سياست مات کردن حريف
مهدی جامی
ترديدی نيست که امروز کسی گمان نمی کرد رئيس جمهوری ايران آزادی ملوانان بريتانيايی را اعلام کند. اولين واکنش بی بی سی اين بود که اظهارات احمدی نژاد همه را متحير کرد. با چنين سياستی بايد گفت که ايران در اين بازی دشوار يک پيروزی به نام خود ثبت کرده است.
مديريت افکار عمومی
دقيقا نمی توان گفت که بازداشت ملوانان بر اساس سياستی برای مات کردن حريفان بوده است اما آنچه روشن است اين است که ايران، عليرغم آنکه گفته می شد که دارای سياست واحدی نيست، از بازداشت ملوانان سياستی ساخت که بتواند افکار عمومی را تحت تاثير قرار دهد. وضعيتی که امروز ايران در آن قرار دارد به نسبت ده روز پيش که با قطعنامه شورای امنيت ايران به حاشيه رانده شده بود کاملا متفاوت است. اگر در صحنه سياست عملی چيزی تغيير نکرده باشد اما در صحنه افکار عمومی ايران توانسته بازی را به نفع خود تغيير دهد. و از آنجا که در سياست افکار عمومی اهميت بسزايی دارد می توان پيش بينی کرد که پيامدهای اين تغيير روحيه به سياست عملی نيز ترجمه خواهد شد.
ايران در بازی ده روزه خود حريفان قدرتمند سياسی اش را وادار به نرمش کرد و قدرت خود را برای ايجاد دردسر برای آنها در صحنه سياسی و افکار عمومی به رخ ايشان کشيد. ايران از مباحثی که بر سر بازداشت ملوانان بخصوص در بريتانيا جريان يافت بسيار سود برد. زيرا از گاردين تا اينديپندنت و در ميزگردهای بی بی سی نوعی موازنه ميان بازداشت ايرانيان در کنسولگری اربيل و بازداشت ملوانان در اروند رود برقرار شد و موضوع رفتار آمريکايی ها با بازداشتی های خود و رفتار ايرانی ها با بازداشتی های خود وسيعا مورد بحث و مقايسه قرار گرفت.
برخی از روزنامه ها نيز اعتراض به تصاوير پخش شده ملوانان را از تلويزيون ايران با تصاوير زندانيان گوانتانامو که آمريکايی ها در اختيار رسانه های جهان می گذارند مقايسه کردند. مقايسه ای که رفتار ايرانی ها را بمراتب انسانی تر جلوه می داد.
از ماجراجويی تا خرد سياسی
ايران با آزاد کردن ملوانان موقعيت آمريکا را از نظر اخلاقی دشوارتر کرده است. آمريکا هنوز ايرانيانی را که در کنسولگری اربيل بازداشت کرده بعد از نزديک به سه ماه آزاد نکرده است. شماری از تحليلگران بحران ملوانان را در پاسخ به اين بازداشت ارزيابی کردند و گفتند که ايران احتمالا می خواهد در قبال آزادی افراد بريتانيايی افراد خود را آزاد کند. يک ديپلمات ايرانی البته در اين ميان آزاد شد که گمانه زنی ها در اين زمينه را تقويت می کرد. اما نهايتا ايران بدون آنکه امتيازی از اين بابت گرفته باشد ملوانان را در ژستی بزرگوارانه آزاد کرد.
اگر مساله ملوانان با آزادی 5 ايرانی بازداشت شده در اربيل پيوند می يافت ايران بسادگی می توانست به مثابه يک گرونگانگير جلوه کند. هر چند از نظر سياسی رفتار مقابله جويانه ايران می توانست توجيه داشته باشد اما از نظر افکار عمومی بدون شک ايران بازنده بود و برچسب شرارت بر پيشانی اش درشت تر می شد. اما ايران با هوشمندی از تنزل به موقعيت يک گروه گروگانگير پرهيز کرد. و در عوض با ژست آزادی افراد بريتانيايی همچون هديه به مردم بريتانيا به مناسبت سالروز تولد پيامبر و عید پاک، سيمای کشوری را به خود گرفت که دارای سياست منعطف و سياستمداران زيرک است. ايران هم حرف خود را در دفاع از مرزهای آبی خود زد و هم حريفان سياسی خود را وادار به نرمش کرد و هم در افکار عمومی پيروز شد.
ترميم چهره احمدی نژاد
اين پيروی برای سياست پوپوليستی محمود احمدی نژاد نيز البته يک پيروزی است. اين احتمالا اولين بار است که آقای رئيس جمهوری دست به حرکتی زده است که تاييد مردم خود و مردم جهان را دارد. اگر اين مسير آينده او باشد می توان گفت آقای احمدی نژاد از نظر سياسی "اهلی" شده است. هنوز البته زود است قضاوت کنيم که آيا تندوری احمد نژادی به پايان رسيده است يا نه اما آقای رئيس جمهور که معمولا با مساله هولوکاست تداعی می شود از امروز با آزادی ملوانان نيز گره خواهد خورد – اقدامی که در جهت ترميم چهره بين المللی او می تواند موثر باشد.
در عين حال کاملا محتمل است که سوی ديگر اين سياست نوعی معامله برنده برنده باشد. ايران قاعدتا بايد مساله اربيل را با طرفهای بريتانيايی و سوئيسی /آمريکايی مطرح کرده باشد. اما با خويشتنداری نخست ملوانان را آزاد کرده است تا سپس مقامات بازداشتی در اربيل نيز آزاد شوند. اگر اين سناريو درست باشد آزادی ديپلمات ايرانی که در سفارت بغداد کار می کرد به عنوان تضمين عملی شدن قولهای آزادی ديگر افراد ايرانی است.
آنچه بريتانيا و آمريکا به دست می آورند
اما سود بريتانيا و امريکا در اين ميان چه می تواند باشد؟ آنها توانسته اند نشان دهند که بدون اتکا به قدرت قاهره و حضور سنگين نظامی خود در خليج فارس نيز می توانند مساله ای را در خاورميانه حل و فصل کنند. گرچه واکنش اوليه دو کشور تند و تيز بود اما بسرعت رو به راه حل يابی از طريق مذاکره داد. محتوای مذاکرات البته روشن نيست و آقای احمدی نژاد چيز چندانی در اين باب نگفت اما روشن است که تماس ها موفق بوده است. اين بازی برای ديپلماتهای بريتانيايی حتما موفقيت است زيرا افکار عمومی بريتانيا آمادگی يک بحران نظامی تازه را ندارد و دولت بلر نيز که برای خروج از عراق تحت فشار است علاقه ای برای باز کردن يک ميدان جديد بحران ندارد. ضمن اينکه تداوم بحران می توانست ضربه مهلکی به تونی بلر و نيز حزب کارگر بزند.
برای آمريکا نيز خروج تونی بلر از زير فشار افکار عمومی مهم است و عدم حمايت جدی آمريکا از بريتانيا را نيز از نظر دور خواهد کرد. در عين حال آنها می توانند از سوی خود بگويند که فشار ديپلماتيک بر ايران موفقيت آميز بوده و به نتيجه مطلوب را به بار آورده است. فعلا رفتار بريتانيا و برای نمونه تونی بلر محتاطانه بوده است. اما با خروج ملوانان از ايران می توان دريافت طرف مقابل در برابر ايران دست به مقابله سياسی خواهد زد يا خير.
سياست بازی
با اينهمه، بحران ملوانان بار ديگر نشان می دهد که سياست ايران دقيقا همان نيست که در غرب درک می شود. اين موضوع می تواند دو طرف را ترغيب کند برای گفتگوهای دوجانبه و ملاقاتهای متخصصان و روزنامه نگاران برنامه ريزی کنند زيرا شيوه حل اين بحران ممکن است دو طرف را به اين نتيجه برساند که بر سر مسائل مهم ديگری که در دستور کار دارند نيز از راهی متفاوت از آنچه معمولا تصور می شود بروند. ايران نشان داد که تمايل دارد حرف آخر را بزند. اما در عمل بايد برای شنيدن نگرانی های جهانی نيز گوش شنوا داشته باشد. اگر چنين نشود می توان گفت ايران بازنده ای است که تنها يک دست را برده است.
|
نظرهای خوانندگان
از آقاي جامي بعيد بود اين نوشته هنوز هم گمان دارم كار يك كس ديگري است تا بنام مهدي موذن هميشگي بي بي سي ! اين اصلا ابتكار عمل نبود بريتانيا دقيقا اولتيماتم سريع و خشن 48 ساعته داده بود و ايران نيز سريع اجابت كرد بهتر است خشم هواداران امدي نژاد و انقلابيون را ببينيد كه همه تلويحا قبول كرده اند ايران ترسيده است
-- ahmad ، Apr 4, 2007 در ساعت 05:37 PM--------------------------------------
زمانه: خوشحال می شويم منبع خبرتان در باره اولتيماتوم را متذکر شويد
در ایران صداهای مختلفی به گوش می رسد ، حکومتی ها که یک دم سخن از پیروزی می زنند ولی افکار عمومی عملا تحت تاثیر اولتيماتوم بلر هستند و معتقدند این موضوع باعث شده است که ملوانان آزاد شوند
-- بدون نام ، Apr 4, 2007 در ساعت 05:37 PMدر مورد منبع در مورد اولتيماتوم هم گمان می کنم تقریبا همه سایت های خبری و خبرگزاری های غیر دولتی فارسی این خبر را منتشر کردند و در سطح جامعه هم بازتاب وسیعی داشت
يعني باور کنیم واقعا شما از خبر التيماتوم 48 ساعته بلر بي خبريد؟ پس دیگر روی چه حسابی تحلیل سیاسی مینویسید؟بیخود نیست تحلیلتان عنوان "مات کردن حریف" به نفع جمهوری اسلامی میگیرد بجای اینکه فشار جدی همه جانبه بین المللی را ببینید. اینهم منبع خبر که خواسته بودید: از بی بی سی انتخاب کردم که مورد اطمینانتان هست!
-- مهم نیست ، Apr 4, 2007 در ساعت 05:37 PMhttp://www.bbc.co.uk/persian/iran/story/2007/04/070403_mv-az-sailors.shtml
--------------------------------------
تعبير من از اين خبر اولتيماتوم دادن نيست بلکه اميدواری نسبت به حل مساله است با توجه به مذاکراتی که در جريان بود و ظاهرا طرف ايرانی قول داده بود مساله حل شود. تعبير کلی تصميم ديگر گرفتن يا سخت تر از آغاز اين بحران مطرح بوده است. ضمن اينکه خود تحليلگران انگليسی نيز از همين زاويه ديد مساله بحران اخير را تحليل کرده اند. - مهدی جامی
دست كساني كه ملوانان را آزاد كردند درد نكند. شجاعت در پذيرش صلح بسي با ارزش تر است از حماقت منتهی به انزوا و جنگ.
-- بدون نام ، Apr 4, 2007 در ساعت 05:37 PMاتفاقاً بريتانيا مطلقاً از «اولتيماتون سريع و خشن ۴۸ ساعته» حرف نزده بود. ظاهراً آقای احمد اخبار انگليسی را دنبال نکردهاند. تنها چيزی که در سخنان سياستمداران انگليسی و بلر بود اين بود که ۴۸ ساعت آينده حساس و مهم هستند. همين. هيچ کس اولتيماتومی نداده بود. عين عبارات و الفاظ را میشود در بی بیسی انگليسی يافت. که که اينجا هيچ تهديد «خشن و سريع» نديديم و نشنيديم.
-- داريوش ، Apr 4, 2007 در ساعت 05:37 PMسلام...
-- مجيد ... ، Apr 4, 2007 در ساعت 05:37 PMبه نظر من اين عمل حكومت ايران ابتكار عمل محسوب نمي شود. اين حركت ايران فقط مصرف داخلي داشت و نشان دادن اقتدار حكومت به مردمي كه در بي خبري به سر مي برند.
اگر فرض را بر اين بگيريم كه فقط 30 درصد مردم ايران از ابزاري همچون ماهواره و اينترنت براي آگاه شدن از اخبار و اطلاعات صحيح استفاده مي كنند. بايد گفت كه 70 درصد مردم رسانه ملي !! (صدا و سيما ) را براي آگاهي از اخبار انتخاب مي كنند چون گزينه هاي ديگري ندارند. صدا وسيما هم كه در اين تعطيلات سنگ تمام گذاشت و هر جور كه خواست اخبار رابراي مردم پخش مي كرد به گونه اي كه در گاهي اوقات نسبت به خبرهايي از اين دست حس نفرت مردم ايران را هم برانگيزاند.
راستي آقاي ناجي ! فكر نمي كنيد اهداي نشان درجه سه به پاسداراني كه اين ملوانان را دستگير كرده بودند و حتا اعلام اين خبر در اولين نشست مطبوعاتي رئيس جمهور در سال جديد چيزي به جز يك نمايش تلويزيوني براي مردم ايران و جهان نبود؟ آن هم در آستانه فرا رسيدن عيد پاك مسيحيان و تولد پيامبر اسلام كه چيزي به جز سوء استفاده از احساسات مذهبي مردم نيست!
البته شايد در داخل كشور خيلي از مردم واكنش هاي مثبتي به اين قضيه داشته باشند و حتا بر خود و اين عمل رئيس جمهور شان ببالند!اما آيا مردم ديگر نقاط جهان نيز چنين نظري دارند؟ آن هم در حالي كه دامنه فشار كشورهايي نظير امريكا و بريتانيا بر ايران بيشتر مي شد و تهديد هاي بلر و جرج بوش هم حتا صورتي جدي به خود مي گرفت.
به نظر من دوران اين گونه شو من بازي هاي افتخار آميز به سر رسيده و بهتر است به جاي خودنمايي هايي از اين گونه! دولت ايران به فكر چاره اي براي گريز از بحران هاي آينده باشد.
پاينده باشيد...
تحلیل جامعی بود. به نظرم در پشت پرده معاملات خوبی انجام گرفته و آزادی تدریجی 5 دیپلمات ایرانی تضمین شده است. نمی دانم دوستان خشمگین از کدام تهدید و اولتیماتوم حرف می زنند. آیا گفتن این که 48 ساعت آینده تعیین کننده خواهد بود یک تهدید است؟ باید درک کرد که بلر هم نیاز به توجیه افکار عمومی خود را دارد.ضمن اینکه کش دادن قضیه ممکن بود کنترل اوضاع را از دست ایران خارج کند، مانند بازداشت 444 روزه اعضای سفارت آمریکا. با بقیه نظرات شما هم موافقم. البته نظرات بخش هایی از طیف طرفدار احمدی نژاد که تمایل به کش دادن قضیه بودند و از تصمیم آزادی 15 نظامی انگلیسی سرخورده شده اند را نمی توان تکذیب کرد، اما این نظرات با منافع دیپلماتیک ایران همخوانی نداشته و قابل اعتنا نمی باشد.
-- اسماعیل ، Apr 5, 2007 در ساعت 05:37 PMسلام
-- مهدی ، Apr 5, 2007 در ساعت 05:37 PMاین یک پیروزی کامل برای ایران بود.این اقایان که می گویند ایران ترسیده تا همین چند روز پیش می گفتند که ایران باید انها را ازاد کند اما الان حرف دیگری می زنند.
شاید نتیجه بازی به نفع ایران شد ولی در کل روش بازی شرافتمندانه نبود. این کار با بازداشت اون پنج نفر تو اربیل قابل مقایسه نیست. این کار باعث شد حساسیت تو مرزای آبی زیاد بشه و اتفاقی که تو مرزای هر کشوری اتفاق می افته (نقض حربم مرزی ابی) از این به بعد ممکنه به درگیری نظامی منجر بشه
-- مهران ، Apr 5, 2007 در ساعت 05:37 PMسلام
-- ahmad ، Apr 5, 2007 در ساعت 05:37 PMدوست من آقاي جامي اين متن اولتيماتم از بي بي سي http://www.bbc.co.uk/persian/iran/story/2007/04/070403_mv-az-sailors.shtml
اما واقعا نمي دانم ايران رفتن شما چه بر سرتان اورده . اين نقد نيست عزيز برادر تحليل هم نيست . اميدوارم آن چيزي كه در ذهنم هست هم نباشد .
مقاله بسیار خوبی بود از قضا چون آقای جامی بی طرفانه،صادقانه،و عاری از غرض ورزی نوشته بودن.
-- فرزاد ، Apr 5, 2007 در ساعت 05:37 PMاز ديروز كه اين نوشته شما رو خواندم هر بار بانشان دادن چند باره چهره احمدي نژاد و تمام كابينه اش در تلويزيون ايران در حالي كه با ملوان هاي انگليسي يكي يكي خوش بش ميكند ميامد جلوي چشمم و امده بگويم كه اينكه ريس جمهور كشوري اينقدر خودش را كوچك كند خارج از عرف ديپلماتيك بايد باشد كه دوباره كه خواندم ديدم نوشته ايد از ديد مردم ايران و مردم جهان! بايد و حتما عقلاي جهاني را جدا كرد از برداشت عاميانه كه به نظر من اصلا درست نيست ريس جمهور كشوري اينقدر خودش را كوچك بكند!
-- صورتک خیالی ، Apr 5, 2007 در ساعت 05:37 PMتحليل بامزه اي بود آقاي جامي، بامزه بود، ميشه بپرسم كي زحمتش رو واستون كشيده بود؟ اينجا چقدر تحليل هاش شبيه كيهان و رسالت و حسين درخشان و ... شده. بابا يه خبري شده واقعا انگار.
-- mehrdad ، Apr 6, 2007 در ساعت 05:37 PM"تونی بلر ... در عین حال گفته است که اگر ملوان ها از راه دیپلماتیک آزاد نشوند، موضع کشورش علیه جمهوری اسلامی سخت تر خواهد شد."
-- Milad ، Apr 6, 2007 در ساعت 05:37 PMبرام جالبه كه تعريف راديو زمانه اي اولتيماتوم جديدا تغيير كرده، اگر اين رو اولتيماتوم نمي گن پس چي رو مي گن؟ اينستيو؟ شماها تشريف كه مي بريد ايران يهويي بامزه ميشيد. مي بينيم كه هودر دوم هم در حال ساخته شدنه. البته مسعود بهنود هم تحليل باحالتري فرموده بودن. تحليل هاتون خيلي باحاله به هر حال. به هر حال گويا مثل ائمه محترم جمعه شما هم شوراي سياستگزاري و هماهنگي داريد.
با سلام ؛
-- علیرضا ، Apr 6, 2007 در ساعت 05:37 PMمن از شما می پرسم چگونه است که شما تنها «نتیجه» یک کنش سیاسی را تحلیل می کنید و به بازی گران آن نمره قبولی می دهید؟ آیا شایسته نبود که این بازی از ابتدا تحلیل و تفسیر می شد و سپس مورد ارزیابی شما قرار می گرفت؟ ورود به آب های مرزی و مرز هوایی هر کشور نکته چندان عجیب و غریب و پیچیده ای نیست. این اولین مورد آن نبوده و حتما آخرین مورد آن نیز نخواهد بود. اگر منظور شما از زیر تاثیر قرار گرفتن افکار عمومی، صرفا کاربرد داخلی آن است، چنین نمایشی می توانست با اهدای مدال شجاعت به پاسدارانی که توانسته بودند با هوشیاری و اخطار به موقع نیروهای بریتانیایی را از مرزهای آبی ایران دور نگاه داشته باشند برگزار شود و طبعا چون اطلاعات ارائه شده نیز با این حجم و بدین شفافی در اختیار افکار عمومی قرار نمی گرفت، مانورهای تبلیغاتی بر روی آن می توانست پررنگ تر باشد. اما اگر منظور شما زیر تاثیر قرار گرفتن افکار عمومی جهان بود، با انداختن نگاهی بر روی جلد روزنامه ها و مجلات بریتانیا خواهید فهمید که دقیقا بر عکس تحلیل شما، غرب از این مسئله کمال استفاده برای برانگیختن نفرت عمومی علیه ایرانیان را برد.
دیگر آنکه این بازی همانطور که خود اشاره کردید یک بازی دیپلماتیک نبود که ایران آگاهانه وارد آن شده باشد و یک مدیریت هدفمند در آن بازی، ایران را به یک برنده تبدیل کند. باز هم از شما می پرسم آیا دولت ایران گزینه دیگری به جز آزاد کردن ملوانان بریتانیایی در اختیار داشت یا خیر؟ بنابر این اگر کارت دیگری در اختیار دستگاه دیپلماسی ایران بود که می شد به عنوان کارت برنده بازی آن را رو کرد، آنگاه امتیاز دهی به این خرد دیپلماتیک معنا پیدا می کرد و گرنه عبور اجباری از یک کوچه یک طرفه باریک آن هم در حالیکه یک تانک سنگین شما را از پشت وادار به حرکت در آن می کند، چندان هم عمل خارق العاده ای نبوده و نیاز به خرد و تفکر ندارد.
توجه آقای مهدی جامی را به این لینک جلب می کنم. شاید به این شکل تعیین طرف برنده در تاثیر گذاری بر روی افکار عمومی جهان راحت تر باشد.
-- علیرضا ، Apr 6, 2007 در ساعت 05:37 PMhttp://www.radiozamaneh.org/news/2007/04/post_1174.html
ايرانيان مردمي با هوش هستند و اين به گواه كهن زيستي و پويائي ودير زماني تمدن در سرزمينمان ميباشد.
پيش از اين چند دوره دانش پژوهي كلاسيك در ايران ما باز هم نشانه هاي بسيار از فراست و دانائي را در ميان بزرگان اين سرزمين كهن را ميبينيم.
شور بختانه اين هوش و فراست گاه گاه بزيان ما بوده است و از جمله بارها و بارها در دائري ها و كردارمان دچار اشتباهات بزرگ ميشويم و بهاي آنرا هم ميپرازیم.
چگونه ممكتست يك كارشناس و بازنگر سياسي چون نويسنده پر ارج اين نوشته اين گزارشات را دريافت و يا بررسي نكرده و در بر دهل پيروزي گونه بكوبد كه فردا كوس رسوائي و زيان ديگري بر اي ميهن و مردم ميهن مان به ارمغان بياورد.
1- ديدار بدون برنامه پيشين آقای احمدی نژاد سه روز قبل از آزادی ملوانان انگلیسی ار دزفول و به ويژه پايگاه دزفول و شايد هم نقاط مرزي كه خبرش پخش نشده باشد.
2- بازديد بازهم بدون برنامه برنامه از پیش آقای احمدی نژاد ار آبادان يعني كناره اروند رود و نزديك به محل دستگيري ملوانان انگليسي و شايد نشست با ديگران و گفتگو و رايزني بر اين مهم و يا بازديد از خط اول جبهه و آگاهي از توان خودي و ديگران.
3-پرواز 2 هواپيماي آمريكائي و شكستن ديوار صوتي بر بالاي سر آقاي احمدي نزاد و سران سپاه و ارتش و همراهان ايشان در هنگام سخنراني ايشان در آبادان بدون واكنشي از سوي ايران .
4تكرار و درج گوشزد و نصايح پادشاه عربستان به آقاي احمدي در مورد مسائل منطقه در سایتهای وابستگان رژیم.
5-بارديد خانم نانسی پلوسي ومذاكرات وي با سوريه تنها مثحد اصلی ایران در منطقه .
6-مذاكرات صلح وهمکاری بين رهبران گروههاي فلسطيني .
7-كمكها مالي غرب و نفوذ مجدد اروپا در لبنان.
8- آزادي ديپلمات ايراني در بغداد .
9-آزادي ملوانان انگيسي با اين عجله ء بدرقه بچگانه و ساده لوحانه از سوي آقاي احمدي نژاد بدون توجه به جايگاه قانوني و اختيارات قانوني ايشان و بدون هيچ گونه اشاره به اصالت دستگيري و يا آزاد نمودن آنها.
براي اگاهي آقاي جامي .اگر اين ملوانان در ابهاي ايران و يا در فراسوي آبهاي ايران دستگير شده باشند اين ارگانها و يا مقامات ميتوانستند آنها را آزاد سازند نه شحص آقاي احمدي نژاد ويا سارمانهاي تخت نظر ايشان(1)شخص رهبر و يا با تفويض اختيار به هر مقامي بر اساس روال معمول و رياست ايشان بر سه قوه.(2)دستگاه و مقام قضايي پس از رسيدگي و برائت يا بخشودگي(3)رييس قوه قضاييه در برخي موارد(4)وزارت امور خاجه بس از پايان مراخل قانوني برائت يا بخشودگي قانوني و یا مذاکرات دیپلماتیک (5) قوه مقننه با تصويب ماده قانوني و يا تفويض اختيار به دستگاه يا يك مقاماز جمله رییس جمهور .(6)
دادگاههاي نظامي(7)مرزباني ءسپاه يا ارتش در برخي مواقع(8)هلال احمر در برخي زمان ها.
بنابر اين مساله تهديد و تماس هاي ّپشت پرده دليل نخستين اين كار بدون محل قانوني ولي خوب رژيم و آقاي احمدي نژاد بوده است. امیدوارم آقای جامی قبل از نصب مدال به سینه آقای احمدی نژاد به موقعیت قانونی خود توجه فرمایند.
جهانگیر
-- jahangir ، Apr 6, 2007 در ساعت 05:37 PMkabki ke sarash ra zire barf gozarad behtar az shoma mitavanest benevisad. bah bah
-- ali ، Apr 6, 2007 در ساعت 05:37 PMبا احترام به تعبیر های مختلفی که از سخنان آقای بلر شده؛ توجهتونو به متنی که عینا از بی بی سی فارسی اومده جلب می کنم: "... روز سه شنبه، تونی بلر، نخست وزیر بریتانیا، ضمن حمایت از حل و فصل مساله بازداشت نظامیان از راه مذاکره، هشدار داد که در صورتی که این روش به نتیجه نرسد، دولت وی آماده اتخاذ موضع سختگیرانه تری است.
آقای بلر در مورد اقدامات مورد نظر خود توضیحی نداد اما افزود که این کشور در صدد رویارویی با ایران نیست و منابع بریتانیایی تاکید داشته اند که توسل به واکنش های نظامی برای حل این بحران در نظر نبوده است. "
-- امجدز ، Apr 7, 2007 در ساعت 05:37 PMبه نظر بنده ،آزادي 15تن به همان اندازه دستگيري آنان شجاعانه بود .
-- رشيد ، Apr 7, 2007 در ساعت 05:37 PMسلام ..
-- سعید ، Apr 8, 2007 در ساعت 05:37 PMمتنی که نوشته بودین جالب بود ولی جالب تر از اون نظرایی بود که به این پست داده شده ...عباراتی مثه کبکی که ... و شما که فلان چیز رو نمی دونید و از این دست در نظرات دوستان گویای این حقیقت است که دوستان درصدد اثبات حرف خودند و میپندارند که نظر آن ها جامعیت تام دارد ... و این از دید یک منقد روانشناس هرگز دور نمی ماند ... هر کس نظر خود را دارد و من هم با توجه به اخباری که روز آزاد شدن زندانیان در سایت های معتبر خبری جهان خواندم نمی توانم این حقیقت را که احمدی نزاد فاتح قله ی اذهان عمومی شده را تکذیب کنم اما باید منتظر بمانیم تا ببینیم تبلیغات غرب چه بلایی بر سر این بازی به ظاهر تمام شده می آوزد ...