«کروبی قول آزادی زندانیان سیاسی را داد»

مریم محمدی

روز شنبه، نهم خرداد ماه، مهدی کروبی، یکی از نامزدهای اصلاح‏طلب در دانشگاه امیرکبیر در تهران حاضر شد که این حضور با حواشی‌ای همراه بود. در ارتباط با مسایل پیش‏ آمده با آقای سعید رضوی فقیه، مسئول ستاد دانشجویی آقای کروبی و سخن‏گوی ستاد ایشان، گفت‏گویی کرده‏ام:

امروز، ما بنا به قرار قبلی، ساعت یازده صبح دم در دانشگاه امیرکبیر، زیر پل حافظ، حضور پیدا کردیم. آقای کروبی هم به علت ترافیک با کمی تاخیر، آمدند.

مسئولین دانشگاه که قبلا قول پذیرفتن آقای کروبی را در این دانشگاه داده بودند، درها را بسته و از حضور دانشجویان غیر دانشگاه پلی‏تکنیک ممانعت می‏کردند.

در نهایت، بعد از حضور آقای کروبی در میان دانشجویان تجمع کننده پشت درهای بسته‏ی این دانشگاه، جنب و جوشی به‏وجود آمد و در اثر حرکت جمعیت، درهای نرده‏ای دانشگاه از جا کنده شد و جمعیت…

آقای رضوی فقیه، «کنده شد»، یعنی درها توسط دانشجویان شکسته شد یا…

چرا، می‏توان گفت هجوم جمعیت باعث شد که در از جا کنده شود، ولی شکستن به معنای عملی خشونت‏آمیز، نبود. واقعا نبود! اما در هر حال جمعیت آن‏قدر زیاد بود که وقتی به در تکیه دادند، در آرام آرام از جا کنده شد. فقط تلاش کردند که به آقای کروبی و دانشجویان صدمه‏ای نرسد.

در نهایت، جمعیت با فشار، آقای کروبی را به سمت مسجد دانشگاه هدایت کرد، ابتدا وارد سالن دانشکده‏ی مهندسی شدند تا آقای کروبی که به شدت تحت فشار بود، استراحت کند و بعد از چند دقیقه، همراه جمعیت به داخل مسجد دانشگاه رفتند.

در آن‏جا، آقای کروبی سخنرانی کرد. متاسفانه، بلندگوها قطع بود و ایشان مجبور شد مدتی بدون بلندگو برای جمعیت حاضر و ازدحامی که در دانشگاه پلی‏تکنیک بی‏سابقه بود، سخنرانی کند. بالاخره، وضعیت فنی بلندگوها هم درست شد.

سعید رضوی فقیه، مسئول ستاد دانشجویی آقای کروبی

مضمون سخنرانی ایشان چه بود؟ آیا وعده‏های معینی به دانشجویان دادند؟

آقای کروبی به دانشجویان قول داد که اگر رییس جمهور بشود، در دولت‏ تحت ریاست‏‏اش، هیچ زندانی سیاسی وجود نداشته باشد و حتا ایشان تلاش کند که از اختیار و قدرت خود برای گفت‏وگو و رایزنی با بخش‏های دیگری غیر از قوه‏ی مجریه، جهت آزاد کردن زندانیان سیاسی، به خصوص دانشجویان، استفاده کند.

در حین سخنرانی ایشان، تلاش‏هایی برای برهم زدن و یا احیاناً، تصادماتی بین دانشجویان، در موافقت و مخالفت پیش نیامد؟

خیر، اصلا. خُب به طور طبیعی با آن ازدحام جمعیت، بی‏نظمی‏های کوچکی بود. مانند این که فشار جمعیت باعث می‏شد، عده‏ای تعادل خود را از دست بدهند، یا همهمه سبب می‏شد که سخنان آقای کروبی به خوبی شنیده نشود. چنین اتفاقاتی می‏افتاد. یا گاهی اوقات، ممکن بود کسی بی‏موقع، شعاری در حمایت از آقای کروبی در لابلای صحبت‏های ایشان بدهد، ولی درگیری به هیچ‏وجه وجود نداشت.

البته، از هواداران جریان مخالف اصلاحات هم در جمع حضور داشتند. هواداران آقای میرحسین موسوی هم با دست‏بندهای سبز حاضر بودند. اما می‏شود گفت که همگی یک‏پارچه در حمایت از آقای کروبی، تشویق و تایید صحبت‏های ایشان، شعار می‏دادند. حتا می‏توان گفت که جو هم‏دلانه‏ای، به خصوص بین اصلاح‏طلب‏ها وجود داشت.

مراسم فقط به سخنرانی آقای کروبی منتهی شد یا دانشجویان نیز فرصت یافتند که صحبت‏هایی داشته باشند؟

برنامه‏ی پیش‏بینی شده این بود که آقای کروبی، آقای کرباسچی، دکتر نجفی، آقای عبدی و من هم صحبت کنیم. اما به خاطر وضعیت پیش‏آمده، فقط آقای کروبی صحبت کردند. بعد از خروج آقای کروبی و آقای کرباسچی، تعدادی از دانشجویان و همین‏طور من کمی صحبت کردیم.

اما برنامه، مطابق آن چه که پیش‏بینی شده بود، انجام نشد. علت آن هم تجمع بیش از حد دانشجویان بود.

جمعیت حاضر را، چقدر تخمین می‏زنید؟

من تخصصی در محاسبه‏ی جمعیت حاضر در یک فضای مشخص ندارم. ولی فکر می‏کنم، حدود شش الی هفت هزار نفر جمعیت در مسجد پلی‏تکنیک و صحن بیرون مسجد حضور داشتند. مطمئن هستم که چنین تجمعی در دانشگاه پلی‏تکنیک، بی‏سابقه بوده است.

با یکی از دانشجویان دختر دانشگاه پلی‏تکنیک نیز در این باره گفت‏وگو کرده‏‏ام:

گروه موسوی و کروبی با هم متحد شده بودند و همه می‏خواستند که آقای کروبی وارد دانشگاه شود. تعداد کمی از مخالفین هم آمدند و زود رفتند. من ندیدم تعداد مخالفین زیاد باشد. بیشتر گروه طرف‏دار آقای موسوی و آقای کروبی وارد شدند، شعار می‏دادند و می‏خواستند که آقای کروبی صحبت کند.

به عنوان دانشجویی که مطالبات دانشجویی معین دارید، مضمون صحبت‏های آقای کروبی را چگونه دیدید؟

به نظر من، مضمون صحبت‏های ایشان خیلی خوب بود. برای دانشجویان خواستار آزادی و اتحاد بود و این که دانشجویان بتوانند نظرات شخصی‏شان را بیان کنند، بدون این که با آن‏ها برخوردی بشود. ایشان می‏گفت که هرکسی می‏تواند نظر شخصی‏اش را بگوید، بدون این که درگیری و اختلاف ایجاد شود. آقای کروبی هم‏چنین، قول آزادی زندانیان سیاسی را داد و این که تمام تلاش خود را در این باره خواهد کرد.

فکر می‏کنید، فضای دانشجویی دانشگاه پلی‏تکنیک به کدام یک از نامزدها بیشتر متمایل است؟

البته، دقیق نمی‏توان گفت. اما به نظر من، بیشتر دانشجویان این دانشگاه تمایل دارند به موسوی و کروبی رأی بدهند. به جز عده‏ای که معمولا بسیجیان هستند یا افراد خاص که می‏خواهند به آقای احمدی‏نژاد رأی بدهند. از کاندیدای دیگر چیزی نشنیده‏ام که رأی بیاورد یا نه. در فضای دانشگاه ما، اصلا صحبت از کاندیدای چهارمی نیست.

نسبت دانشجویانی را که به این سه کاندیدا (موسوی، کروبی، احمدی‏نژاد) متمایل هستند، با هم چگونه می‏بینید؟

در بین دانشجویان امیرکبیر، نسبت دانشجویان طرف‏دار میرحسین موسوی، از همه بیشتر است. البته در فضایی که من هستم، این‏گونه می‏بینم، شاید هم این‏طور نباشد.