تاریخ انتشار: ۲۱ خرداد ۱۳۸۷ • چاپ کنید    
گفت و گو با حسین شفیعی، کارشناس موتورهای هواپیما:

خطر بالای سقوط هواپیماهای ایران

ایرج ادیب‌زاده
adibzadeh@radiozamaneh.com

اتحادیه اروپا در نظر دارد به دلیل ضریب پایین امنیت پروازهای هواپیمایی ملی ایران، ایران ایر و نیز کهنه بودن هواپیماهایش، تمام پروازهای این شرکت را به مقصد ۲۷ کشور عضو خود قطع کند.

چند ماه پیش اتحادیه اروپا پروازهای بیش از ۳۱ شرکت هواپیمایی را که بیشتر آنها آفریقایی بودند، به اروپا ممنوع کرد.

در همین زمینه با حسین شفیعی، کارشناس موتورهای هواپیما در پاریس گفت‌و گو کردم.

Download it Here!

آقای شفیعی، این پایین بودن ضریب امنیت هواپیمایی ایران ایر یعنی چه و چه تشکیلاتی آن را مشخص می‌کند؟

در سال ۲۰۰۳ در اتحادیه اروپا، آژانس ایمنی هوایی اروپا تاسیس شد. این آژانس که شامل مجموعه‌ای است از سازمان‌های هوایی در کشورهای اتحادیه اروپا، مقررات تمام مواردی را که مربوط به پروازهای هواپیما می‌شود، تعیین می‌کند. یعنی طراحی، ساخت، استفاده، نگهداری هواپیما و قطعات آن و حتی بازدید پزشکی خلبان‌ها.

در امریکا هم، سازمان مشابهی وجود دارد که اسم آن اف‌ای‌ای است که می‌شود سازمان هوایی فدرال. البته اف‌ای‌ای قدمت بیشتری دارد.

این سازمان‌ها با توجه به مقررات منظمی که دارند، برای هواپیماها تاییدیه‌ای می‌دهند که این تاییدیه به نام قابلیت پرواز است که این قابلیت پرواز، شامل بسیاری از موارد می‌شود. از جمله بازدید فنی، تعویض قطعات هواپیما در زمان معین و غیره‌.

بدون این‌که بخواهم وارد جزییات بشوم به عنوان نمونه می‌گویم که مثلاً موتورهای هواپیما برای این‌که قابل قبول این سازمان باشند، نباید در یک میلیون ساعت پرواز بیشتر از یک بار در پرواز هوایی ایست داشته باشند. خب، می‌بینید که بسیار ضریب اطمینان بالایی است.

یعنی در واقع هیچ دیگر.

بله، در واقع هیچ و علاوه بر آن می‌گویند در یک میلیارد ساعت پرواز، دو موتور نباید بیش از یک‌بار ایست داشته باشد. یعنی اصلاً چیزی که هیچ وقت نباید اتفاق بیفتد. بنابراین شما می‌بینید که ضریب اطمینان برای این‌ها، بسیار بسیار مهم است.

مساله هواپیماهای مسافری، فقط مربوط به آن کشور به‌خصوص نیست. چون خطراتی که شاید پیش بیاید، شاید برای کشورهای مختلف دنیا هم باشد.

کاملاً صحیح است. یکی این‌که اگر خدای نکرده اتفاقی برای هواپیمایی بیفتد و سقوط بکند، جان تمام افراد در خطر است و همین‌طور کسانی که در زمین هستند و این پروازها اگر در اروپا و جاهای دیگر باشد، یعنی برای همه افراد خطر وجود دارد.

نکته‌ی دیگری که می‌توانم به آن اشاره بکنم این است که در اکتبر ۲۰۰۶ با وجود روابط بسیار سرد بین ایران و امریکا، اف‌ای‌ای، سازمان هوایی فدرال داده بود به دولت امریکا گزارشی داده و نشان داده بود که ضریب امنیتی این هواپیماها و قابلیت پرواز آن‌ها رو به خطر و پایین است.


اتحادیه اروپا قصد دارد به دلیل پایین بودن ضریب اطمینان پرواز هواپیماهای ایران ایر، این شرکت را تحریم کند

دولت امریکا با وجود تمام مسایل سیاسی و تحریم‌هایی که بود و هست، به شرکت‌های سازنده هواپیما و قطعات هواپیما اجازه داد که قطعات را به هواپیماهای ملی ایران بفروشند، ولی از طریق کشور سوریه. یعنی هواپیمای ملی ایران نمی‌توانسته قطعات را در ایران دریافت کند. می‌بایست این قطعات برود به یک کشور سوم، هوپیمایی ملی ایران هواپیمایش را بفرستد به آن کشور و در آن‌جا تعمیر شود. و خبة این ژستی بود که بخواهند نشان بدهند به جان افراد، چه ایرانی و چه غیر‌ایرانی، اهمیت می‌دهند.

به مساله تعمیر هواپیما هم اشاره کردید. این هواپیماها الان از نظر تعمیر و بازدیدهای فنی در چه وضعیتی هستند؟

متاسفانه هواپیمایی ملی ایران که ادعا می‌کند به ۳۵ نقطه بین‌المللی پرواز می‌کند، تعداد محدودی هواپیمای قابل پرواز دارد که شامل هواپیماهای بویینگ آمریکا و تعدادی ایرباس اروپایی و فوکر هلندی است. از قرار معلوم جدیداً هم یک‌سری توپولوف هم خریده‌اند.

توپولوف‌ها نتیجه‌ی خوبی ندادند و متاسفانه مثل این‌که حتی در ایران سقوط‌هایی هم داشتند و تا جایی که من خبر دارم، در سطح بین‌المللی از آن‌ها استفاده نمی‌شود. هواپیماهای اروپایی و آمریکایی خوشبختانه از بیست سال پیش تا حالا سقوطی نداشته‌اند.

یعنی بویینگ و ایرباس‌هایی که در خدمت هواپیمایی ایران است.

بله. فراموش نکنید که بویینگ‌ها بیشتر از سی دو سال عمر دارند. عمر ایرباس، بیشتر از بیست سال است. این‌ها واقعاً فرسوده هستند. عمر آن‌ها، بسیار زیاد است.

این مساله البته ربطی به هواپیمایی ملی ایران ندارد. بیشتر مساله سیاسی و مساله تحریم‌هاست و فراموش نکنیم که حتی آقای خاتمی در زمان ریاست جمهوری خود، وقتی که به فرانسه آمد، قرارداد خرید یکسری ایرباس را هم بستند، ولی به خاطر این‌که قطعاتِ ساخت آمریکا در ایرباس‌ها زیاد است، جلوی فروش آن را به ایران گرفتند. به عنوان مثال موتورهای این ایرباس‌ها، پنجاه درصدش ساخت شرکت فرانسوی است و پنجاه درصدش ساخت شرکت آمریکایی است.

این‌ها، خب لطمه می‌زند و مسایل سیاسی در ایمنی هواپیماهای ملی ایران نمی‌تواند بدون اثر باشد. متاسفانه اگر اوضاع به این نحو که تا به حال پیش رفته، پیش برود، من شخصاً آینده خوبی نمی‌بینم.

یعنی فکر می‌کنم اگر این تحریم‌ها بیشتر و بیشتر بشود و ضریب اطمینان هواپیماها و قابلیت پرواز این هواپیماها، کمتر و کمتر بشود؛ ایران ایر واقعاً مساله خواهد داشت.

هواپیمای جدید هم نتوانستند بخرند. حتی ونزوئلا که رابطه ویژه‌ای با جمهوری اسلامی دارد، حاضر نشد که به ایران هواپیما بفروشد.

ونزوئلا، مثال بسیار خوبی است و نشان می‌دهد به خاطر این‌که هواپیماهای ونزوئلا هم قطعات امریکایی زیاد دارند، آن‌ها هم حتی با وجود تمام فعالیت‌هایی که بر ضد امریکا می‌کنند، مجبور هستند از مقررات امریکا اطاعت کنند و این برای ایران مساله‌آمیز است.

پرسش پایانی من این است که خود مس.ولان ایران ایر اعلام کردند که صد هواپیمای توپولوف مسافربری ۲۰۴ و ۲۱۴ از روسیه می‌خرند. اما طرف روس هم اظهار تردید کرده که تا سال ۲۰۱۰ بتواند حتی نیمی از آن‌ها را آماده بکند. فکر می‌کنید اگر شرکت هواپیمایی ایران این هواپیماهای توپولوف را بگیرد، مشکلات حل بشود؟

سوال سختی است. یکی به دلیل توپولوف، اقلاً در ایران نتیجه خیلی خوبی نداده است. دوم این‌که همان‌طور که فرمودید توپولوف‌ها قرار است از سال ۲۰۰۸، سالی یکی دو تا به ایران تحویل داده بشود.

اما در این مورد در آینده خواهیم دید که چطور می‌توانند از این هواپیماها نگهداری کنند و آیا می‌توانند برای این‌ها در اروپا، قابلیت پرواز بگیرند یا نه.

Share/Save/Bookmark
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.

نظرهای خوانندگان

با سلام!
گفته اقای کارشناس صحيح نيست!
اولا سقوط هواپيماهای توپلوف مربوط به هواپيماهای توپلف 134 (ساخت 40 سال قبل) و توپلوف 154 (ساخت 30 سال قبل ) است و به هيچ عنوان مربوط به هواپيماهای توپلوف جديد (204 و 214 ) نميشود و اين توپلوف های جديد (204 و 214 ) تاکنون هيچگونه سانحه يا صقوطی نداشته اند!
درضمن در تست به عمل امده بر روی موتور توپلوف جديد (204 و 214 ) در سازمان بين المللی استاندارد هواپيمايی در مسکو, اين موتور بالاترين ضريب اميد به کار (اصطلاح مهندسين) در دنيا را داراست و پيشرفته ترين موتور در نوع خود است!
از نظر استاندارد, اين هواپيما (TU 204) دارای استاندارد اروپايی و امريکايی است و حتی تعدادی از کشورهای عضو اتحاديه اروپا سفارش چندين عدد از ان را داده اند.
در ضمن ناگفته نماند که تعداد بسيار زيادی از هواپيماهای ايرباس و بويينگ در ايران به دلايل مختلف از رده خارج و غير قابل استفاده هستند در صورتی که تقريبا تمامی هواپيماهای روسی ( قديمي) عملياتی و قادر به کار هستند!
لطفا اطلاعات را به درستی در اختيار مردم بگذاريد!
شهرام (دانشجو دکترای هوافضا, مسکو)

-- شهرام ، Jun 10, 2008

به آقای شهرام:
اولا توپولف 134 اصلا به ایران نیامده که بخواهد آنجا سقوط کند.
ثانیا: بویینگهای هما سه یا چهار دهه پیش وارد خدمت شده اند و توپولفها 20 سال هم نیست که در ایران پرواز میکنند. ضمن این که نخستین توپولفها در ایران نیز اکثرا استیجاری بوده اند. نتیجتا عملیاتی بودن توپولفها در ایران دلیل بر برتری آنها نیست

-- امیر ، Jun 11, 2008

بنده لازم می دانم در جهت تایید و ادامه اظهارات این کارشناس محترم مظالبی را عرص کنم :
1-هواپیماهای توپولوفی که ایران از آنها استفاده می کند از نوع 134 و 154 هستند . این هواپیماها که در اختیار شرکتهایی مانند ایران ایرتور - آسمان - کیش ایر - ماهان ایر - تابان ایر و غیره هستند بدون استثنا بسیار فرسوده هستند و بیش از 25 سال عمر دارند. برخلاف تصور خیلی ها این هواپیما نه از روسیه بلکه از کشورهایی مانند بلغارستان و اوکراین اجاره شده اند. طی سه سال گذشته شرکتهای هواپیمایی ایران تعدادی از این هواپیماها را که سن نسبتا کمتری داشتند و قابل اعتمادتر بودند از روسیه اجاره کردند ولی دو ماه پیش شرکت اجاره دهنده روسی یک طرفه قراردادش را لغو کرد و هواپیماهایش را از ایران پس گرفت . علتش هم ترس از واکنش آمریکا بود. یعنی ما حتی حق استفاده از هواپیماهای روسی قدیمی و اجاره ای را هم داریم از دست می دهیم!
2-هواپیماهای توپولوف 134 و 154 - و حتی مشابه آمریکایی آنها یعنی بوئینگ 727 - جزو هواپیماهای از رده خارجه محسوب می شوند. تولید بوئینگ 727 سالهاست که متوقف شده و نسل جدید آن - یعنی بوئینگ 757 - وارد بازار شده است.اما روسیه قادر به بهسازی توپولوفهایش نشد. جالب ایت بدانید که یک هواپیمای توپولوف بطور میانگین سه تا چهار برابر یک هواپیمای ایرباس یا بوئینگ سوخت مصزف می کند!
3-شرکت روسی توپولوف نصمیم دارد هواپیماهای توپولوف 204 و 214 خود را با موتورهای رولزرویس انگلیسی - که بیش از 60 درصد از قطعاتشان ساخت آمریکا هستند - و نیز سیستم ناوبری فرانسوی و آلمانی - که باز بیش از 50 درصد از قطعاتشان ساخت آمریکا هستند- روانه بازارهای جهانی کند. از طرفی هم هیچ کشوری حق ندارد هواپیمایی که بیش از 10 درصد از قطعاتش ساخت آمریکا باشد را به ایران بفروشد. بنابراین بسته شده قرار دارد خرید 35 هواپیمای روسی با تکنولوژی پیشرفته به ایران عملا اجرا شدنی نیست. کما اینکه قرارداد فروش ایرباس به ایران هرگز به مرحله عمل نرسید.اما شرکت روسی می تواند ده درصد از این پول را از ایران دریافت کند و در این مدت با این مبلغ کار خودش را جلو ببرد و بعد هم بگوید آقا ببخشید نشد! و این همان کاری است که ظرف 20 سال گذشته شرکتهای قرانسوی - ایتالیایی - برزیلی و حتی چینی با ما کرده اند.
3- ایران می تواند هواپیماهای بوئینگ آمریکایی و ایرباسهای فرانسوی را هم بخرد و هم اجاره کند اما به شرط آنکه بالای 14 سال کار کرده باشند! ایران با استفاده از این تبصره چهار تا هفت هواپیمای فرسوده ایرباس را از ترکیه خرید. چنین هواپیمایی نیاز به تعمیر و تعویض مونور دارند اما فروش موتور هواپیما به ایران ممنوع است! در نتیجه هواپیماهای خریداری شده روی باند مانده اند و خاک می خورند. دوما ونزوئلا یک فروند هواپیمای ایرباس 300 را با 13 سال عمر به ایران هدیه کرد. ایران نمی توانست از آن استفاده کند. چون اولا پرواز این هواپیما درفواصل زیر پنج ساعت بدون توقف صرفه اقتصادی ندارد - در نتیجه برای استفاده بین شهرهای کشور مناسب نبود - و ثانیا برای پرواز به خارج از کشور هم باید یک سال دیگر روی باند نگه داشته می شد تا چهارده سالش بشود و موافقت دولت آمریکا جلب شود! ایران البته خیلی هم خوشحال بود ولی طرف ونزوئلایی بعد از سه ماه گفت ببخشید و هدیه اش را پس گرفت!
4-و نکته آخر و خیلی جالب اینکه تقریبا همه سوانح هواپیمایی که نا کنون برای هواپیماهای روسی در ایران رخ داده اند ناشی از خطای انسانی و بی سوادی خلبانان ایرانی - که عوام آنها را خیلی حرفه ای می دانند! - بوده اند. از آنجا که تعمیر و تعویض فظعات این هواپیماها در روسیه و اوکراین و بلغارستان انجام می شوند - سفر با آنها به مراتب امن تر از هواگیماهایی مانند فوکر است که نه تنها از رده خارج شده اند بلکه حتی کارخانه تولیدی شان نیز 28 سال است که تعطیل شده و سازندگانش سالهاست که بر اثر کهولت سن به رحمت خدا پیوسته اند!

-- عبداللطیف عبادی ، Jun 11, 2008

اول سلام...هواپيماهاي روسي ضريب اطمينان بالاي دارند..الكي تبليغ نكنيد--

-- نسترن از كانادا ، Jun 11, 2008

اكثر سوانح مربوط به توپولوفهاي ايران مربوط به خطاي انساني بوده و موارد نقص فني بسيارنادر بوده است. و در اوضاع فعلي توپولوف بر بوئينگ و ايرباس هاي پير و خسته ايرلاين ها ايراني برتري دارد. با وجود قيمت مناسب توپولوف انتخاب خوبي است مشروط بر اينكه مسولان براي صرفه جويي و يا ... به دنبال خريد توپولوفهاي 154m , 154b قديمي نروند.

-- علي ، Jun 11, 2008

فراموش نشود که خلبانان توپولف همگی روس هستند.

-- D ، Jun 11, 2008

هفته گذشته یک هیات روسی برای سومین بار به میزبانی آقای دکتر وزیری، کسی که قریب به 10 سال است پروژه از قبل شکست خورده تولید آنتونوف 140 را در هسا اصفهان تبلیغ میکند، ( همان پروژه ای که اگر روسها سر قولشان بودند، تا بحال بایستی بیش از 20 -30 فروند ایران 140 تحویل ما میدادند) به تهران، سازمان صنایع هوایی آمدند. موضوع جلسه در مورد همکاری مشترک ایران و روسیه برای تولید بیش از 100 فروند توپولوف 214 بود. روسها تمایل زیادی به استفاده از موتور های روسی روی هواپیما داشتند و فقط روی اویونیک غربی آن تبلیغ میکردند.
مشکل ما با پرنده های روسی نیست عزیزان، چرا که از سازه آیرودینامیکی بسیار خوب و مقاومتر در برابر خوردگی برخوردارند، اگر مسائل موتور غربی و اویونیک غربی را هم حل کنند، به ظاهر مشکلی وجود نخواهد داشت، اما مشکل اصلی بد قولی روسها، عدم ساپورت در تعمیر و نگهداری، عدم ارائه مدارک و کتب و آموزشهای فنی مورد نیاز، پس از تحویل هواپیما، و ..... هزاران مورد دیگر است که قیمت این موارد به اصطلاح جانبی ، گاهی به 5 برابر قیمت هواپیمای شرقی در خرید اولیه میرسد. ( به یاد دارم زمانی برای خرید هر برگه maintenance manual یک هواپیمای روسی، 10 دلار به دلال ها میدادیم تا آن را با هزار ناز و منت برایمان بفرستند. حساب کنید یک کتاب فنی چند صد صفحه ای را!)
در کل با توجه به تاریخچه خیانت روسها در هر موردی نسبت به ایران، سگ ایرباس 300 سی ساله و بویینگ 707، به بهترین هواپیمای مسافربری اونا که عمرا بهمون بدن، مثل ایلوشین 96 ( هواپیمای وی آی پی پوتین) میارزه!

-- محمد- یک کارشناس هواپیما در ایران ، Jun 11, 2008

با درود و تشكر از بحث هاي جالبي كه فرموديد ، بنده در سايت خود و در چند پست جداگانه وضعيت صنعنت هوانوردي ايران را تحليل كرده و مشكلات آن را بي رودربايستي ، اعلام كردم . كه مهم تريم مشكل ما مديريت در اين صنعت است . با نگاهي گذرا به مديريت اين صنعت صرف نظر از بحث هواپيماهاي توپولف يا بوئينگ و ايرباس يا فوكر .. خواهيد ديد كه از هواپيماهاي رنج بالا در مسير هاي كوتاه استفاده مي شود .. و هيچ گاه ما هواپيماهامون از نظر بدنه و رنج پروازي طبق استاندارد برنامه ريزي نشده اند .. و جاي سيستمي چون " جنرال اويشن " و هواپيماهاي كوچك با حداكثر ظرفيت بيش از بيست سرنشين در اين صنعت خالي است . اگر مديريت اين صنعت بيمار و تحت فشار اجازه راه اندازي استفاده از اين هواپيما ها حتي به صورت بخش خصوصي در كشور راه اندازي شود ( طبق اصل 44 ) البته .. هم اين صنعت رونق خواهد گرفت .. هم اكثر شهر هاي ما پرواز خواهد داشت . هم اغلب فرودگاه هايي كه در حال ضرر دهي هستند و سيستم هاي ناوبري و برج كنترل آن در شهر هاي كوچك خاك مي خورد و دولت سال ها ميليارد ها تومان ضرر آن را پرداخت مي كند ، به راه افتاده .. از طرفي خيل عظيم خلبانان و كروي پروازي بي كار ، به فعاليت مشغول شده و هم مشكل تحريم شامل اين هواپيماهاي كوچك نمي شود . هم تمام شهر ها از سرويس هوايي بهرمند مي شوند و خيلي مزاياي ديگر ... يا راه اندازي شركت هاي خصوصي اير تاكسي كه تقريبآ همين مزايايي كه عرض كردم دارد ، در حال حاضر مشكل صنعت هوانوردي ما را حل مي كند . اما متآسفانه دست هايي در كار است كه اجازه اين كار ها را نمي دهد .. و با پروژه هاي خنده دار افزايش صندلي به ناوگان هوايي ، عملآ در نابودي اين صنعت گام بر مي دارند ... اما در مورد بحث فوق كه مقايسه بين هواپيماهاي بوئينگ و ايرباس با توپولوف هاي قديمي بود .. عرض مي كنم ... يك چرخ بوئينگ و ايرباس كهنه و قديمي به صد تا توپولوف روسي مي ارزد . عده زيادي از همكاران قديمي من در حال حاضر با توپولوف پرواز مي كنند .. برويد از آن ها در مورد مزيت اين هواپيماها و مقايسه آن با نوع آمريكايي اش را سوال فرماييد . به عبارتي يك خلبان خيلي بهتر مي تواند در باره اين قسمت مسئله نظر بدهد .. در پايان به خطاي انساني كه اشاره فرموديد مي پردازم .. حق با شماست كه در اغلب سوانح جانگداز توپولف ، خطاي انساني را معرفي كرده و پرونده را مختومه اعلام كرديم .. اما يكي نيست سوال كند خلياني مثل شهيد احمدي فر ( خلبان توپولفي كه به كوه هاي خرم آباد بر خورد كرد ) يكي از با تجربه ترين خلبانان نيروي هوايي بوده كه هزاران ساعت با سي - 130 پرواز داشته و سپس به عنوان بهترين خلبان به گردان سوخت رسان 707 نيروي هوايي منتقل شده و با كسب هزاران ساعت تجربه در پرواز با اين نوع هواپيما ، به هواپيمايي ملي دعوت شده ، چطور متوجه حضور كوهي با آن ارتفاع در مسير خود نشده است ؟ خود بنده با همين مرحوم بيش از هفت هشت بار در همين مسير پرواز داشته و تمام پستي وبلندي و ارتفاعات آن را مي شناختيم .. حال چطور امكان داره اين كاپيتان باتجربه اين چنين خطاي انساني را مرتكب شود !!؟ هيچ يك از ما دنبال اين بعد قضيه نرفتيم .. و مثل قضيه سقوط سي - 130 خبرنگاران تقصير را به گردن مرحوم بابك گوهري انداختند ... خب حق داشتند .. زنده نبود از خودش دفاع كنه .. و همه سعي كردند به يك سري مسايل حاشيه اي اشاره نمايند كه هيچ ربطي به سانحه نداشت !! مثل : چرا در فرودگاه امام فرود نيامد !!؟ چرا دوشان تپه يا قلعه مرغي ننشست !! يكي نسيت به اين ها بگويد خاموش شدن يك موتور براي هواپيماي مقتدر هركولس اصلآ مسئله اي نيست كه بخواهد با خاموش شدن يك موتور كه بارها در آموزش ها خلباني يك يا حتي دو موتور خاموش مي گردد ، اصلآ مسئله خطرناكي نيست .. به هر حال من اين مسئله را هم در يك پست تحليلي ، بعد از روشن شدن مسئله قضايي آن در سايت ام به ان پرداختم
www.oldpilot.ir , و شما مي توانيد با مراجعه به آن ، هر دو اين مطلب را مطالعه فرماييد .
در مورد مرحوم احمدي فر كاپيتان هواپيمايي كه در خرم آباد سانحه داد عرض مي كردم كه ... خرابي سيستم ناوبري عبور از كوه را نشان مي داد كه او ندانسته ارتفاع كم كرده و به شديد ترين وجه به كوه برخورد مي نمايد ..
به هر حال اميدوارم تمام اين مسايل با درايت صحيح مديريتي حل شوند ...
موفق و شادكام باشيد
بهروز مدرسي
افسر بازنشسته نيروي هوايي ايران

-- بهروز مدرسي ، Jun 11, 2008

بهتره تا تعداد كارشناسان و مطلعين امر هوانوردي سر به آسمان نزده و اظهار نظرهاي عجيب و غريب بيشتر نشده، راديو زمانه اين بحث سر كاري رو تمومش كنه !!!

-- كيوان 1 ، Jun 12, 2008

با مراجعه به این لینک میبینید که شرکتBluewings آلمان و شرکت Atlantic airlinesانگلیس در اروپا هم توپولف 204 سفارش داده اند.

http://en.wikipedia.org/wiki/Tupolev_Tu-204

-- فاروق ، Jun 12, 2008

علت بیشتر سقوطهای هواپیماهای روسی در ایران خطای انسانی بوده.
اما تجهیزاتی که از بروز خطای انسانی جلوگیری میکند در این هواپیما ها نسبت به هواپیماهای غربی بسیار کمتر است
نتیجه: استفاده از هواپیماهای قدیمی روسی=بروز خطای انسانی بیشتر=سقوط

-- محمد ، Jun 15, 2008

mardom cha gonahedarand

-- بدون نام ، Jun 17, 2008

یکی از بهترین گزینه ها جدید خرید هواپیماهای بوئینگ ام دی 90 است که هم جدید هستنند و هم کم مصرف و هم مناسب ایران انهم با 172 صندلی .
در حال حاظر عربستان 29 فروند از این نوع هواپیما ها را قصد فروش دارد و ایران ایر تور قصد خرید فقط 5 فروند این نوع هواپیما را دارد انهم فقط بخاطر مشکلات مالی !
در صورتیکه اگر تمام 29 فروند خریده میشد تقریبا بیش از 50 % مشکلات هوایی ایران حل میشد .
مضوع دیگه موضوع تحریم و مشکلات فنی هواپیماست که باید بگویم متورهای این نوع هواپیما ( MD90 ) از نوع VP2500 هستنند و یان نوع موتور دقیقا همان نوع موتوری هستنند که امروز روی اکثر انواع ایرباس A318 - A319 -A320- A321 نصب شده است پس موضوع تامین قطعات یدکی موتور و اورهال انها ارتباط چندانی با تحریم های آمریکا علیه هواپیمایی ایران ندارد و نخواهد داشت .
موضوع دیگه مصرف سوخت هواپیماست که اخیرا با افزایش شدید قیمت سوخت دیگه پرواز توپولف های سری 154M به صرفه که نیست هیچ - ضرر هم داره !
اینجا فقط موضوع موضوع پول است و بس .
عزیزان به نظر من آمریکا با تحریم هوایی ایران بیشتر خودشو بدنام کرده و بی لیاقتی مقامات ایران را موجه کرده !
چون تمام بودجه خرید هواپیما تصویب شده توسط دولت کمتر از 59 میلیون دلاره !
با این مبلغ نمیشه حتی ربع یک هواپیما نو امریکایی خرید !!!
چه نیاز به تحریم ؟؟؟

-- علیرضا ، Dec 14, 2008

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)
-لطفا به زبان فارسی کامنت بگذارید.
برای نوشتن به زبان فارسی می توانید از ادیتور زمانه استفاده کنید.
-کامنتهایی که حاوی اتهام، توهین و یا حمله شخصی باشد هرز محسوب می شود و منتشر نخواهد شد.


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)