رادیو زمانه

تاریخ انتشار مطلب: ۱۳ فروردین ۱۳۹۰

مرد سیاه‌پوش

شهزاده سمرقندی
shahzoda@radiozamaneh.com

۱۲ سپتامبر، پنج سال از درگذشت جانی کش، خواننده موسیقی محلی آمریکا می‌گذرد. جانی کش با صدای عمیق و گرفته خود، همیشه کنسرت‌های‌اش را این‌چنین شروع می‌کرد: سلام من جانی کش هستم.

Download it Here!

کافی بود که حاضران آرامش و کنترل خود را از دست دهند و برخی به گریه و برخی به جیغ و فریاد بیافتند.

باید ترانه‌های جانی کش را به جدیت شعر یا داستان گوش می‌دادی و از دست دادن یک مصراع باعث می‌شد، معنای کل ترانه را درک نکنی.

هیچ کلمه‌ی اضافه‌ای در ترانه‌های او پیدا نمی‌شد و کلمه‌ای را هم تصادفی به کار نمی‌برد. بسیاری جانی کش را تحلیل‌گر آن دوران آمریکا می‌دانند و هنوز او را به‌عنوان مردی با لباس سیاه به یاد دارند.


جانی کش، خواننده موسیقی محلی آمریکا

او ترانه‌ای با عنوان «مردی با لباس سیاه» دارد که منظور از مرد خود اوست. او در اواسط شهرت خود به این نتیجه‌ رسیده بود که تا زمانی که صلح و عدالت در دنیا برقرار نشود، لباس سیاه خود را از تن دَر نخواهد آورد.

او همیشه قبل از اجرای این ترانه می‌گفت، سر‌تا‌سر سرزمینی که سفر کرده است با کسانی رو‌به‌رو شده که غم‌زده، گرفتار و زحمت کشیده بودند.

همان‌طور که آن‌ها او را دوست داشتند، او نیز دوست‌شان دارد. و تا زمانی که همه آن‌ها به آرامش و آزادی نرسند لباس سیاه خود را از تن نخواهد دَر آورد.

بیشتر اوقات داستان ترانه‌های او برگرفته از روزگار خود اوست‌. به‌خصوص این داستان ‌که او تا سن نوجوانی، اسم مشخصی نداشت و حسرت بی‌نامی در او مانده بود تا زمانی که خودش برای خود اسمی انتخاب کرد که بتواند در خدمت حربی قبول شود.

این حسرت در دل او ماند تا زمانی که او ترانه «پسری با نام سو» را اجرا کرد. پرسی با نام دخترانه. این ترانه را در کنسرتی در یکی از زندان‌های آمریکا اجرا کرد.


جانی کش هم مثل دیگر ستاره‌های موسیقی آن دوران، از بدمستی و اعتیاد دور نبود. او چند بار هم از آزادی محروم شد. که همیشه تجربه‌های خود در زندان را در شکل ترانه به دوست‌دارن هنر خود می‌رساند.

ترانه «Ring of Fire» هم داستان زندگی اوست. ماشین باربری او آتش می‌گیرد و باعث آتش‌سوزی در جنگل ملی کالیفارنیا می‌شود.

وقتی از او پرسیدند که چرا جنگل را آتش زده است، می‌گوید: من نبودم ماشینم بود و او حالا مرده است، پس نمی‌توانید محکوم‌اش کنید.

جانی کش در اواخر عمر خود دچار اختلالات عصبی ‌شد. گفته شده است که در اوایل بیماری او را درست تشخیص ندادند و به همین دلیل درمان او با دشواری روبه‌رو شده بود.

اما انگار جانی کش زیاد از مرگ پروا نداشت و عمر خود را به شیوه‌ای زیسته بود که دل‌اش می‌خواست.

جانی کش خود را تنها با سبک موسیقی محلی محدود نکرد، بلکه در سبک‌های rock and roll ،blues rockabilly، ،folk ،gospel و آمیخته با موسیقی محلی راک بلوز و حتا ترانه‌های مذهبی زیادی اجرا کرد.


نمایی از فیلم «Walking The Line» که زندگی جانی کش را روایت می‌کند

با وجود این‌که ترانه‌های جانی کش روحیه عصیان‌گرانه و برانگیخته دارد، اما می‌شود آن‌ها را راه‌نما یا نصیحت‌آمیز هم خواند. در ترانه «I hurt myself today‌‌» یا «من امروز خودم را زخمی کردم تا ببینم که زنده‌ام» حال و هوای پایان عمر خود را روشن بیان کرده است‌.

پنج سال است که جانی کش در حیات نیست ولی نمی‌شود گفت تاثیری که او بر موسیقی آمریکا داشته از بین رفته یا کاهش یافته است.

جانی کش از چهره‌های ا‌ست که همیشه پشت شانه‌های موسیقی آمریکا احساس خواهد شد. و اگر زنده می‌بود با همان لباس سیاه خود در جمع حاضر می‌شد. چون هنوز دنیا آنی نیست که او دوست باشد.

Share/Save/Bookmark

نظرهای خوانندگان

چند ماه پیش یک سی دی کامپایلیشن از آهنگ های جانی کش از یک دوست امریکایی هدیه گرفتم. آهنگ هایی در این سی دی جمع اوری شده اند که گفته می شود خود جانی کش علاقه ی زیادی به انها داشته.
این عطش مردم امریکا به ستاره پروری (در موسیقی) و قهرمان پرستی (در فیلم هایشان) تنها شامل حال جانی کش نشده. پیش از او الویس، باب دیلن و خیلی های دیگر هم بوده اند. دیوانه وار کسی را دوست می دارند و حمایت می کنند. بروس اسپرینگستین هم از همین دسته است.

-- صفا ، Sep 12, 2008 در ساعت 02:15 PM

درود بر شهزاده که از جانی کش بزرگ ياد کرد.

-- پرويز جاهد ، Sep 12, 2008 در ساعت 02:15 PM

مرسی به خاطر جانی کش.

-- کوروش ، Sep 13, 2008 در ساعت 02:15 PM

هر بار ring of fire پخش میشه، انگار کش زنده است. همیشه توی قلبمه

-- سینا ، Sep 13, 2008 در ساعت 02:15 PM

برنامه تان بهبود بسیاری پیدا کرده. واقعاً سپاس دارم. امیدوارم از انتقاد تند پیشین من نرنجیده باشید. با خسته نباشید، منتظر کارهای خوب آینده تان هستم و همچنان از شنونده های پر و پا قرص زمانه هستم و خواهم بود.

-- بدون نام ، Sep 15, 2008 در ساعت 02:15 PM

Thanks for taking the time to talk about this, I feel fervently about this and I take pleasure in learning about this topic. Please, as you gain information, please update this blog with more information. I have found it very useful.

-- Diflucan ، Mar 20, 2011 در ساعت 02:15 PM

You really make it seem so easy with your presentation but I find this topic to be really something which I think I would never understand. It seems too complicated and very broad for me. I am looking forward for your next post, I will try to get the hang of it!

-- Keflex ، Mar 27, 2011 در ساعت 02:15 PM

The Zune concentrates on being a Portable Media Player. Not a web browser. Not a game machine. Maybe in the future it'll do even better in those areas, but for now it's a fantastic way to organize and listen to your music and videos, and is without peer in that regard. The iPod's strengths are its web browsing and apps. If those sound more compelling, perhaps it is your best choice.

-- Flagyl ، Mar 27, 2011 در ساعت 02:15 PM

I admit, I have not been on this webpage in a long time... however it was another joy to see It is such an important topic and ignored by so many, even professionals. I thank you to help making people more aware of possible issues.Great stuff as usual.

-- Strattera ، Apr 2, 2011 در ساعت 02:15 PM