میرتاج‌الدینی: رقابت اصلی بین احمدی‌نژاد و موسوی است

مریم محمدی

برنامه‏ی «روی خط زمانه» را در باره‏ی انتخابات دهمین دوره‏ی ریاست جمهوری در ایران، در گفت‏وگو با دو تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی: آقایان محمد رضا میرتاج‏الدینی، نماینده‏ی اصول‏گرای مجلس از شهر تبریز و حسین هاشمی، نماینده‏ی اصلاح‏طلب مجلس، از میانه تهیه کرده‏‏‏‏‏‏‏‏‏ام.

از آقای تاج‏الدینی در رابطه با عدم امکان حضور زنان، به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری در انتخابات گذشته و در این مورد که شورای نگهبان اخیرا اعلام کرده است، تفسیر او از واژه‏ی رجل سیاسی متوجه جنسیت نبوده و فقط مردان را در برنمی‏گیرد، سوال می‏کنم. آقای تاج‏الدینی، ابتدا شرایط احراز صلاحیت کاندیداها را برمی‏شمارد:

توان مدیریت در سطح کلان کشور، مدیر و مدبر بودن، متعهد بودن به نظام جمهوری اسلامی و از رجال سیاسی مذهبی بودن از شرایط احراز صلاحیت کاندیداها است. طبق قانون اساسی شورای نگهبان بررسی می‏کند و هرکدام حائز این شرایط باشند، اعلام می‏کند.

شورای نگهبان اعلام کرد که تفسیرش از واژه‏ی رجل سیاسی، هیچ‏گاه مردان نبوده‏اند. آیا می‏توانیم در این انتخابات مطمئن باشیم که زن‏ها، به دلیل زن بودن، رد صلاحیت نمی‏شوند؟

طبق این اعلام، افرادی که توان مدیریت در سطح کلان کشور و دیگر شرایط را هم داشته باشند، شورای نگهبان تائید می‏کند و اگر احیاناً یک کاندیدای زن رد می‏شود، آن‏ها را در سطح توانایی مدیریت کل کشور تشخیص نمی‏دهند، کما این که از کاندیداهای مرد هم تعدادی رد می‏شوند. کسی که فقط در حد یک اداره‏ی کل مدیریت داشته، چه زن باشد چه مرد، این احراز نمی‏شود که در سطح کل کشور این توانایی را دارد یا نه.

آقای میرتاج‏الدینی، چهارشنبه نهم اردیبهشت اعلام شد که آقای محسن رضایی وارد رقابت‏های انتخاباتی خواهد شد. به عنوان یکی از نمایندگان اصول‏گرای مجلس، حضور آقای رضایی را در این سطح، چگونه می‏بینید؟

ایشان هنوز نظر نهایی خود را اعلام نکرده و قراین حاکی از این است که به‏زودی نظرش را اعلام می‏کند. قطعاً، هرچه تعدد کاندیداها در انتخابات بیشتر باشد و کسانی که در سطح ملی مطرح‏اند، حاضر باشند، منجر به رونق انتخابات می‏شود.

منظورتان از مطرح بودن در سطح ملی چیست؟

چهار نفر در سطح ملی مطرح شده‏اند. تاکنون آقای احمدی‏نژاد، آقای کروبی، آقای موسوی در سطح ملی مطرح بوده‏اند. آقای رضایی هم که بیاید، می‏شوند چهار نفر. حال ممکن است افراد دیگری هم بیایند.

محمدرضا میرتاج الدینی، نماینده مجلس

نظرتان در مورد نامزدی آقای اعلمی که نماینده‏ی فعال مجلس ششم از شهر تبریز بودند، چیست؟

او هم مثل دیگر داوطلبین، ثبت‏نام می‏کند و همان روال عادی و قانونی خود را طی می‏کند.

پیش‏بینی شما از انتخابات چیست؟

برای پیش‏بینی کردن، الان زود است…

آقای تاج‏الدینی، چهل روز بیشتر نمانده است…

پیش‏بینی من این است که انتخاباتی پرشور و رقابتی خواهیم داشت. چرا که چهره‏های مختلف از جریانات مختلف سیاسی در این انتخابات حاضر هستند و این موجب خواهد شد که یک رقابت شدید انتخاباتی را داشته باشیم. آن‏طور که نشان می‏دهد، بیش از شصت، هفتاد درصد مردم هم آمادگی دارند و در انتخابات شرکت خواهند کرد.

نمی‏خواهید پیش‏بینی کنید که کدام یک از نامزدهای اصول‏گرا شانس بیشتری دارند؟

آقای احمدی‏نژاد، با توجه به استقبالی که مردم در شهرهای مختلف از ایشان می‏کنند و به احتمال قوی رقابت بین ایشان و آقای میرحسین موسوی بیشتر باشد.

از آقای حسین هاشمی، نماینده‏ی مردم میانه، در باره‏ی فضای کلی انتخابات می‏پرسم:

این انتخابات نسبت به تمام انتخابات بعد از انقلاب، خیلی سرد است. اگر با این وضع جلو برویم، نمی‏دانم چه می‏شود. امیدوارم، انشاالله، شرایط عوض شود و یک مقدار فضای انتخاباتی داغ بشود.

فضا را در تهران، شهرستان‏ها و در کل ایران، این‏گونه ارزیابی می‏کنید؟

من که در کل ایران نیستم، تهران را می‏گویم. شما خودتان به عنوان خبرنگار در ده نقطه‏ی تهران: شمال، مرکز، جنوب شرقی، جنوب غربی و جنوب تهران، از هر منطقه با ده نفر به عنوان نمونه صحبت کنید، آن‏وقت متوجه می‏شوید که مردم نسبت به کل انتخابات ریاست جمهوری (شخص نه) هنوز هیچ حساسیت ویژه‏ای ندارند.

یعنی نسبت به دوره‏های قبلی انتخابات ریاست جمهوری؟

وقتی با دوره‏ی قبل مقایسه می‏کنم، خیلی فاصله هست. صدا و سیما باید قوی عمل کند. به نظر من، صدا و سیما بیش از هرچیز دیگری می‏تواند مردم را نسبت به انتخابات حساس کند. اما فعلا، صدا و سیما اصلا به بحث انتخابات ورود نکرده است. به جز اخبار هشت و سی که حدود ده دقیقه به انتخابات می‏پردازد، برنامه‏ی دیگری نداریم.

فکر می‏کنید این سیاست دولت است که در صدا و سیما منعکس است؟

نه، بحث دولت نیست. به دولت چه ربطی دارد. صدا و سیما تحت نظر رهبر و مستقل از دولت است.
صدا و سیما می‏تواند برنامه‏ریزی کند، با میزگردهای مناسب و بحث‏های مختلف در رابطه با کل انتخابات، بحث را باز کند. مردم بفهمند چند وقت دیگر انتخابات است و هر شبکه‏ای را که باز می‏کنند، ببینند صحبت در باره‏ی انتخابات است. آن وقت ببینند چه کسی کاندیدا هست، چه کسی نیست و بحث‏ها شروع می‏شود.

اگر این سیاست پیش برود، آمار رأی‏دهندگان چگونه خواهد بود؟ آقای میرتاج‏الدینی معتقد بودند شصت تا هفتاد درصد مردم. نظر شما چیست؟

عده‏ای که می‏آیند. آن‏ها همیشه هستند. اما ما باید کاری کنیم که حضور مردم، حضور قوی و پرشوری باشد.

سید حسین هاشمی، نماینده اصلاح‌طلب مجلس

حامیان دولت، ایرادی به اصلاح‏طلبان، به ویژه اصلاح‏طلبان درون مجلس دارند و می‏گویند که: «آن‏ها معتقد بودند دولت نمی‏خواهد انتخابات پرشور برگزار بشود، ولی لایحه‏ی پایین آوردن سن رأی‏دهندگان را رد کردند و به این ترتیب، چهار میلیون نفر را از شرکت در انتخابات محروم کردند.»

این لایحه را همین دولت قبلا هم دوبار آورده بود و آن دو بار هم رد شده بود. این دو به هم ربطی ندارند. با حداقل هیجده سال سن برای رأی دهندگان هم تقریبا پنجاه میلیون رأی دهنده داریم. پنجاه میلیون رقم بسیار بالایی است.

در تمام دنیا، جز یکی دو کشور، سن رأی دهندگان بالای بیست سال است. بنابراین، هیجده سال سن مناسبی است. باید در فرد تا اندازه‏ای قوه‏ی تشخیص وجود داشته باشد. در پانزده سال هنوز احساس حاکم است.

خود ما هم دوره‏ی پانزده سالگی را گذرانده‏ایم. آیا خود شما در پانزده سالگی مثل بیست سالگی قضاوت
می‏کردید؟ دقیقا، نه! انسان هرچه سن‏اش بالاتر می‏رود، پخته‏تر می‏شود. انتخابات ریاست جمهوری هم، به نظر من، انتخابات حساسی است.

این لایحه هم چون دوبار در مجلس، با اکثریت بالایی رد شده بود، آوردن آن برای بار سوم به مجلس، آن‏ هم نزدیک انتخابات، زاید بود.

در آستانه‏ی انتخابات معنی دیگری دارد؟

اصولاً نزدیک انتخابات، حتی بهترین قانون هم خوب نیست.

یعنی کاری تبلیغاتی محسوب می‏شود، به ترتیبی که احتمالا برای دولت بین جوانان آرا جمع کند و در آرایی که دولت به دست می‏آورد، تاثیر مثبت داشته باشد؟

ممکن است حتی تاثیر منفی بگذارد. جوان است دیگر، ممکن است یک موج بیاید، این طرف یا آن طرف برود. ما احزاب نداریم که بچه‏ها را حزبی تربیت کنیم که بچه‏ها حزبی تربیت شوند و به همان مواضع حزبی معتقد باشند. ما که چنین تشکلی نداریم.

آقای میرتاج‏الدینی معتقد بودند، تعداد نامزدها دارد زیاد می‏شود و این به گرمای فضای انتخابات منجر می‏شود.

من هم امیدوارم تعداد نامزدها زیاد شود و معتقد هستم تعداد نامزدها هرقدر بیشتر شود، هرکدام طیفی را به صحنه‏ی انتخابات می‏کشند. فضا هم عوض می‏شود، انتخابات داغ می‏شود و حضور مردم خوب خواهد شد.

فکر می‏کنید، ترکیب حضور کاندیداها چطور خواهد بود؟

فکر می‏کنم، چهار پنج کاندیدا بیشتر نخواهند بود.

آمدن آقای محسن رضایی مثل این‌که الان دیگر قطعی شده است.

بله، من هم در سایت دیدم.

این‌که اصول‏گرایان و اصلاح‏طلبان هرکدام با بیش از یک نامزد در انتخابات حضور دارند را مثبت می‏بینید؟

به نظر من، هر دو جناح باید با کاندیداهای بیشتری می‏آمدند.

هم در میان اصلاح‏طلبان و هم در بین اصول‏گرایان، این نظر هست که کاندیدای واحد می‏توانست به روند انتخابات بهتر کمک کند. نظر شما چیست؟

من معتقد هستم که از هر دو جناح افراد بیشتری در همین قد و قواره می‏آمدند، برای حضور مردم یقیناً مثبت بود. تکثر کاندیداها را کاملا مثبت می‏دانم. چون ما حزبی نیستیم.

پیش‏بینی‏تان این است که انتخابات در دور اول به نتیجه می‏‏رسد یا دور دوم؟

بعید می‏دانم که دور اول به نتیجه برسد.

فکر می‏کنید، موقعیت کاندیداهای اصلاح‏طلب در این دور از انتخابات چگونه است؟

انتخابات این دوره، انتخابات پیچیده‏ای است. خیلی سخت بتوان قضاوت کرد که چه کسی صددرصد رأی می‏آورد. انتخابات دوره‏ی دهم، انتخابات استثنایی است.

استثنای آن در چیست؟

به خاطر شرایطی که انتخابات در آن برگزار می‏شود. در دوره‏های گذشته، روند انتخابات از نظر حرکت و جهت‏گیری و… مشخص بود. این بار خیلی سیال است و نمی‏توان گفت چه کسی حتما انتخاب می‏‏شود. هر کس هم که بگوید، من باور نمی‏کنم.

با توجه به این دشواری شرایط، فکر می‏کنید دولت ائتلافی، به ترتیبی که مثلا آقای محسن رضایی می‏‏گویند، ممکن است راه‏گشا باشد؟ البته طرح ایشان که پیش نرفت…

کاری به دولت ائتلافی آقای رضایی ندارم. اما خودم اعتقاد دارم که دولتی بیاید که بتواند از تمام نیروهای خوب دو جناح استفاده کند. این نیاز مملکت است.

فکر می‏کنید، آقای موسوی یا آقای کروبی چنین نیرویی هستند؟

فکر می‏کنم تا اندازه‏ای بتوانند. من از قبل به این تفکر اعتقاد داشته‏ام. از گذشته‏های دور اعتقاد دارم راهی ندارد جز این که نیروهای توانمند این دو تفکر سیاسی با هم همکاری کنند و مملکت را اداره کنند. این راهی است که می‏تواند معضلات مملکت را به حداقل برساند.

منظورتان این است که میانه‏های هر دو جناح شاید بتوانند با هم کار کنند؟

چون من خودم نماینده‏ی «میانه» هستم به این اعتقاد دارم. اصلا نماینده‏ی میانه هستم دیگر.

ما فکر می‏کردیم شما اصلاح‏طلب هستید، آقای هاشمی…

نماینده‏ی شهرستان میانه هستم، اما نه نماینده‏ی میانه.

بله، آقای هاشمی، به همین ترتیبی است که گفتید.

من اعتقاد دارم که این تفکر روزی حاکم می‏شود. من اگر خودم روزی رییس جمهور بشوم، حتما از توان‏مند‏های دو جناح در کابینه استفاده می‏کنم.