توکا نيستاني: عذاب وجدان دارم

آنقدر سیگار می کشد که برای چند دقیقه نشستن بدون سیگار، مدام به ساعت نگاه می‌کند.
می‌گوید رکورد کمتر از سه دقیقه در سیگار کشیدن را شکانده.

وقتی از برادرش حرف می‌زند نگاهش ناگهان شکل دیگری می‌شود. شبیه کسی که احساس گناه می‌کند، چون برادرش را تشویق به کشیدن کاریکاتور کرده است. شاید حس می‌کند خودش باعث شده قوم ترک‌های ایرانی آشفته شوند و بالاخره با افتادن مانا به زندان کمی آرام بگیرند.

توکا نیستانی همان مرد خاکستری و بزرگ کارتون‌هایش هست. به او می‌گویم وقتی گوشه‌ای ایستاده‌ای آدم می‌ترسد سلام کند. فکر می‌کند ممکن است از دستش به هر دلیل عصبانی شوی.
می‌خندد و می‌گوید از کمی اعتماد به نفس هست.

چند ماه پیش او برای کارهای خودش به اروپا آمده بود. توقف کوتاهی هم در هلند داشت. فکرنمی‌کردم مردی که از سلام کردن به او واهمه داشتم، گفت‌وگو را بپذیرد و با چمدان‌هایش قبل از پرواز به تهران، یک ساعت در استودیو بنشیند.

او از وضعیت سخت کاریکاتوریست‌ها در ایران می‌گوید؛ حرف‌های آشنا... اینکه کاریکاتور این روزها دلیلی شده برای بستن روزنامه‌ها و به همین علت حالا دیگر مثل سال‌های ۷۶ تا ۷۸ دستشان برای کشیدن باز نیست.

از مرحوم صابری می‌گوید که ترس از کشیدن کاریکاتورمسولان و اهالی دنیای سیاست را از بین برد. ازبرادرش مانا می‌گوید... آن روزها ... (سه ماه پیش) درست وقتی او در سفر بود، مانا به مرخصی از زندان آمده بود و او دلش لک زده بود چهره برادرش را دور از زندان ببیند.

توکا به کشیدن کاریکاتورهای مربوط به پیامبر اسلام در دانمارک حسابی شاکی است... بارها تکرار می‌کند که شوخی با چیزی که برای انسان‌ها مقدس هست، کار کارتونیست نیست.
از برگزاری نمایشگاهی که جوابی به این کاریکاتورهاست استقبال می‌کند اما معتقد است، نباید اسمش را گذاشت نمایشگاه "هولوکاست"؛ حداقل به احترام همان چند نفری که در کوره‌های آن زمان نابود شدند.

او از خودش می‌گوید... از دلخوشی‌هایش... از کافه‌نشینی در تهران و از اینکه عاشق چهره پرخط و استخوانی بروس ویلیس است!

آن روز وقت زیادی نداشت. هواپیمایش دو ساعت بعد به سمت تهران از فرودگاه آمستردام بلند می‌شد اما ماند ... ده تا سیگار کشید... قهوه کمرنگ نوشید و بعد از مصاحبه چمدانش را برداشت و رفت.
وقتی رفت... داشتم فکر می‌کردم چطور یک معمار تا این حد می‌تواند عاشق کاریکاتورهایی باشد که بین نقشه‌های ساختمانی‌اش هیچ جایی ندارند؟

گفت‌و‌گوی مفصل رادیو زمانه با توکا نیستانی را اینجا بشنوید.

در همین‌باره:

روزنامه ایران در تبریز خریدار دارد؟
روزنامه ایران پس از ۵ ماه توقیف منتشر شد