شتر دیدی؟ ندیدی!

«. . . اسم مستعارم «ویولت» است ازدواج كردم و بعدش از همسرم جدا شدم متولد 51 هستم از خرداد 76 برام تشخیص ام ـ اس دادن. دو سال از «آونكس» استفاده كردم و یک‌سال «بتافرون» تزریق كردم. در حال حاضر هیچكدوم رو مصرف نمی‌كنم و احساس می‌کنم حالم بهتر از قبل شده. روزهای بد و خوبی با این بیماری گذروندم در حال حاضر اِی بد نیستم. میشه روزهایی كه خودم را به زور اینطرف اونطرف می‌كشم در ضمن سركار هم میرم. هدفم از نوشتن این وبلاگ كمك به حفظ روحیه افرادی مثل خودمه كه بدونن با داشتن هر بیماری زندگی براشون به آخر نرسیده و راههای زیادی برای لذت بردن از زندگی هنوزم وجود داره، و قبولوندن به افراد سالم كه میتونن بی‌هیچ دغدغه‌ای قلب‌شون رو در اختیار كسی بگذارند كه به ظاهر ناتوانی در جسمش داشته باشه. . .»
[از: «وبلاگ من و ام ـ اس]

در ادامۀ معرفی وبلاگ‌ها در برنامه‌های جُنگ صدا، این‌بار با وبلاگ‌ها «من و ام ـ اس» آشنا می‌شویم.

در بخش بازپخش برنامه‌های رادیو زمانه، سومین قسمت از نمایشنامۀ «مزرعه سبز» را می‌شنویم و همچنین داستان «چهار مرد و یک معجزه» که قصه‌ای قدیمی است و «ماریا تبریزی‌پور» آن را روایت می‌کند.

حکایت مربوط به ضرب‌المثل «شتر دیدی، ندیدی» هم یکی دیگر از برنامه‌های شنیدنی «ضرب‌المثل‌های ایرانی» است که «جلال مهرجوئی» تهیه و اجرا کرده است.

برنامه را از [اینجا] بشنوید!
برنامۀ پیشین را هم در [اینجا]

وبلاگ «من و ام ـ اس«» را هم در [اینجا] بخوانید!