| رادیو زمانه > خارج از سیاست > آمریکا > تأکید بر گذشته مک‌کین، حمله مستقیم به اوباما | ||
تأکید بر گذشته مک‌کین، حمله مستقیم به اوباما
اميد معماريانروز دوم گردهمایی جمهوری‌خواهان، شب حمله به اوباما و برجسته‌سازی سوابق مک‌کین و بازگشت به سیاست ترس جورج بوش بود. شبی احساساتی برای جمهوری‌خواهان که همراه با پخش ویدیوهای کوتاه احساسی، موسیقی و سخنرانی‌های آتشین که البته چندان دور از انتظار نبود.
طی هفته‌های اخیر، نگرانی اول ستاد مک‌کین حضور جورج بوش و حمایت وی از مک‌کین بود. شاه‌بیت حملات دموکرات‌ها این است که مک‌کین و بوش در بیش از ۹۰ درصد سیاست‌های‌شان با هم یکی هستند و حضور بوش همان و اثبات ادعای دموکرات‌ها هم همان. دومین نگرانی که طی روزهای اخیر شکل گرفته بود، واکنش به انتخاب سارا پیلین به عنوان کاندیدای معاون اولی ریاست‌جمهوری بود که طی شش روزی که از اعلام نام وی می‌گذرد، طوفانی از حملات را نسبت به مک‌کین ایجاد کرده است. می‌توان گفت تا حدود زیادی سارا پیلین توجه‌ها را از این نکته دور کرده که موضوع اصلی نزدیکی بوش و مک‌کین است؛ نه بی‌تجربگی او. هر وقت بی‌تجربگی پیلین مطرح می‌شود، جمهوری‌خواهان از آن استفاده می‌کنند تا بگویند اوباما هم بی‌تجربه است. اگر‌چه در آلاسکا، که پیلین فرماندار آن بوده است، وی به عنوان باراک اوبامای جمهوری‌خواهان مطرح است. کسی که با ۸۰ درصد محبوبیت، از محبوب‌ترین فرماندارهای کل ایالت‌های آمریکا به شمار می‌رود.
جمهوری‌خواهان خیلی خوش‌شانس بودند که جورج بوش به بهانه نگرانی از وضعیت ایالت‌های درگیر توفان گوستاو راهی گردهمایی نشد. او به جای خود همسرش را فرستاد که حداقل محبوبیت بیشتری از خود او دارد. جمهوری‌خواهان به فراست برنامه خود را به ستایش سوابق جورج بوش پدر (که به همراه همسرش در میان حاضرین بود) رونالد ریگان (که او هم در میان جمهوری‌خواهان محبوبیت بسیاری دارد) و جان مک‌کین اختصاص دادند. در میان سخنان لورا بوش، رییس‌جمهوری آمریکا برای چند دقیقه روی صفحه تلویزیون ظاهر شد و در سخنرانی کوتاهی تأکید کرد که کارنامه مک‌کین از او رییس‌جمهوری مناسب خواهد ساخت.
فرد تامپسون، سناتور سابق ایالت تنسی که به جهت حضورش در سریال‌‌های تلویزیونی معروف است، نفر اول حمله جمهوری‌خواهان به دموکرات‌ها بود. او روی محوری تأکید کرد که ظاهرا قرار است طی دو ماه آینده مورد تأکید قرار گیرد. تامپسون هم به کنگره که در دو سال گذشته دست دموکرات‌ها بوده، حمله کرد که به گفته وی، کمترین دستاورد را در تاریخ مجالس امریکا داشته هم اوباما را به سخره گرفت که بی‌تجربه‌ترین و لیبرال‌ترین کاندیدای تاریخ آمریکاست. جمهوری‌خواهان که همه شب خود را به بازی با کارت ملی‌گرایی و این‌که همیشه کشور باید اول باشد، گذراندند و بیشتر نوعی ستایش نظامی‌گری را در سخنان خود به کار بردند. این‌که مک‌کین خود را قربانی کشور کرده و به خاطر این سوابق می‌توان به او اطمینان کرد. تأکید بر بیوگرفی مک‌کین، محور اصلی کمپین مک‌کین بوده است که برای بسیج هوداران و جلب مستقل‌ها در مقابل اوباما مد نظر قرار گرفته است.
سناتور جو لیبرمن از کنتیکت که تا دو هفته پیش نامش در لیست کاندیداهای معاون ریاست‌جمهوری جمهوری‌خواهان دیده می‌شد، بعد از فرد تامپسون سخن گفت. لیبرمن، دموکراتی است که مستقل شده و در حال حاضر رفیق گرمابه و گلستان مک‌کین به شمار می‌رود و به احتمال زیاد یکی از وزرای کابینه‌اش خواهد بود. سخنرانی او، سخنرانی مهم شب دوم بود و لیبرمن هم با ستایش از مک‌کین و حمله به اوباما، گفت که کاندیدای دموکرات‌ها هیچ دستاوردی در سنا نداشته است. لیبرمن گفت مک‌کین رییس‌جمهوری خواهد بود که متحدان آمریکا به او احترام خواهند گذاشت و دشمنانش از وی خواهند ترسید. مجموعه سخنرانی‌ها نشان می‌دهد که استراتژی جمهوری‌خواهان به جای پرداختن به مسایلی که دموکرات‌ها متعقدند به خاطر هشت سال حضور بوش در کاخ سفید ایجاد شده، تأکید زیادی روی کاراکتر و شخصیت جان مک‌کین داشتند تا به این ترتیب توجه‌ها را از ضعف‌های حزب حاکم منحرف کنند.
نکته‌ای که در مورد جان مک‌کین بسیار برجسته است، گذشته و داستان زندگی و پنج سال اسارت در ویتنام است که هر شنونده‌ای را مسحور خود می‌کند. یکی از مدیران کمپین مک‌کین که امروز به شرح استراتژی جمهوری‌خواهان پرداخته بود، با ذکر این نکته که انتخابات امسال، حول محور مسایل عمده نخواهد بود، گفت این انتخابات، حول محور کاراکتر کسی است که قرار است وارد کاخ سفید شود. سارا پیلین امروز سخنرانی خواهد کرد. طی روزهای گذشته، محور بحث رسانه‌های آمریکا به خصوص رسانه‌های لیبرال، نه جورج بوش و دیگر مسایل اقتصادی و اجتماعی و سیاسی، که نحوه انتخاب و گذشته فرماندار ۴۴ ساله آلاسکا بوده است. او تنها از سال ۲۰۰۶ فرماندار آلاسکا بوده و پیش از آن، شهردار شهری بسیار کوچک بوده و در سطح ملی هیچ تجربه‌ای ندارد؛ اگر چه در مبارزه با فساد شهرت دارد. پیلین حتی تجربه‌ای در سیاست خارجی ندارد و تازه در سال ۲۰۰۷ برای خروج از آمریکا گذرنامه دریافت کرده است.
مهم‌ترین مسأله‌ای که توجه خیلی زیادی را در مطبوعات به خود جلب کرد، این است که دختر 17 ساله سارا پیلین، باردار شده و قراراست بچه خود را نگه دارد و ازدواج کند. پیلین که مخالف سقط جنین است، با این سؤال مواجه است که این اتفاق تا چه حد ناشی از نوع تربیت در خانواده او بوده است. نکته‌ای که در خصوص انتخاب پالین مطرح است، به نحوه انتخاب وی برمی‌گردد. به نحوی که سؤالات زیادی وجود دارد که به اندازه کافی در خصوص گذشته و سوابق او، تحقیقات لازم انجام نشده است. این نکته برای این مطرح می‌شود که بگویند جان مک‌کین، دارای قوه تصمیم‌گیری و قضاوت خوبی است. کارل روو مشاور سابق جورج بوش که هم‌اکنون به صورت رسمی یکی از طراحان اصلی کمپین مک‌کین به شمار می‌رود، در مصاحبه‌ای به صورت تلویحی تصریح کرده است که این تصمیم کمپینی و سیاسی است؛ نه تصمیم برای اداره ممکلت. گفته می‌شود مثلث مک‌کین، گراهام و سناتور لیبرمن اداره کاخ سفید را به عهده خواهند داشت وعملاً پیلین در این میان برای جلب توجه محافظه‌کاران آمریکایی انتخاب شده است. چرا که داستان زندگی او شبیه بسیاری از خانواده‌های آمریکایی است و همین به نوعی برای وی مثبت به شمار می‌رود و می‌تواند جمهوری‌خواهان را متحد کند.
به علاوه کمپین مک‌کین، نیم‌نگاهی هم به طرفداران دوآتشه کلینتون داشته که از این‌که کلینتون روی بلیت اوباما نیست، هم‌چنان ناراضی هستد. پیش از گردهمایی ملی دموکرات‌ها در شهر دنور، ۲۷ درصد طرفداران هیلاری کلینتون (چه زن و چه مرد) گفته بودند که به اوباما رأی نخواهند داد. مک‌کین با این انتخاب مشخصاً می‌خواهد این بخش از رأی‌دهندگان را به خود جلب کند. جرالدین فرارو، یکی از هواداران کلینتون که در انتخابات مقدماتی اظهار نظرهایش در مورد اوباما جنجال بسیاری ایجاد کرد و باعث شد وی از کمپین هیلاری خود را کنار بکشد، گفت که خیلی از زنان می‌خواهند تاریخ را بسازند و شاید پیلین همان آدمی باشد که زنان می‌خواهند. فرارو خود زمانی کاندیدای معاون اولی رییس‌جمهوری بود. بسیاری معقتدند که سخنرانی امشب پیلین می‌تواند جای او را روی بلیت مک‌کین تثبیت کند. او سخنرانی مسلط است؛ داستان زندگی جذابی دارد؛ اهل خانواده است و پله‌های ترقی را با شایستگی طی کرده و این‌که از عهده چنین کاری برآید، چندان دور از ذهن نیست.  |
||
