کشف حجاب در بیست و دوم بهمن ۱۳۸۸

آتنا پژوهش

بیست و دوم بهمن ۱۳۵۷ روزی تاریخی و فراموش نشدنی است. روزی بزرگ برای همه ایرانیانی که با فداکاری و جان‌فشانی انقلابی سترگ را به پیروزی رسانند.

در روزهای انقلاب بهمن زنان هم‌دوش مردان و با فریاد استقلال و آزادی خواهان برپایی جمهوری و تامین حقوق برابر برای خود و همه شهروندان بودند. در آن زمان جنبش مستقل زنان با مطالبات خاص زنان وجود نداشت و زنان با هزاران امید و آرزو و خوش‌بینی به آینده، رنج‌ها و مرارت‌ها را به جان خریدند تا انقلاب به پیروزی رسد.

همه باهم، چه شعار زیبا و ساده‌ای بود و بهای به‌دست‌آوردن آزادی چه گران و سنگین.

این شعر زیبای فرخی یزدی آن روزها ورد زبان مردم بود:

آن زمان که بنهادم سر به پای آزادی،
دست خود ز جان شستم از برای آزادی
تا مگر به دست آرم، دامن وصالش را،
میدوم به پای سر در قفای آزادی

و در بیست و دوم بهمن ۱۳۸۸ و در تولد سی و یک سالگی انقلاب، مردم سبز پوش ایران به خیابان خواهند آمد. تا باز آزادی، این معبود دست نیافتنی و محبوس را فریاد کنند.

امروز زنان و مردانی که در بیست و دوم بهمن سال ۱۳۵۷ در خیابان‌های انقلاب و آزادی، سقوط پادگان‌ها را جشن گرفته بودند دست در دست فرزندان و هم نوه‌های خود به میدان آزادی خواهند رفت.

امروز وقت آن است که صدها کمپین علیه حجاب اجباری در ایران تشکیل شود

سه نسل در کنار یک‌دیگر هم خاطره شهیدان راه آزادی را گرامی خواهند داشت و هم برای آزادی خود، آزادی زندانیان سیاسی، نقض حقوق بشر، اعتراض به زندان ، شکنجه و اعدام شعار خواهند داد. و یاد نداها و سهراب‌ها را گرامی خواهند داشت.

بدو ن شک این اولین باری است که دولت از حضور میلیونی مردم در سال‌گرد انقلاب هراس دارد و تدابیر امنیتی شدیدی برای پراکنده کردن و سرکوب سبزها به کار گرفته است.

تهدیدات و هشدارهای نیروی انتظامی در مقابله و محارب خواندن راه‌پیمایان سبز نشان‌گر ترس حکومت از حضور اعتراضی مردم در خیابان‌هاست.

شعارهای اصلی راه‌پیمایی سبزها چه هستند؟ بدون شک نوای به‌هم پیوسته مردم با فریاد آزادی زندانیان سیاسی و لغو شکنجه و اعدام در هم خواهد آمیخت.

با مروری بر ادبیات و هنر سبز در فیس‌بوک و سایر وب‌سایت‌ها می‌توان گفت که شعارها، آهنگ‌ها و ترانه‌های معروف انقلاب بهمن سال ۵۷ این روزها دوباره به‌شدت رواج یافته‌اند. و حتی بعضی از آهنگ‌ها دوباره توسط جوانان سبز بازخوانی شده است.

بازار شایعه‌پراکنی هم در آستانه بیست و دوم بهمن داغ است. رسانه‌های اینترنی خبر از احتمال کشف ححاب گروهی از زنان در این روز و در مراسم نماز روز جمعه ۲۳ بهمن می‌دهند.

جبنش زنان علیه حجاب در اولین دو سال انقلاب به‌شدت سرکوب شد و مبارزه زنان علیه حجاب از آن‌پس به مبارزه‌ای فردی بدل گشت.

چالش سی ساله زنان در اعتراض به حجاب با حکومت منجر به صرف میلیون‌ها تومان از بیت‌المال و دستگیری و زندانی شدن هزاران زن شده، اما کماکان باقدرت ادامه دارد.

انتشار خبر احتمال کشف حجاب جمعی در روز بیست و دوم بهمن از سوی دیگر می‌تواند مایه امیدواری هم باشد. یعنی اگر یک حرکت جمعی و واقعی در مخالفت با حجاب تحمیلی باشد، و نه دوز و کلک ماموران دولتی زن برای تحریک احساسات مذهبی مردم.

این اولین بار نیست که ماموران امنیتی با پخش این خبر سعی در مخدوش کردن اوضاع و بهره‌برداری از آن هستند. مردم در ماه‌های گذشته هم شاهد حضور زنان به‌اصطلاح شیک‌پوش و بزک‌کرده در حمایت از احمدی‌نژاد در خیابان‌ها بوده‌اند.

تابوی حجاب مدت‌هاست که شکسته شده و شعار: حجاب اختیاری، حق زن ایرانی، یکی از شعارهای زنان طرف‌دار موسوی در روزهای قبل و بعد از انتخابات بود

زنان مخالف با حجاب تحمیلی می‌توانند در یک حرکت حساب شده و جمعی به میدان بیایند و در اعتراض به حجاب اجباری تلی از روسری‌ها و چادرها را در وسط خیابان کپه کنند و دست در دست هم در اطراف آن به شادمانی و پایکوبی بپردازند. امروز وقت آن است که صدها کمپین علیه حجاب اجباری در ایران تشکیل شود.

تابوی حجاب مدت‌هاست که شکسته شده و شعار: حجاب اختیاری، حق زن ایرانی، یکی از شعارهای زنان طرف‌دار موسوی در روزهای قبل و بعد از انتخابات بود.

مردم با شعار: موسوی، رهنورد، تساوی زن و مرد؛ خواهان طرح مطالبات برابری‌خواهانه زنان در تبلیغات انتخاباتی بودند.

زنان سبز خواهان داشتن حق انتخاب پوشش و رفع انواع دیگر تبعیض جنسیتی هستند. جنبش سبز جنبشی است دموکراتیک، کثرت‌گرا و بدون ایدئولوژی. جنبشی که تمام هم و غمش تامین آزادی و دموکراسی برای همه شهروندان زن و مرد و اقلیت‌های قومی و مذهبی است.

و حال سه دهه پس از انقلاب زنان مخالف با حجاب اجباری و هواداران جنبش فمینیستی برابری‌طلب در پیوند با جنبش آزادی‌خواهی به میدان آمده‌اند.

صف آنان مستقل و مطالبات‌شان هم مشخص است، و این ویژگی به مبارزه گروه‌ها و شبکه‌های زنان برای حقوق برابر حقانیت و اعتبار ویژه‌ای بخشیده است.

حساسیت حکومت به این صف مستقل و توان‌مند در ماه‌های اخیر سبب دستگیری بازداشت و زندانی شدن ده‌ها نفر از کنش‌گران فمینیست، زنان دانشجو و ژورنالیست شده است.

در چند روز اخیر باز تعداد دیگری از زنان روزنامه‌نگار و فعال حوزه زنان از جمله سمیه مومنی، مهسا جزینی، زینب کاظم‌خواه و مریم قنبری دستگیر شده‌اند.

به دعوت جمعی از فعالین زنان از همه مدافعان حقوق بشر در سراسر دنیا در حمایت از جنبش زنان و جنبش آزادی‌خواه و مدنی مردم ایران بیش از پنجاه شبکه بین‌المللی زنان در سراسر دنیا،اعلام کرده‌ند که در ماه مارس ۲۰۱۰ اقدامات حمایتی و اعتراضی را در دفاع از جنبش زنان ما و زندانیان زن در ایران انجام خواهند داد.

آخرین خبرهای فیس‌بوک حاکی از آن است که گروهی از زنان در میدان صادقیه با برداشتن حجاب به رقص و پایکوبی پرداخته‌اند.