رادیو زمانه > خارج از سیاست > گزارش > لیسبت پالمه: پروین اردلان! ما کنار تو میایستیم | ||
لیسبت پالمه: پروین اردلان! ما کنار تو میایستیم"رهایم کن" آوازی بود که اشک به چشم خیلیها در مراسم اهدای جایزه اولاف پالمه آورد. مراسمی که گیرنده جایزه آن، اجازه حضور در آن را پیدا نکرده بود. پروین اردلان یکی از پایهگذاران مرکز فرهنگی زنان و از اعضای اولیه کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیضآمیز علیه زنان در ایران، جایزه سال ۲۰۰۷ این بنیاد را از طریق خواهرش دریافت کرد.
مراسم اهدای جایزه بنیاد اولاف پالمه دو روز پیش در استکهلم برگزار شد. در فضایی که بسیاری از سیاستمداران و وزرای دولت سابق، نخست وزیر قبلی و تعدادی از فمینستهای ایرانی و سوئدی حضور داشتند و به جای دیدین و سخنگفتن با برگزیده این بنیاد، میزبان خواهر او بودند با پیام تصویری پروین، درباره جنبش زنان ایرانی.
پییر شوری با تاکید بر این موضوع که در این مبارزه فقط زنان نیستند که باید تلاش کنند، گفت: "اگر زنان خارج از فعالیتهای اجتماعی نگه داشته شوند و ایزوله شوند، رسیدن به فضای دموکراسی سختتر و غیرممکن میشود. مردها هم باید در برقراری تساوی حقوق زنان با حقوق خودشان، نقش داشته باشند. مردان و زنان باید در یک شرایط مساوی علیه زور و فقر مبارزه کنند." آقای شوری همینطور به کمپین یک میلیون امضا اشاره کرد که یکی از نمونههای برجسته فعالیت زنان و مردان در کنار هم برای احقاق حقوق انسانی محسوب میشود. پییر شوری با تاکید بر تعطیلی مجله زنان و تلاش زیاد این نشریه تعطیلشده ایرانی در زمینه برابری زنان و مردان سخن گفت. بهترین انتخاب ۲۰۰۷ بنیاد پالمه او میگوید: "با وجود اینکه پروین نتوانست به خاطر دلایل نامعلومی به این مراسم بیاید، اما پیام شجاعانه و شفافی را فرستاد. ما چیزهای زیادی در مورد موقعیت زنان و مردان در ایران یاد گرفتیم و دیدیم که پروین با امید ایستاده و میخواهد به مقاومت خودش ادامه دهد. " او ادامه میدهد: "بنیاد ما، سازمان مستقلی است و فعالیتهای ما ضد هیچ دین یا سیاستی نیست. برنامه و کارمان به مبارزان و فعالان حقوق بشر مربوط میشود که در چارچوب فعالیتهای سازمان ملل هم به چشم میخورد. کسانی که تلاش میکنند برای آزادی و دموکراسی به هدفی برسند، مورد توجه بنیاد ما هستند."
او در جواب به این سوال که شما تا پیش از این چه آشنایی با فعالیتهای زنان و جنبش زنان در ایران داشتید، میگوید: "از نزدیک مشکلات زنان را در منطقه و همچنین در ایران دنبال میکنیم و از طریق اینترنت در مورد فعالیتهای زنان کشور شما آگاه هستیم. از این طریق یک فهرست کامل از فعالان فراهم میشود. برهمین اساس، یک نفر برگزیده میشود." دبیر اول بنیاد اولاف پالمه در نهایت میگوید:"فکر میکنیم این بهترین انتخاب ما در سال ۲۰۰۷ بود." خانم لیسبت پالمه، همسر نخست وزیر فقید سوئد؛ اولاف پالمه که برای اهدای لوح تقدیر به خواهر پروین اردلان روی سن آمد، با اشاره به متن مربوط به بنیاد پالمه، گفت: "پروین اردلان! من کنار تو میایستم با تحسین فعالیتهای تو که زندگی خودت را برای مبارزه و برقراری تساوی حقوق زنان در کشورت گذاشتهای." خانم پالمه به تاثیر فعالیت زنان و فمینیستهای داخل ایران در شناخته شدن جنبش زنان به مجامع بین المللی اشاره کرد و گفت: "تو جوان بودی اما از زمانهای گذشته که شروع کردی همراه با بقیه زنان فعال، مردم را وادار کنی تا به حقوق مسلم زنان فکر کنند، سازمان ملل هم برای تنظیم پیماننامه خود وادارشد که به تبعیض جنسی و رعایت نشدن حقوق زنان در کشورت توجه کند."
لیسبت پالمه ادامه داد: "فعالیت و همکاریهای تو باعث شد که پیام زنان کشورت به گوش جهانیان برسد و صدای تو خارج از مرزهای ایران شنیده شود." لیسبت پالمه در حالیکه به فعالیت بنیادی که به نام همسرش فعال است، اشاره میکرد، گفت:" تلاش های تو در زمینه برقراری برابری حقوق زنان، مشکلات مربوط به ازدواج، تحصیلات، ایدز، سلامتی و تبعیض جنسی، بسیار باارزش است. همسر من، اولاف پالمه هم به این فعالیتهای ارزشمند، توجه ویژهای داشت و برای همین است که تو را امسال برگزیدیم." شیرین، خواهر پروین اردلان بعد از گرفتن لوح تقدیر از دست همسر اولاف پالمه با بغض گفت: "پروین روزهای سختی را در پیش داشته و بعد از این روزهای سختتری را خواهد داشت. اما این توجه خاص شما به او نشان میدهد که در این مسیر تنها نیست." به سرنوشت پینوشه فکر کنید لیسبت پالمه با لبخند جواب میدهد: "برای من سخت است در مورد ایران در چنین موقعیتی قضاوت کنم. اما در مورد پروین باید بگویم او ثابت کرده که حق با اوست. همه میدانند که که او محق است در این مبارزه. شاید دولت هم مدتی زمان لازم دارد که متوجه شرایط و دلیل این ایستادگی زنان شود." خانم پالمه میگوید:" گاهی یک سری فعالیتها زمانی مثمرثمر است که اجبار و فشاری برضد آنها وجود داشته باشد."
او در جواب به اینکه شاید برای دولت ایران چنین برخوردهایی اهمیت نداشته باشد، میگوید: "باید اهمیت داشته باشد. زنان نصف جمعیت جامعه را تشکیل میدهند. باید از گذشته هم درس گرفت؛ به سرنوشت بقیه کسانی نگاه کنید که این روش را در پیش گرفته بودند مثل پینوشه در شیلی تا بتوانید آینده را پیشبینی کنید. باید وقتی از خودتان میپرسید آنها حالا کجا هستند، امیدوارتر شوید و به مبارزه ادامه دهید." رهبر اسبق حزب سوسیال دموکرات و وزیر امور خارجه سابق همراه با رهبر فعلی حزب سوسیال دموکرات سوئد که به احتمال زیاد نخست وزیر آینده سوئد در انتخابات بعدی خواهد بود،در کنار سفیران و نمایندگان ان .جی. او. های فعال در زمینه حقوق بشر، در این جلسه حضور داشتند. حاضران، بعد از شنیدن آوای“release me” (رهایم کن) از گروه “Oh Laura” و دیدن تصویر اردلان بر پرده که پیامش را در مورد سختیهای مبارزه زنان ایرانی میخواند، سالن کوچک مراسم را ترک کردند. اعضای گروه دو نفره “Oh Laura”که آواز “release me” را اجرا کرد خودشان را معروف نمیدانستند، در پاسخ به سوالم درباره کارهای قبلیشان گفتند، تا امروز کار خاصی نداشتهاند که باعث شهرتشان شده باشد. ولی به شدت امیدوارند که بعد از اجرا در این مراسم، گروه کوچکشان هم شناختهتر شود. |
نظرهای خوانندگان
یک گزارش همه جانبه و حرفه ای. به رادیو زمانه بواسطه داشتن چنین خبرنگار جوان و در عین حال حرفه ای تبریک می گم. بصورت اتفاقی افتخار تماس کوتاهی با او را در استکهلم داشتم و برایش در کارش آرزوی موفقیت های بیشتر می کنم.
-- کورش ، Mar 9, 2008 در ساعت 08:33 PM