رای بدهید، بازی تمام نشده است

امید معماریان

روز سه‌شنبه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا برگزار می‌شود و مردم این کشور نه تنها یک رییس جمهور بلکه مسیری تازه را برای آینده کشورشان انتخاب خواهند کرد.

انتخاباتی که به اعتقاد بسیاری، شاید هر کس یک بار در زندگی خود شاهد آن خواهد بود. برای چنین ادعایی البته دلایل زیادی وجود دارد.

ممکن است ایالات متحده آمریکا که سیاهان در آن تا دهه ۶۰ میلادی، شهروندان درجه دوم محسوب می‌شدند و از حقوق اولیه هر شهروند بی‌نصیب بودند، ظرف چند روز آینده یکی از شهروندان درجه دوم سابق را به کاخ سفید بفرستد.

برای خیلی‌ها که آن زمان‌ها را به یاد می‌آورند، چنین انتخابی اندکی گیج‌‌کننده است. گذشته اوباما و همچنین این‌که پدر وی یک آفریقایی مسلمان است و نیز داستان زندگی او که از مسیر هاوایی به اندونزی و دانشگاه هاروارد و در نهایت شیکاگو ختم می‌شود، تنها بخشی از دلایلی است که خیلی از آمریکایی‌ها را که از هشت سال بوش در قدرت نیز خسته هستند، برای انداختن رای‌های خود به نام اوباما مردد می‌کند.

خیلی‌ها می‌گویند آمریکا آن زمان‌ها را پشت سر گذاشته است، خیلی‌ها هم معتقدند همه چیز روز سه‌شنبه مشخص می‌شود.

بخش دیگری از این انتخابات تاریخی به زمان وقوع آن به نحوی که اینترنت و پدیده‌های وابسته به آن عملاً شکل جدیدی به کمپین‌های انتخاباتی داده‌‌‌اند، برمی‌گردد.

از نحوه ارسال پیام تا نحوه تامین منابع مالی کمپین‌های انتخاباتی و نیز شفافیت کشنده‌ای که کاندیداها را زیر ذره‌بین بیرحمانه رسانه‌ها می‌برد.

از وبلاگ‌های دست راستی و چپی تا شبکه‌های تلویزیونی کابلی، همه و همه رنگ و بویی به انتخابات آمریکا داده‌اند که برخی می‌گویند، دیگر تحملشان تمام شده است و می‌خواهند هر چه زودتر سه‌شنبه فرا برسد و رییس جمهوری بعدی آمریکا انتخاب شود.

اوباما به نحو خیره‌کننده‌ای از نیروهای داوطلب استفاده می‌کند (عکس: رویترز)

اما این ساعت‌های آخر، پنداری که تمامی ندارد. در انتخابات سال ۲۰۰۴، کمپین بوش تاکید زیادی روی ۷۲ ساعت آخر کرده بود. به نحوی که بیشترین حملات علیه جان کری به صورت کشنده‌ای در همین ساعت‌ها رای‌دهندگان را هدف قرار داد.

این‌بار هم سناتور مک کین که در دوره مقدماتی گفته بود از روش‌های منفی استفاده نخواهد کرد، عملاً همان را انجام می‌دهد که کارل روو و دستیارانش چهار سال پیش در حق بوش انجام دادند: تخریب کامل طرف مقابل بدون در نظر گرفتن این‌که چنین اقدامی چه تبعاتی ممکن است به همراه داشته باشد.

طی دو روز گذشته، در برخی آگهی‌های تبلیغاتی و تلفن‌هایی که هواداران مک‌کین به رای‌دهندگان احتمالی زده‌اند، کلمات عجیب و غریبی دیده می‌شود که اگر‌چه در تاریخ انتخاباتی آمریکا بی‌نظیر نیست، اما در نوع خود شوک‌آور است.

در یکی از این آگهی‌های تبلیغاتی گفته شده است که انتخاب اوباما ممکن است به هولوکاست دوم بیانجامد. حال چگونه؟ کسی نمی‌داند.

مساله این است که مشاوران انتخاباتی مک‌کین گمان می‌کنند، اگر چه ممکن است مردم آمریکا بگویند از تبلیغات منفی خوششان نمی‌آید اما به صورت غیر‌مستقیم از آن تاثیر می‌پذیرند.

حتی یکی از مدیران منطقه‌ای کمپین مک‌کین، حتی این‌ مساله را که اوباما تابعیت آمریکایی دارد، مورد تردید قرار داده است.

به نوعی که جو بایدن نیز این روزها عصبانی‌تر از همیشه به کوبیدن روش‌های مک‌کین مشغول است، صدایش درآمده و گفته است هیچ‌وقت گمان نمی‌کرده چنین شکلی از کمپین را از سوی مک‌کین مشاهده کند.

تنها ۷۲ ساعت مانده به انتخابات، موضوع عمه اوباما مطرح شده است که به گفته منابع خبری از چهار سال پیش به صورت غیرقانونی در آمریکا زندگی می‌کند.

عمه‌ای که کمپین اوباما اعلام کرده است، چیزی در این خصوص نمی‌داند. اگر چه کمپین مک‌کین این موضوع را یک مساله خانوادگی قلمداد کرده و گفته است وارد این موضوع نمی‌شود.

اما حمله رسانه‌های دست راستی برای این‌که در آخرین ساعت‌ها اوباما را به عنوان فردی غریبه و خارجی برای رای‌دهندگان جلوه دهند، همچنان ادامه دارد.

مشاوران مک‌کین توصیه کرده‌اند تا آنجا که ممکن است از دستگاه بوش تا زمان انتخابات فاصله بگیرد (عکس: رویترز)

اوباما که طی نزدیک به دو سال گذشته روشی بسیار پایدار و رو به جلو را در کمپین انتخاباتی خود دنبال کرده است، به نحو خیره‌کننده‌ای از نیروهای داوطلبی استفاده می‌کند.

نیروهایی که حتی از ایالت‌هایی که دموکرات‌‌ها می‌دانند پیروز میدان خواهند بود به ایالت‌های دیگر می‌روند یا از تلفن‌های همراه خود استفاده می‌کنند تا به رای‌دهنگان احتمالی در ایالت‌های حیاتی تلفن بزنند و آن‌ها را برای رای دادن به اوباما تشویق کنند.

روشی که اوباما از آن استفاده می‌کند هدف‌گذاری خرد (Micro Targeting) نامیده می‌‌شود. به این معنی که او به جای تکیه بر حوزه‌های سنتی دموکرات‌ها در کشور، عملاً به همه شهرهایی که به صورت سنتی جمهوری‌خواه بوده‌اند هم دست‌اندازی می‌کند.

همچنین گروه‌‌های سنی و نژاد‌های گوناگون و مذهبی را که به صورت سنتی روی چندان خوشی به دموکرات‌ها و یا کاندیدای سیاه‌پوست نشان نمی دهند، مورد توجه قرار داده است.

پول سرشاری که توسط هواداران اوباما به کمپین وی سرازیر می‌شود این اجازه را می‌دهد که در برخی ایالت‌ها چون فلوریدا و یا کارولینای شمالی بین سه به یک و چهار به یک در آگهی‌های تلویزیونی ولخرجی کند.

علی‌رغم وجود همه تاکتیک‌ها و تبلیغات منفی علیه اوباما، هنوز محور پایدار دو کمپین روی دو محور است. باراک اوباما، مک‌کین را با بوش مقایسه می‌کند. مک‌کین هم دایماً تاکید می‌کند که با آمدن اوباما مالیات افزایش پیدا خواهد کرد.

در این میان، اعلام حمایت دیک چنی از جان مک‌کین، سه روز پیش از انتخابات، ریختن آب به آسیاب کمپین اوباما بود. به گواه برخی استراتژیست‌های جمهوری‌خواه، این آخرین چیزی بود که مک‌کین به آن نیاز داشت.

مشاوران مک‌کین به وی توصیه کرده‌اند تا آنجا که ممکن است از دستگاه بوش تا زمان انتخابات فاصله بگیرد. باراک اوباما در بسیاری از ایالت‌هایی که نزدیک به مک‌کین است کمپین بسیار تنگاتنگی را با حضور ده‌ها هزار نیروی داوطلب دنبال می‌کند.

نیروهای داوطلب اوباما یکی از ویژگی‌هایی است که مک‌کین از آن بی‌بهره است. شعار اصلی دو روز آخر این است: بروید رای بدهید. بازی تمام نشده است.

اگر اتفاق عجیب و غریبی رخ ندهد، می‌توان از هم اکنون اوباما را رییس جمهور آمریکا نامید. اما هنوز ممکن است این دو روز باقی‌مانده، در خود خبرهای زیادی داشته باشد.

به علاوه، نگرانی از سلامت انتخابات و نیز شمارش صحیح آرا نیز عامل دیگری است که نباید آن را نادیده گرفت. اتفاقی که در سال ۲۰۰۰ افتاد همچنان می‌تواند در سال جاری نیز رخ دهد.