ماجرای سعیده؛ سناریویی طراحی شده بود

مریم محمدی

روز سه‏شنبه، ۱۷ آذر دادستان کل کشور، غلامحسین اژه‏ای در اولین مصاحبه‏ی مطبوعاتی خود پس از انتصاب‌اش به این مقام، اظهاراتی در مورد حوادث اخیر، متهمین و مسوولین آن بیان کرد. اظهارات غلامحسین محسنی اژه‏ای، تند و قاطع بود و خبر از تصمیم دادستانی برای برخورد شدیدتر با عاملان و مسوولان حوادث اخیر داشت.

در ارتباط با طرح دوباره‏ی ماجرای سعیده پورآقایی، با خواهر وی، سپیده، در خارج از کشور تماس گرفته‏ام. او در ابتدا این‏گونه توضیح می‏دهد:

سعیده پورآقایی (چپ) و مادرش در برنامه خبری ۲۰:۳۰ تلویزیون ایران

پس از آن‏که اسم سعیده را در اینترنت دیدم و با توجه به مشخصات نام پدرم و نام مادر سعیده متوجه شدم خواهر ناتنی من است، این قضیه را پی‏گیری کردم. اولین کاری هم که کردم، به مسجدی که مراسم ختم در آن‏جا برگزار شده بود، مراجعه کردم. در پی‏گیری‏های بعدی نیز به «دفتر پی‏گیری امور بازداشت‌شدگان» که دفتر آقای کروبی در شهرک غرب بود، رفتم.

در آن‏جا متوجه شدم، بر اساس اطلاعات غلطی که یا مادر سعیده داده بود و یا از کانال‏های دیگر (شاید هم به طور عمد) به آن‏ها رسیده بوده، فکر می‌‏کردند پدر من شهید بوده است. به ‏آن‏ها گفتم که پدر من پیش از انقلاب مدتی زندانی سیاسی بود، اما پس از انقلاب فعالیتی نداشته است و حتی یک روز هم جنگ نرفته است. پس از آن بود که پی‏گیری مساله به روال دیگری افتاد.

روزنامه‏های طرف‏دار دولت نیز اعلام کردند که چنین ماجرایی دروغ بوده و سعیده پورآقایی از منزل فرار کرده است. ولی در زمانی که هنوز تصور می‏شد، سعیده کشته شده است، شما با مادر او صحبت کردید؟

خیلی به سختی توانستم با مادر سعیده ملاقات کنم. اما متوجه شدم طی دو ماهی که مادرش اعلام کرده است سعید مفقود شده است، هیچ تحقیقات محلی‏ای از سوی پلیس انجام نگرفته. با همسایه‏ها که صحبت می‏کردم، می‏گفتند انگار نه انگار که اتفاقی افتاده است. هیچ کس نمی‏آید از ما چیزی بپرسد.

اما یک روز پس از آن‌که من در محل به تحقیق پرداختم، مامورین امنیتی با همسایه‏ها تماس گرفته بودند و از صحبت‏های ما با آنان، جویا شده بودند. که این خیلی عجیب است.

مادر سعیده باور کرده بوده که دخترش کشته شده است. همین‏طور است؟

اصلا به عمد اطلاعات غلط به مادر سعیده داده شده بود و ایشان با توجه به علایمی که روی جسد دیده بود، تصور می‏کرد دخترش کشته شده است. از سوی دیگر، از وی خواسته شده بود سکوت کند.

مادر سعیده جمله‏ای هم در این ارتباط به من گفت که تا کنون در مصاحبه‏های‏ام بیان نکرده‏ام؛ او می‏گفت، شماره‏ای به او داده‏اند و از او خواسته‏اند که با آن‏ها در تماس باشد و هر وقت او با این شماره تماس می‏گرفته، این آقایان که ظاهرا مامورین امنیتی بوده‏اند به او می‏گفته‏اند: «سعیده را فراموش کن و زینب‏وار تحمل کن». این دقیقا عین جمله‏ای است که مادر سعیده در حضور همسرم به من گفت.

پس ایشان باور کرده بود که دخترش کشته شده است.

دقیقا! او به من گفت: «دختر من کشته شده است». گفت به پزشکی قانونی رفته است. حتی محل ‏آن را نام برد و گفت که در نازی‏آباد بوده است. خیلی هم آشفته بود و وقتی از همسایه‏ها هم پرس و جو کردم، آن‏ها به من گفتند که او شبانه‏روز گریه می‏کند. پس معلوم است تصور می‏کرده که دخترش کشته شده است.

در هر صورت، زمانی که من داشتم تحقیقات‌ام را انجام می‏دادم، پیش از آن‌که سعیده را به تلویزیون بیاورند و مدت کوتاهی پیش از خارج‌شدن‌ام از ایران، از سوی وزارت اطلاعات مرا احضار کردند و به من گفتند که باید موضع‏ام را مشخص کنم. به آن‏ها پاسخ دادم که من چه موضعی را باید مشخص کنم؟ و فقط می‏خواهم حقیقت را بفهمم.

اما آن‏ها باز هم گفتند: خیر، شما باید موضع‌ات را مشخص کنی. چند روز دیگر سعیده پیدا می‏شود، این قضیه کاملا تمام می‏شود و من می‏توانم سعیده را ببینم. بدون این‌که هیچ جنجالی روی این مساله ایجاد شود.

شما چطور متوجه شدید که خواهرتان زنده است؟

پیش از آن که سعیده را به تلویزیون بیاورند و حتی پیش از آن که به من اطلاع بدهند، از طریق روزنامه‏ی کیهان و صداوسیما و برنامه‏ی ۲۰.۳۰ متوجه شدم، از شخصی به نام «س.پ» نام می‏برند و ادعا می‏کنند که او از خانه فرار کرده بوده و حالا با خانه تماس گرفته است.

سپیده‏ پورآقایی، خواهر ناتنی سعیده، اعلام کرد که در پی‏گیری ماجرای خواهرش، متوجه شده که داستان زنده بودن وی از سوی نیروهای امنیتی طرح‏ریزی شده است.

بعد از آن، من با سرهنگ قیاسی که به منزل ما مراجعه کرده بود و از ما بازجویی و بازخواست کرده‏ بود، تماس گرفتم. ایشان به من گفت که «بله، سعیده زنده است و شما به‌زودی او را می‏بینید. این مشکلات هم برای‌اش پیش نیامده و تمام این حرف‏ها اصلا صحت ندارد».

هرقدر هم از او خواستم تلفن سعیده و یا آدرسی از او را در اختیارم بگذارند، به من گفت که اصلا در این مساله دخالت نکنم و فقط از طریق رسانه‏‌ها، حق پی‏گیری این قضیه را دارم.

به هرحال شما دیگر هرگز نتوانستید خواهرتان را ببینید. چه پیش و چه پس از آن که با مادرش در تلویزیون ظاهر بشود. این‏طور است؟

خیر، اصلا قرار نبوده که من او را ببینم. از خارج از کشور هم با یکی از همسایه‏های سعیده و مادرش تماس گرفتم. ایشان به من گفت که روز پیش از پخش مصاحبه‏ی تلویزیونی، آن‏ها را وادار کرده‏اند که خانه را تخلیه کنند. سعیده و مادرش از آن خانه رفته‏اند و به هیچ‏کدام از همسایه‏ها هم نگفته‏اند کجا می‏روند. همسایه‏ها هم متوجه نشده بودند، قضیه چیست.

خانم پورآقایی، در این مورد که در تلویزیون گفته شد و خواهرتان هم تایید کرد که بارها از خانه فرار می‏کرده و این چندمین بار بوده که خانه را ترک کرده است، شما چه اطلاعی دارید؟

به هیچ عنوان این مطلب را نمی‏‏پذیرم. در تحقیقات محلی‏ای که انجام دادم و از نزدیک‏ترین همسایه‏ها در مورد سعیده سوال کردم، آن‏ها در مورد چه ظاهر پوشش سعیده، چه رفتارش و رفت‏وآمدهایی که داشته است، به هیچ عنوان این مطلب را تایید نکردند. بل‌که آن را به شدت رد می‏کردند و می‏گفتند که اتفاقا سعیده یکی از ساده‏ترین دخترهای ساکن آن ساختمان بوده است.

اگر کوچک‏ترین چیزی بود، من حتما خودم در این مورد تحقیق می‏کردم. ولی به‌شدت این مساله را تکذیب می‏‌کنم و واقعا متاسف هستم برای کسانی که به خاطر مقاصد سیاسی خودشان، حاضرند چنین دروغ‏هایی را ببافند.

حتی یک‏بار از آن‏ها در ارتباط با این شایعه پرسیدم و خواستم اگر مدرکی در این زمینه و ادعاهای روزنامه‏ی کیهان وجود دارد، به من ارائه بدهند. اما پاسخ دادند که چیزی را در اختیار من نمی‏توانند بگذارند. اگر موردی بود، حتما با من در میان می‏گذاشتند.

من مطمئن هستم، که مادر سعیده و خود او تهدید شده‏اند و به‌زور به تلویزیون آورده شده‏اند. حتی اگر سعیده را وادار کنند یک‌بار دیگر به تلویزیون بیاید و این اتهامات را علیه خودش بپذیرد که از این اشخاص بعید نمی‏دانم، من به‌شدت تکذیب می‏کنم.

به هرحال آن‏ها در داخل ایران هستند و تحت فشار قرار دارند. کسی را هم ندارند. سعیده جز من و برادرش کس دیگری را نداشت.

از وقتی که از کشور خارج شده‏اید، دیگر اطلاعی از سعیده و مادرش ندارید؟

نه متاسفانه! متاسفانه از سلامتی‏شان هم خبر ندارم.