خانه > زنان > Apr 2010 | |
Apr 2010زلزلهای در میان خودمانمهشید راستی: مقالهی شادی صدر چيزی در حد همان زلزلهای بود که آقای صديقی حرفش را میزد. اين زلزله اما نه با برهنگی زن که با کلام زن بهوجود آمد. بحث من در دفاع از مقاله نیست. اما واقعيت واکنشها به این مقاله اين است که شادی صدر تا وقتی که مقالهای بر علیه حکومت بنویسد، سمپاتی همهگان را دارد، اما آنجا که قلمش را به سوی خودمان میگرداند و نظرات و رفتارهای خودمان را زیر سوال میبرد، لیستی از وقاحت را یدک بکشد. زلزلهای از جنس برابری و رهایی در راه است زلزلهای برای «آیتالله»فروغ.ن.تمیمی: هنوز خستگی شرکت در نماز جمعه و زحمت ارائه تئوریای چنین پرمحتوا و علمی برای هشدار به بدحجابان، از تن آیتالله صدیقی در نرفته بود؛ که دختر جوانی به اسم جن مککریت آمریکایی در آن سر دنیا به فکر افتاد تا صحت تئوری آیتالله را تست کند و به آزمایش گذارد. برای همین بلافاصله یک کمپین به راه انداخت و اسم آن را هم: «بوبکوییک یا پستانلرزه» گذاشت. او از زنان خواست تا هر کجا که هستند خط سینه خود را نشان دهند. گفتوگو با آذر نصر و برادر محبوبه کرمی، دربارهی هزینههای انسانی جنبش زنان هزینههای آشکار و پنهان جنبش زنان ایرانپانتهآ بهرامی: جنبش زنان ایران، جنبشی است که برایش هزینههای گزافی پراخت شده و میشود. برخی از این هزینهها آشکارند، مثل بازداشتها، آنهم اگر در تهران باشد پوشش خبری پیدا میکند. هزینههای دیگری وجود دارد که از نظرها پنهان است. مثل کسانی که از کار خود محروم میشوند، از تحصیل محروم میگردند، ستارهدار میشوند و یا به دانشگاهها راه پیدا نمیکنند. در همین زمینه با آذر نصر و برادر محبوبه کرمی گفتوگو کردهام. گفتوگو با نسرين افضلی، روزنامه نگار و فعال حقوق زنان افزايش آمار طلاق در ايرانشیرین فامیلی: افزايش آمار طلاق در ايران به ويژه در تهران و برخی ديگراز شهرهای بزرگ، موضوع بحث کارشناسان و حقوقدانان در هفتههای اخير شده است. بر اساس گزارشهای رسمی در نيمه اول سال ۸۸ ميزان طلاق در استان تهران رشد ۲۱ درصدی داشته است. طلاق و افزايش آن يکی از پيامدهای جوامع مدرن است که تا حدودی مراحل اوليه آن را طی کردهاند. در این زمینه با نسرين افضلی، روزنامهنگار و فعال حقوق زنان گفتوگو کردهام. آشتی ملی را از خود شروع کنیم! بابت اینکه نگاه نکردم؛ بهموقع نگاه نکردم...مهشید راستی: بیایید قدمی بزرگ در راه آشتی ملی برداریم، همه از هم عذرخواهی کنیم. از خود و از مردممان برای آنچه که کردیم و نکردیم. آنگاه شاید این حق را داشته باشیم که بتوانیم همین را از دیگران طلب کنیم. شاید زمان آن رسیده باشد که سازمانها، دستهها و احزاب بابت سوزاندن فرصتها در جهت همگام شدن و برداشتن قدم برای مردم و منافع مردم و جانشین کردن آن با خودمحوریها، خودپسندیها و خودپرستیهای فردی یا فرقهای به ضرورتی دستکم سیاسی از مردم عذرخواهی کنند. خوانشی از «آشفتگی جنسیتی» اثز جودیت باتلر، ترجمه امین قضایی باتلر و خشونت هنجارهای جنسیتیالهام ملک پور: «آشفتگی جنسیتی»، در جستوجوی راههایی است تا نشان دهد همین تفكرِ «چه چیزی ممكن است» در زندگی «جنسیتیشده» با فروض قاهرانه و عادیشده، مسدود گشته است. كتاب همچونین به دنبال ازمیانبردن تمامی تلاشهایی است كه گفتمانی از حقیقت را به كار میگیرند تا كنشهای جنسی و جنسیتی اقلیت را مشروعیتزدایی نمایند. گفتگو با حمیلا نیسگیلی، دربارهی خانهی امن زنان در شهر کلن آلمان زنان به زنان کمک میکنندشکوفه منتظری: اولین خانهی امن زنان در تاریخ معاصر، در سال ۱۹۶۴ در کالیفرنیا شروع به کار کرد. این خانهی امن از سوی یک گروه محلی بنیانگذاری شده بود و هدفاش حمایت از زنانی بود که همسران یا پدران معتاد به الکل داشتند و از خشونتهای خانگی در رنج بودند. حمیلا نیسگیلی یک زن ایرانی است و در یکی از خانههای امن شهر کلن آلمان مشغول به کار است. در همین زمینه با وی گفتوگویی داشتهام. پیروزی فمینیستهای هلندی در محکومکردن حزب مسیحیفروغ.ن.تمیمی: هفته گذشته بنیاد کلارا ویچمن یک سازمان فمینیستی هلندی پس از سالها مبارزه مدنی بالاخره موفق شد که تنها حزب بنیادگرای مسیحی این کشور را در دیوان عالی هلند محکوم کند. این حزب مسیحی از این پس موظف است که از تبعیض علیه زنان عضو حزب دست بردارد و مانع فعالیت سیاسی آنها نشود. حزب اسجیپی در تمام اروپا موردی استثنایی محسوب میشود. صدایی از آن خودفرشته مولوی: بنیاد روایت بر تجربهی انسانی استوار است. این تجربه در چارچوب توالی زمانی و با پیوند زدن میان رویدادها خطی داستانی مییابد و به تناسب توانایی و مهارت راوی از کشش داستانی برخوردار میشود. راوی گاهی در دل ماجرا و خود درگیر آن است و گاه تنها شاهد آن است. در هر دو حال او در شرح رویدادی که میتواند هم واقعی باشد و هم خیالی، از شگردهایی بهره میگیرد تا تجربه و دریافت خود را به دیگران برساند. تفاوت میان آزار جنسی و تعریف و تمجیدمهشید راستی: در پرسشی ساده از زنان، یا نگاه به نوشتههای آنها، خاطرات آنها، متوجه میشویم که تقریبا هیچ زنی در زیست روزمرهاش در ایران از آزار جنسی در امان نمانده. در خیابان، اتوبوس، در تاکسی، انتظار طولانی در بهدست آوردن وسیلهیای نقلیه در پارک، در محل کار، در رفت و آمد به مدرسه یا دانشگاه، و ناگفته نماند در محیط خانه، خانواده و... ما مینویسیم، پس هستیمفروغ.ن. تمیمی: یکی از خوانندگان گرامی نظرش را دربارهی مقالهام تحت عنوان «جنبش فمینیستی زنان ایرانی در سالی که گذشت»، بیان کرده است. لحن سرزنشکننده ایشان مرا به یاد برخوردهای نفیگرایانه و تردیدآمیز کسانی میاندازد که به دستاوردهای زنان در دو دهه گذشته به دیده شک و تحقیر نگریسته و آن را ناچیز جلوه دادهاند. خواننده گرامی با اطمینان از این که ادعای وجود یک جنبش قدرتمند زنان، ادعایی توخالی است خواهان ارائه مدرک هستند. گفتوگو با منیره برادران، دربارهی روش مبارزاتی نافرمانی مدنی و جنبشهای ایران «رویای من، آزادی و دموکراسی است»شکوفه منتظری: نافرمانی مدنی یکی از روشهای اعتراضی به سیاستهای نیروی در قدرت است. این نوع از مبارزه عموما شکل جنبشی دارد و هدفش نه دسترسی به قدرت سیاسی، بلکه ایجاد دگرگونی در لایههای متفاوت جامعه است. منیره برادران، نویسنده و فعال اجتماعی سیاسی ساکن آلمان است. از منیره در مورد نگاهش نسبت به این نوع مبارزه میپرسم. |
لینکدونی
آخرین مطالب
|