«کلیت جنبش دانشجویی از جنبش سبز جدا نیست»

مریم محمدی

در طول اعتراضات و ناآرامی‏های مربوط به نتایج انتخابات ریاست جمهوری، یکی از نگرانی‏هایی که در جامعه ابراز می‏شد بالا گرفتن اعتراضات پس از بازگشایی دانشگاه‏ها بود. این نگرانی بی‏مورد نبود و تقریبا از روز آغاز گشایش دانشگاه‏ها، همه‏ی دانشگاه‏های ایران کم و بیش دست‏خوش اعتراضات و تظاهرات هستند.

میلاد اسدی عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت که هفته‏ی گذشته همراه با ۱۶ دانشجوی دیگر در پارک جمشیدیه دستگیر و پس از دو روز آزاد شد، تحلیلی کلی از این روند ارائه می‏کند:

هفته‏ی گذشته ما جلسه‏ای از طرف دفتر تحکیم داشتیم. جلسه‏ی شورای تهران دفتر تحکیم وحدت بود که در آن انجمن‏های اسلامی تهران دور هم جمع می‏شوند و به بحث و تبادل نظر می‏پردازند.
در آن جلسه همان‏طور که در اخبار آمده بود برخورد امنیتی شد و ۱۷ نفر از بچه‏ها که از دانشجویان دانشگاه‏های مختلف مانند پلی‏تکنیک، تهران، خواجه نصیر و دانشگاه آزاد بودند بازداشت شدند.

بعد از این که همه‏ی ما یک روز در بازداشت بودیم ۲ نفر از دانشجویان دانشگاه تهران به زندان اوین منتقل شدند. تعداد زیادی از بچه‏ها نیز، به خصوص دانشجویان دانشگاه شریف و دانشگاه تهران، هم‏چنان از سوی کمیته‏ی پی‏گیری وزارت اطلاعات احضار می‏شوند.

دانشگاه علم و صنعت چطور به این اعتراضات کشیده شده؟ در حالی که در این دانشگاه معمولا کم‏تر از این خبرها هست.

بعد از این که یکی از دانشجویان دانشگاه علم و صنعت کشته شد اعتراضات دامنه‏دارتر شده و این مسایل بیشتر در این دانشگاه مطرح می‏شود. خیلی از فیلم‏هایی که روی سایت‏ها آمده است نشان‏گر این است که این دانشجویان طبق قراری که گذاشته‏اند هرروز در سلف سرویس شعار الله‏اکبر سر می‏دهند و هم با شهدای دانشجو و هم با جنبش سبز اعلام همبستگی می‏کنند.

دانشگاه تهران الان چه وضعیتی دارد؟

دانشگاه تهران به علت فضای امنیتی‏ای که وجود دارد کمی محدودتر شده است. ولی دانشجویان هم‏چنان دنبال بهانه‏هایی هستند که بتوانند اعتراض خود را نسبت به شرایط بعد از انتخابات و عدم مشروعیتی که برای دولت قائل هستند ابراز کنند.

بحث عمده این است که در حال حاضر تلاش می‏کنند با بازداشت و احضار دانشجویان فضا را امنیتی کنند. بخصوص در دانشگاه علم و صنعت گویا بسیاری از دانشجویان فعال را ممنوع‏الورود کرده‏اند و یا اصلا اجازه‏ی ثبت‏نام به آنان نداده‏اند و گفته‏اند احتمالا تعدادی از دانشجویان را اخراج خواهند کرد.

اما برخورد دانشجویان در این مدت نشان داده که فضای اعتراض بدون حضور فعالان دانشجویی نیز به حیات خود ادامه می‏دهد و اعتراضات ادامه خواهد یافت.

من فکر می‏کنم مسئولین به جای این که بخواهند صورت مساله را پاک کنند، دانشجویان را تهدید یا بازداشت کنند، باید ریشه‏ی مساله را در جای دیگر که همان عدم مشروعیت دولت و فضایی است که بعد از انتخابات ایجاد کرده‏اند پیدا کنند و روندی را که تا کنون داشته‏اند اصلاح کنند تا بلکه بچه‏ها کوتاه بیایند و اعتراضات کم‏تر شود.

بازگشایی دانشگاه‌ها و گسترده شدن اعتراضات

از دیگر دانشگاه‏های کشور چه خبری دارید؟

دانشگاه‏هایی که اعتراضات در آن شکل گرفته روز به روز بیشتر می‏شوند. می‏توانم از دانشگاه بوعلی نام ببرم که یک سری نوارهای سبز در دانشگاه پخش شده و دانشجویان دارند همراهی خود با جنبش سبز را نشان می‏دهند.

در دانشگاه قزوین هم یک سری تجمعات شکل گرفته است. دانشگاه بابل با تمام شدن تعطیلات تابستان مورد هجمه‏ی نیروهای امنیتی قرار گرفت و تعداد گسترده‏ای از دانشجویان بازداشت شدند.

احکام سنگین انضباطی برای دانشجویان تعیین کردند و همین‏طور از سوی دادگاه انقلاب برای عده‏ای از دانشجویان حکم‏های سنگین صادر شد. در این دانشگاه هم در اعتراض به این روند امنیتی حاکم یک سری اعتراضات صورت گرفته.

انجمن اسلامی دانشگاه هم بیانیه‏ای صادر کرده و در آن همراهی خود را با جنبش سبز اعلام کرده است.

نکته‏ی جالب هم این است که این دانشجویان اعلام کرده‏اند: «اعتراض‏هایی که شکل گرفت و جنبشی که پیش از انتخابات به وجود آمد، تا حدودی وام‏دار اعتراضات مدنی و جنبش‏های مدنی از جمله فعالین دانشجویی در چهار سال گذشته بوده است».

دو تن از ۱۷ دانشجویی که آزاد نشده‏اند عزت ترابی و احمد احمدیان هم‏چنان در بازداشت هستند. برادر احمد احمدیان از نگرانی خانواده در این باره می‏گوید:

با پی‏گیری‏هایی که کردیم در نهایت گفتند که این دو نفر به بند اطلاعات زندان اوین (همان بند ۲۰۹) اعزام شده‏اند و ادامه‏ی پی‏گیری هم باید از مراجع قضایی باشد. تا امروز هم که حدود یک هفته از بازداشت‏شان می‏گذرد هیچ‏کدام از این دو نفر، هیچ تماسی با خانواده‏های‌شان نداشته‏اند. هیچ اطلاعی هم از وضعیت‏شان نداریم.

برادر شما دانشجوی کدام رشته و کدام دانشگاه بود؟

دانشجوی متالوژی دانشکده‏ی فنی دانشگاه تهران در ترم پنجم است.

گویا ایشان قبل از بازداشت از کوی دانشگاه هم اخراج شده بود؟

بله، روز سه‏شنبه‏ی هفته‏ی پیش از دستگیری، به خوابگاه مراجعه کرده و حکمی تحویل ایشان داده بودند مبنی بر این که از فردای آن روز حق رجوع به خوابگاه و استفاده از امکانات خوابگاه را ندارد و اگر تخلفی ببینند او را تحویل کلانتری می‏دهند.

چه مرجعی و تحت چه عنوانی این حکم را صادر کرده بود؟

برگی را به ایشان تحویل داده بودند با این مضمون که بنا بر تصمیم کمیته‏ی انضباطی تا رسیدگی و تعیین تکلیف ایشان حق ورود به خوابگاه را ندارد. کارت کوی خوابگاه او را هم باطل کرده بودند.

وکیلی هم برای ایشان گرفته‏اید؟

بله اقدام کردیم. آقای پوربابایی وکالت ایشان را پذیرفته است. منتها تجربه‏ی این چند ساله نشان می‏دهد که وکیل اجازه‏ی ورود به این پرونده‏ها را نخواهد یافت و به قول خودشان تا مراحل بازجویی و بازپرسی پرونده تمام شود، وکیل اجازه‏ی ورود به پرونده را ندارد.

یکی دیگر از نکات قابل توجه در اعتراضات اخیر دانشجویی، پیوستن گسترده‏ی دانشگاه آزاد به این اعتراضات است.

سلمان سیما، دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد در این باره می‏گوید:

کلیت جنبش دانشجویی از جنبش سبز جدا نیست و ۶۰ درصد دانشجویان را نیز دانشجویان دانشگاه آزاد تشکیل می‏دهند. دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز، به عنوان اولین مجموعه واحدهای دانشگاه آزاد و پرجمعیت‏ترین واحد این دانشگاه است.

روز هفتم مهر به بهانه‏ی تولد مهندس میرحسین موسوی فریاد «مرگ بر دیکتاتور» در دانشگاه طنین‏انداز شد. بچه‏ها به این وسیله اعتراض خودشان را نشان دادند. این هفته نیز هم‏زمان با تولد شیخ مهدی کروبی، دوستان و دانشجویان دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز اعتراضاتشان را پی‏گیر شدند.
این نشان می‏دهد که جنبش سبز در دانشگاه آزاد هم ریشه دوانده و ریشه‏ دارد.

ممکن است اطلاعات بیشتری در مورد شکل و محتوی این اعتراضات و تظاهرات در دانشگاه آزاد، به خصوص اعتراضات اخیر توضیح بدهید؟

از چند روز پیش، پس از جریانات هفته‏‏های گذشته که در دانشگاه آزاد اتفاق افتاد دانشجویان زیادی به اشکال مختلف به دفتر پی‏گیری وزارت اطلاعت یا حراست دانشگاه و کلا نهادهای امنیتی و انضباطی احضار شدند و از سوی مسئولین با لحن ملایم و بعضا با لحن تهدید با دانشجویان صحبت‏ها و برخوردهایی انجام شده است.

روز سه‏شنبه، چهاردهم مهر هم مثل هفته‏ی گذشته گویا حراست قصد پراکنده کردن بچه‏ها را داشته، ولی حضور پرشور دانشجویان مانع از این شده که این اتفاق صورت بگیرد و بازهم مثل همیشه شعارهای مرگ بر دیکتاتور؛ کروبی باغیرت برس به داد ملت؛ کروبی بت‏شکن بت بزرگ‏و بشکن؛ یا حسین میرحسین سر داده می‏شود.

اتفاق جالبی که در این واحد افتاد پیوند صمیمانه‏ و دوستانه‏ای است که میان دانشجویان طرف‏دار مهندس میرحسین موسوی و دانشجویان طرف‏دار شیخ مهدی کروبی ایجاد شده است و همه تحت لوای جنبش سبز دارند کارهای اعتراضی و دانشجویی‏شان را پی می‏گیرند.