«حزب اعتماد ملی، فعالیت سیاسی را رها نخواهد کرد»

مریم محمدی

واقعیت این است که پس از هیچ انتخاباتی در ایران، این همه اعتراض صورت نگرفته بود و این همه چالش میان دستگاه حکومتی و مردم روی نداده بود. این در حالی است که مردم و بسیاری معترضین به نظام جمهوری اسلامی و دولت نهم، علی رغم همه‌ی اعتراضاتشان، با حضور خود در انتخابات ریاست جمهوری به این انتخابات رسمیت بخشیده و در واقع بر خواست خویش مبنی بر مشارکت در صحنه‌ی سیاسی تأکید کرده بودند.

این بحث را تا جایی که موقعیت و شرایط فعلی اجازه می‌دهد، با آقای اسماعیل گرامی مقدم، سخنگوی حزب اعتماد ملی طرح کرده‌ام.

آقای گرامی مقدم، حزب اعتماد ملی که شما سخنگوی آن هستید و آقای مهدی کروبی که در ستاد ایشان فعالیت می‌کردید، آینده‌ی مبارزه‌ی سیاسی در ایران را با توجه به تأکید شما روی مبارزات قانونی و مسالمت‌آمیز چگونه می‌بیند؟ انتخابات یکی از مهم‌ترین شاخص‌های مبارزه‌ی مسالمت‌آمیز و قانونی است؛ اما انتخابات دوره‌ی دهم ریاست جمهوری با همه‌ی استقبالی که مردم از آن کردند، نتیجه‌ای را که از یک انتخابات آزاد و سالم انتظار می‌رفت، به دست نداد و اعتراضاتی که در جامعه هست، نشان‌دهنده‌ی همین مسأله است. با توجه به این شرایط، آینده‌ی مبارزه‌ی سیاسی خودتان را چگونه می‌بینید؟

ما به عنوان یک حزب سیاسی، قطعاً فعالیت‌های خودمان را ادامه خواهیم داد و طی جلساتی که هفته‌ی آینده برگزار می‌شود، نقاط ضعف و آسیب‌شناسی جدی در رفتار حزبی خودمان خواهیم داشت. هم‌چنین برنامه‌هایی برای متحول کردن کار حزبی داریم.

یعنی، کارکرد حزب اعتماد ملی مورد نقد و بررسی قرار خواهد گرفت؟ آیا تمهیدات جدیدی برای ادامه‌ی کار حزبی پیدا کرده‌اید؟

قطعاً؛ حزب و کارکردش را با شیوه‌هایی که در حال برنامه‌ریزی هستیم، ارتقا خواهیم داد. از سوی دیگر، به لحاظ کمی و کیفی، آقای کروبی و مشاورینشان در حزب و خارج از حزب در حال بررسی پرقدرت کردن کار حزب در عرصه‌ی سیاسی ایران هستند.

در آینده، در ارتباط با جذب افراد جدید و هم‌چنین تغییراتی در اساسنامه و در خصوص ساختار حزب شاهد خبرهایی هم خواهید شد.

به هر تقدیر، طرفداران آقای کروبی و حزب اعتماد ملی، عرصه‌ی فعالیت سیاسی را رها نخواهند کرد و حتماً با برنامه‌های جدی در این عرصه نقش‌آفرینی خواهند کرد. بخشی از این برنامه‌ها کوتاه‌مدت، بخشی درازمدت و هم‌چنین میان‌مدت خواهد بود.

اسماعیل گرامی مقدم، سخنگوی حزب اعتماد ملی (عکس: ایسنا)

اما پرسش این است که در شرایط فعلی، کار حزبی اولاً چه قدر امکان‌پذیر است؟ ثانیاً چه قدر مفید است؟ به هر حال، اعضای مؤثر احزاب سیاسی طراز اول کشور نیز دستگیر شده‌اند.

من تصور می‌کنم در شرایطی که بعد از انتخابات با آن روبه‌رو هستیم، تأکید بر کار حزبی، تنها راه نهادینه کردن فعالیت‌های سیاسی در چهارچوب قانون خواهد بود.

به این ترتیب پاسخ سؤالم را می‌توانم این‌گونه گرفته باشم که شما معتقد هستید امکان کار حزبی فراهم است. به ویژه در رابطه با حزب اعتماد ملی، فکر شما این است و در مجموع، در این شرایط و علی‌رغم دشواری‌هایی که موجود است، نوعی امیدواری به آینده دارید. ممکن است نشانه‌هایی را که موجب شده شما به نقش حزبتان در آینده امیدوار باشید، برای ما هم توضیح بدهید؟ به عبارت دیگر، یکی از کارهای مهم حزب سیاسی، نقد دولت و سیاست‌های جاری کشور است. فکر می‌کنید چنین امکانی هنوز هم فراهم باشد؟

ممکن است که شرایط سخت باشد، ولی از سوی دیگر، فعالیت و کار سیاسی هم در شرایط سخت می‌تواند بازده مناسبی داشته باشد.

من فکر نمی‌کنم شرایط آن‌قدرها هم سخت باشد که دیگر نشود فعالیت حزبی کرد؛ دولت را نقد کرد و برنامه‌های جایگزین به جای ضعف‌های دولت را ارائه کرد.

به هر حال ما کشورمان را دوست داریم؛ ایران را دوست داریم؛ انقلابمان را دوست داریم و می‌دانیم که راه‌های مختلفی هم برای ابراز عقیده‌ی ما در چهارچوب قانون وجود دارد.

ممکن است اشاره‌ی مشخصی به این راه‌هایی که وجود دارد و امکاناتی که هست، داشته باشید؟

ما انتخابات شوراها و مجلس را داریم؛ دوباره انتخابات ریاست جمهوری را داریم. نمی‌توان گفت با توجه به چشم‌اندازی که وجود دارد، جای ناامیدی است؛ بلکه جای امیدواری هست.

باید بررسی کرد که چه کنیم شرایطی که در انتخابات ریاست جمهوری به وجود آمد، در انتخابات شوراها و مجلس اتفاق نیفتد. اصلاً حضور پیدا کنیم یا خیر؟ یا اگر حضور پیدا کردیم، به لحاظ کار تشکیلاتی و حزبی، با چه تدارکاتی باید وارد شویم.

بنابراین این‌که قانون اساسی را داریم و چهارچوب‌های قانونی را می‌توانیم، نه به صورت صد درصد، ولی نسبی، جامه‌ی عمل بپوشانیم، مهم‌ترین امید است.

فکر می‌کنید مردم و به خصوص جوانان، با مشکل ذهنی و عاطفی که در اثر این انتخابات پیدا کرده‌اند، آیا تمایل و کشش به سمت کار قانونی و حزبی را دارند؟

انگیزه‌ی مردم برای این‌که بالاخره خواست‌ها و مطالباتی که دارند، در همین چهارچوب قانونی انجام بگیرد، بالا است. تصور من این است که انگیزه‌ی مردم زمانی محقق خواهد شد که بتوان آن‌ها را سازمان داد و یک حزب در قالب حزبی‌اش، فعالیت‌هایی را در جهت اصلاح امور نشان بدهد و طرفداران بیشتری را جذب کند.