - اون شایعه هم در مورد خریدن نیمانی توسط بنتون دروغ هست من از یکی از طراح های نیمانی پرسیدم

-- lمستانه ، May 20, 2008 در ساعت 04:21 PM

vaghan bi naziire

-- arian ، May 20, 2008 در ساعت 04:21 PM

من اولین بار که تی شرتهای نیما را تو دبی دیدم واقعا شوکه شدم. کار بسیار عالی و جسورانهای بود. بهش تبریک میگم

-- نادر/طراح گرافیک / ایران ، May 20, 2008 در ساعت 04:21 PM

ممکن است درباره مد ایرانی مطالب بیشتری بنویسید؟ ظاهرا استفاده از طرح های ایرانی در مد ، مد شده است.

-- بدون نام ، May 21, 2008 در ساعت 04:21 PM

man be onvane ye tarrahe lebas vaghti be soorate takhasosi be kare aghaye behnood negah mikonam motevajehe negahe khalaghanashoon misham... aghaye behnood behetoon tabrik migam

-- sepideh ، May 22, 2008 در ساعت 04:21 PM

سلام من ساکن نیویورک هستم. خواستم بگم که امسال نوروز بازاری در هتل کرون برگزار شد. من هم رفتم. دو غرفه تی شرت با طرحهای ایرانی آنجا بود. یکی همین نیما ان وای و دیگری به نام پرویز آرت فشن. غرفه نیما ان وای اصلا" خریداری نداشت در عوض پرویز آرت فشن شلوغ شلوغ. من هر دو غرفه را رفتم. مردم حق داشتند طرحها و قیمت تی شرتهای نیما ان وای اصلا" مناسب نبود. غرفه پرویز آرت فشن رفتم هم قیمت مناسب بود و هم اینکه طراح تی شرتها که فهیمدم استاد پرویز همایی هستند که خوشنویس هستند و خودشان خط و طرح را با دست می نویسند. خیلی برخورد مودیانه ای داشتند. تخفیف هم دادند.
تی شرتم را چندین بار با ماشین لباسشویی شسته ام اصلا" تغییری نکرده است. البته ایشان گفتند بهتر است با دست و با آب سرد بشویم ولی من تنبل هستم. تی شرتهای زیادی از ایشان خریدم تا عنوان هدیه به دوستانم بدهم. هر کس مایل است به وب سایت استاد همایی برود این آدرسش است. www.parvizartfashion.com
ممنون

-- بدون نام ، May 23, 2008 در ساعت 04:21 PM

من تی شرت نیما با نام ( خلیج همیشه فارس میخوام )

-- کیان ، May 24, 2008 در ساعت 04:21 PM

من در یک کنسرت ایرانی یک تی شرت بدون آستینی تن آقایی دیدم که روی آن نوشته شده بود روزنامه علیه دولت ایران. من کنجکاو شدم که چیه. از آون آقا پرسیدم گفت کار نیمانی است تی شرت خوبی است ارزون هم هست. گفتم چقدر گفت 40 دلار. گفتم شما گفت من فلانی و برای نیما کار میکنم. اولا" جنس تی شرت اون قدر نمی ارزید و بعدش دست خطش قشنگ نبود بعد طرحش نسبت به این همه تاریخ و هنری که ما داریم اصلا" خوب نیست. .

-- کیوان ، May 24, 2008 در ساعت 04:21 PM

گزارش خوبی بود،ایرانی های هنر دوست رو قلقلک میده، تی شرت های نیما بهنود میتونه ایجاد فرهنگ کنه و اینکه میشه خیلی استفاده های ابزاری ازش کرد. مثل : باربی

-- امین ، May 25, 2008 در ساعت 04:21 PM

ba salam va khaste nabashid .
avalan kheili mamnonam ke in mosahebaro tartib dadin . chon ma faghat tarh haro didebodim va rize majara khabar nadashtim . badesham bayad az aghaye behnood tashakor konam bekhatere ideaye nationalistishon .

-- Pouyan ، May 25, 2008 در ساعت 04:21 PM

Excellent!!! kheyli ghashangan,, keep it up! you can make it better. GOod luck

-- Asal ، May 28, 2008 در ساعت 04:21 PM

Ali..ali...ali...karesh kheili khoobe ...kash mishod too iranam asllesho peyda kard ...hameshe ma boodim ke az hameye donya taghlid mikardim ama hala hameye donya daran az ye irooni taghlid mikonan omid varam hamishe pishraft konid!!mishe faghat begid too iran koja mishe aslesho peida kard ??

-- NNN ، Jun 23, 2008 در ساعت 04:21 PM

نیما جان معلومه که یکی از اون آدمهای خوش فکر ایرانی که خوشبختانه تونسته فرهنگ ایرانی بودن و ایرانی پرستی را نتنها توی ایرانی ها جریان دراره بلکه توی کشورهای غربی هم داره این رو عملی میکنه . واین کار خیلی عالیه که از هرکس ساخته نیست.
بهر حال برای نیما جان آرزوی موفقیت میکنم که اسم ایران رو تو کشورهای خارجی داره سر زبونها میندازه اما چقدر خوب میشد که این کاررو توی ایرانهم پخش کنه که هموطنهای عزیزهم از این ایده خوب بهره ببرند
به امید این که پرچم ایران تو همه ی عرصه ها بره بالا

-- محمد رهسپار یکی از وطن پرستهای تیر ایرونی ، Sep 17, 2008 در ساعت 04:21 PM

سلام سلام، خیلی باحالی اقای بهنوووود، چون این دقیقا رویای من بود که یه روز این کارو بکونم، راستی خانم آزاده ، من با اجازتون این مطلب و به همراه کلی عکس تو بلاگ خودم گذاشتم ، خیلی جالب شده.

-- kasa ، Sep 23, 2008 در ساعت 04:21 PM

سلام ، متشکرم از آزاده امیدوارم نیما و همه بروبچه های ایرونی همیشه با خلاقیت شون باعث تعجب و حیرت همه دنیا بشن . متاسفانه سایت خود نیما فیلتر شده :(

-- Morteza ، Oct 1, 2008 در ساعت 04:21 PM