«دانشجو به سادگی از میدان نمی‌رود»

مریم محمدی

در حالی که چندین روز از برگزاری مراسم شانزدهم آذر، روز دانشجو، می‏گذرد، تجمعات و تظاهرات دانشجویی هنوز ادامه دارد. روز یکشنبه، ۲۲ آذر در دانشگاه تهران دو نشست هم‏زمان؛ یک نشست از جانب دانشجویان معترض و دیگری توسط دانشجویان بسیجی این دانشگاه، برگزار شد.

با یکی از دانشجویان معترض، آقای بیژن هروی که در این تظاهرات شرکت داشته است، گفت‏وگو کرده‏ام:

تجمع امروز دانشگاه تهران، ادامه‏ی تجمعات چند روز گذشته بود. اعتراض دانشجویان در دو محور اصلی مطرح شد؛ یکی هتک حرمت دانشگاه توسط نیروهای مجهول‏الهویه و محور دوم هم نسبت دادن هتک حرمت حضرت امام به دانشجویان. ظاهراً محور دوم، قرار است دستاویزی برای نتیجه‏گیری‏ها و برخوردهای دیگری با دانشجویان باشد.

شما معتقدید که پاره شدن آن عکس توسط دانشجویان انجام نگرفته است. این مسأله را چگونه توضیح می‏دهید؟

دانشجویان در تجمعات نشانه‏های سبز را همراه دارند و مسأله‏ این است که هتک حرمت حضرت امام برای دانشجویانی که پای‏بند هستند، خوشایند نیست.

ماهیت این قضیه از اساس زیر سؤال است و دانشجویان آن را تأیید نمی‏کنند. چرا که مستقیم به خود آنان برمی‏گردد. دانشجویان فکر می‏کنند این قضیه پاپوشی است که بر علیه آن‏ها ساخته شده است.

تجمعات چند روز اخیر ما هم در این جهت است که از دانشجویان رفع اتهام شود. به خصوص دانشجویان دانشگاه تهران که گویا قرار است آماج حملات مختلف قرار بگیرند.

تجمع اعتراضی‏ دانشگاه به چه شکلی برگزار شد؟

تجمعات دانشجویان از یکی دو روز پیش، پس از درگیری و برخورد خشونت‏طلبانه‏ی نیروهای افراطی (به عبارتی نیروهای بسیج) با دانشجویان، رنگ و بوی تازه‏ای پیدا کرده است. این تجمعات در این یکی دو روز خیلی آرام یا با پیاده‏روی آرام در داخل دانشگاه و یا به صورت نشسته برگزار می‏شود.

امروز هم دانشجویان حدود نیم‏ ساعتی روبروی دانشکده‏ی فنی نشستند. شعارهایی در جهت رفع اتهام از خود، محکوم کردن هتک حرمت از حضرت امام و هم‏چنین در اعتراض به ریاست دانشگاه و بی‏مسئولیتی‏های ایشان سر دادند. شعارهایی که ساختارشکنانه هم نبوده است.

شانزدهم آذر ٨٧ در دانشگاه تهران - عکس از آسوشیتدپرس

با توجه به اتفاقاتی که در دانشگاه افتاد و شما هم معتقدید کار دانشجویان نبوده است، چه تضمینی برای روزهای آتی وجود دارد؟ چگونه می‏توانید این تظاهرات را نظم بدهید که اتفاقاتی از این دست رخ ندهد؟

عدم وجود رهبری منسجم در داخل دانشگاه تهران، به تدریج دانشجویان را به این سمت برده است که به یک هشیاری جمعی برسند و خودشان یک سری هشدارها را دریافت کنند و بر این اساس هوشیارتر برخورد کنند.

هتاکی به عکس حضرت امام هم در جمع صورت نگرفته است، بلکه در خفا و پشت دانشکده‏ی فنی تعدادی جمع شده‏اند و این کار را کرده‏اند که قرار بوده که توسط صدا و سیما منعکس شود مورد استفاده قرار بگیرد.

از سوی دیگر، روز چهارشنبه که نیروهای مجهول‏الهویه اما معلوم‏الحال دوباره وارد دانشگاه شدند، با آرامش و صعه‏ی صدر دانشجویان مواجه شدند و تیرشان به سنگ خورد. چون این هم سناریویی بود که قرار بود به این صورت منعکس شود که دانشجویان با منافقین درگیر شدند. اما با حفظ آرامش و هوشیاری دانشجویان، نتوانستند به هدف‏شان برسند.

آقای هروی، امروز دانشجویان بسیجی نیز مراسمی در دانشگاه تهران داشتند. آن تجمع چگونه برگزار شد؟

تجمع دانشجویان بسیجی داخل مسجد و به صورت تحصن انجام شد. آن‏گونه که من در حال عبور شنیدم، قرار بود این تحصن تا اطلاع ثانوی ادامه داشته باشد.

این دانشجویان از نقطه نظر دیگری به قضیه نگاه می‏کنند که من الان وارد آن نمی‏شوم. چون اطلاع زیادی در مورد آن ندارم. اما تجمع، داخل مسجد و به صورت تحصن بود.

فکر می‏کنید این نشست‏ها و تجمعات در داخل دانشگاه ادامه داشته باشد؟

به اعتقاد من، دانشجو و دانشگاه قشر پیشرو در جنبش سبز است. بنابراین دانشجویان خود را موظف و مکلف می‏دانند که در جهت حفظ حرمت دانشگاه و تلاش برای باز نگاه داشتن آن حرکت کنند.

اما هدف دانشجویان نه تنها دفاع از هویت و حرمت دانشگاه است، بلکه این قشر پیشرو در ابعاد بزرگ‏تر هم نباید به این سادگی از میدان بیرون برود. به این دلیل، دانشجویان حضور پررنگ خود را هر روز در داخل دانشگاه حفظ کرده و می‏کنند.