مراسم ۸ مارس در پاریس

ایرج ادیب‌زاده

دوشنبه، هشتم مارس (۱۷ اسفند)، هزاران زن و مرد ار فرانسه و دیگر ملیت‌ها، در میدان ناسیون پاریس گردهم آمدند تا راهپیمایی به سمت میدان باستی را آغاز کنند. در این میان، گروه پرشمار زنان و مردان ایرانی که در گروهی جداگانه راه‌پیمایی می‌کنند، شعارها و خواسته‌های متفاوتی دارند.

با چندتن از زنان و مردانی که در راه‌پیمایی ۸ مارس پاریس شرکت دارند گفتگو کرده‌ام:

آقای کیانوش رمضانی شما کاریکاتوریست و در حال تدارک یک نمایشگاه در پاریس به اسم کاریکاتور‌های سبز هستید. امروز به مراسم بزرگ‌داشت روز‌ جهانی زن در میدان ناسیون آمده‌اید. نظرتان راجع به مراسم روز جهانی زن چیست و فکر می کنید امسال با سال‌های گذشته چه تفاوتی دارد؟

من فکر می‌کنم مراسم امسال به فلسفه‌ی نام‌گذاری روز جهانی برای زنان ایرانی بسیار نزدیک است. زنان ایرانی در طول حرکتی که به نام جنبش سبز مشهور است از ابتدا حضور داشتند و هم مطالبات مدنی و هم مطالبات خودشان را همواره درخواست کردند و حضور بسیار پر‌رنگی در صحنه داشتند.

این بسیار با اولین ریشه‌هایی که باعث شد این روز به نام روز جهانی زن نام‌گذاری شود شباهت دارد. منظور تظاهراتی است که در آمریکا در اواخر قرن نوزدهم آغاز شد. زنان ایرانی در طول تاریخ برای اولین‌بار توانستند حضور بسیار پررنگی در صحنه‌ی تظاهرات و صحنه‌ی مطالبات مدنی داشته باشند، فکر می‌کنم بعد از انقلاب اسلامی ایران اولین بار است که زنان توانستند حضور پررنگ‌تری داشته باشند.

از یک خانم جوان عقیده‌اش را راجع به روز جهانی زن می‌پرسم:

امروز ۸ مارس، روز جهانی زن است. روز اعلام همبستگی زنان در سراسر جهان و به نمایش گذاشتن آن است.

فکر می‌کنید خواسته‌های امسال زنان ایران چه باید باشد؟

به طور مشخص جلوگیری از خشونت علیه زنان و تعدادی خواسته‌های ضروری‌تر. منظور خواسته‌هایی است که در حال حاضر بسیار مهم است. برابری زنان همیشه و در تمام سال‌ها خواسته‌ی زنان ایران بوده است اما امسال به طور خاص آزادی زنان در‌بند، هدف اصلی مراسم است. همچنین این‌که زنان ایران بتوانند به کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان بپیوندند و حقوق زنان در ایران و پس از سال‌های زیاد به اجرا در بیاید.

نظر یک مرد ایرانی مقیم پاریس در مورد روز جهانی زن و مطالبات زنان ایران را می‌پرسم.

من فکر می‌کنم زنان ایران از تحت ستم‌ترین زنان دنیا هستند. من وظیفه‌ی خود می‌دانم اگر معتقد به برابری حقوق زن و مرد هستیم، امروز به باید از حقوق زن به عنوان یک انسان دفاع کنیم.

فکر می‌کنید زنان ایران امسال به‌ویژه باید چه خواسته‌هایی داشته باشند؟

چیزی که ما در جنبش سبز در ایران می‌بینیم این بود که زنان، پرچم‌دار این جنبش و فعال‌تر از همه بودند. حداقل مطالباتشان همان برابری حقوق است که در ایران وجود ندارد و باید مطالبه شود، ما تا آخر همراهشان هستیم.

عکس‌ها از ایرج ادیب‌زاده، زمانه

نظر شما را به عنوان یکی از زنان ایرانی که تعدادشان در این جمع پرشمار است، می‌پرسم:

من فریماه جدی هستم، نزدیک به ۲۷ سال است که ساکن پاریس هستم. امروز روز‌ جهانی زن، روزی است که بیشتر مسائل زنان مطرح می‌شود. به‌خصوص در جنبش اعتراضی ایران، نقش زنان بسیار برجسته است و آن‌ها همواره نشان داده‌اند که اگر در بدترین دیکتاتوری‌ها هم به هرحال راهی را پیدا می‌کنند که اعتراض خودشان را به گوش جهانیان برسانند. همچنین همه‌ی انجمن‌هایی را که برای دفاع از بچه‌های یتیم و دفاع از حقوق زنان وجود دارد، نشان می‌دهد که زنان ساکت نمی‌نشینند.

شما گفتید سال‌هاست در فرانسه اقامت دارید، خواسته‌های زنان فرانسوی چیست؟

زنان فرانسوی بیشتر خواستار داشتن حقوق مساوی در محل کار نسبت به مردان و داشتن پست‌های مهم هستند. زیرا زنان با وجود کیفیت‌ بالای کارشان در اکثر موارد در تقابل با مرد‌ان رد می‌شوند. به نظر آن‌ها، مسائل خانوادگی زنان، نگه‌داری بچه‌ها و حامله‌شدن نکاتی منفی است ولی از نظر من نکته‌ای مثبت است.

پس این مبارزه‌ی برابری‌خواهی در همه جای دنیا ادامه دارد.

بله، منتهی درجات مختلفی دارد.