پاشنه آشیل دو سیاست‌مدار

بی‌تا - بهنام

حسن روحانی و محسن رضایی، به‌عنوان اولین هدف‌گیری‌های تبلیغاتی جناح‌های رقیب انتخابات مجلس هشتم، فعالیت انتخاباتی خود را آغاز کرده‌اند. هر چند به نظر نمی‌رسد رضایی توان راهبری یک جریان قدرت‌مند سیاسی را در انتخابات داشته باشد،اما مواضع او در مجادلات پیدا و پنهان سیاسی علیه بخش حکومتی اصول‌گرایان کفایت می‌کند تا یکپارچگی این جریان در انتخابات آتی مخدوش شود. موقیعت حسن روحانی هم در انتخابات، به واسطه‌ی نزدیکی به هاشمی رفسنجانی، از حساسیت فراوانی برخوردار است. تحلیلی کوتاه بر پاشنه آشیل این دو سیاست‌مدار در انتخابات مجلس هشتم موضوع این گفتار است.

حجت‌الاسلام حسن روحانی، متولد ۲۱ آبان ۱۳۲۷ روستای سرخه در سمنان، دارای دکترای حقوق از انگلستان است. روحانی که پنج دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی را در کارنامه‌ی خود دارد، از آغازین روز تأسیس شورای عالی امنیت ملی به عنوان دبیر این شورا انتخاب شد.
روحانی پس از هشت سال دوری از پارلمان، بار دیگر نامزد نمایندگی مجلس شده است. این بار نام او در صدر فهرست اصلاح‌طلبان قرار دارد و هنوز مشخص نیست آیا باز هم جامعه‌ی روحانیت مبارز از او حمایت خواهد کرد یا برای همیشه نامش را از صف اصول‌گرایان خط خواهد زد. حسن روحانی هم اکنون بیشتر وقت خود را در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام می‌گذراند؛ مرکزی که قشر غالب آن را اصلاح‌طلبان تشکیل می‌دهند.

زمزمه‌ی حضور روحانی در صدر فهرست انتخاباتی اصلاح‌طلبان، طیف‌های تندرو اصول‌گرا را، با این تحلیل که روحانی فرزندخوانده‌ی هاشمی‌ست، بر آن داشت تا فعالیت تبلیغاتی خود را علیه رقبای قدرتمند شش ماه زودتر از موعد مقرر آغاز کنند.

نخستین واکنش را سایت «رجا نیوز»، وابسته به مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری» نشان داد. رجا نیوز در تحلیلی، روحانی را در پیوند با پرونده‌ی موسویان دانست و نوشت: «حسن روحانی و نزدیكان وی به خوبی آگاهند كه دمیدن بر شیپور اتهامات جاسوسی موسویان و یا اتهام ارتشا و سوء استفاده‌های مالی سیروس ناصری، دیگر عضو ارشد تیم سابق مذاكره كننده هسته‌ای و مدیرعامل شركت اورینتال كیش (شریک تجاری شركت هالیبرتون وابسته به دیک چنی معاون جنگ طلب رئیس جمهوری امریكا!) تنها، سیر قهقرایی انتخابات گذشته در عدم اقبال به این طیف سیاسی را دامن می‌زند».

پس از آن نوبت سایت «سپهر نیوز» بود که با بازخوانی تبار سیاسی روحانی و روابط دوستانه‌ی او با ناطق نوری و هاشمی رفسنجانی، آینده‌ی سیاسی وی را چنین مورد پرسش قرار دهد: «اکنون حسن روحانی در چه اندیشه‌ای است؟ آیا او مقصد تازه‌ای را هدف گرفته است؟ به هر حال، آینده همه چیز را عیان می‏کند. اما اکنون نیز با نگاهی گذرا به مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع و سایت وابسته به آن می‏فهمیم که حسن آقا هنوز هم در آرزوهایی به سر می‏برد. تا امروز آقای روحانی همیشه در زیر سایه ها‌شمی، ناطق نوری و خاتمی به سیاست می‏نگریست. باید دید آیا بالاخره آقای دکتر روحانی یک رئیس مستقل می‏شود؟!!»

سبزوار رضایی میرقائد، كه به گفته‌ی خودش به توصیه‌ی آیت‌الله خمینی به محسن تغییر نام داد، متولد شهریور ۱۳۳۳ خوزستان است. او همزمان با شروع مبارزات، دانشجوی مکانیک دانشگاه علم و صنعت شد. بعد از انقلاب مسئولیت‌هایی از سوی سازمان مجاهدین انقلاب به وی واگذار شد كه درنهایت، با حكم آیت‌الله خمینی، از ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۶ در سمت فرماندهی سپاه ماندگار شد. پس از آن تا به حال دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام است.

محسن رضایی از همان ابتدا داعیه‌دار «جریان سوم» بود. وقتی دعواهای سازمان مجاهدین انقلاب به راه افتاد او اولین فردی بود كه، به رغم همراهی همیشگی‌اش با یكی از طرفین دعوا، این بار هر دو جریان را نفی کرد.

یک سایت خبری وابسته به اصولگرایان، با تشریح گذشته‌ی رضایی می‌نویسد: «محسن رضایی از سال ۱۳۷۶، در پی نهی رهبری در تأسیس یک حزب سیاسی، به دنبال حركت‌های سیاسی غیرعلنی با ایجاد محافل رسانه‌ای و تشكل‌های غیردولتی افتاد. یكی از اصلی‌ترین راه‌های جریان سازی او كمک مالی به رسانه‌های در حال ورشكستگی بود كه به موجب این كمك‌ها به او وامدار می‌شدند و گاه مصاحبه‌های یک صفحه‌ای منتشر می‌نمودند. اما خیلی زود فهمید تأثیر اسكناسها كوتاه مدت است و به فكر راه دیگری افتاد. او در تلاش بود از میان هر دو جریان سیاسی كشور یارگیری نماید و یک جریان فكری برای خود ایجاد كند. از همین رو همواره در سخنانش از یک جریان سوم یاد می‌كند. حتی نزدیكان وی در سال ۱۳۸۱ كتابی نیز در این باره با عنوان "جریان سوم، نگاهی به چالش‌های سیاسی ایران امروز" نوشتند. مؤلفان این كتاب "فؤاد صادقی"، "نوید نظافتی" و "سید عمار کلانتری" بودند».

این سایت، که نشان می‌دهد دسترسی آسانی به اسناد و مدارک محرمانه‌ی دولتی و اطلاعاتی دارد، در ادامه‌ی افشاگری خود علیه محسن رضایی می‌نویسد: «در پی شور انتخاباتی ۱۳۷۶ در دانشگاه امیركبیر، كه مهد جنبش دانشجویی خوانده می‌شود، تشكلی به نام "كانون اندیشه دانشجوی مسلمان" به راه افتاد. دیری نگذشت كه مسیر كانون از بانیان اولیه‌اش فاصله گرفت و راه سومی میان بسیج دانشجویی و انجمن اسلامی دانشجویان این دانشگاه را برای خود برگزید. انتشار نشریه دانشجویی آینه كه صاحب امتیازش "كانون اندیشه دانشجوی مسلمان" بود شروع یک جریان گردید. "نوید نظافتی" و "سید عمار کلانتری" از اصلی‌ترین چهره‌های این نشریه محسوب می‌شدند. حركتهای پر سر و صدای این تشكل تازه تأسیس به زودی به گوش محسن رضایی رسید. این جمع یک گروه جوان و پراستعداد بود كه تجربه‌های محدودی در عرصه روزنامه نگاری بدست آورده بود. كتاب مجموعه مقالات فساد مالی در حاكمیت از جمله محصولات این تیم است. فاصله گرفتن این تیم با فعالیتهای دانشجویی و ورود به عرصه مطبوعات با همكاری آنها با انتشار نشریه دانشجویی آذر همزمان گردید. نشریه آذر در ساختمانی با عنوان كانون ولیعصر (عج) در خیابان ولیعصر اندكی بالاتر از زرتشت آغاز به كار كرد. ساختمانی كه اندكی بعد آغاز به كار یكی از جنجالی‌ترین سایتهای خبری كشور را شاهد بود. كم‌كم با افزوده شدن بروجردی، فؤاد صادقی، علی شكوهی و ... تیم محسن رضایی برای اداره این سایت تكمیل و بازتاب راه‌اندازی شد».

بازتاب، سایت منتسب به محسن رضایی، امروز به یکی از تریبون‌های منتقد دولت نهم تبدیل شده است. افشای برخی از تخلفات دولتی، تصمیمات نادرست و آنی، روابط پشت پرده در سیاست خارجی و... شورای فیلترینگ را در نهایت به این نتیجه رساند که این سایت را برای همیشه مسدود کند. هم‌زمان با فیلتر شدن بازتاب، رضایی مواضع تند و تیزتری علیه دولت گرفت و به افشای بخش بیشتری از اقدامات دولت دست زد. با عمیق‌تر شدن اختلافات رضایی با دولت‌مردان نهم، او به سمت محمدباقر قالیباف متمایل شد. همین گرایش بود که دبیرکل جبهه‌ی اصول‌گرایان اصلاح‌طلب را بر آن داشت تا، در گفت‌وگو با مهر، از فعالیت این جبهه در سراسر کشور از شهریور ماه خبرداده اعلام کند: «این تشکل از محسن رضایی برای شرکت در انتخابات مجلس هشتم رسما دعوت کرده است».

ائتلاف محسن رضایی و محمدباقر قالیباف بر اصول‌گرایان دولتی چندان خوش نیامد. بنا بر این، تصمیم گرفتند، هم‌چون حسن روحانی، او را نیز به عنوان اولین سیبل تبلیغاتی هدف بگیرند: «محسن رضایی، دبیر فعلی مجمع تشخیص مصلحت نظام و فرمانده سابق سپاه، پس از انتخابات ریاست جمهوری از طرفداران جدی دولت بود که در مصاحبه و گفت‌وگوهای خود، از دولت تعاریف و تمجیدهای زیادی می‌کرد. وی بارها به احمدی‌نژاد پیشنهاد داد وزیر کابینه‌ی او شود - هر چند در مقابل خبرنگاران، ادعا می‌کرد کسی با او در این خصوص مذاکره نکرده است».

در آخرین اقدام نیز سایتی دیگر در خبری به نقل از خوانندگان خود نوشت: «پسر محسن رضایی (احمد رضایی ) برای بار سوم داماد شد. او كه ازدواج اول خود را با دختر یكی از سرداران سپاه انجام داده بود پس از فرار از كشور با یک زن كره‌ای در آمریكا ازدواج كرد و ثمره آن یک دختر است. احمد رضایی پس از بازگشت مشكوک و رها كردن همسر دوم خود و بچه‌اش در آمریكا مجددا با دختر سردار رضا سیف‌الهی فرمانده اسبق نیروی انتظامی ازدواج كرد. اكنون احمد به عنوان رئیس دفتر دبیر مجمع (محسن رضایی) مشغول به كار شده است و دسترسی وی به تمام اسناد و مدارک محرمانه و سری مهیا گردیده است. او حتی یک ساعت هم در قرنطینه به سر نبرده است».

به نظر می‌رسد ائتلاف هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی از یک سو، و ائتلاف محسن رضایی و محمدباقر قالیباف از سوی دیگر، شرایط سختی را در اردوگاه اصول‌گرایان حاکم کرده باشد. به رغم تلاش‌های پشت پرده‌ی اصول‌گرایان برای حفظ جبهه‌ی چندوجهی خود و داعیه‌ی استقلال کسانی چون محسن رضایی و حامیان دولت می‌توان از هم اکنون پیش‌بینی کرد همچون گذشته اصول‌گرایان با چند فهرست وارد کارزار انتخابات شوند.