احمدی با تاج و تختت دیگه بای بای

اردوان روزبه

در حالی که مدت کمی تا انتخابات ریاست جمهوری ایران باقی مانده است، طبق اخباری که از گوشه و کنار ایران می‏رسد، تب انتخابات هر لحظه بالاتر می‏رود و جنبش‏ها و جریان‏هایی که به نفع گروه‏ها و یا کاندیداهای مختلف عمل می‏کنند، پررنگ‏تر از گذشته، در صحنه حاضر می‏شوند. خبرها، حاکی از این هستند که برخی از طرف‏داران از هیچ نوع حرکتی کوتاهی نکرده‏اند.

از سویی، شنیده می‏شود که خاتمی سه‏شنبه در مشهد، با استقبال بیش از پنجاه هزار نفر از هواداران خود روبرو شده است. خبرگزاری مهر می‏نویسد: «سید محمد خاتمی، پس از ورود به مشهد، در میان استقبال چند ده هزار نفری مردم، به زیارت حرم امام رضا رفته است.»

خبرها نشان از این دارند که گروه‏های مختلف تمام تلاش‏های‏شان را در آخرین دقایق می‏کنند. در روز چهارشنبه از شیراز خبر می‌رسد برخی از افراد ناشناس در شیراز به طرف‌داران موسوی با سنگ حمله کرده‌اند. همچنین پس از مناظره‏ی میرحسین موسوی و احمدی‏نژاد، انتقادها به سمت احمدی‏نژاد شدت گرفته است. چنان‏چه مجید انصاری در یکی از سخنرانی‏های خود اشاره می‏کند:

«من خواهش می‏کنم، این فضای روانی‏ای که این‏ها راه انداخته‏اند، به نام ارزش‏ها، ریشه‏ی ارزش‏ها را می‏زنند. به نام ولایت فقیه، تیشه به ریشه‏ی ولایت فقیه دارند می‏زنند. به نام انقلاب، دارند انقلاب را استیضاح می‏کنند در دنیا.

تکلیف شرعی همه‏ی ماست، شما ملت، مردم اگر اراده‏ی تغییر داشته باشیم، دوباره حرکت کنیم. سال 76 یادتان است؟ فضای سال 76؟ در همین مشهد، آیا آقای خاتمی جایی برای سخنرانی داشت؟ نداشت! دل مردم در دست خداست… »

همچنین رییس قوه‏ی قضاییه برای اولین بار، با صراحت اعلام کرد: «نسبت جرم دادن به افراد حقیقی در رسانه‏های عمومی، قابل پی‏گیری است.»

یکی از حاضران در محل چهار راه ولی عصر اشاره می کرد:

طبق اعلام قبلی، قرار بود این زنجیره از ساعت 5 تا 7 بعداز ظهر، در خیابان ولیعصر تشکیل شود. در ساعت سه و نیم که به سوی خیابان ولیعصر حرکت می‏کردم، شاهد بودم که مردم با نشانه‏های سبز در طول مسیر ایستاده بودند.

به طرف پارک وی و بالا هم که می‏رفتیم، تعداد مردم بیشتر می‏شد. طوری که بعد از ساعت پنج تعداد خیلی زیادتر شد. علی‏رغم این که مردم در حاشیه‏ی خیابان و پیاده‏روها ایستاده بودند، ولی ترافیک شدیدی بود و ماشین‏ها تقریبا توقف کرده بودند.

جالب بود که از هر سن و سالی هم در این زنجیره شرکت کرده بودند. البته، حضور جوان‏ها خیلی زیاد بود. اما در اکثر موارد همه‏ی اعضای خانواده بودند و تقریبا از تمام اقشار جامعه و با هر تیپ و عقید‏‏ه‏ا‏ی در این زنجیره‏ی سبز و انسانی حضور داشتند.

پس ظاهراً، بازار سبزها داغ است…

تقریبا از چهار راه ولی‏عصر تا میدان تجریش در این زنجیره بودم و دوستان دیگری که زنجیره را از میدان ولی‏عصر تا راه ‏آهن دیده بودند، می‏گفتند زنجیره تا آن‏جا ادامه داشته و حتا در خیابان‏های منتهی به خیابان ولی‏عصر و میادین مهم تهران هم این تجمع و حضور دیده شد. کما این که در شهرهای مختلف هم این حضور دیده شد.

او هم‏چنین ادامه می‏دهد:

مردم در این زنجیره، شعار می‏دادند و حمایت‏شان را از آقای موسوی اعلام می‏کردند. همیشه گروه‏هایی هستنند که در این تجمع‏ها با هم بحث می‏کنند. اما من شخصا درگیری ندیدم. البته گفته می‏شود که نه تنها دیروز، بلکه روزهای گذشته، نیز درگیری‏های کوچکی پیش آمده است. بعضی‏ وقت‏ها طرف‏داران دو جناح با خشونت برخورد می‏کنند.

هم‏چنان جوانان را می‏بینم که هرکدام رشته‏های سبزشان را به صورت شال‏‏‏‏‏ به گردن‏شان گره زده‏اند یا به شکل نوار به مچ یا دست‏شان بسته‏اند. جواناهایی هم سر چهار راه‏ها یا مراکز مهم تردد مردم، دارند تبلیغات حمایت از آقای موسوی را پخش می‏کنند.

جنب و جوش در میادین اصلی شهر خیلی زیاد است. همه یا جلوی ستادها و یا به صورت گروهی ایستاده‏اند.
دیروز هر نشانه‏ی سبزی که مردم می‏توانستد در حمایت از آقای موسوی به کار بگیرند، بازارش داغ بود. مثلا، دیدم که خانمی گچ پای‏اش را سبز کرده بود و با عصای زیر بغلش کنار خیابان ایستاده بود.

خیلی‏ها، رنگ سبز در صورت‏شان داشتند. خلاصه هر چیز سبزی دیروز نشانه بود و این روزها هم‏چنان نشانه است.

خیلی از بوتیک‏ها لباس‏های سبزشان را در معرض دید گذاشته‏اند، خیلی از فروشگاه‏های فروش لوازم صوتی، موبایل، ساعت و… هرچه اجناس به رنگ سبز دارند، در ویترین گذاشته‏اند. مثل همیشه که بازار تهران از هر هیاهویی سودی می‏برد، این روزها هم بازار دارد سود خود را از رنگ سبز می‏برد.

اما مردم از خواسته‏های‏شان هم می‏گویند. شرکت کنندگان درتظاهرات دیروز، اشاره می‏کنند که چرا می‏خواهند به موسوی رأی بدهند. جوان‌هایی که در گفت‌وگو شرکت کرده بودند در پاسخ به این سوال که چرا موسوی؟ چنین پاسخ دادند:

ـ چرا موسوی؟ … چرا موسوی؟ چون احمدی‏نژاد نه!

ـ چون احمدی‏نژاد چهار سال بیچاره‏مان کرد.

ـ من طرف‏داران احمدی‏نژاد را می‏بینم که این‏جا ایستاده‏اند، برایم از همه چیز جالب‏تر است، نمی‏دانم پیش خودشان چه فکری می‏کنند.

ـ اصلا فکر نمی‏کنند.

ـ فکر نمی‏کنند که اینجا ایستاده‏اند. اگر فکر می‏کردند نمی‏ایستادند.

ـ بسیجی که فکر نمی‏کند!

ـ خیلی‏ها رأی نمی‏دهند، ولی حالت فیلم سینمایی پیدا کرده، آمد‏ه‏اند تماشا.

ـ خواستیم اتحاد خودمان را نشان بدهیم و بگوییم ما خیلی بیشتر از طرف‏داران احمدی‏نژاد هستیم.

ـ بیشترین خواسته‏مان روی بخش اقتصادی است که وضعیت از این که هست، خیلی بهتر شود. چون تورم واقعا خیلی زیاده، هم این که بیکاری هست، هم مشکلات اقتصادی زیاد است…

ـ کار برای جوانان درست کنند.

ـ هم مشکلات اقتصادی زیاده، هم مشکلات اجتماعی.

ـ آزادی بیان، قلم، مهم‏تر از همه، همین‏ها است.

ـ از همه مهم‏‏تر، چهره‏ی ما در روابط خارجی‏مان است. این چهره را با دندان‏های مسواک نزده‏ی زردش پس‏فردا همه‏ی دنیا می‏خواهند ببیند و این واقعا جای تاسف دارد. با حرف‏هایی که می‏زند، در کنفرانس ژنو، وزرای خارجه‏ی تمام کشورهای اروپایی از سالن بیرون می‏روند. خُب، ما ایرانی‏ها آبرو داریم، مثل همه جای دنیا.

ما جوان‏ها که می‏خواهیم برویم تحصیل کنیم، لازم است ویزای کشورهای دیگر در گذرنامه‏ی ما باشد، اما روابط‏مان با همه جای دنیا بد شده. عراق چهارده تا قطعنامه گرفت، بهش حمله‏ی نظامی شد، ما به خاطر این آقا، چهل و هشت تا قطعنامه گرفتیم و فکر نمی‏کنم این مساله شوخی باشد.

و دیگری نوجوانی است که می گوید:

امروز طرف‏دارهای آقای موسوی در میدان تجریش جمع شده‏اند. من هم یکی از طرف‏دارهای آقای موسوی هستم. من مردم را دیدم که دارند شعار می‏دهند:

لالا لای لای، لالا لای لای،
احمدی با تاج و تختت دیگه بای بای

در این حرکت برخی به سخنی از آیت‏الله خمینی اشاره می‏کردند که در زمان نخست‏وزیری آقا موسوی گفته است: «برخی که در برابر شما ایستاده‏اند، توانایی اداره‏ی یک نانوایی را هم ندارند.»

از سوی دیگر، گروه‏های مختلف در زمان باقی مانده سعی در جلب بیشتر آرا را به خود دارند. به هر صورتی، روزهای آتی، روزهای پرشور و بسیار مهمی خواهد بود.