«تصویب قوانین نابرابر، در کنار سرکوب جنبش»ایرج ادیبزادهadibzadeh@radiozamaneh.comدر آستانهی هشتم مارس، روز جهانی زن، تصویب لایحهی حمایت از خانواده در مجلس شورای اسلامی، با اعتراض گستردهی فعالان برابریخواه حقوق زن و مرد در ایران و خارج از ایران روبرو شده است.
بیش از ۱۲۰۰ فعال اجتماعی حقوق زنان در ایران و خارج از کشور، با امضای بیانیهای، به تصویب این لایحه که عجولانه و نابخردانه توصیف شده، اعتراض کردند. به اعتقاد امضاکنندگان بیانیه، لایحهی حمایت از خانوادهی کنونی، بسیار عقبتر از قانون حمایت خانوادهی ۳۵ سال پیش است. به ویژه بازگشت مواد حذف شدهی ۲۳ و ۲۵ این لایحه، چند همسری را در ایران قانونی میکند و مردان میتوانند بدون اجازهی همسر نخست، همسر دوم، سوم و چهارم هم اختیار کنند. در ارتباط با این مسائل، با خانم شهلا شفیق، نویسنده و فعال حقوق زنان در فرانسه گفتوگو کردهام.
خانم شفیق، با توجه به ادامهی جنبش اعتراضی در ایران و تصویب این لایحه در آستانهی روز جهانی زن، شما وضعیت هشتم مارس امسال در ایران را چگونه میبینید؟ امسال هشت مارس در ایران جای خاص و ویژهای خواهد داشت. به خاطر این که بیش از هشت ماه است که جنبش اعتراضی وسیعی در ایران جریان دارد که در ابتدا با اعتراض به تقلب انتخاباتی شروع و بعد از آن به سرعت به مبارزهای علیه وضعیت موجود و علیه دیکتاتوری تبدیل شد. موقعیت پیش آمده اجازه داد که ۳۰ سال فروخوردگی خشم بیرون بریزد و علیرغم سعی بر کتمان آن، جنبش به اشکال مختلفی ادامه دارد. زنان هم در این جنبش حاضر هستند و تصویری که جنبش در سراسر دنیا دارد، ندا سمبل آن بود و علاوه بر آن هم حضور زنها شگفتیآور است و هم این حضور گسترده برای ما ایرانیها کاملا طبیعی است. چرا که میدانیم زنها اولین قربانیان این سیستم نابرابر هستند که به اسم مذهب و به نام تقدس در ایران حکومت میکند. در کنار اینها، مردها هم همینطور. چون برتریای که برای مردها در قوانینشان قائل میشوند، یک برتری کاذب است و در کل این سیستم، چه مردها و چه زنها به عنوان یک شهروند، هیچ قدرتی ندارند. حال آنها با دادن یک سلسله امتیازها به مردان، میخواهند آنها را همدست حاکمیت خودشان بکنند و این حاکمیت جز تباهی برای مردم ایران هیچچیزی نداشته است. علت اعتراضاتی هم که امروز وجود دارد، همین است. در این شرایط هشت مارس دارد در ایران فرا میرسد که روزی است برای زنان و میتوان گفت روزی نمادین است. ولی در کشوری مانند فرانسه، تمام ماه مارس است و فقط هشت مارس نیست. شما دلایل تصویب لایحهی حمایت خانواده را که بیانیهی اعتراضی فعالان حقوق برابری آن را عجولانه توصیف کردند، در چه میدانید؟ البته همانطور که در خود متن اعتراضی آمده است، این مسالهی جدیدی نیست. ولی در شرایط فعلی میخواهند در حالی که کل جنبش اعتراضی را سرکوب میکنند، قوانین نابرابر خود را هم تصویب کنند. این یک حملهی همهجانبه است. یعنی این حکومت در حقیقت، از هیچ چیزی نمیخواهد کوتاه بیاید. جالب است که علیرغم شرایط بحرانیای که دارند، در هیچ حوزهای و به خصوص از حوزهی زنان کنار نمیکشند. برای این که میخواهند نشان بدهند که همچنان با تمام قوا سیاستهایشان را پیش خواهند برد. البته لایحهی حمایت از خانواده را سالها است که دارند دنبال میکنند و الان شرایط را برای پیشبرد آن مناسب دیدهاند. در مقابل هم مخالفان باید با تمام قوا به هر حرکت کوچک یا بزرگ آنان واکنش نشان بدهند و اعتراض به این لایحه در متن مبارزه برای آزادیهای عمومی و آزادیهای زنان قابل توجه است. نکتهی مهم دیگری که در این بیانیه هست، این است که به دورهی ۳۰ سالهای که زنها و حقوق و آزادیهای آنان دائم مورد هجوم بوده، اشاره شده است که به نظر من نکتهی مهمی است. فعالان حقوق زنان در خارج از کشور برای پشتیبانی از زنان ایران، امسال چه تدارکی برای هشتم مارس دیدهاند؟ فعالان حقوق زنان در خارج از کشور فراخوانی به زبانهای فارسی، انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، عربی و… منتشر کردهاند. هدف اصلی این فراخوان دعوت از گروههای فیمینیست و گروههای مدافع حقوق زنان در سراسر جهان است برای این که مسالهی زنان ایران و جنبش اعتراضی و ربط این جنبش اعتراضی را با جنبش زنان در ایران برای آزادی و برابری، در میان شعارهای خودشان قرار بدهند. آیا این فراخوان در کشورهای مختلف، از جمله فرانسه، مورد استقبال قرار گرفته است؟ بله این فراخوان در فرانسه با استقبال بسیار زیادی روبرو شده است. بیش از ۳۰ گروه مهم فرانسوی آن را امضا کردهاند. این امضاها در سایتی که مربوط به این فراخوان است، چاپ شده است. شخصیتهای مهم فرهنگی و ادبی هم این فراخوان را امضا کردهاند. همچنین یک گروه انجمنهای مهم فیمینیست فرانسه در فراخوانی که برای هشت مارس دادهاند، مسائل زنان ایران را نیز مطرح کردهاند. تمام این زنان آزادیخواه چشمشان به زنان ایران هم هست و همه تا جایی که ما میشنویم، میگویند زنان ایران دارند برای زنان همهی دنیا مبارزه میکنند؛ فقط برای خود ایران نه. اگر در ایران آزادی حاصل شود که حتما خواهد شد، تاثیر بسیار بزرگی در سراسر دنیا خواهد داشت. چون نشان میدهد که آزادی و برابری فقط مربوط به یک مملکت یا فقط مربوط به غرب نیست، بلکه خواست آزادی و برابری، خواستی انسانی و جهانروا است. امروز مردم ایران و زنان ایران دارند برای این حقوق جهانروا مبارزه میکنند و این مبارزهای فرخنده برای تمام زنان سراسر جهان است. فکر میکنم این پیامی است که جنبش زنان ایران دارد به دنیا میدهد و تا آنجایی که من در فرانسه شاهد هستم، زنان فرانسوی این پیام را با گوش جان شنوا هستند. در جریان جنبش اعتراضی چند ماه اخیر، تعدادی از فعالان حقوق زنان هم بازداشت شدهاند. شما خبر تازهای از آنان دارید؟ این نکتهی مهمی است؛ به خاطر این که در جریان این اعتراضات بسیاری از فعالین جنبشهای مدنی در میان بازداشت شدگان هستند و در حقیقت حملهی بسیار زیادی به آنان شده است. گرچه آنان هیچگونه جرمی به جز دفاع از آزادی، از جمله آزادی زنان مرتکب نشدهاند، در حال حاضر در موقعیت بسیار سختی به سر میبرند. از جمله میتوانم به کاوه قاسمی کرمانشاهی از فعالین حقوق بشر اشاره کنم که کرد هم هست و جامعهی جهانی حقوق بشر و همهی آزاداندیشان جهان نگران احوالات کاوه هستند و همینطور مازیار سمیعی، امید منتظری و بقیهی کسانی که یک لیست طولانی را در برمیگیرد. امیدواریم خبر آزادی این عزیزان از زندان را هرچه زودتر بشنویم.
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.
|
لینکدونی
آخرین مطالب
|
نظرهای خوانندگان
چو مھر و وفا بود خود کیششان
-- Neda ، Feb 20, 2010گنه بود آزار کس پیششان
ھمه بنده ناب یزدان پاک
ھمه دل پر از مھر این آب و خاک
پدر در پدر آریایی نژاد
ز پشت فریدون نیکو نھاد
بزرگی به مردی و فرھنگ بود
گدایی در این بوم و بر ننگ بود
کجا رفت آن دانش و ھوش ما
چه شد مھر میھن فراموش ما
که انداخت آتش در این بوستان
کز آن سوخت جان و دل دوستان
چه کردیم کین گونه گشتیم خوار؟
خرد را فکندیم این سان زکار
نبود این چنین کشور و دین ما
کجا رفت آیین دیرین ما؟
به یزدان که این کشور آباد بود
ھمه جای مردان آزاد بود
در این کشور آزادگی ارز داشت
کشاورز خود خانه و مرز داشت
گرانمایه بود آنکه بودی دبیر
گرامی بد آنکس که بودی دلیر
نه دشمن دراین بوم و بر لانه داشت
نه بیگانه جایی در این خانه داشت
از آنروز دشمن بما چیره گشت
که ما را روان و خرد تیره گشت
از آنروز این خانه ویرانه شد
که نان آورش مرد بیگانه شد
چو ناکس به ده کدخدایی کند
کشاورز باید گدایی کند
به یزدان که گر ما خرد داشتیم
کجا این سر انجام بد داشتیم
بسوزد در آتش گرت جان و تن
به از زندگی کردن و زیستن
اگر مایه زندگی بندگی است
دو صد بار مردن به از زندگی است
بیا تا بکوشیم و جنگ آوریم
برون سر از این بار ننگ آوریم