پنجم آذر عزای عمومی اعلام شد

سعید بشیرتاش، ابراهیم نبوی

پنجم آذر عزای عمومی اعلام شد

آیت‌الله خمینی با انتشار اعلامیه‌ای به مناسبت هجوم مامورین شاه به حرم امام رضا در مشهد، روز پنجم آذر را عزای عمومی اعلام کرد.

به نوشته هفته نامه شماره ششم ایرانشهر به تاریخ دهم آذرماه ۱۳۵۷ «تجاوز هفته قبل ارتش به حرم امام رضا و این‌که برای اولین‌بار در تاریخ سربازان اجازه می‌یافتند به داخل حرم قدم گذارند، یکی از عوامل مهم تجهیز مردم در تظاهرات مشهد، قم و بسیاری نقاط دیگر بود.»

بنا به گزارش‌های منتشر شده، سربازان حکومت نظامی مشهد وارد حرم امام رضا شدند. به همین مناسبت اعلامیه مشترکی از سوی آیت‌الله گلپایگانی، مرعشی نجفی و شریعتمداری به مناسبت کشتار در حرم امام رضا منتشر شد. در این اعلامیه پنجم آذر به عنوان عزای عمومی اعلام شده است.

از سوی دیگر جمعی از روحانیون تهران در پی کشتار مردم در حرم امام رضا طی اعلامیه‌ای از مردم خواستند تا در روز پنجم آذر انزجار و تنفر خود را از حکومت اعلام نمایند.

در پیام آیت‌الله خمینی آمده است: «یکی از بزرگترین ضربه‌های آن جنایتکار به اسلام، به مسلسل بستن بارگاه مقدس علی بن موسی الرضا (ع) است.» آیات عظام گلپایگانی، مرعشی نجفی و شریعتمداری به مناسبت کشتار در حرم حضرت رضا (ع) در اعلامیه ای متذکر شدند: «منظور این عمل بی‌ادبانه و ظالمانه روز پنجم آذر عزای عمومی خواهد بود و تعطیل عمومی اعلام می‌شود.»

جیمی کارتر به شدت به سیا اعتراض کرد

جیمی کارتر سازمان سیا را برای عدم تواناییش در پیش‌بینی حوادث ایران سرزنش کرد. بنا به نوشته روزنامه‌های آمریکا از جمله روزنامه لس آنجلس تایمز، جیمی کارتر، رئیس جمهور آمریکا در یادداشت دست‌نویس خود، عدم رضایت خود را از سازمان مرکزی اطلاعات آمریکا (سیا) که نتوانست اوضاع انقلاب ایران را پیش‌بینی کند، ابراز داشت.

جیمی کارتر و محمدرضا شاه

به همین دلیل قرار است مجلس نمایندگان آمریکا درباره اهمال‌کاری سیا در ایران تحقیقاتی انجام دهند. کارتر در یادداشت اعتراضی‌اش پرسیده است: «آیا عدم موفقیت سیا در پیش‌بینی مسائل ایران صرفا یک حادثه بوده است یا آن‌که نمونه‌ای است خطرناک که نشان می‌دهد سازمان سیا به دنبال افتضاحات پی در پی در ظرف پنج‌سال گذشته که منجر به تعویض رئیس و کارکنان دیگر شده است، قابلیت عمل خود را از دست داده است.»

انفجار در دزفول هفت کشته داد

در جریان حمله گروه‌های انقلابی به ماموران نظامی در میدان شهر دزفول هفت نفر از این ماموران کشته شدند. این انفجار با پرتاب نارنجک صورت گرفت. شهر دزفول از شهرهایی است که در ماه‌های گذشته عملیات خشونت‌آمیز فراوانی در آن علیه ماموران نظامی و توسط آنان صورت گرفته است.

از سوی دیگر براساس اسناد منتشره توسط سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) برای پیشگیری و یا جلوگیری از حرکت عمومی مردم در ایام محرم، ساواک مرکز، کمیسیون‌های مخصوصی را در مناطق کشور پیش‌بینی کرد.

فلورا لویز: مخالفت‌ها فقط بخاطر حقوق بشر نیست

فلورا لویز، خبرنگار دائمی نیویورک تایمز در اروپا در مورد سیاست‌های کارتر چنین نوشت: «انتقاد‌کنندگان به سیاست خارجی آمریکا و از جمله هنری کیسینجر و پاره‌ای از همکاران عالی‌مقام او بی‌میل نیستند که رئیس جمهور کارتر و برنامه «حقوق انسانی» او را مسوول جرقه زدن به ایران آماده اشتعال اعلام کنند.

ایرانیان و بسیاری از اروپاییان دولت آمریکا و رئیس جمهور کارتر را به علت پشتیبانی صریح از رژیم محمدرضا شاه و از تمجید و تحسین کارتر از شاه، بدون توجه به اعمال او، محکوم می‌کنند.

برقراری یک رژیم نظامی در ایران طی هفته گذشته به طور جدی‌تری شاه را در کانون توجه قرار داده است که او تا کجا حاضر است قدرت را با ملت ایران تقسیم کند. و آنان را از ناراحتی‌ها و فشار شدید آزاد سازد. به این ترتیب آمریکا در مخمصه عجیبی گرفتار شده است.

در حالی که واشتگتن آشکارا برای بعضی از کشورها سنگ «حقوق انسانی» به سینه می‌زند، در برابر کشورهای دیگر بخصوص ایران- جایی که منافع خاصی در آن دارد- رفتاری کاملا مخالف پیش گرفته است.

البته این غلوآمیز است که هر جنبش ملی در برابر رژیم‌های خودکامه و قلدر را در کشورهای کمونیستی ناشی از سیاست «حقوق انسانی» آمریکا بدانند، زیرا بدین‌ترتیب گویا ملت‌هایی که در زیر فشار چنین حکومت‌هایی زندگی می‌کنند خودشان نمی‌فهمند و احساس نمی‌کنند که بر آنان چه می‌گذرد و نباید در پی‌فرصتی برای رهایی خود باشند.»

اول تهران، بعد ریاض

پرویز راجی، سفیر ایران در لندن در یادداشت خودش در روز سوم آذر 57 نوشت: «اعلیحضرت کنستانتین، پادشاه سابق یونان، برای ناهار به سفارت آمد. تعدادی پاکت برای اعلیحضرتین با خود آورده بود.

ملك‌فهد، وليعهد عربستان و هويدا نخست‌وزير، در تهران

گفت ملک حسین چندین سال پیش وقایع کنونی ایران را به طور خصوصی پیش‌بینی کرده بود، و اگر بقیه پیش‌بینی‌هایش هم درست از آب درآید، بعد نوبت سقوط ریاض است. هنوز فکر می‌کند که او در یونان پس از کارامانلیس بعید نیست نقشی داشته باشد.»