«دانشجویان مجروح را هم کشان کشان با خود می‏برند»

مریم محمدی

تا بامداد دوشنبه بیست و پنجم خردادماه، نیروهای امنیتی به همراه گروه موسوم به «لباس شخصی‏ها» به کوی دانشگاه تهران در خیابان امیرآباد شمالی حمله و اقدام به ضرب و شتم دانشجویان کردند. هم‏چنین خبرهای رسیده، حاکی از مجروح شدن بیش از پانزده تن از دانشجویان ساکن کوی دانشگاه تهران، بر اثر اصابت گلوله است. آن‏چه که مسلم است، ساعات اولیه بامداد امروز اتفاقات تکان‏دهنده‏ای در کوی دانشگاه تهران روی داده است.

در این ارتباط با یکی از دانشجویان و شاهدان عینی این حادثه، گفت‏گویی داشتم:

آماری که از کشته‏‏ شده‏ها داریم، مسئولان دانشگاه یک نفر را تایید کرده‏اند، اما تا پانزده نفر تخمین زده می‏شود.

ماجرای درگیری دیشب، اساسا از کی و چطور آغاز شد؟
از روز شنبه عصر، تجمع‏ها در دانشگاه تهران برگزار می‏شد و شب‏ها کوی ناآرام بود و هر لحظه گاز اشک‏آور می‏زدند. اما دیروز قضیه عوض شد. دیروز هم در دانشگاه گارد ویژه تا دانشکده‏ها آمد، لباس‏ شخصی‏ها وارد دانشکده فنی شدند و حتا تا طبقه‏ی سوم رفته بودند و دانشجویان را کتک زده بودند.

این باعث شده بود که هم فضا ملتهب باشد، هم این که دانشجویان نگران و خشمگین‏تر باشند.

درگیری کوی دیشب، چگونه پیش آمد؟

نصف بچه‏ها دیشب کوی را ترک کرده بودند. اما از ساعت هشت و نه، دوباره تجمع‏هایشان را در خیابان‏های امیرآباد شروع کرده بودند. کیوسک‏های نگهبانی را وسط خیابان آورده بودند و سنگر گرفته بودند.

از عصر دیروز، گارد ویژه، کلا عبور و مرور در خیابان‏های امیرآباد را ممنوع و نرده‏کشی کرده بود که ماشین‏ها به سمت خیابان امیرآباد نروند. خیابان تحت اختیار گارد ویژه بود و از ساعت هشت و نه، شروع کردند به پرتاب گاز اشک‏آور. مدام و بدون هیچ وقفه‏ای این کار را می‏کردند.

در مقابل این حرکت، دانشجویان چند کوکتل مولوتف پرت کردند و گارد ویژه را کمی به عقب رانده بودند. ولی پرتاب گاز اشک‏آور باعث شد که بچه‏ها به محوطه‏ی کوی بروند و خیابان امیرآباد را ترک کنند. جلوی سر در کوی و در درون محوطه آتش روش کرده بودند که اثرات گاز اشک‏آور را از بین ببرند.

از ساعت یازده، وضعیت خیلی بدتر شد و گارد ویژه شروع کرد به سنگ‏پرانی کردن. مدتی که می‏گذرد، گارد ویژه جای خود را به نیروهای «انصار حزب‏الله» می‏دهد. گارد ویژه عقب می‏ایستد و نیروهای انصار حزب‏الله محاصره می‏کنند و تلاش می‏کنند وارد کوی بشوند.

من تلفنی با بچه‏های کوی در تماس بودم. موبایل قطع بود و آن‏ها از تلفن عمومی با من تماس می‏گرفتند. حدود ساعت یک بود که یکی از بچه‏ها زنگ زد و گفت که تیر مشقی دارند می‏زنند. تیر پلاستیکی که نوع جدیدی است. حالت ساچمه‏ای دارد که بدن را سوراخ سوراخ می‏کند. بچه‏ها زخمی شدند. یکی از بچه‏ها تیر به چشم‏اش خورده و احتمال دارد چشم‏اش را از دست بدهد. تجهیزات پزشکی ندارند…

از کجا تیراندازی می‏‏‏کردند؟
از بیرون تیر می‏زدند به داخل. بحث این بود که کمک‏های اولیه ندارند. دانشجویان پزشکی خیلی نگران وضعیت دانشجویان مصدوم شده هستند.

صحبت از زخمی و دستگیر شدن دانشجویان هم هست.

تعداد زخمی ‏شده‏ها به ده بیست نفر رسیده بود. چون بچه‏ها ساختمان بیست و سه و بیست و یک را که نزدیک در اصلی کوی است، به علت ناامنی تخلیه کرده بودند، گارد ویژه اول خواسته بود از درب دانشکده فنی وارد کوی بشود که دانشجویان جلوی آن‏ها را گرفته بودند. ولی آمده بودند بالا.

گارد ویژه شروع می‏کند از تمام درها، به شلیک گاز اشک‏آور، نارنجک صوتی و تیر مشقی. کلا کنترل از دست بچه‏ها خارج می‏شود، گارد ویژه از در اصلی وارد می‏شود و اول وارد ساختمان بیست و سه و بیست و یک می‏شوند. نیروی انتظامی هم وارد می‏شود که کنترل کوی را در اختیار بگیرد. یک ساعت تمام تلفن‏ها کامل قطع شد. یعنی هیچ موبایلی در سطح شهر تهران آنتن نمی‏داد. در این یک ساعت، کنترل به طور کامل دست نیروهای انتظامی بود و بعد از یک ساعت کنترل را کاملا دست انصار حزب الله سپردند.

دانشجویان سنگربندی کردند ولی نیروهای انصار وارد محوطه شدند. هر کسی را که به دستشان می‏رسید، با زنجیر، چاقو، چماق و… می‏زدند. بعد از آن، بچه‏ها دو تا از نیروهای انصار را در کتاب‏خانه‏ی مرکزی گروگان می‏گیرند. این‏ها به بهانه‏ی آزاد کردن آن دو نفر، وارد تمام ساختمان‏های کوی می‏شوند. همه‏ی بچه‏ها را کتک می‏زنند و می‏برند. بچه‏هایی که می‏خواستند فرار کنند، از طبقه‏های بالای کوی خودشان را پرت می‏کنند که دست، پا، یا لگنشان می‏شکند.

بعد از حمله‏ی انصار، گارد ویژه وارد کوی می‏شود و با موتورها درون کوی مانور می‏دهند. هرکسی را هم که می‏بینند، می‏زنند. حتا دانشجویان مجروح و دست و پا شکسته را هم کشان کشان با خود می‏برند.

از سر شب بچه‏ها درخواست آمبولانس می‏کردند، اما در اختیارشان نمی‏گذاشتند، ساعت چهار و نیم، پنج صبح خود انصار حزب‏الله آمبولانس می‏آورد، همه‏ی مجروح‏ها را خود به بیمارستان می‏برد و تحت کنترل می‏گیرد. حدود صد و پنجاه نفر را هم با اتوبوس به زندان یا هر جای دیگری، منتقل می‏کنند. عده‏ی زیادی را هم به کلانتری یوسف‏آباد می‏برند.

وضعیتی که به وجود آمده، شبیه همان اتفاقاتی بود که در هیجده تیر ۷۸ رخ داده بود.

در ارتباط با یکی دو رخداد شب گذشته، گفت‏گوی کوتاهی هم با عیسی سحرخیز، روزنامه‏نگار و فعال سیاسی در تهران، داریم:

امروز یک سری نوار گذاشته‏‏اند، خانمی به شماره‏های مختلف زنگ می‏زند و اعلام می‏کند که «شما از این شماره با خارج مرتبط بوده‏اید، تحت تاثیر رسانه‏های خارجی قرار گرفته‏اید. اگر این گونه باشد، بر اساس ماده‏ی ایکس قانون فلان، تحت تعقیب خواهید بود و با شما برخورد خواهد شد». به صورت وسیع دارند این کار را می‏کنند.

دیشب داخل یک مجتمع مسکونی (سبحان در قیطریه) در خیابان کاوه ریخته‏اند. یک موتور انداخته‏اند، آتش گرفته، گفته‏اند که بچه‏هایی که تظاهرات کرده‏اند، موتور را آتش زده‏اند. لباس شخصی‏ها به این بهانه وارد مجتمع شده‏اند، تمام ماشین‏هایی را که در آن مجتمع بوده، آتش زده‏اند. بعد هم وارد لابی ساختمان که خیلی هم بزرگ است، شده‏اند و حدود ده میلیارد تومان خسارت وارد کرده‏اند.

برای این که خشونت را بالا ببرند، دارند این کارها را انجام می‏دهند.

آن مجتمع چیست؟
مجتمع سبحان، یک مجتمع مسکونی است